All Chapters of ลิขิตรักเปลี่ยนเกย์ให้เป็นชาย: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1เสียงก้องกระแทกคำสั่งอันหยาบกร้านจากพ่อเลี้ยงขี้เมาก้องกังวานในห้องสลัว"เอาเงินมานี่!"มือหนาและเย็นเยียบของเขากระชากกระเป๋าออกจากมือของเด็กสาววัยเพียงสิบแปดอย่างไร้เยื่อใย น้ำขืนแรงพยายามเหนี่ยวรั้งกระเป๋ากลับมาหัวใจเต้นกระหน่ำด้วยความกลัวและความเจ็บปวดที่ปะปนปั่นป่วน ความหวังที่จะรักษาเงินจำนวนนี้ไว้เหมือนเศษสุดท้ายของเกราะที่ปกป้องความฝันของเธอเงินเพียงเล็กน้อยที่เธอสะสมมาจากงานพิเศษหลังเลิกเรียน ถูกเก็บงำด้วยความหวังที่จะเป็นทุนให้เธอได้เรียนต่อในวันที่มืดมิดไร้ซึ่งการสนับสนุนจากแม่ที่ติดเหล้า และคลั่งไคล้ชายผู้เป็นพ่อเลี้ยงจนโงหัวไม่ขึ้น“พ่อจ๋า อย่าเอาเงินของน้ำไปเลยนะคะ”เสียงของเธอสั่นเครือ ดวงตาวาววับทอประกายอ้อนวอน หวังให้เขาได้ตระหนักถึงความหมายของเงินนี้ แต่นัยน์ตาแข็งกระด้างของเขากลับฉายเพียงร่องรอยความเย็นชา"แกจะหวงเงินทำไม! ตราบใดที่แกกับแม่แกยังซุกหัวนอนอยู่ใต้หลังคาบ้านของฉัน!"คำพูดกราดเกรี้ยวดังก้อง น้ำยืนนิ่ง ความรู้สึกไร้ค่าแล่นผ่านร่างราวกระแสลมหนาวที่เยือกเย็น แต่เมื่อมือหยาบกร้านนั้นพยายามจะฉวยเอาเงินไปอีกครั้งเธอรวบรวมแรงเฮือกสุดท้าย ดึงกระเป๋าออ

ตอนที่ 3ช่วงเช้าของวันถัดมา"แผนของเราก็คือ..."คุณหญิงภาวิณีหยุดเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่แฝงด้วยความแน่วแน่"วันไหนที่หนูมีเรียนเช้า หลังเลิกเรียนก็ไปช่วยทำความสะอาดคอนโดของตาเว ถ้าวันไหนเรียนบ่าย ช่วงเช้าก็ไปจัดการแทน ส่วนเรื่องเงินเดือน...ฉันจะเพิ่มให้เป็นเดือนละห้าหมื่น ถือว่าเป็นค่าตอบแทนที่หนูช่วยเหลือฉันในครั้งนี้"ธารธารายิ้มอย่างสุภาพ แม้ในใจจะเต็มไปด้วยความซาบซึ้งที่แทบเอ่อล้นออกมา แต่ความกตัญญูที่เธอมีต่อคุณหญิงทำให้เธอไม่อยากรับสิ่งใดเพิ่มเติม"คุณท่านคะ ไม่ต้องเพิ่มเงินเดือนให้หนูก็ได้ค่ะ หนูยินดีช่วยคุณท่านด้วยใจอยู่แล้ว""เอาไปเถอะนะจ๊ะ"เสียงของคุณหญิงอ่อนโยน สายตาเปี่ยมไปด้วยความเมตตาและอาทร"ถือว่าเป็นน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันอยากจะตอบแทน เพื่อความสบายใจของฉันเองด้วย"ธารธาราก้มศีรษะลงอย่างนอบน้อม น้ำเสียงของเธอสั่นไหวเล็กน้อยด้วยความตื้นตัน"ขอบพระคุณมากค่ะคุณท่าน หนูจะตั้งใจทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ"“อ๊ะ นี่คือคีย์การ์ดคอนโดของตาเว”คุณหญิงภาวิณีส่งคีย์การ์ดให้ธารธาราด้วยน้ำเสียงจริงจัง“ทำยังไงก็ได้ ให้ตาเวหลงรักหนูให้ได้”“ขะ…เข้าใจแล้

ตอนที่ 5 แชมเปญเป็นเหตุ1 ความร้อนจากเตาและเสียงน้ำมันที่ดังซู่ซ่าทำให้ธารธาราค่อย ๆ คลายความตึงเครียดลงเล็กน้อย เมื่อมื้ออาหารใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ เธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังทุ่มเททั้งใจและความสามารถลงในอาหารจานนี้ แม้ว่ามันจะดูเหมือนเรื่องเล็กน้อยสำหรับใครบางคน แต่สำหรับธารธารา การทำอาหารมื้อนี้คือสิ่งเดียวที่เธอสามารถแสดงออกได้ว่าตัวเองมีค่า “สเต็กเสร็จแล้วค่ะ” ธารธาราวางจานสเต็กลงบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย ก่อนจะได้ยินเสียงสนทนาระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง “คุณเวธัสครับ วันนี้ผมได้ไวน์มาจากฝรั่งเศส เป็นแชมเปญรสชาติดีมาก” ชายหนุ่มผู้มาพร้อมกับเวธัสพูดขึ้นอย่างภาคภูมิใจ ดวงตาของเขาเป็นประกายราวกับกำลังรอคอยให้ค่ำคืนนี้เป็นเวลาที่พิเศษเวธัสยิ้มบาง ๆ ก่อนจะตอบกลับอย่างผ่อนคลาย “คุณกันเก็บไว้เพื่อมาจิบกับผมเลยใช่ไหมครับ?” “ต้องใช่อยู่แล้วครับ” ชายหนุ่มตอบกลับอย่างกระตือรือร้น พร้อมส่งขวดแชมเปญในมือให้เวธัส เวธัสเหลือบมองธารธาราที่กำลังจัดโต๊ะอยู่ ก่อนจะหันมาสั่งด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ “น้ำค้างเธอมาเอาไวน์ไปใส่แก้วให้ฉันที” เวธัสปกติเขาเพิ่งจะได้คุยกับธารธาราเป็นครั้งแรก จึงเรีย

ตอนที่ 7 ทรมานตัวเอง ธารธารารู้สึกราวกับไฟกำลังลุกโชนอยู่ภายในร่างกาย ความร้อนที่วิ่งผ่านผิวหนังและกระแสเลือดทำให้เธอแทบจะทนไม่ไหว ความรู้สึกนั้นยิ่งทวีความรุนแรงจนเธออดไม่ได้ที่จะครวญในใจ “โอ๊ย... นี่มันทรมานชัด ๆ!” เธอพยายามรวบรวมสติ ก่อนจะตระหนักว่าโทรศัพท์มือถือของเธอตกอยู่ในห้องนอนของเวธัสด้วยความร้อนรุ่มที่ท่วมท้น ธารธารารีบลุกขึ้นเดินไปเคาะประตูห้องนอนของเวธัสอย่างร้อนรน "ขอน้ำเข้าไปหาโทรศัพท์ได้ไหมคะ ทำหล่นไว้ในห้อง" เสียงของเธอสะท้อนถึงความกระวนกระวาย เวธัสที่กำลังพยายามตั้งสติในห้องนอน เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูก็ลุกขึ้นเดินไปเปิดอย่างไม่สบายใจ “มีอะไร” เสียงของเขาฟังดูแข็งกระด้างและกร้าวขึ้นกว่าปกติ “เอ่อน้ำทำโทรศัพท์ตกไว้ค่ะขอเข้าไปหาหน่อยได้ไหมคะ” “เชิญ...” คำตอบสั้น ๆ ที่ดูเหมือนเป็นการอนุญาตง่าย ๆ แต่ในหัวของเวธัสกลับเต็มไปด้วยความขัดแย้งในใจ ทันทีที่เวธัสเอ่ยปาก เขาก็ฉุกคิดขึ้นมาในทันใด “ทำไมเราไม่หยิบโทรศัพท์ให้เธอเองนะ เชิญเธอเข้ามาทำไม? วางระเบิดตัวเองชัด ๆ ไอ้เวเอ๊ย!” ฃ เขาตำหนิตัวเองในใจ ขณะที่ดวงตาของเขาเฝ้ามองธารธาราก้าวเข้ามาในห้

ตอนที่ 9 นรกขุมแรก แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปเล่า?ภารกิจพลิกหัวใจจากเกย์ให้กลับเป็นชายแท้ยังคงคลุมเครือ ไม่ได้ลุล่วงดังหวังเสียที วันนี้ธารธารามีเรียนเพียงแค่คาบเดียว พอหมดชั่วโมงเธอก็รีบมายังคอนโดของเวธัสเพื่อจะได้จัดการทำความสะอาดให้เรียบร้อยตามหน้าที่โดยไม่ต้องเผชิญหน้ากับเขาในวันนี้ “คุณท่านคะ คุณเวอยู่ที่คอนโดไหมคะ”เธอถามแม่ของเขาด้วยเสียงสุภาพ “ไม่อยู่หรอก เห็นบอกว่างานยุ่ง จะกลับค่ำ ๆ นั่นแหละจ๊ะ” “โอเคค่ะ งั้นหนูเข้าไปจัดการทำความสะอาดให้นะคะ” “แล้วแผนน่ะไปถึงไหนแล้ว มีหวังมั้ยตาเวจะกลับใจได้บ้างหรือเปล่า?” “อีกไม่นานหรอกค่ะคุณท่าน” เธอตอบเบา ๆอย่างมั่นใจ หากในใจก็ยังรู้สึกเคว้งคว้างอยู่ไม่น้อย เพราะอะไรหลายอย่างในหัวใจของคนที่ชื่อเวธัสดูจะซับซ้อนเกินกว่าจะคาดเดา เมื่อมาถึงคอนโดของเขา ธารธารารีบจัดการทุกอย่างอย่างรวดเร็ว ในใจนั้นยังไม่พร้อมสู้หน้าเขาสักเท่าไหร่ ยังไม่พร้อมจะรับมือกับสายตาคมกริบที่ดูเหมือนจะอ่านความคิดของเธอทะลุปรุโปร่ง ขณะที่เธอกำลังเช็ดฝุ่นบนโต๊ะ มือถือก็สั่นเตือนกริ๊ง! เสียงของเพื่อนสนิทจากมหาวิทยาลัยดังขึ้นปลายสาย “ฮัลโหลว่าไง จี๊ด”