ตอนที่ 24/1เวลาผ่านไปอีกหลายชั่วโมง ธาฎากลับมาถึงกรุงเทพฯ ด้วยความร้อนใจ เขามุ่งตรงไปยังโรงพยาบาลทันที โดยไม่ได้แวะพักที่ใด เสียงรองเท้าหนังดังสะท้อนในทางเดินที่เงียบสงัด ทุกก้าวยิ่งทวีความร้อนรนในใจของเขามากขึ้นเมื่อมาถึงหน้าห้องพักผู้ป่วย เขาพบสุชาฎาและคุณเยาว์นั่งอยู่บนเก้าอี้ ใบหน้าของทั้งสองเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความโศกเศร้า เด็กน้อยในอ้อมแขนของคุณเยาว์ดูสงบลง แต่ในดวงตาของธาฎามองเห็นได้ชัดว่าเบื้องหลังความเงียบสงบนั้นคือความจริงที่เขาไม่อยากรับรู้“เกิดอะไรขึ้น?” ธาฎาถามเสียงดัง ขณะที่ก้าวไปหยุดตรงหน้าเธอสุชาฎาเงยหน้าขึ้นมองเขา น้ำตาเอ่อล้นโดยไม่ทันตั้งตัว เธอกำมือแน่นพยายามกลั้นสะอื้น “คุณทิม...คุณหนิง...เธอ...”“อะไรล่ะ!? พูด!!!” ธาฎาถามเสียงแข็ง ใจเขาเริ่มเต้นแรงจนเหมือนจะระเบิด มือหนาพลางเขย่าตัวสุชาฎาด้วยความร้อนใจ ทว่าสุชาฎาก็ยังไม่เอื้อนเอ่ยประโยคใดออกมา มีเพียงเสียสะอื้นในลำคอเท่านั้นที่ทุกคนได้ยิน จนกระทั่งคุณเยาว์เดินเข้ามาใกล้ “อึก! คุณหนิงเธอไปสบายแล้วนะคะ...” เสียงของคุณเยาว์เอ่ยแผ่วเบา แต่ทุกคำกระแทกเข้าไปในหัวใจของธาฎาอย่างจังเขานิ่งค้างไปชั่วขณะ เหมือน
Last Updated : 2024-12-04 Read more