All Chapters of พันธะร้ายนายวิศวะ: Chapter 11 - Chapter 15

ตีสามกว่าๆ รีนลดารู้สึกหิวน้ำช่วงกลางดึกเธอจึงลุกออกจากเตียงนอนของลงมายังห้องครัว ร่างบางเดินผ่านห้องรับแขกเพื่อจะกลับขึ้นห้องนอนด้านบน แต่ร่างบางจึงหยุดซะงัก ที่ได้ยินเสียงอะไรตกแตกภายในห้อง รีนลดาจึงวิ่งเข้าไปดูเพราะเธอคิดว่าคงเป็นเคนตะ เพราะเธอเองก็ยังนอนไม่ทันจะเต็มอิ่มนั่นเลยทำให้ร่างบางนั้นตาฝาด"พี่เคน... " เสียงที่เอ่ยออกมาถึงกับเงียบลงไป คนที่หันมาไม่ใช่เคนตะ แต่เป็นเรียวตะที่นั่งดืมไวน์บนเคาน์เตอร์บาร์ กลิ่นแอลกอฮอล์ตลบอบอวลไปทั่วทั้งห้อง รีนลดาคิดว่าเขาอยู่คอนโดซะอีก คนตัวเล็กสบตากับคนเมาเล็กน้อยก่อนที่เธอจะหันหลังกลับไป"ผิดหวังเหรอที่ฉันไม่ใช่พี่ชาย" คนเมาหูดีว่าเธอมาอย่างไม่พอใจ พอเห็นเขาเท่านั้นแหละ รีลดาถึงกับหันหน้าหนี"เปล่าคะ รีนแค่ได้ยินเสียงอะไรแตกเลยลงมาดู""แต่สีหน้าเธอดูผิดหวัง ที่ตรงนี้ไม่ใช่พี่ชายฉัน แต่เป็นฉัน หรือเธอมีอะไรกับพี่ชายฉันหรือเปล่า ถึงได้ลงมากลางดึกแบบนี้" คนเมาหันมาหาเรื่อง รีนลดามองคนปากร้ายอย่างไม่พอใจ ที่เขากล่าวหาเธอ"รีนแค่ลงมาดื่มน้ำคะ ไม่ได้คิดว่าเป็นพี่เคนหรือใครทั้งนั้นแหละ" รีนลดาบอกกับคนเมาไปเสียงเรียบ เธอไม่อยากเสวนากับเขามากนัก เพร

เรียวตะเปิดเข้ามากับไม่พบร่างคนนอนป่วย ร่างสูงถึงกับใจคอไม่ดี กลัวว่าเธอจะเผลอทำร้ายตัวเอง" แก๊ก" รีนลดาเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูผื้นใหญ่พันตัวเธอเอาไว้ รีนลดาตกใจตากลมเบิกกว้างที่เจอเรียวตะอยู่ในห้องนอนของตนนี้เขาเข้ามาทำไมกันเรียวตะรู้สึกโล่งออกอย่างบอกไม่ถูก นี้เขาเป็นอะไรไป เธอไม่สมควรได้รับความห่วงใยจากเขาด้วยซ้ำ ร่างสูงเหลือบมองรีนลดาที่มีเพียงผ้าขนหนูพันตัวเอาไว้เท่านั้น เรียวตะผุดยิ้มขึ้นมาที่มุมปากหยักอย่างพอใจ รีนลดาตัวเล็กร่างอันสมสวนหยดน้ำเกาะใบหน้าหวานเล็กน้อย ยิ่งมองยิ่งดูเซ็กซี่ดึงดูดเลือดในกายฉีดสูบยิ่งนัก สายตาคมที่มองมา ทำเอารีนลดา กอดกระชับผ้าให้แน่นขึ้น เธอมองเรียวตะมาอย่างไม่พอใจ"พี่เข้ามาทำไม ออกไปจากห้องรีนด้วยคะ" รีนลดาบอกเขามาด้วยเสียงแข็งอย่างไม่พอใจ พร้อมกับเอามือกระชับผ้าเช็ดตัวผืนหนาเอาไว้แน่น กับสายตาที่เขามองมาที่เธอ สายตานี้อันตรายยิ่งนัก"ฉันเคาะห้องเธอทั้งนานไม่เห็นจะเปิด นึกว่าจะใจเสาะเป็นไข้ตายไปซะแล้วอีก" คนเลวยังพ่นวาจาเผ็ดร้อนออกมาเช่นเดิม"รีนไม่ตายๆ ง่ายๆ หรอกคะ" รีนลดาบอกเสียงแข็ง พร้อมกับมองหน้าเขาอย่างไม่เกรงกลัว"ก็ดี ฉันยังรู้

ร่างบางของรีนลดามาหยุดที่หน้าประตูข้าง R Room ถ้าไม่ใช่เพราะคุณป้าชิขอร้องเธอก็ไม่มาหรอก เพราะไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องมาถึงที่นี่มือเรียวบางกดกริ่ง 2 ถึง 3 ครั้งแต่ก็ยังไม่มีใครปิดประตูให้เธอด้านเรียวตะและเพื่อนๆ เขาตอนนี้ก็นั่งเล่นเกมส์ในสมาร์ตโฟนกันคนละเครื่อง ริกที่ได้ยินเสียงกริ่งดังขึ้นมา ถึงกับมองไปยังที่จอคอม ก็เห็นใบหน้าของรีนลดาปรากฎบนจอคอม!! เฮ้ย...น้องรีน มาวะ น้องมาทำไมวะ" ริกถามเรียวตะแต่ยังจดจ่อกับการเล่นเกมส์ในมือถือของตน"มึงก็ไปถามเธอเองสิ" เขาเองจะรู้ไหม เมื่อริกได้ยินเช่นนั้น"งั้นกูเปิดประตูให้น้องเข้ามาและกัน น้องน่าจะมีธุระกับมึงวะ" เพราะปกติรีนลดาไม่เคยมาถึงนี่เลยด้วยซ้ำ ริกจึงรีบไปเปิดประตูตอนรับร่างบางที่ยืนอยู่หน้าประตู" พวกมึงน้องรีนมาวะ" สองหนุ่ม ริวและอรัณ ที่กำลังดูหนัง 20+ ถึงกับรีบปิดทีวีทันที จากนั้นริกก็เปิดประตูให้กับรีนลดา"หวัดดีครับน้องรีนคนฉวย" ริกเอ่ยทักคนมาใหม่พร้อมกับยิ้มหวานให้หญิงสาวตรงหน้า รีนลดาก็ยิ้มทักหนุ่มรุ่นพี่เช่นกัน"หวัดดีคะ พี่เรียวอยู่ที่นี่ไหมคะ" รีนลดาเอ่ยถามกับริกที่เปิดประตูให้เธอ"น้องรีนมาดูสิเองสิครับ" ร่างบางไม่อยาก