All Chapters of The Missing Piece: Chapter 71 - Chapter 80

NAMAMANGHANG pinagmamasdan ni Michaela ang sariling repleksyon sa harap ng salamin. Hindi niya mapigilang masiyahan sa nakikitang hitsura niya ngayon.Ngayon lang niya napansin sa sarili niya na may tinataglay din pala siyang angking kagandahan.Katatapos lang niyang ayusan kaya heto siya at pinagmamasdan ang sarili sa harap ng salamin.Nakasuot siya ng long black dress na expose ang isa niyang balikat at may slit sa bandang kaliwang binti niya. Bumakat ang natural niyang ka-sexy-han dahil fitted ito, mula sa kanyang may kaliitang baywang hanggang sa may katambukan niyang pang-upo.Pinarisan naman ito ng isang five inches high heeled sandals na kasing kulay din nang dress na suot niya na nagpadagdag sa kanyang katamtamang tangkad.Ang buhok niya ‘y nakaayos ng pa-high messy bun style na naglabas ng magandang hulma nang kanyang mukhang hugis puso. Pinagsuot din siya ng hikaw na halos sumayad na sa kanyang balikat.Light make up lang ang ini-apply sa mukha niya pero red-lipstick naman a

“Steph, pwede bang iwanan ko muna sa ‘yo si Michaela? Makikipagkwentuhan lang ako at kumustahan na rin sa mga kakilala ko rito.”“Sure! Sige na, lumayas ka na kung saang lupalop mo man gustong pumunta!” pagtataboy sa kanya ng pinsan.“Sama ng ugali mo. Kaya ka hindi nagkaka-boyfriend,” birong totoo niya.Sa edad kasi nitong twenty-four ay hindi pa ito nagkakaroon ng boyfriend. Siguro dahil mataas ang standard nito pagdating sa mga lalaki dahil mataas din naman talaga ang standard nito kahit babae ito.“Ikaw na bahala sa kanya, baka may ibang umaligid diyan, lagot ka sa ‘kin,” huling sambit niya bago tumalikod.May sinasabi pa ito pero hindi na niya lang pinansin at dire-diretsong umalis para tunguhin ang nagkakatipon-tipon na kapwa businessman.NAHIHIYA man pero walang magawa si Michaela kundi ang sumunod kay Stephany nang yayain siya nitong umupo sa may mesa.Pagkaupo nila ay eksaktong may dumaang waiter na may dalang alak. Pinatigil nito ang nasabing waiter at kumuha ito ng dalawang

ILANG sandali pa ‘y si Jericho naman ang nagpaalam.“Bro, alis na muna ‘ko, ha? Puntahan ko lang din ‘yong mga kaklase kong naririto rin,” paalam nito at saka tumingin din sa dalaga. “Maiwan ko na muna kayo, Michaela. At pasensya na rin kanina.”“Wala ‘iyon. Sige, enjoy ka na lang din,” nakangiting tugon naman dito ng dalaga.NANG tuluyan ng makaalis si Jericho ay binalingan siya ng dalaga nang nag-aapoy nitong mga mata.“Saan ka ba kasi galing?! Alam mo namang ikaw lang ang kilala ko rito tapos, bigla-bigla mo ‘kong iiwanan? Paano kung wala si ate Stephany?” galit na sambit nito.“Kaya nga kita iniwan kasi nandiyan siya. Gusto ko lang naman na maka-bonding mo ang baliw na pinsan ko. Para naman may makilala kang bago. Tingnan mo, ‘di ba nagkasundo nama kayo?”“Ah basta, hindi mo pa rin dapat ako iniwa---”Hindi na nito naituloy ang sasabihin. Nakatingin ito sa bandang likuran niya at takot ang nababasa niya sa mukha nito.Agad itong tumayo at tumabi sa kanya na halos magpakandong na.

MAHIGIT isang oras na ang nakararaan, pero hanggang ngayo ‘y nasa loob pa rin ng restroom si Michaela. Wala na siyang pakialam kung mangalay man sa kahihintay sa kanya ang binata sa labas.Hindi siya pwedeng lumabas ng ganoon ang kanyang hitsura. Mugto ang mga mata niya sa patuloy na pag-iyak, at halos mabura na rin ang kanyang make up sa bawat pagpunas niya ng mga luha.Kaya ang ginawa niya ‘y pasimple siyang lumabas ng restroom at kung may makakasalubong man siya, ay niyuyuko niya ng todo ang kanyang ulo para walang makapansin o makakilala sa kanya.Matagumpay siyang nakasakay ng elevator ng walang nakakapansin sa kanya pabalik sa silid na kinaroroonan niya kanina. Doon na lang siya mamamalagi hanggang sa matapos ang event.Paglabas niya ng elevator ay wala man lang katao-tao siyang nakita kahit saang parte. Sa sobrang tahimik ay dinig na dinig niya ang tunog ng kanyang suot na sandals habang naglalakad.Hindi pa man siya nakakapasok nang silid ng biglang may tumawag sa kanyang pan

LASING na si Jacob at umiikot na rin ang paningin niya. Kanina nang iniwanan niya ang dalawa, ay labas ng hotel siya pumunta.May nakita siyang mini garden doon at sa gitna ng matataas na halaman, ay mayroong mesa na napapalibutan ng limang upuan.Doon niya napiling tumambay dahil alam niyang hindi siya masusundan doon ng dalawang babae.Tinawagan niya ang pinsang si Jericho para hatiran siya roon ng alak, sinabi pa niya rito na damihan. Sinabi niya ang kinaroroonan niya at nagsabi pang kapag may nagtanong sa pangalan niya o naghanap sa kanya, ay huwag sasabihin kung nasaan siya.Nagulat ito nang makita ang kinaroroonan niya. Pero hindi naman ito nag-usisa pa dahil alam nitong kapag pinili niyang mapag-isa sa gitna ng napakaraming tao, ay alam nitong may pinagdaraanan siya o kaya nama ‘y may malalim na iniisip.Iniwanan din naman siya nito pagkatapos siyang hatidan nang alak. Pero nang maubos niya ang dinala nito, ay hindi niya inaasahan na malalasing siya agad. Pero kahit umiikot na