แชร์

ตอนที่ 28/3 

ผู้เขียน: Choijihoo_writer
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-05 01:36:16

ตอนที่ 28/3

“ค่อยๆ เดินนะลูก ระวังๆ” นางนิรณีกล่าวพร้อมจับแขนนันนลินทร์อย่างมั่นคง น้ำเสียงอ่อนโยนของเธอเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

นันนลินทร์พยายามก้าวช้าๆ ช่วงขาที่อ่อนแรงที่ยังไม่กลับมาปกติ ทำให้หล่อนต้องใช้ไม้เท้าช่วยพยุง แถมยังมีพยาบาลที่อยู่ข้างๆ คอยเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด

“แม่คะ หนู...เหนื่อย” นันนลินทร์พูดเสียงเบา หยุดยืนพัก หอบเบาๆ

นิรณียิ้มปลอบใจ “เหนื่อยก็พักก่อนลูก ไม่ต้องรีบ ค่อยเป็นค่อยไป” เธอประคองลูกสาวนั่งลงที่ม้านั่งในสวนภายในโรงพยาบาล

หมอนพดลเดินเข้ามา สวมเสื้อกาวน์สีขาว ดูภูมิฐานและอบอุ่น เขามองสองแม่ลูกด้วยแววตาเอ็นดู

“วันนี้พอแค่นี้ก่อนก็ได้ครับคุณนันนลินทร์ การกายภาพบำบัดต้องใช้เวลาสักพัก แต่คุณทำได้ดีมากนะ” หมอนพดลกล่าว

นันนลินทร์พยักหน้าเล็กน้อย แม้ในแววตาจะยังมีความเศร้า แต่ก็เต็มไปด้วยความพยายาม

นิรณีหันไปหาหมอนพดล “ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ ถ้าไม่ได้คุณช่วยดูแล ฉันคงไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง”

หมอนพดลยิ้ม “ผมก็ทำหน้าที่ของตัวเองเท่านั้นครับ คุณสิงคนแม่ลูกต่างหากล่ะที่แข็งแกร่ง”

นิรณีส่งยิ้มตอบ น้ำตาคลอเบาๆ ความรู้สึกซาบซึ้งใจที่มีต่อหมอพดลชัดเจนในแววตาของเธอ

ด้านนอกโรงพยาบาล

รถ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 29/1 

    ตอนที่ 29/1 ธาฎานั่งอยู่ริมหน้าต่างห้องพักในโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง ดวงตาคมมองออกไปยังความเคลื่อนไหวในเมือง แต่ความคิดของเขากลับวนเวียนอยู่กับภาพของนันนลินทร์ในชุดผู้ป่วย เสียงฝีเท้าของหล่อนที่ก้าวเดินอย่างยากลำบากยังคงก้องอยู่ในหัวเขาหยิบโทรศัพท์ตนเองขึ้นมา พลางกดเข้าไปในคลังภาพ เลื่อนหารูปที่เขาเคยถ่ายหล่อนเอาไว้ ทั้งยามหลับ ยามตื่น ยามที่หล่อนเข้าครัววุ่นวายอยู่กับการทำอาหารจนไม่สนใจมองว่าเขากำลังแอบถ่ายอยู่ พอนึกุงตอนนั้นแล้วเขาก็เริ่มคิดได้แล้วว่ารูปถ่ายของหล่อนในนี้มันเยอะมากกว่ารูปเจ้าของเครื่องอย่างเขาเสียอีก ซึ่งมันเกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัว“ฉันไม่เข้าใจ... เธอรอดมาได้ยังไง และทำไมถึงไม่กลับมาหาฉัน...” เขาพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะทอดถอนใจหนักหน่วงเขาคิดหาคำตอบถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ กับสิ่งที่เขาทำ มันคงหนักหนาเกินกว่าคำว่าให้อภัย ทว่าลึกๆ ในใจคนเลวอย่างเขาก็ยังอยากได้รับโอกาส หากเหตุผลที่นันนลินทร์ทำเช่นนี้เป็นเพราะอยากหนีหายไปจากชีวิตเขา เขาอยากจะนั่งลงคุกเข่าต่อหน้าหล่อนแล้วยกมือไหว้ขอโอกาสอีกสักครั้ง แค่นั้นที่ต้องการโรงพยาบาลขณะที่เรืองฤทธิ์กำลังสืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมจาก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 29/2

    ตอนที่ 29/2ธาฎายืนมองออกไปยังทิวทัศน์กลางคืนของเมืองจากหน้าต่างห้องพักโรงแรม ดวงตาคมวาวโรจน์ด้วยแรงอารมณ์ที่อัดแน่นอยู่ในอก“เธอยังมีชีวิตอยู่...” เขากระซิบกับตัวเอง เสียงเบาหวิว แต่หนักแน่นหลังจากปลายสายวางไป ความคิดในหัวของเขาเริ่มวิ่งเร็วราวกับพายุ ธาฎากำโทรศัพท์แน่น ก่อนจะเปิดดูรูปถ่ายของใครบางคนอีกครั้งหนึ่ง นันนลินทร์ไม่ได้ตายหล่อนรักษาตัวอยู่ต่างประเทศ และไม่เคยกลับมาติดต่อเขาธาฎาหลับตาลงเพื่อระงับความว้าวุ่น แต่ภาพความทรงจำของหญิงสาวยังคงฉายชัด ทั้งความรักที่ซ่อนเร้น ความผิดพลาด และความเสียใจที่เคยทิ้งร่องรอยไว้ในหัวใจของเขา“เธอคิดว่าการหนีไปแบบนี้มันจะจบทุกอย่างเหรอ?” เขาพูดเบาๆ แต่แฝงด้วยความโกรธ ขณะเดียวก็รูสึกตรงกันข้าม เขาก็ยังดีใจที่วันนี้ได้เห็นว่าหล่อนยังมีชีวิต...ยังมีลมหายใจอยู่ธาฎาลุกขึ้นยืน หยิบโทรศัพท์มากดหมายเลขของเรืองฤทธิ์อีกครั้ง“เรือง ฉันกำลังจะไปที่โรงพยาบาล นายดักรอเขาเอาไว้ อย่าให้คาดสายตา” เสียงของธาฎาทรงอำนาจและเย็นชา“ครับนาย” เรืองฤทธิ์ตอบรับเสียงเครียดหลังวางสาย ธาฎาเดินไปหยุดที่หน้ากระจก เขาจ้องมองเงาของตัวเองที่สะท้อนกลับมา“นันนลินทร์...”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 29/3

    ตอนที่ 29/3“นายครับ แล้วเราจะเอายังไงต่อ?”ธาฎายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ“ไปที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย ฉันจะไปหาเมียฉัน”เรืองฤทธิ์พยักหน้ารับ ก่อนจะรีบเดินออกไป พร้อมกับธาฎาธาฎาเดินด้วยจังหวะมั่นคงไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วย ดวงตาคมสะท้อนความแน่วแน่ที่ไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งได้ ข้างกายเขาคือเรืองฤทธิ์ที่ก้าวตามด้วยสีหน้าเครียดขรึม“แน่ใจแล้วใช่ไหมครับ ว่าต้องการทำแบบนี้” เรืองฤทธิ์เอ่ยเสียงแผ่ว ราวกับพยายามทบทวนให้นายตัวเองไตร่ตรองอีกครั้งธาฎาหยุดยืนหน้าประตูห้อง ก่อนจะหันมาพูดกับลูกน้องด้วยน้ำเสียงร้อนใจ“ฉันรอไม่ได้อีกแล้ว...เธอหนีฉันมามากพอ”ไม่รอให้เรืองฤทธิ์ตอบ ธาฎายกมือจับลูกบิดประตูเบาๆ อย่างถือวิสาสะ เขาผลักประตูเข้าไปทันทีในห้องพักฟื้น บรรยากาศเงียบสงบ ขณะนันนลินทร์นอนนิ่งอยู่บนเตียง ใบหน้าซีดเซียวของคนที่ไม่ได้เจอกันมานานเป็นปี หันไปทางหน้าต่าง มองภาพวิวเมืองที่ทอแสงยามค่ำแต่เทื่อเสียงประตูเปิดดังขึ้น กลับดึงสติหล่อนให้กลับสู่ความเป็นจริง หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นแรงเมื่อหันมาเห็นชายร่างสูงที่ยืนอยู่ใกล้แค่เอื้อม “คุณทิม...” เธอกระซิบชื่อเขาอย่างตกใจ“ใช่ ฉันเอง” เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/1

    ตอนที่ 30/1นนลินทร์หันหน้ามามองเขา ท่าทางของหล่อนดูเหมือนจะขัดแย้งกับความรู้สึกที่พยายามบอกออกมา แต่ความเจ็บปวดที่สะสมในใจทำให้คำพูดของเธอหลุดออกมา“ถ้าคุณรู้สึกผิดจริง...คืนหนูอัญญามา แล้วฉันจะไม่ติดใจเรื่องที่ผิดมาอีก”เสียงหล่อนแหบแห้ง น้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมกับคำพูดที่สะกดอารมณ์คนฟังได้ดี อันที่จริงหล่อนคุยกับแม่ของหล่อนรู้เรื่องแล้ว หากวันไหนอาการป่วยดีขึ้น หล่อนจะกลับไปทวงอัญญาคืน นนทวัฒน์จะช่วยเหลือและเตรียมเรื่องเอกสารขอฟ้องเลี้ยงดูบุตรทุกอย่าง รวมทั้งเรื่องที่ธาฎาทำกับหล่อนในอดีต แม้ว่าอยากว่าจบกันไปด้วยความสงบ แยากจะต่างคนต่างอยู่ ทว่าที่หล่อนต้องเล่นประเด็นนี้ต่อกฎหมาย ก็เพียงเพราะต้องการลูกคืน ส่วนประเด็นเรื่องที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ที่หล่อนมั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะเขาได้ นั่นคือเรื่องการสั่งฆ่าหล่อน เรื่องราวทั้งหมอในอดีตที่แพรไหมเคยขมขู่หมอนพดลเอาไว้ ตอนนี้หล่อนรู้หมดแล้ว และนับว่าเป็นโชคดีที่นนทวัฒน์ไหวตัวทันและให้ความช่วนเหลือ กระทั่งเรื่องที่เขาพาหล่อนหนีมาอยู่ที่นี่ ทำหน้าที่ประสานงานกับแม่ของหล่อนอีกด้วย ทั้งหมดที่หล่อนต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้ ไม่ใช่เพราะคนของเขาหรอก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/2

    ตอนที่ 30/2เรืองฤทธิ์นั่งมองหลักฐาน ที่หมอนพดลนำมาให้ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดและความสงสัยที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ“นี่คือหลักฐานที่ยืนยันได้ว่าแพรไหมเคยติดต่อผมก่อนการผ่าตัดคุณนันนลินทร์”หมอนพดลพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่มั่นคง“เธอขอให้ผมทำสิ่งที่ขัดต่อจรรยาบรรณของแพทย์ โดยแลกกับเงินจำนวนมหาศาลและตำแหน่งที่สูงขึ้นในโรงพยาบาล ทั้งสองขู่เข็ญเรื่องจะปล่อยคลิปหลุดของลูกสาวผมด้วย”“แล้วทำไมคุณถึงไม่ทำ?” เรืองฤทธิ์ถาม น้ำเสียงแฝงความกังวล“เพราะผมยังมีจิตสำนึกอยู่ และโชคดีที่ผมมีหลานชายของคน ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าเขารู้จักกับคุณนันนลินทร์ แต่พอเขาโทรมาถาม เรื่องอาการ ป่วยต่างๆ ของคุณนันนลินทร์ ผมก็เลยตัดสินใจ ปรึกษาหลานชายของผม เพราะเห็นว่ายังไงเราสองคนก็ลงเรือเดียวกันแล้ว”หมอนพดลถอนหายใจยาวก่อนเล่าต่อ“นนทวัฒน์คือคนที่ช่วยผมวางแผนตลบหลังหมอแพร พวกเราจัดฉากว่าการผ่าตัดนั้นล้มเหลว และนันนลินทร์เสียชีวิตระหว่างการรักษา ทั้งที่จริง ๆ แล้วผมกับนนทวัฒน์ช่วยกันพาหล่อนออกจากโรงพยาบาลไปยังที่ปลอดภัย”เรืองฤทธิ์พยายามเก็บสีหน้าตัวเองเมื่อได้ยินความจริงอันน่าตกตะลึง ใจเขาเต็มไปด้วยคำถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/3 

    ตอนที่ 30/3 เสียงเครื่องบินส่วนตัวที่แตะพื้นรันเวย์นำธาฎา ชายหนุ่มไฮโซนักธุรกิจหมื่นล้านกลับประเทศไทยอย่างเร่งด่วน สีหน้าของเขาเคร่งขรึมขณะก้าวลงจากเครื่อง เรืองฤทธิ์ยืนรออยู่ด้านล่าง ขณะที่เขาก้มหน้ามองนาฬิกาบนข้อมือ“รถพร้อมแล้วครับ” เรืองฤทธิ์รายงานธาฎาเพียงพยักหน้า สายตาเหยียดตรงไปยังเป้าหมายในใจ ก่อนที่เขาจะถามน้ำเสียงเย็นเยียบ“ถ้าไม่ติดว่าคู่ค้าอยากจะเซ็นสัญฐาเลยนะ จ้างให้ฉันก็ไม่กลับมาง่ายๆ หรอก”“ใจเย็นๆ ก่อนครับนาย คุณนันนลินทน์เธอคงไม่หายไปไหนหรอกครับ กลับไทยมาก็ดีนะครับผมว่า ป่านนี้คุณหนูอัญญาคงเหงาแย่แล้ว” “จริงสินะ ลูกสาวของฉันคงจะคิดถึงฉันมากแน่เลย” หลังเสร็จสิ้นธุระสำคัญในบริษัท ธาฎากลับมาที่บ้านทันทีเพื่อพบลูกสาว เสียงเล็ก ๆ ดังออกมาจากห้องนั่งเล่น อัญญากำลังคลานไปมาตามพรม เล่นของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ที่พี่เลี้ยงคอยดูแลร่างสูงเดินเข้าไปหาลูกสาว มือหนาเอื้อมช้อนร่างเล็กขึ้นมาเบา ๆ “อัญญา...”เด็กน้อยช้อนสายตามองพ่อ ก่อนจะยิ้มแฉ่งอย่างไร้เดียงสา พร้อมเอื้อมมือแตะใบหน้าของเขา“ป๊ะๆ...” อัญญาออกเสียงได้ไม่ชัด แต่เพียงคำเดียวก็ทำให้หัวใจของธาฎาพองโต“ป๊าคิดถึงลูกที่สุดเลยรู

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/1

    ตอนที่ 31/1เมื่อเครื่องบินลงจอดถึงปลายทาง ธาฎาก็รีบออกจากสนามบินพร้อมกับลูกน้อยและผู้ติดตาม เขาเอื้อมมือไปรับเจ้าตัวน้อยมาจากอ้อมกอดของพี่เลี้ยง ก่อนจะพากันเดินเข้ายังตัวสนามบินหลังจากที่มาถึงโรงพยาบาล ธาฎาก้าวออกจากรถด้วยท่าทางที่สงบ แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขามองไปที่ตัวอาคารที่คุ้นเคย ซึ่งยังคงดูสงบเงียบเหมือนครั้งก่อนที่เขาเคยมาเยือน ตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ซับซ้อน และเขาต้องการความเข้าใจจากนันนลินทร์มากมี่สุดสุชาฎาหันมามองเขาก่อนจะกล่าวด้วยเสียงเบา “ว่านตื่นเต้นจังเลยค่ะ เราจะได้เจอคุณหนิงแล้ว” เมื่อเข้าไปถึงแผนกกายภาพบำบัด ธาฎาก็พบนันนลินทร์กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้วิลแชร์ ขณะที่ข้างกายยังมีนักกายภาพบำบัดคอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่างใบหน้าของเธอยังดูซีดเซียวและอ่อนล้า แต่ ที่เขากำลังอุ้มลูกเดินเข้าไปใกล้ เหมือนหล่อนจะรู้ตัว ก่อนจะชะเง้อชายตามาหาเขานันนลินทร์เงยหน้าขึ้นมองธาฎา ดวงตาของหล่อน ดูเปล่งประกายขึ้นมา เมื่อมองเห็นเจ้าตัวน้อย ที่ธาดากำลังอุ้มอยู่“คุณหนิง//คุณหนิง...” เสียงของสุชาดาและคุณเยาว์เอ่ยขึ้นพร้อมกันขณะที่เดินมาตามหลังธาฎา พวกเธอมองเห็นนันนลินทร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/2

    ตอนที่ 31/2 น้ำตาของนันนลินทร์ไหลออกมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ แม้จะพยายามซ่อนเร้นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจ แต่ในที่สุดทุกอย่างก็แตกออกมาเป็นน้ำตาอย่างไม่รู้ตัว “คุณกลับไปเถอะ...” นันนลินทร์พูดเสียงสั่น พยายามสะกดอารมณ์ให้ตัวเองสงบลง แต่ก็ยากเกินไป หล่อนมองดูสภาพตนเองในตอนนี้ ช่างน่าสมเพชเหลิอเกิน ไม่อยากให้อัญญาจะต้องมาเห็นสภาพแม่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย “ทำไม?” “ก็ฉันบอกให้กลับก็คือกลับไง! พูดไม่รู้เรื่องเหรอ!?” หล่อนพูดทั้งน้ำตา พลางมองไปมาเพื่อขอความช่วยเหลือจากพยาบาลหรือใครสักคนที่อยู่แถวนี้ “ฉันไม่ได้ตั้งใจมาทำให้เธอรู้สึกแย่นะ ฉันพาลูกมาให้กำลังใจเธอ ขอแค่ฉันกับลูกได้...” “ฮึกกก! กลับไป! อย่าพาลูกมาลำบากที่นี่” “ไม่...หนิง คือฉัน” “คุณพยาบาลคะ! ช่วยด้วยค่ะ!” เสียงเรียกของนันนลินทร์ดึงความสนใจจากพยาบาลที่อยู่ใกล้เคียงและรีบเดินเข้ามาด้วยท่าทางเป็นห่วง “มีอะไรให้ช่วยคะ คุณหนิง?” พยาบาลสาวต่างชาติถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่แววตาแสดงความกังวลกับกลุ่มคนไทยตรงหน้าที่กำลังยืนคุยอยู่กับคนไข้ แม้ว่าจะฟังภาษาไทยไม่ออก ทว่าตามความรู้สึกของพยาบาลแล้ว พวกเขาน่าจะพูดยางอย่างให้กระทบกระเท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05

บทล่าสุด

  • เมียอุ้มบุญ   The end

    The end6 เดือนต่อมาบรรยากาศที่ต่างจังหวัดแห่งหนึ่งของไทย ที่เขาใหญ่ในช่วงฤดูหนาวเต็มไปด้วยความงดงาม บ้านพักตากอากาศของคุณย่าของธาฎาที่ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติถูกจัดตกแต่งด้วยดอกไม้สดหลากสีสัน เต็มไปด้วยความอบอุ่นและโรแมนติกสำหรับงานแต่งงานธาฎาในชุดสูทสีขาว เดินตรวจดูความเรียบร้อยของงานด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและความสุขทุกอย่างต้องสมบูรณ์แบบสำหรับวันนี้ เพราะวันนี้ไม่ใช่แค่วันแต่งงานของเขา แต่เป็นวันที่เขาได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้หญิงที่เขารักที่สุดนันนลินทร์ยืนอยู่ในห้องแต่งตัว สวมชุดเจ้าสาวสีขาวเรียบหรูที่มีลูกไม้ประดับอย่างประณีต หล่อนหันมองตัวเองในกระจก มือแตะท้องเบาๆ ราวกับย้ำกับตัวเองว่าทุกอย่างที่ผ่านมาคือเรื่องจริงนางนิรณียืนอยู่ข้างๆ คอยช่วยจัดชายกระโปรงและให้กำลังใจลูกสาว “แม่ภูมิใจในตัวหนิงนะลูก วันนี้ลูกดูสวยที่สุดเลย”นันนลินทร์หันมายิ้ม “ขอบคุณนะคะแม่ ถ้าไม่มีแม่ หนิงคงไม่มีวันนี้”เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนที่คุณเยาว์และสุชาฎาจะเดินเข้ามา พร้อมกับหยุดมองหล่อนราวกับตกตะลึงในความงาม พวกเธอเดินเข้ามาใกล้ ยื่นมือออกไปจับมือหล่อนเบาๆ“คุณหนิง…สวยมากเลยค่ะ” นันน

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/3

    ตอนที่ 32/31 สัปดาห์ถัดมา นางนิรณีมาอยู่ดูแลลูกสาวในช่วงเช้า สัปดาห์ที่ผ่านมาเธอรู้ว่าธาฎาแวะเวียนมาทำคะแนนกับนันนลินทร์ลูกสาวเธอแบบไม่ว่างเว้นเธอเองก็ยอมเปิดทางให้ ถึงได้ไม่ค่อยแวะมาหาลูกสาวที่โรงพยาบาล จนกระทั่งวันนี้มีคำสั่งจากหมอเจ้าของไข้แล้วว่าอาการของนันนลินทร์นั้นดีขึ้นมากแล้ว และสามารถออกจากโรงพยาบาลไปได้ส่วนหลังจากนี้นันนลินทร์อาจจะยังต้องใช้ไม้เท้าเพื่อพยุงตัวไปก่อน จนกว่าอาการจะหายเป็นปกตินางนิรณีนั่งลงข้างเตียง มองสำรวจใบหน้าลูกสาวอย่างพิจารณา “ดูดีขึ้นเยอะเลยนะลูก ดีใจไหมจะได้ออกจากโรงบาลแล้วนะ”คำถามนั้นทำให้นันนลินทร์ชะงัก หล่อนหลุบตาลงมองมือที่วางอยู่บนตัก “ดีใจสิคะแม่”“ดีแล้ว แม่อย่กจะให้หนิงดู ว่าบ้านที่แม่ซื้อไว้ที่นี่นั้นสวยมากแค่ไหน ถ้าหากเราฟ้องศาลชนะ...อัญญามาอยู่ที่นี่กับเรา แม่จะทำห้องสวยๆ ให้อัญญา”นางนิรณีพูดแฝงไปด้วยเลสนัย เธออยากรู้ตอนนี้ในใจของลูกสาวตนเองจะคิดเห็นเช่นไร กับเรื่องที่เคยอยากจะทำ “ธาฎาจะได้รับกรรม เหมือที่หนูเคยบอก” เธอพูดขยี้ให้ลูกสาวได้รู้สึกตัวไปอีก“แม่คะ...คือหนิง”“ว่าไงล่ะลูก? แม่น่ะคุยกับคุณนนท์เขาแล้วนะลูก”คำพูดของผู้เป็นแม่

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/2 

    ตอนที่ 32/2 หล่อนหลุบตามองพื้นอย่างครุ่นคิด ภายในใจมีทั้งความลังเลและความหวังที่แทรกเข้ามาในเสี้ยววินาที“ฉัน...ฉันยังตอบคุณไม่ได้ตอนนี้หรอก” นันนลินทร์พูดเสียงเบา “ทุกอย่างมันต้องใช้เวลา คุณเองก็ทำตัวดีๆ ก็แล้วกัน”ธาฎายิ้มบางๆ ก่อนจะพยักหน้า เขาดีใจไม่ใช่น้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนั้น นันนลินทร์พูดราวกับว่าหล่อนกำลังบอกกลายๆ ว่าหล่อนให้โอกาสเขาแล้ว“เมื่อกี้เธอหมายความว่าไง?” ร่างสูงผละจากเปลนอนลูกน้อยเมื่อเห็นว่าลูกหลับสนิทแล้ว เขาเดินเข้ามาใกล้คนป่วยบนเตียง นันนลินทร์แอบถอนหายใจ รู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าสู่เขาวงกตแห่งความรู้สึกอีกครั้ง“ก็ตามที่พูด...คุณเข้าใจยากตรงไหน?” “ไม่...หนิง ฉันฟังไม่ผิดใช่ไหม? เธอให้โอกาสฉันแล้ว” “ให้โอกาสแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่าจะทำยังไงกับฉันเหมือนเดิมก็ได้”“ผมจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง...ทั้งเธอและลูก”แม้คำพูดของเขาจะดูมั่นคง แต่นันนลินทร์ยังไม่กล้าปล่อยให้ตัวเองหวังมากเกินไป หล่อนเพียงมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนลงเล็กน้อย แล้วค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะพยายามคว้าเอาไม้เท้าที่อยู่ไม่ไกลนัก เพื่อหวังจะทาง ทว่าหล่อนกลับคว้ามันไม่ถึง จนทำให้เขาต้อง

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 32/1

    ตอนที่ 32/1เวลาผ่านไปจนถึงเที่ยงวัน ธาฎาป้อนอาหารลูกอีกครั้งจนอิ่ม โชคดีจริงๆ ที่เตรียมทั้งของใช้และอาหารมาพร้อมทุกอย่าง อัญญาจึงไม่งอแง คุณพ่อมือใหม่จัดการประกอบเปลนอนแบบพกพาสำหรับเด็กขึ้นภายในห้องพักผู้ป่วย เขามุ่งมั่นทำมันด้วยความจริงจัง ขณะเดียวกันที่เจ้าของเปลนอนตัวจริงก็เริ่มตาเยิ้มลงมาก เป็นสัญญาณว่าอัญญานั้นง่วงเต็มที่แล้ว การกระทำของธาฎานั้นอยู่ในสายตาของคนที่กำลังกล่อมลูกนอนบนตัก หล่อนไม่คาดคิดว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ จุดที่พ่อของลูกมีความใส่ใจและทำทุกอย่างให้ลูกได้มากมาย ทั้งที่หน้าที่แบบนี้ส่วนมากจะเป็นแม่ของลูกทำซะส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวไหนก็ตามแต่ สายตาคู่สวยมองเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย หล่อนยังจำภาพในอดีตของผู้ชายคนนี้ได้ดี ภาพของเขาที่เย็นชา ดื้อรั้น และไม่เคยแยแสต่อคำขอร้องใดๆ ของหล่อน แต่ตอนนี้เขาเปลี่ยนไปมากจนขนลุก“คุณทำเองเป็นหมดเลยเหรอ?” หล่อนถามขึ้นในขณะที่ลูบหัวลูกสาวเบาๆ ที่หลับคาตักธาฎาที่กำลังจัดหมอนในเปลให้เรียบร้อย หยุดมือชั่วครู่ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองแม่ของลูก“ฉันเคยเสียหลักครั้งหนึ่งตอนที่เธอจากไป วันๆ ไม่ยอมไปทำงาน กินแค่เหล้า เสเพไปวันๆ เพียงแค่อย

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/3

    ตอนที่ 31/3เช้าวันถัดมา แสงแดดอ่อนยามเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างของโรงพยาบาล ธาฎาก้าวลงจากรถพร้อมลูกสาวตัวน้อยในอ้อมแขน เขาสะพายเป้เล็ก ๆ ที่บรรจุของใช้ของอัญญาไว้เต็มแน่น หลังจากวันนี้อนุญาตให้เรืองฤทธิ์ สุชาฎา และคุณเยาว์ได้ออกไปใช้ชีวิต เที่ยวชมเมืองทะเลทรายแห่งนี้เขาใช้เวลาไม่นานนักก็เดินเข้าไปยังตึกพักฟื้นผู้ป่วยทันที อัญญาในชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนยิ้มแย้มแจ่มใส มือเล็ก ๆ จับไหล่ของพ่อแน่น สายตาซุกซนของเธอชำเลืองมองรอบข้างด้วยความตื่นเต้น ธาฎาหันไปมองลูกสาว ยิ้มบาง ๆ ออกมา ถึงแม้ในใจเขาจะเต็มไปด้วยความกังวลเมื่อมาถึงหน้าห้องพักของนันนลินทร์ เขาหยุดยืนชั่วครู่ สูดหายใจลึกเพื่อเรียกความมั่นใจ ก่อนจะผลักประตูเข้าไปอย่างเบามือนันนลินทร์ที่เพิ่งตื่นและกำลังพยายามลุกขึ้นนั่งบนเตียงหันไปมองอย่างตกใจเมื่อเห็นเขา“คุณมาทำไมอีก...” หล่อนถามเสียงแผ่ว แต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจเขาไม่ได้ตอบในทันที แต่วางอัญญาลงบนเตียงข้าง ๆ หล่อนลูกสาวตัวน้อยแม้จะไม่เจอหน้าแม่มานาน แต่กลับมีความรู้สึกถึงสายใยผูกพันธ์ซึ่งกันและกันอย่างเหนือความคาดหมายอัญญาโผเข้ากอดนันนลินทร์ หลังจากที่พ่อของเขาปล่อยลงใส่เตียง ใบ

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/2

    ตอนที่ 31/2 น้ำตาของนันนลินทร์ไหลออกมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ แม้จะพยายามซ่อนเร้นความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในใจ แต่ในที่สุดทุกอย่างก็แตกออกมาเป็นน้ำตาอย่างไม่รู้ตัว “คุณกลับไปเถอะ...” นันนลินทร์พูดเสียงสั่น พยายามสะกดอารมณ์ให้ตัวเองสงบลง แต่ก็ยากเกินไป หล่อนมองดูสภาพตนเองในตอนนี้ ช่างน่าสมเพชเหลิอเกิน ไม่อยากให้อัญญาจะต้องมาเห็นสภาพแม่ตัวเองเป็นแบบนี้เลย “ทำไม?” “ก็ฉันบอกให้กลับก็คือกลับไง! พูดไม่รู้เรื่องเหรอ!?” หล่อนพูดทั้งน้ำตา พลางมองไปมาเพื่อขอความช่วยเหลือจากพยาบาลหรือใครสักคนที่อยู่แถวนี้ “ฉันไม่ได้ตั้งใจมาทำให้เธอรู้สึกแย่นะ ฉันพาลูกมาให้กำลังใจเธอ ขอแค่ฉันกับลูกได้...” “ฮึกกก! กลับไป! อย่าพาลูกมาลำบากที่นี่” “ไม่...หนิง คือฉัน” “คุณพยาบาลคะ! ช่วยด้วยค่ะ!” เสียงเรียกของนันนลินทร์ดึงความสนใจจากพยาบาลที่อยู่ใกล้เคียงและรีบเดินเข้ามาด้วยท่าทางเป็นห่วง “มีอะไรให้ช่วยคะ คุณหนิง?” พยาบาลสาวต่างชาติถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่แววตาแสดงความกังวลกับกลุ่มคนไทยตรงหน้าที่กำลังยืนคุยอยู่กับคนไข้ แม้ว่าจะฟังภาษาไทยไม่ออก ทว่าตามความรู้สึกของพยาบาลแล้ว พวกเขาน่าจะพูดยางอย่างให้กระทบกระเท

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 31/1

    ตอนที่ 31/1เมื่อเครื่องบินลงจอดถึงปลายทาง ธาฎาก็รีบออกจากสนามบินพร้อมกับลูกน้อยและผู้ติดตาม เขาเอื้อมมือไปรับเจ้าตัวน้อยมาจากอ้อมกอดของพี่เลี้ยง ก่อนจะพากันเดินเข้ายังตัวสนามบินหลังจากที่มาถึงโรงพยาบาล ธาฎาก้าวออกจากรถด้วยท่าทางที่สงบ แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขามองไปที่ตัวอาคารที่คุ้นเคย ซึ่งยังคงดูสงบเงียบเหมือนครั้งก่อนที่เขาเคยมาเยือน ตอนนี้เขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ซับซ้อน และเขาต้องการความเข้าใจจากนันนลินทร์มากมี่สุดสุชาฎาหันมามองเขาก่อนจะกล่าวด้วยเสียงเบา “ว่านตื่นเต้นจังเลยค่ะ เราจะได้เจอคุณหนิงแล้ว” เมื่อเข้าไปถึงแผนกกายภาพบำบัด ธาฎาก็พบนันนลินทร์กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้วิลแชร์ ขณะที่ข้างกายยังมีนักกายภาพบำบัดคอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่างใบหน้าของเธอยังดูซีดเซียวและอ่อนล้า แต่ ที่เขากำลังอุ้มลูกเดินเข้าไปใกล้ เหมือนหล่อนจะรู้ตัว ก่อนจะชะเง้อชายตามาหาเขานันนลินทร์เงยหน้าขึ้นมองธาฎา ดวงตาของหล่อน ดูเปล่งประกายขึ้นมา เมื่อมองเห็นเจ้าตัวน้อย ที่ธาดากำลังอุ้มอยู่“คุณหนิง//คุณหนิง...” เสียงของสุชาดาและคุณเยาว์เอ่ยขึ้นพร้อมกันขณะที่เดินมาตามหลังธาฎา พวกเธอมองเห็นนันนลินทร

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/3 

    ตอนที่ 30/3 เสียงเครื่องบินส่วนตัวที่แตะพื้นรันเวย์นำธาฎา ชายหนุ่มไฮโซนักธุรกิจหมื่นล้านกลับประเทศไทยอย่างเร่งด่วน สีหน้าของเขาเคร่งขรึมขณะก้าวลงจากเครื่อง เรืองฤทธิ์ยืนรออยู่ด้านล่าง ขณะที่เขาก้มหน้ามองนาฬิกาบนข้อมือ“รถพร้อมแล้วครับ” เรืองฤทธิ์รายงานธาฎาเพียงพยักหน้า สายตาเหยียดตรงไปยังเป้าหมายในใจ ก่อนที่เขาจะถามน้ำเสียงเย็นเยียบ“ถ้าไม่ติดว่าคู่ค้าอยากจะเซ็นสัญฐาเลยนะ จ้างให้ฉันก็ไม่กลับมาง่ายๆ หรอก”“ใจเย็นๆ ก่อนครับนาย คุณนันนลินทน์เธอคงไม่หายไปไหนหรอกครับ กลับไทยมาก็ดีนะครับผมว่า ป่านนี้คุณหนูอัญญาคงเหงาแย่แล้ว” “จริงสินะ ลูกสาวของฉันคงจะคิดถึงฉันมากแน่เลย” หลังเสร็จสิ้นธุระสำคัญในบริษัท ธาฎากลับมาที่บ้านทันทีเพื่อพบลูกสาว เสียงเล็ก ๆ ดังออกมาจากห้องนั่งเล่น อัญญากำลังคลานไปมาตามพรม เล่นของเล่นชิ้นเล็ก ๆ ที่พี่เลี้ยงคอยดูแลร่างสูงเดินเข้าไปหาลูกสาว มือหนาเอื้อมช้อนร่างเล็กขึ้นมาเบา ๆ “อัญญา...”เด็กน้อยช้อนสายตามองพ่อ ก่อนจะยิ้มแฉ่งอย่างไร้เดียงสา พร้อมเอื้อมมือแตะใบหน้าของเขา“ป๊ะๆ...” อัญญาออกเสียงได้ไม่ชัด แต่เพียงคำเดียวก็ทำให้หัวใจของธาฎาพองโต“ป๊าคิดถึงลูกที่สุดเลยรู

  • เมียอุ้มบุญ   ตอนที่ 30/2

    ตอนที่ 30/2เรืองฤทธิ์นั่งมองหลักฐาน ที่หมอนพดลนำมาให้ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดและความสงสัยที่เพิ่มขึ้นทุกขณะ“นี่คือหลักฐานที่ยืนยันได้ว่าแพรไหมเคยติดต่อผมก่อนการผ่าตัดคุณนันนลินทร์”หมอนพดลพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่มั่นคง“เธอขอให้ผมทำสิ่งที่ขัดต่อจรรยาบรรณของแพทย์ โดยแลกกับเงินจำนวนมหาศาลและตำแหน่งที่สูงขึ้นในโรงพยาบาล ทั้งสองขู่เข็ญเรื่องจะปล่อยคลิปหลุดของลูกสาวผมด้วย”“แล้วทำไมคุณถึงไม่ทำ?” เรืองฤทธิ์ถาม น้ำเสียงแฝงความกังวล“เพราะผมยังมีจิตสำนึกอยู่ และโชคดีที่ผมมีหลานชายของคน ตอนแรกผมก็ไม่รู้หรอกครับ ว่าเขารู้จักกับคุณนันนลินทร์ แต่พอเขาโทรมาถาม เรื่องอาการ ป่วยต่างๆ ของคุณนันนลินทร์ ผมก็เลยตัดสินใจ ปรึกษาหลานชายของผม เพราะเห็นว่ายังไงเราสองคนก็ลงเรือเดียวกันแล้ว”หมอนพดลถอนหายใจยาวก่อนเล่าต่อ“นนทวัฒน์คือคนที่ช่วยผมวางแผนตลบหลังหมอแพร พวกเราจัดฉากว่าการผ่าตัดนั้นล้มเหลว และนันนลินทร์เสียชีวิตระหว่างการรักษา ทั้งที่จริง ๆ แล้วผมกับนนทวัฒน์ช่วยกันพาหล่อนออกจากโรงพยาบาลไปยังที่ปลอดภัย”เรืองฤทธิ์พยายามเก็บสีหน้าตัวเองเมื่อได้ยินความจริงอันน่าตกตะลึง ใจเขาเต็มไปด้วยคำถ

DMCA.com Protection Status