LOGINShare
บุษบัน3
Last Updated:
2025-01-13 07:59:22“เด็กอะไรปากร้ายที่สุด เดี๋ยวจะจูบเอาหมาออกจากปากให้หมดเลย” ภาคภูมิขู่เสียงเข้ม
“จูบสิ จูบเลย จะกัดให้ลิ้นขาดพูดไม่ได้เลย” บุษบันมองสบตาคนที่ขู่จะเอาหมาออกจากปากเธอ เชอะ! หมาในปากตัวเองก็ยั้วเยี้ยเต็มไปหมดเหมือนกันล่ะ
ภาคภูมิส่ายหน้ายิ้มๆ เขาเห็นความตื่นกลัวในแววตาของบุษบัน แต่เด็กสาวแสนพยศก็ยังคงปากดีท้าตีท้าจูบกับเขา มันน่าปราบพยศให้ระทวยใต้ร่างเสียจริง เด็กอะไรน่ารักน่าจับทำเมีย
“โอ๊ย!” บุษบันอุทานเสียงดัง หน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความเจ็บ
“เป็นอะไร” ภาคภูมิรีบถามด้วยความตกใจ นี่เขาทับยายเด็กป.4จนกระดูกกระเดี้ยวหักไปหรือเปล่า
“เจ็บแขนเจ็บมือ ถูกหมามัด แล้วตอนนี้ก็ถูกควายทับ” คนเจ็บตัวตวาดแหว ทำหน้าราวกับจะกินเลือดกินเนื้อคนที่ทับตัวเองอยู่
“เดี๋ยวจะถูกควายขวิดจนต้องร้องคราง” ภาคภูมิพูดกลั้วขำ แต่คนได้ยินไม่ขำด้วย บุษบันถลึงตาใส่อย่างโกรธขึ้ง
ภาคภูมิยิ้มใส่นัยน์ตาวาววับของเด็กสาว ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่ง เขาจับร่างเล็กพลิกคว่ำอย่างง่ายดายแล้วแก้มัดให้เธอ เมื่อมือไม้เป็นอิสระบุษบันก็พลิกกายลุกขึ้นนั่ง เด็กสาวสะบัดมือไปมา ปากก็บ่นไปเรื่อย
<
Related chapters
หอมดอกร่านรัก บุษบัน4
เป็นจูบที่หวานล้ำกว่าที่เคยจูบ เป็นจูบที่ให้ความรู้สึกสดชื่นชุ่มฉ่ำหัวใจ เป็นจูบที่ช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน ไร้เดียงสาหรือ...ภาคภูมิชะงักลิ้นที่กำลังกวาดลิ้มชิมรสปากหวานๆอยู่ ชายหนุ่มจุ๊บเบาๆสองสามครั้งก่อนจะผละใบหน้าออกมา และคลายวงแขนออกเล็กน้อย อาการหอบหายใจอย่างรุนแรงกับใบหน้าเหวอๆของคนโดนฉกจูบแรกในชีวิตทำให้คนฉกจูบมองอย่างจับผิด“ทำไมไม่กัดลิ้นพี่ล่ะ ฟินล่ะสิ หึ!นี่เหรอคนเคยโดนมาโชกโชน จูบไม่ได้เรื่อง” คำพูดที่ไม่ตรงกับใจของภาคภูมิทำให้บุษบันได้สติ เด็กสาวกางเล็บมือข้างขวาทั้งห้าหวังข่วนเต็มแรงที่ใบหน้าเขา แต่ภาคภูมิหลบทัน รอยเล็บจึงฝังรอยเป็นทางยาวลงบนลำคอแกร่งแทนภาคภูมิจับข้อมือสองข้างของเด็กสาวไว้แน่น จ้องหน้าเธออย่างไม่พอใจ บุษบันเม้มปากเป็นเส้นตรง มองดูรอยแผลเป็นทางยาวที่มีเลือดไหลซิบบนลำคอเขาอย่างสะใจ“อย่าคิดว่าจะรังแกคนอื่นได้เพียงฝ่ายเดียว ฉันก็มีมือมีตีนเหมือนกัน” เด็กสาวผู้ไม่เคยยอมให้ใครกลั่นแกล้งกัดฟันพูดเสียงสั่น เธอกำลังซ่อนความหวาดกลัวไว้ให้ลึกที่สุด“ก็ดี สมน้ำสมเนื้อกันดี พี่จะได้ไม่ต้องออมแรง จะแทงให้ทะลุถึงคอหอยเลย ยายเด็กแสบ”
Last Updated : 2025-01-13หอมดอกร่านรัก บุษบัน5
“ไม่เอา หยกไม่รับผิดชอบ”“ต้องรับผิดชอบ ไม่อย่างนั้นโดนแทงทะลุคอหอยแน่” คนถูกขู่แทงทะลุคอหอยกลืนน้ำลายลงคอเอื๊อกใหญ่ เธอเป็นรองเขาอยู่ ควรต้องต่อรองให้เสียหายน้อยที่สุด“ละ...แล้วพี่ภูมิจะให้หยกทำยังไง”“ผลัดกันเลีย ผลัดกันดูด”“อะไรนะ!”“พี่เลีย หยกดูด” บุษบันส่ายหน้าเร็วๆ“ไม่เอา หยกไม่เคยดูด”“ไม่เคยก็ต้องหัด ไม่งั้นพี่แทงจริงๆด้วย” บุษบันหลุบตาลงมองอาวุธที่เขาใช้ขู่แทง มันประชิดอยู่ตรงร่องสาวของเธออย่างน่าหวั่นใจ“กะ...ก็ได้”เมื่อได้ยินคำตอบตกลง ภาคภูมิรูดถุงยางอนามัยออกจากลำกายแกร่งแล้วโยนมันทิ้งลงพื้น ชายหนุ่มรีบเลื่อนตัวลงไปอยู่ตรงกลางกายสาวบุษบันหลับตาปี๋เมื่อรับรู้ถึงความเป็นหญิงถูกแบะออกด้วยมือทรงพลัง“หยกจ๋า โคตรน่าเลียเลยทูนหัว” ภาคภูมิต้องมนตร์เนินนาง เขาก้มลงสูดดมกลิ่นสาบสาวเสียจนชุ่มปอด ก่อนจะแบลิ้นปาดเลียด้วยหัวใจเต้นระทึก“อ๊า! พี่ภูมิ อ๊ะๆ” บุษบันครางระงมเมื่อถูกลิ้นสากปากเลียไปทั่วผืนเนื้อนุ่ม ท้องน้อยวูบวาบขึ้นมาทันที น้ำคาวสวาทค่อยๆเอ่อซึมออกมาทีละน้อยภาคภูมิแทบคลั่งเมื
Last Updated : 2025-01-13หอมดอกร่านรัก บุษบัน6
“อ๊อก! แค่กๆ” เด็กสาวเงยหน้าขึ้นทันทีเมื่อรู้สึกเหมือนจะอ้วก คนไม่เคยอมอะไรที่ใหญ่ไปกว่าอมยิ้มจูปาจุ๊บส์ไอจนหน้าแดงหน้าดำน่าสงสาร ภาคภูมิอ้าปากเหวอ จะต่อว่าก็สงสาร จะให้รอเธอทำใหม่อีกครั้งก็ดูจะไม่เป็นผลสำเร็จ โอย...จะบ้าตาย นี่เหรอยายเด็กที่ขู่ฟ่อๆว่าจะขมิบของผู้ชายให้ขาดสองท่อน นี่มันไก่อ่อนชัดๆ“มานี่!” ภาคภูมิจับคนที่ยังไอไม่หยุดนอนหงายแล้วคร่อมทับอย่างน่าหวาดเสียว บุษบันดิ้นรน ปากก็ต่อรองกับเขา ทั้งๆที่เธอยังไออยู่“ไม่นะ แค่กๆ หยกทำได้ อย่าทำอะไรหยกนะ แค่กๆ หยกจะอมใหม่ แค่กๆๆ”“ไม่ต้องอมแล้วโว้ย รอไม่ไหวแล้ว แข็งจนจะระเบิดแล้วเนี่ย”“ไหนว่าจะไม่แทงหอย ไอ้แก่ตัณหากลับ คนสับปลับ แค่กๆ”“ปากดีนัก เดี๋ยวก็แทงจริงๆซะหรอก” ภาคภูมิจับสองมือของเด็กสาวขึ้นไปกดตรึงไว้บนศีรษะของเธอด้วยมือเดียว อีกมือหนึ่งจับต้นขาเนียนงอขึ้นหนึ่งข้าง กลีบสาวบานอ้าจนคนมองใจสั่นราวกับเด็กหนุ่มริรัก“อ๊าย! ไม่นะ ไม่เอา พี่ภูมิขา อย่าทำหยกเลย”“เงียบเถอะน่า ถ้าไม่อยากโดน” ภาคภูมิกดสะโพกลงให้ลำกายร้อนผ่าวแนบไปกับร่องรักสาว แล้วขยับเสียดสีเบาๆ“อื๊อ! ไม่เง
Last Updated : 2025-01-14หอมดอกร่านรัก บุษบัน7
“พี่ภูมิ โอ้ววว” บุษบันหลับหูหลับตากรีดร้อง เมื่อภาคภูมิเลื่อนมือลงไปจับส่วนปลายของลำเนื้อชายบดขยี้ติ่งสาว ความเสียดเสียวทิ่มแทงไปทั่วทุกอณูเนื้อ เด็กสาวเกร็งร่าง เบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนกกับความรู้สึกหวานแหลมบาดลึก สองมือจิกกำขยุ้มบ่าแกร่งไว้แน่น แผ่นหลังแอ่นโค้ง สะโพกสาวยกสูง แล้วทุกอย่างก็ระเบิดพร่างแตกกระจาย ร่างสาวเบาหวิวดุจขนนกที่ลอยละลิ่วไปตามแรงพัดพาของลมพายุ หมุนคว้างกลางอากาศสูงเสียดฟ้าจนถึงสวรรค์ชั้นกามาภาคภูมิไม่ปล่อยให้เด็กสาวปีนป่ายสวรรค์เล่นเพียงคนเดียว เขารวบกอดร่างแน่งน้อยเต็มวงแขน ถูไถลำกายกับกลีบเนื้อชุ่มฉ่ำเพียงไม่กี่ครั้งก็หลั่งน้ำขุ่นขาวออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องเนียนบุษบันนอนกะพริบตาปริบๆอยู่ใต้ร่างใหญ่ที่ทาบทับเธอไว้ทั้งตัว ภาคภูมิซุกหน้าอยู่กับซอกคอเธอ เขาหอบหายใจแรงและเกร็งสะท้านอยู่เป็นครั้งคราว ทุกครั้งที่เขาสะท้าน เด็กสาวรับรู้ถึงน้ำอุ่นๆที่หลั่งออกมาเต็มหน้าท้องของตน กระทั่งชายหนุ่มสงบนิ่ง แต่เขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะลุกออกไปจากร่างเธอ เด็กสาวจึงดิ้นขยุกขยิก“ลุกไปสักทีสิ มันหนักนะ”“ชู่ว์! อยู่เฉยๆ ไม่งั้นพี่จะทำอีก” คน
Last Updated : 2025-01-14หอมดอกร่านรัก บุษบัน8
ปังๆ“ไอ้เชี่ยภูมิ เปิดประตู!” เสียงทุบประตูดังลั่นแบบไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหม ตามมาด้วยเสียงตะโกนเรียกด้วยความโมโหสุดขีดของกริชทำให้คนที่กำลังขู่เด็กสาวตัวเล็กอยู่ถึงกับสะดุ้ง“ชิบหายแล้ว! แม่งตามเจอได้ไงวะ” ภาคภูมิบ่นอย่างหัวเสีย ชายหนุ่มรีบดึงผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นคลุมร่างตัวเองและเด็กสาวไว้อย่างรวดเร็วโครม!“สัตว์! กูว่าแล้วไม่เกินสิบวิ มึงต้องพังประตูเข้ามา” ภาคภูมิบ่นเซ็งๆ เขาคิดถูกแล้วที่รีบดึงผ้าห่มมาปิดร่างตัวเองกับสาวน้อยบนตักไว้“ห้ามพูดอะไร อยู่นิ่งๆ ไม่งั้นพี่แทงเลือดสาดแน่” ภาคภูมิก้มกระซิบขู่เสียงเข้มข้างใบหูเล็ก เขากดศีรษะทุยให้ใบหน้าน่ารักซุกอยู่กับอก มืออีกข้างกำผ้าห่มไว้แน่นพร้อมกับกระชับเอวคอดไว้ไม่ให้เด็กสาวกระดุกกระดิกไปไหนได้ ส่วนไอ้ปืนโตยังทำหน้าที่จดจ่ออยู่ตรงกลางระหว่างขาขาวอย่างน่าหวาดเสียว“กูกับหยกโป๊อยู่” ภาคภูมิตะโกนบอกเสียงดัง กริชซึ่งกำลังจะเดินเข้าใกล้เตียงชะงักเท้ากึก กริชมองเห็นเพียงศีรษะด้านหลังของเด็กสาวที่ซุกหน้ากับอกเพื่อน เพราะภาคภูมินั่งพิงหัวเตียงหันหน้ามาทางเขา แล้วกอดร่างสาวน้อยไว้บนตัก โดยมีผ้าห่มคล
Last Updated : 2025-01-14หอมดอกร่านรัก บุษบัน9
3 ใจจะขาด“พาหยกกลับไปหาพี่กริชกับพี่บัวก่อนได้ไหมคะ” บุษบันลงทุนพูดดีๆเพราะๆ หลังจากที่ภาคภูมิวางเธอลงบนเตียงกว้างในห้องนอนที่บ้านของเขา โดยที่ตัวเขาเองยืนตัวเปล่าเปลือยแบบไม่อายเพดาน ผ้าม่าน หรือแม้แต่ผนังห้อง“พรุ่งนี้ค่อยไป วันนี้พี่เหนื่อยอยากพักผ่อน”“แต่หยกไม่ได้เจอพี่บัวนานแล้ว หยกอยากคุยกับพี่บัว”“คุยเมื่อไรก็ได้หรอกน่า ไปอาบน้ำได้แล้ว”“ไม่! “ เด็กหัวดื้อนั่งคุกเข่าเงยหน้ามองคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง ภาคภูมิส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนยื่นมือไปดึงผ้าผืนใหญ่ที่พันกายเด็กสาวออก“กรี๊ด! คนบ้า เอาคืนมานะ” บุษบันยื่นมือไปเพื่อหวังจะแย่งผ้าห่มจากมือชายหนุ่ม ภาคภูมิเลิกคิ้วยียวน เขาโยนผ้าทิ้งไปด้านหลังอย่างไม่ไยดี เด็กสาวรีบขยับตัวจะตามไปเอา หมายมาดว่าจะนำมาปิดบังร่างเปลือยของตนเอง หากแต่คนแขนยาวกว่ารวบกอดเอวบางไว้แน่น ร่างเล็กดิ้นขยุกขยิก จิกข่วนคนที่กอดรัดเธอไว้ด้วยความโมโห ทั้งด่าทอโวยวายเสียงดังอย่างไม่ยอมคน“ปล่อยนะ ไอ้แก่บ้ากาม คนเลว รังแกเด็ก”“ก็ใครใช้ให้เด็กน่ารังแกเล่า ไปอาบน้ำ ก่อนที่พี่จะเปลี่ยนใจทำอย่างอื่น”
Last Updated : 2025-01-15หอมดอกร่านรัก บุษบัน10
“เฮ้ย! คิดมากไปแล้ว พี่ไม่ได้เป็นแบบนั้น” ภาคภูมิรู้สึกสงสารเด็กสาวขึ้นมาจับใจ เขาลืมที่มาที่ไปของเธอได้ยังไงกันนะ ทั้งที่กริชเคยเล่าสู่ฟังตั้งนานแล้ว ถึงสาเหตุที่ครอบครัวของกริชต้องรับอุปการะเด็กสาวคนนี้“อย่ามาหลอกหยกเลย” บุษบันเงยหน้ามองคนตัวโตด้วยสายตาไม่เชื่อถือ“แล้วพี่ต้องทำยังไง หยกถึงจะเชื่อ” ภาคภูมิถามจริงจัง“พี่ภูมิต้องรอ”“นานแค่ไหน”“จนกว่าหยกจะเรียนจบปริญญาตรี”“จบม.6พอ พี่ไม่รอนานกว่านั้น” อีกสองเดือนก็จะทนไหวไหมเหอะ ภาคภูมิถอนหายใจเบาๆ“หยุดการต่อรอง เอาตามที่พี่ว่า ไม่อย่างนั้น พี่จะแหกขาแล้วจับแทงเดี๋ยวนี้เลย” บุษบันกำลังจะอ้าปากต่อรองเขาอีกรีบหุบปากฉับ เขาขู่ได้น่ากลัวเหลือเกิน เด็กสาวพยักหน้ารับด้วยใบหน้างอง้ำ ตอนนี้ยอมๆไปก่อนก็ได้ ถึงตอนนั้นค่อยต่อรองกับเขาอีกทีบุษบันกลายเป็นผู้หญิงของภาคภูมิเต็มตัว ใครๆต่างก็รู้ว่าเธออยู่ภายใต้การคุ้มครองของเขา เพื่อนผู้ชายเริ่มทำตัวห่างเหิน เพื่อนผู้หญิงก็พูดด้วยแต่ไม่สนิทใจเหมือนเก่า เด็กสาวมีบอดีการ์ดหน้าเหี้ยมสองคนตามคุ้มครองทุกที่ที่เธอไป ค่าใช้จ่าย
Last Updated : 2025-01-15หอมดอกร่านรัก บุษบัน11
“ชู่ว์! อยู่นิ่งๆสิ ขยับแบบนี้มันเสียวนะ” ภาคภูมิบอกเสียงกระเส่า เขากอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไว้แน่น สะโพกเต่งตึงนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง อะไรๆของเขาที่มันเกิดปฏิกิริยาคึกคักตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้ว ยิ่งตื่นตัวหนักเข้าไปอีกเมื่อเธอดีดดิ้นทับมันอยู่“ก็ปล่อยสิ หยกจะกลับบ้าน”“ก็กำลังจะพากลับบ้านไงล่ะ บ้านของเรา” บุษบันเอี้ยวตัวกลับมามองหน้าเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“หยกไม่ใช่ผีต้นมะขามที่พี่ภูมิอยากได้ตอนไหนก็มาดักฉุดเอาข้างทางแบบนี้นะ” เสียงหวานสูงปรี๊ดทำให้ภาคภูมิยิ้มเอ็นดู ชายหนุ่มยกมือขึ้นหมายจะแตะแก้มเนียน แต่ถูกหญิงสาวปัดออกสุดแรง“ไม่เจอกันหลายปี เดี๋ยวนี้กล้าหวงตัวกับพี่เหรอ”“หยกก็ไม่เคยยอมไม่ใช่เหรอ พี่ภูมิบังคับขู่เข็ญทุกอย่าง ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง บอกคนของพี่ให้จอดรถเดี๋ยวนี้ หยกจะลง”“หมดเวลาแล้วเด็กน้อย สามปีที่ผ่านมามันนานเกินไปแล้ว” ภาคภูมิจับคางที่เชิดสูงส่ายไปมาเบาๆ“พี่ภูมิหมายความว่ายังไง” บุษบันปัดมือเขาออกอีกครั้ง แล้วจิกสายตาดุเอาเรื่องมองเขา“ก็หมายความว่าถึงเวลาที่หยกจะต้องมาเ
Last Updated : 2025-01-15
Latest chapter
หอมดอกร่านรัก บุษบัน19
ภาคภูมิจับลำเนื้อแข็งกร้าวยัดเข้าสู่โพรงสาวนุ่มแน่น เมื่อส่วนหัวแหวกกลีบสาวเข้าไปจนหมด ชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงแนบชิด กอดรัดร่างภรรยาในท่าที่เธอนอนตะแคงงอเข่าอยู่ เขาขยับเท้ายืนมั่นคงบนพื้นเกร็งสะโพกกระทุ้งสุดแรงจนหน้าขาปะทะลอนสะโพกหนั่นแน่นดังตั้บ! ความคับแน่นที่ถูกเพิ่มแรงบีบรัดเพราะการนอนตะแคงหนีบไว้ ทำให้ชายหนุ่มเสียวจนขนหัวลุก“โอ้ววว หยกจ๋า ไปเร็วเลยนะทูนหัว พี่ไม่ไหวแล้ว”“อ๊าย! พี่ภูมิ!” บุษบันครางเสียงหลง เมื่อสามีสอดเสียบระรัว เข้าลึกสุดแรง ครูดออกสุดเสียว ร่างสาวในอ้อมกอดสั่นไหวไปตามแรงโจนจ้วงทะลวงลึกของเขา สองหนุ่มสาวครวญครางเสียงหลง ในตอนที่ต่างฝ่ายต่างพุ่งทะยานจนสุดกู่ ความเสียดเสียวทิ่มแทงจนหลุดลอยไปเยือนวิมานฉิมพลีพร้อมกัน“พี่ภูมิ!/หยกจ๋า!” หยาดน้ำคาวสวาททะลักทะลาย พุ่งฉีดเป็นสายจนเปียกเปรอะทั้งสองร่าง ความสุขสมแสนหวานห่อหุ้มสองร่างไว้แนบแน่น บุษบันเบี่ยงหน้าขึ้นมารับจูบดูดดื่มจากสามี ริมฝีปากนุ่มถูกบดจูบดูดดึงราวกับต้องการจะกลืนกินเธอไว้ทั้งตัว กระทั่งพายุแห่งความสุขสมสงบลง ภาคภูมิจึงยอมถอนจูบ ปล่อยให้ภรรยาได้หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด โดยที่เขาเองยัง
หอมดอกร่านรัก บุษบัน18
“ตาแก่มักมาก” บุษบันทำปากขมุบขมิบว่าสามี แล้วเลื่อนสองมือลงไปปลดเข็มขัดถอดกางเกงให้สามีอย่างรู้งาน ภาคภูมิยิ้มเอ็นดูคนช่างเอาใจ บุษบันอาจมีอิดออดเขินอายบ้างบางครั้ง แต่หญิงสาวไม่เคยขัดใจเขาเลยสักครั้ง มีเมียเด็กช่างเอาใจมันชุ่มชื่นหัวใจ ร่างกายก็กระชุ่มกระชวยแบบนี้นี่เอง ถ้าจะไม่ให้เขารักไม่ให้เขาหลงเมีย แล้วจะให้เขาไปรักไปหลงใครกันเล่า“เมียพี่น่ารักที่สุด” ภาคภูมิหอมขมับสาวหนึ่งที เขาวางมือคร่อมร่างภรรยาที่นั่งเอนกายเล็กน้อย โดยเธอค้ำยันมือไว้ด้านหลังเพื่อทรงตัวรอรับแรงกระแทกจากเขาบุษบันยกเท้าขึ้นเหยียบขอบโต๊ะ หญิงสาวก้มมองความใหญ่โตของสามีแล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยท่าทางแสนเซ็กซี่“คืนนี้ค่อยกินมันนะจ๊ะทูนหัว ตอนนี้พี่ขอก่อน” บุษบันเงยหน้าขึ้นมองค้อนคนรู้ใจ เขารู้ดีเกินไปแล้ว เธอคิดถึงรสชาติของมันจริงๆแหละ รสชาติที่เขาสอนให้เธอได้ลองลิ้ม แล้วเธอก็ติดใจเสียด้วย“จะกัดให้ขาดสองท่อนเลย” บุษบันกระซิบขู่ยิ้มๆ แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง ห่อปากครางหวิวเพราะถูกสามีจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว“จะกัดจะขบพี่ก็ยอมหนูหมดแหละทูนหัว อูย...แน่นหนึบแบบนี้จะรัดพี่ให้หักค
หอมดอกร่านรัก บุษบัน17
“รักสิคะ แต่ตรงนี้ไม่ได้ค่ะ”“พี่ล็อกประตูแล้ว” ภาคภูมิเงยหน้าขึ้นบอกเบาๆด้วยเสียงกระเส่าสั่นพร่า“อื๊อ! พี่ภูมิอย่าดื้อสิคะ” แรงอันน้อยนิดของเธอหรือจะฉุดรั้งมือซุกซนของสามีได้ บุษบันสะดุ้งเฮือกเมื่อกลีบกุหลาบสาวถูกปลายนิ้วสอดแซะเข้าไปบดบี้ปุ่มเนื้อนุ่ม“พะ...พี่ภูมิ อืม...” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ บุษบันทุบบ่าสามีอย่างอ่อนใจ“หยกจ๋า พี่ขอกินนะ นะๆ” คนถูกทุบอ้อนเสียงหวาน บุษบันสบสายตาเว้าวอนของสามี หญิงสาวระบายลมหายใจเบาบาง ก่อนจะยอมพยักหน้าน้อยๆ ภาคภูมิยิ้มกว้างอย่างน่าหยิก เขารีบตลบชายกระโปรงของภรรยาขึ้น ดันต้นขาสองข้างให้แยกกว้างแล้วยกขึ้นไปวางพาดบนพนักเท้าแขนของเก้าอี้ บุษบันขยับสะโพกเปิดอ้าให้เขาอย่างรู้ใจมือของภาคภูมิสั่นน้อยๆตอนแหวกเป้ากางเกงในลายลูกไม้สีดำไปไว้ด้านข้างกลีบสาวอวบอูม ความฉ่ำวาวและสีสดของเนินนางทำให้ภาคภูมิตาพร่าน้ำลายสอ จะกี่ครั้งที่ได้เชยชม ชายหนุ่มก็รู้สึกตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจทุกครั้ง“พี่ภูมิเร็วๆสิ” เมื่อสามีเอาแต่จ้องอย่างกับมองภาพสามมิติเพื่อจะค้นหาความจริงว่ามันคือภาพอะไร บุษบันผู้รอคอยจึงเร่งเร้าเสียงดุ“เด
หอมดอกร่านรัก บุษบัน16
“หยกรักพี่ภูมิค่ะ” ภาคภูมิยิ้มละมุน เขาก้มลงมอบจูบแสนหวานนุ่มนวลให้แก่เธอ จูบของเขาถ่ายทอดคำรัก ส่งผ่านทุกความรู้สึกที่เต็มตื้นและเอ่อท่วมท้นในหัวใจมอบให้แก่เธอ ความรักที่รอคอยจนแน่ใจและชัดเจนขึ้นทุกวัน ทำให้เขาตัดสินใจผูกมัดเธอไว้ โดยไม่รอเวลาที่เหมาะสม ก็ช่างปะไร...ใครจะว่าอย่างไรเขาไม่สน รักของคนอื่นจะนิยามว่าอย่างไรก็ช่าง แต่รักของเขาคือการได้ครอบครอง รักของเขาคือการได้เธอมาอยู่เคียงกาย และรักของเขาคือการได้เห็นเธอมีความสุขภายใต้การดูแลของเขา5 นกน้อย หรือพญานกร่างอรชรสมส่วนในชุดเดรสน่ารักสมวัยหิ้วปิ่นโตเดินผ่านประตูกระจกเลื่อนอัตโนมัติของตึกด้วยความมั่นใจ รอยยิ้มสดใสมอบให้พนักงานทุกคนที่เดินผ่านเธอแล้วโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม ผู้คนในตึกห้าชั้นสไตล์โมเดิร์นแห่งนี้รู้จักเธอดีในฐานะภรรยาเจ้าของบริษัท“พี่ภูมิยังไม่ออกมาจากห้องประชุมอีกเหรอคะ” เมื่อขึ้นลิฟท์มาจนถึงชั้นห้า ซึ่งทั้งชั้นมีเพียงห้องทำงานของสามี ห้องประชุม และห้องรับรองแขกวีไอพี บุษบันเอ่ยถามผู้ช่วยเลขาส่วนตัวของเขาซึ่งนั่งอยู่หน้าห้อง“ยังเลยครับคุณหยก”
หอมดอกร่านรัก บุษบัน15
“นี่ไม่เชื่อพี่เหรอ”“ไม่เชื่อ”“แล้วทำยังไงถึงจะเชื่อ ต้องให้พี่คุกเข่าสาบานต่อหน้าเตียงไหม”“บ้า! ใครเขาสาบานต่อหน้าเตียง” บุษบันก้มหน้าซุกกับอกอุ่น แล้วอุบอิบว่าเสียงเบา สายตาจริงจังของเขาทำให้เธอประหม่า ไม่กล้าสบตาด้วย“ก็พี่นี่แหละ จะสาบานต่อหน้าเตียง เมื่อกี้ก็เอากันบนเตียง มีเตียงเป็นพยาน ทีนี้ก็จะสาบานว่ารักจริงต่อหน้าเตียง ให้เตียงเป็นพยานความรักของพี่ที่มีต่อหยก”บุษบันถอนหายใจเบาๆ คนบ้าจะทำอะไรให้มันสวีตหวานแหววหน่อยไม่ได้หรือไร ทำไมเขาถึงชอบวกเข้าแต่เรื่องบนเตียงนักนะ“หยก” ภาคภูมิเชยคางคนที่เอาแต่หลบตาเขาให้เธอเงยหน้าขึ้นมาคุยกันดีๆ“สามปีที่พี่หายไปจากชีวิตหยก เพราะพี่อยากพิสูจน์ว่าความรู้สึกที่มีต่อหยกนั้นไม่ได้ฉาบฉวย พี่อยากรู้ว่าหากไม่มีหยกอยู่ข้างกายแล้วพี่จะอยู่ได้ไหม”“ก็เห็นอยู่ได้ มีความสุขดีนี่คะ มีผู้หญิงสวยๆล้อมหน้าล้อมหลังอย่างกับแมลงวันตอมอึ๊” บุษบันทำหน้างอนๆเหน็บเบาๆ“ผู้หญิงพวกนั้นเป็นเพียงส่วนประกอบในการลองใจเท่านั้น ไม่มีใครแทนที่หยกของพี่ได้ วันนี้พี่ตัดสินใจแล้วว่าพี่จะเอาหยกมาเป็นเมีย เ
หอมดอกร่านรัก บุษบัน14
“ซี้ด! หยกจ๋า เด็ดดวงจริงๆ อู้ววว...” ภาคภูมิจับตาดูกลีบเนื้อสาวแดงก่ำที่หุบเข้าในตอนที่เขาสอดใส่กระทุ้งลึก และรูดรั้งครูดดึงเขาไว้ในตอนถอดถอนลำเนื้อออก เนินเนื้อสาวฉ่ำวาวเต็มไปด้วยน้ำสวาทของเธอและเขาผสมปนเปกันไปหมด สีแดงจางๆที่ปะปนออกมาด้วยทำให้หัวใจหนุ่มพองโต ...เพราะมันตอกย้ำให้เขาได้รู้ว่าเธอเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว“หยกจ๋า โอย...พี่รักหนูเหลือเกิน อยู่กับพี่ เป็นของพี่ตลอดไปนะทูนหัว” ภาคภูมิพร่ำเพ้อขณะเสือกไสลำกายเข้าสู่โพรงรักอุ่นอ้าวอย่างรุนแรง การที่ต้องอดทนมานานไม่เป็นผลดีกับเขา เขาต้องการเธอ ต้องการมากเหลือเกิน“พี่ภูมิ หยกเจ็บ อ๊าย!” บุษบันเอ่ยบอกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วพร่า เธอทั้งเสียว ทั้งเจ็บจุกไปหมดแล้ว เธอไม่รู้ว่าความรู้สึกไหนมันมากมายกว่ากัน แต่ที่แน่ๆเธอไม่อยากให้เขาหยุด“ไม่ไหวแล้วหยก เสียวไปทั้งลำเลย ซี้ด... ไปพร้อมพี่นะ” ภาคภูมิขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน กระชับเอวบางในมือไว้มั่น ก่อนจะสะบัดสะโพกโยกลำกายเข้าสู่โพรงรักฉ่ำน้ำจังหวะถี่กระชั้น เสียงครางหวีดหวิดของบุษบันเร่งเร้าอารมณ์ให้ลุกโชน ยิ่งเธอกระดกสะโพกโยกดันกลับมา ภาคภูมิก็ยิ่งฮึกเหิม ชายหนุ่ม
หอมดอกร่านรัก บุษบัน13
“ไม่ว่าจะโดนมากี่คน พี่จะลบรอยไอ้ชาติชั่วทุกคนที่มันบังอาจมาเอาของของพี่” ร่างสูงใหญ่ขยับตัวลงมานั่งตรงกลางระหว่างขาเรียว ภาคภูมิจับสองขาแบะอ้าออก เขารูดกางเกงลงพร้อมเกี่ยวกางเกงในของตนลงไปแค่พอให้แก่นกายได้โผล่พ้นออกมาบุษบันดิ้นสุดแรง หญิงสาวพลิกกายหลุดจากมือที่จับต้นขาของเธอไว้ เธอรีบคลานหนีเขา แต่ไม่ทันมือแข็งแรงที่จับข้อเท้าเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะหนีได้พ้นภาคภูมิลากร่างสาวกลับมา แล้วโถมทับเธอไว้ในท่านอนคว่ำ เขาใช้หัวเข่าดันต้นขาขาวแยกกว้าง มือหนึ่งจับส่วนหัวของลำเนื้อจี้ลงตรงร่องรักสาว วงแขนแกร่งกอดรัดเอวคอดไว้แน่น“ปล่อยนะ! หยกไม่ยอม อย่าทำ! อ๊ะ!” บุษบันเบี่ยงหน้ากลับไปต่อว่าเสียงสั่น หญิงสาวเจ็บแปลบเมื่อรับรู้ถึงส่วนหัวของลำเนื้อร้อนผ่าวที่สอดเข้ามาในร่องรักของเธอเพียงนิด“หยกไม่ยอมแล้วไง พี่จำเป็นต้องเชื่อฟังเหรอ อื้ม!” ภาคภูมิกอดเอวบางไว้แน่น ก่อนกระดกสะโพกตอกอัดสุดแรงฝ่าเยื่อพรหมจรรย์จนฉีกขาด“กรี๊ด!!!” บุษบันผวาเฮือก ใบหน้าสวยเชิดสูง กรีดร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บแปลบ ร่างสาวเกร็ง และสั่นสะท้านด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุด สองมือขยุ้มผ้าปูท
หอมดอกร่านรัก บุษบัน12
“อะไร” คนขี้หวงถามยียวน“นั่นมันโทรศัพท์ของหยกนะ”“เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่”“พี่ภูมิ!” คนไม่อยากได้ของใหม่ตวาดแหว“อยู่ใกล้กันแค่นี้ เรียกเบาๆก็ได้”“คนบ้า! ทำไมถึงเอาแต่ใจแบบนี้ หยกไม่อยากได้อะไรจากพี่ภูมิทั้งนั้น เกลียดๆๆ เกลียดที่สุด” บุษบันรัวกำปั้นน้อยทุบตีคนเอาแต่ใจอย่างเหลืออด ภาคภูมิถอนหายใจแรง ชายหนุ่มจับข้อมือสองข้างของหญิงสาวไว้แน่น ภาคภูมิจ้องใบหน้าเด็กสาวในวันวานด้วยสายตาดุ“เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นแหละ”“กรี๊ด!!!” บุษบันกรีดร้องเสียงหลง เมื่อถูกคนที่อุ้มเธอลงจากรถโยนเธอลงบนเตียงในห้องนอนที่เธอเคยนอนร่วมเตียงกับเขาเมื่อสามปีก่อน“ถอดเสื้อผ้าออก” คนหึงแรงตะคอกสั่งเสียงดัง“ไม่!” บุษบันกำคอเสื้อของตนไว้แน่น แล้วกระถดกายหนีไปจนเกือบชิดหัวเตียง“ดื้อเหรอ มานี่” ภาคภูมิกระโจนขึ้นเตียง ปล้ำถอดชุดนักศึกษาออกจากร่างสาว“อย่านะ พี่ภูมิ! ไอ้คนบ้า กรี๊ด!” บุษบันถูกคนที่มีแรงเยอะกว่ากระชากสาบเสื้อจนกระดุมหลุดทั้งแถว เปิดเผยนวลเนื้อขาวผ่อง และเนินอกอวบอิ่มเบียดชิดภายใต้บราเซียร์สีหวาน สายตาคู
หอมดอกร่านรัก บุษบัน11
“ชู่ว์! อยู่นิ่งๆสิ ขยับแบบนี้มันเสียวนะ” ภาคภูมิบอกเสียงกระเส่า เขากอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นไว้แน่น สะโพกเต่งตึงนั่งทับอยู่บนตักแกร่ง อะไรๆของเขาที่มันเกิดปฏิกิริยาคึกคักตั้งแต่เห็นหน้าเธอแล้ว ยิ่งตื่นตัวหนักเข้าไปอีกเมื่อเธอดีดดิ้นทับมันอยู่“ก็ปล่อยสิ หยกจะกลับบ้าน”“ก็กำลังจะพากลับบ้านไงล่ะ บ้านของเรา” บุษบันเอี้ยวตัวกลับมามองหน้าเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ หญิงสาวมองหน้าเขาด้วยสายตาไม่พอใจ“หยกไม่ใช่ผีต้นมะขามที่พี่ภูมิอยากได้ตอนไหนก็มาดักฉุดเอาข้างทางแบบนี้นะ” เสียงหวานสูงปรี๊ดทำให้ภาคภูมิยิ้มเอ็นดู ชายหนุ่มยกมือขึ้นหมายจะแตะแก้มเนียน แต่ถูกหญิงสาวปัดออกสุดแรง“ไม่เจอกันหลายปี เดี๋ยวนี้กล้าหวงตัวกับพี่เหรอ”“หยกก็ไม่เคยยอมไม่ใช่เหรอ พี่ภูมิบังคับขู่เข็ญทุกอย่าง ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง บอกคนของพี่ให้จอดรถเดี๋ยวนี้ หยกจะลง”“หมดเวลาแล้วเด็กน้อย สามปีที่ผ่านมามันนานเกินไปแล้ว” ภาคภูมิจับคางที่เชิดสูงส่ายไปมาเบาๆ“พี่ภูมิหมายความว่ายังไง” บุษบันปัดมือเขาออกอีกครั้ง แล้วจิกสายตาดุเอาเรื่องมองเขา“ก็หมายความว่าถึงเวลาที่หยกจะต้องมาเ
