บททั้งหมดของ เมียอุ้มบุญ: บทที่ 81 - บทที่ 90

ตอนที่ 27/3เวลาผ่านไปอีกเดือน...เสียงเคาะประตูห้องทำงานดังขึ้นเบาๆ ก่อนที่ธาฎาจะเอ่ยอนุญาตให้คนด้านนอกเข้ามา เขายังคงนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงาน ดวงตาคมกริบจับจ้องไปยังเอกสารที่วางเรียงรายตรงหน้า ใบหน้าฉายแววเย็นชา ทว่าภายในใจกลับเดือดพล่านเหมือนภูเขาไฟที่ใกล้ปะทุแพรไหมก้าวเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าราบเรียบ แต่กลับซ่อนความกังวลเล็กๆ ไว้ลึกๆ“ทิมมีเรื่องจะคุยกับแพรเหรอคะ?”“นั่งสิ” ธาฎาเอ่ยเสียงนิ่งพร้อมชี้ไปยังเก้าอี้ตรงหน้าหล่อนขยับตัวนั่งลงอย่างระมัดระวัง ความเงียบปกคลุมห้องทำงานขนาดใหญ่ชั่วครู่ ก่อนที่ธาฎาจะเลื่อนแฟ้มเอกสารฉบับหนึ่งไปตรงหน้าหล่อน“คุณช่วยอธิบายเรื่องนี้ให้ผมฟังหน่อยสิ” ธาฎาพูดช้าๆ ทว่าหนักแน่นแพรไหมหยิบแฟ้มนั้นขึ้นมาเปิดอ่าน เมื่อเห็นเนื้อหาในนั้น ใบหน้าของหล่อนพลันซีดเผือด เอกสารที่อยู่ในมือคือหลักฐานการโอนเงินจำนวนมากจากบัญชีโรงพยาบาลไปยังบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องกับการสั่งซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์รุ่นทดลองที่ยังไม่ได้รับการรับรองจากองค์กรระหว่างประเทศ“คุณ...คุณไปเอาเอกสารพวกนี้มาจากไหน?” เธอถามเสียงสั่น“มันสำคัญตรงไหนว่าเอกสารมาจากไหน? สิ่งที่ผมอยากรู้คือ ทำ

ตอนที่ 28/2หนึ่งปีผ่านไป...ชีวิตของธาฎาเปลี่ยนไปมากหลังจากการหย่ากับแพรไหม การหย่าครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะเจตนาไม่ดีของแพรไหม สิ่งที่หล่อนกระทำในอดีต มันน่อมส่งผลต่ออนาคตทั้งหมด ขณะที่เขาไม่ปรานีต่อเรื่องการกระทำที่เลวร้าย ซึ่งนำมาด้วยความเสี่ยงของคนไข้ที่โรงพยาบาล เขาหยิบยกเรืองนี้เพื่อต่อรอง หากหล่อนไม่ยอมถอนหุ้นออกจากบริษัทแล้วก็ลงนามยุติบทบาทหน้าที่ของผู้บริหารโรงพยาบาล หล่อนอาจจะได้เจอเขาในชั้นศาลจริงๆ เมื่อคำขู่ของเขาได้ผล หล่อนกลัวการพ่ายแพ้คดีทุจริตที่กำลังเร่งดำเนินการ หลักฐานที่เขามีอยู่ในมืออาจทำให้สูญเสียทุกอย่าง รวมถึงอาจจะนำไปถึงขั้นถูกจำคุกแม้เรื่องราวจะจบลง แต่สำหรับธาฎาแล้ว นี่เป็นเพียงแค่บางส่วนที่ถูกคลี่คลายลง ทว่าในใจของเขานั้นยังรู้สึกเหมือนมีบางอย่างยังคงค้างคาอยู่ณ ห้องทำงานส่วนตัวของธาฎาเรืองฤทธิ์ ลูกน้องคนสนิทของธาฎา เดินเข้ามาในห้องพร้อมแฟ้มเอกสารหนาและสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น“นายครับ ผมมีข้อมูลสำคัญมาให้ดูครับ”ธาฎาเงยหน้าจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ ดวงตาคมจ้องมองเรืองฤทธิ์ด้วยความสงสัย“ว่ามา” เสียงของเขาเรียบนิ่งเรืองฤทธิ์วางแฟ้มลงบนโต๊ะก่อนจะพูดต่อ“

ตอนที่ 29/1 ธาฎานั่งอยู่ริมหน้าต่างห้องพักในโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ดวงตาคมมองออกไปยังความเคลื่อนไหวในเมือง แต่ความคิดของเขากลับวนเวียนอยู่กับภาพของนันนลินทร์ในชุดผู้ป่วย เสียงฝีเท้าของหล่อนที่ก้าวเดินอย่างยากลำบากยังคงก้องอยู่ในหัวเขาหยิบโทรศัพท์ตนเองขึ้นมา พลางกดเข้าไปในคลังภาพ เลื่อนหารูปที่เขาเคยถ่ายหล่อนเอาไว้ ทั้งยามหลับ ยามตื่น ยามที่หล่อนเข้าครัววุ่นวายอยู่กับการทำอาหารจนไม่สนใจมองว่าเขากำลังแอบถ่ายอยู่ พอนึกุงตอนนั้นแล้วเขาก็เริ่มคิดได้แล้วว่ารูปถ่ายของหล่อนในนี้มันเยอะมากกว่ารูปเจ้าของเครื่องอย่างเขาเสียอีก ซึ่งมันเกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว“ฉันไม่เข้าใจ... เธอรอดมาได้ยังไง และทำไมถึงไม่กลับมาหาฉัน...” เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะทอดถอนใจหนักหน่วงเขาคิดหาคำตอบถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ กับสิ่งที่เขาทำ มันคงหนักหนาเกินกว่าคำว่าให้อภัย ทว่าลึกๆ ในใจคนเลวอย่างเขาก็ยังอยากได้รับโอกาส หากเหตุผลที่นันนลินทร์ทำเช่นนี้เป็นเพราะอยากหนีหายไปจากชีวิตเขา เขาอยากจะนั่งลงคุกเข่าต่อหน้าหล่อนแล้วยกมือไหว้ขอโอกาสอีกสักครั้ง แค่นั้นที่ต้องการโรงพยาบาลขณะที่เรืองฤทธิ์กำลังสืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมจาก

ตอนที่ 29/3“นายครับ แล้วเราจะเอายังไงต่อ?”ธาฎายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ“ไปที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย ฉันจะไปหาเมียฉัน”เรืองฤทธิ์พยักหน้ารับ ก่อนจะรีบเดินออกไป พร้อมกับธาฎาธาฎาเดินด้วยจังหวะมั่นคงไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วย ดวงตาคมสะท้อนความแน่วแน่ที่ไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งได้ ข้างกายเขาคือเรืองฤทธิ์ที่ก้าวตามด้วยสีหน้าเครียดขรึม“แน่ใจแล้วใช่ไหมครับ ว่าต้องการทำแบบนี้” เรืองฤทธิ์เอ่ยเสียงแผ่ว ราวกับพยายามทบทวนให้นายตัวเองไตร่ตรองอีกครั้งธาฎาหยุดยืนหน้าประตูห้อง ก่อนจะหันมาพูดกับลูกน้องด้วยน้ำเสียงร้อนใจ“ฉันรอไม่ได้อีกแล้ว...เธอหนีฉันมามากพอ”ไม่รอให้เรืองฤทธิ์ตอบ ธาฎายกมือจับลูกบิดประตูเบาๆ อย่างถือวิสาสะ เขาผลักประตูเข้าไปทันทีในห้องพักฟื้น บรรยากาศเงียบสงบ ขณะนันนลินทร์นอนนิ่งอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียวของคนที่ไม่ได้เจอกันมานานเป็นปี หันไปทางหน้าต่าง มองภาพวิวเมืองที่ทอแสงยามค่ำแต่เทื่อเสียงประตูเปิดดังขึ้น กลับดึงสติหล่อนให้กลับสู่ความเป็นจริง หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงเมื่อหันมาเห็นชายร่างสูงที่ยืนอยู่ใกล้แค่เอื้อม “คุณทิม...” เธอกระซิบชื่อเขาอย่างตกใจ“ใช่ ฉันเอง” เ

ตอนที่ 30/2เรืองฤทธิ์นั่งมองหลักฐาน ที่หมอนพดลนำมาให้ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดและความสงสัยที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ“นี่คือหลักฐานที่ยืนยันได้ว่าแพรไหมเคยติดต่อผมก่อนการผ่าตัดคุณนันนลินทร์”หมอนพดลพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่มั่นคง“เธอขอให้ผมทำสิ่งที่ขัดต่อจรรยาบรรณของแพทย์ โดยแลกกับเงินจำนวนมหาศาลและตำแหน่งที่สูงขึ้นในโรงพยาบาล ทั้งสองขู่เข็ญเรื่องจะปล่อยคลิปหลุดของลูกสาวผมด้วย”“แล้วทำไมคุณถึงไม่ทำ?” เรืองฤทธิ์ถาม น้ำเสียงแฝงความกังวล“เพราะผมยังมีจิตสำนึกอยู่ และโชคดีที่ผมมีหลานชายของคน ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าเขารู้จักกับคุณนันนลินทร์ แต่พอเขาโทรมาถาม เรื่องอาการ ป่วยต่างๆ ของคุณนันนลินทร์ ผมก็เลยตัดสินใจ ปรึกษาหลานชายของผม เพราะเห็นว่ายังไงเราสองคนก็ลงเรือเดียวกันแล้ว”หมอนพดลถอนหายใจยาวก่อนเล่าต่อ“นนทวัฒน์คือคนที่ช่วยผมวางแผนตลบหลังหมอแพร พวกเราจัดฉากว่าการผ่าตัดนั้นล้มเหลว และนันนลินทร์เสียชีวิตระหว่างการรักษา ทั้งที่จริง ๆ แล้วผมกับนนทวัฒน์ช่วยกันพาหล่อนออกจากโรงพยาบาลไปยังที่ปลอดภัย”เรืองฤทธิ์พยายามเก็บสีหน้าตัวเองเมื่อได้ยินความจริงอันน่าตกตะลึง ใจเขาเต็มไปด้วยคำถ