All Chapters of รักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน: Chapter 1 - Chapter 6

"เห้ย อยู่ไหนแล้ววะ ไอ้ริว สายแล้วนะเมิง เดี๋ยวยื่นหนังสือไม่ทัน เออๆๆ กรูรออยู่หน้าประตู 2 นะ เออๆ ให้ไว"ผม อัครพนธ์ ชูวิจิตร นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดเล็กๆ ทางภาคเหนือ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของการเรียนในรั้วมหาลัย ในปีนี้พวกผมและเพื่อนๆ ต้องออกพื้นที่ครับ คือไม่ต้องเข้ามหาลัยละค้าบบบ แต่ต้องกลับมาเข้าโรงเรียนครับ เข้าไปทำไมน่ะ หรอ ก็พวกผมเป็นนักศึกษาที่เรียนวิชาครูไงครับ ปีนี้เราเลยต้องออกฝึกสอนครับ พวกผมเรียนครูสาขาไร ลองทายดูซิครับ เป็นสาขาที่เวลาเข้าไปสอน เด็กๆ จะชอบเรียนกันมากเลย เพราะเป็นวิชาที่ไม่เคร่งเครียดเท่าไร ไม่ต้องพกสมุด หนังสือเวลามาเรียน ใช่แล้วครับ พวกผมเรียนเอกพลศึกษาครับ และตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมของเด็กๆ ครับ แต่พวกผมต้องมามหาลัยเพื่อเลือกโรงเรียนที่จะไปฝึกสอน ซึ่งผมกับเพื่อนก็เลือกโรงเรียนที่พวกรุ่นพี่ๆ เคยให้ข้อมูลไว้ครับว่า ใกล้มหาลัย เดินทางสะดวก และที่สำคัญรุ่นพี่บอกว่า ครูที่นี่ใจดีครับบ เข้าทางพวกผมเลย แบบนี้มันต้องแย่งชิงกันหน่อยละครับบบ "ไอ้เฟลม โทษทีว่ะ กรูท้องเสีย ไปเหอะเมิง เดี๋ยวพวกไอ้ดลจะเชิดเป้าหมายเราไปซะก่อน" นี่ละครับไอ้ริ

ตั้งแต่เปิดเทอมมา พวกเราก็ทำหน้าที่สอนกันครับ ไปเข้าสอนพร้อมครูพี่เลี้ยง ผมก็เหมือนกัน ผมได้สอนชั้นประถม โดยทางโรงเรียนให้สอนชั้น ป. 4 กับ ป. 5 แต่ผมก็ตามพี่เลี้ยงไปทุกชั่วโมงล่ะครับ เค้าเรียกเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ส่วนเพื่อนๆผมอีก 2 คนก็เหมือนกันครับ บางทีก็เดินมาหาผมบ้าง มาแวะคุยกันบ้าง เย็นวันศุกร์ของอาทิตย์แรกของการฝึกสอน ครูปาล์มให้ครูจิ๊บทักพวกเรามา (ออ! ผมลืมบอกไป ครูจิ๊บเป็นครูพี่เลี้ยงผมเองครับ)"ปาล์ม ทำไร วีกับต้าร์ละ อยู่ด้วยกันเปล่า" ครูจิ๊บโทรถาม "อยู่ด้วยกันครับครูจิ๊บ ว่างครับ มีไรครับ" "ครูปาล์มให้โทรชวนไปกินข้าวเย็น" เจอกันที่โรงเรียนรอพวกครูประชุมเสร็จก่อนนะ"พอถึงเวลาประมาณ 6 โมง พวกผมก็เห็นครูปาล์ม ครูจิ๊บเดินมาจากห้องประชุม "เอามอไซต์กันมาใช่ป่ะ" ครูปาล์มถาม "งั้นก็ซิ่งมอไซต์ไปกันเนอะ สะดวกดี" "เรา 3 คนไปด้วยกัน แล้วเอารถคันนึงมาให้ครู เครนะ" ครูจิ๊บพูดครูปาล์มพาพวกเรามากินชาบู ร้านใกล้ๆ โรงเรียน มาถึงก็เลือกโต๊ะ ครูจิ๊บบอกดีนะยังไม่ค่อยมีคน ไม่งั้นรอแย่เลย วีกับตาร์นั่งด้วยกัน ครูจิ๊บชิ่งไปนั่งหัวโต๊ะ ผมเลยนั่งกับครูปาล์ม นั่งทานไป คุยไป ครูจิ๊บกับครูปาล์มคุ

"เฟลมๆ ตื่นได้ละนะ เด็กๆ อาบน้ำเสร็จหมดแล้ว เราอาบน้ำซะ จะได้ออกเดินทาง เดี๋ยวรถเยอะ" ผมลืมตาขึ้นมามอง ก็เห็นครูปาล์มนั่งข้างๆ แล้วเขย่าแขนผมโอ๊ย ชีวิต ลืมตาแทบไม่ขึ้น ก็จะอะไรละครับ เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ตั้งนาน กว่าจะข่มตาหลับได้น่าจะดึก เห้อออ ผมรีบลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใช้เวลาไม่นานหรอกครับก็เสร็จเรียบร้อย พอเราเตรียมตัวกันเสร็จ ครูปาล์มก็ให้เด็กๆ ขึ้นรถแล้วเดินไปเรียกนักการฯ เพื่อให้ขับรถเพื่อนำของที่จะเข้าแข่งขันไปด้วย พร้อมทั้งกำชับเด็กๆ ให้เตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเตรียมเดินทางกลับวันนี้เลย เพราะเด็กๆ แข่งขันเสร็จก็เดินทางกลับแต่ต้องกลับพร้อมกับครูท็อป ส่วนผมก็ต้องอยู่ต่อรอกลับพร้อมพวกครูปาล์มครับ พอถึงสนามแข่งขัน ครูจิ๊บก็พาเด็กๆ ไปจับฉลากในการเลือกลำดับในการนำเสนองาน พร้อมลงทะเบียน ส่วนครูปาล์มก็พาผมไปขนของจากรถที่นักการฯ ขับมาพอมาถึงสนามแข่งครูจิ๊บกับเด็กๆ ก็เดินกลับมาพอดี ทั้งหมดจึงเดินไปที่โต๊ะแข่งขันแล้วช่วยกันจัดสถานที่ในการนำเสนอ และครูปาล์มก็ซ้อมบทนักเรียนอีกรอบ ก่อนที่จะหมดเวลาในการที่จะได้อยู่กับเด็กๆ พอใกล้ถึงเวลาทางสถานที่แข่งขันก็ให้ครูที่ปรึกษาออกจากบริเวณแ