บททั้งหมดของ Senior I พี่ว๊ากตัวร้ายกับยัยตัวแสบ : บทที่ 1 - บทที่ 10

-ณ มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง-ตุบ ตุบ ตุบ (เสียงหัวใจ) ก็จะใครซะอีกหละก็ฉันไงพิลิน เปิดเทอมวันแรกก็สายเลยเรา จะไปทันไหมเนี่ยวันนี้มีรับน้องวันแรกด้วย ตายๆๆๆ ~กริ้งงง..กริ้งงง~ มือบางกดรับโทรศัพท์"ฮัลโหลว่าไงแก""นังชะนีแกอยู่ไหนแล้วเนี่ยรุ่นพี่จะเรียกรวมแล้วนะย๊ะ""โอ๊ยอยู่หน้าม.แล้วแกวันนี้รถฉันเสียอะเลยต้องมาเอง"รถที่ใช้ประจำก็ดันมางอแงสต๊าทไม่ติดซ่ะงั้นวันนี้เลยต้องหอบสังขารขึ่นรถแท็กซี่มาเอง แต่เวลาเร่งรีบแบบนี้ในกรุงเทพหารถยากมาก...กว่าฉันจะได้รถก็เลยสายแบบนี้"เอ้านางชะนีแล้วทำไมไม่บอกจะได้ไปรับ..รีบมาเลยนะเร็วๆเดี๋ยวไม่ทัน""ย่ะรีบอยู่""แค่นี้นะฉันไปดูพี่ว๊ากก่อนดีกว่าได้ข่าวว่าหล่อมากกกกก" ~ตู๊ดดดดดดด~​ เอ้าอีนี่เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนดีงามไหมละเพื่อนฉัน พลามมาซะนานลืมแนะนำตัวเลย ฉันมีนามว่าพิลิน เรียนอยู่ที่มหาลัย AA คณะวิศวะ ปี1 ฉันมีเพื่อนอยู่5คน มี นินิว ชมพู เคท ชลลี่ (จริงมันชื่อชลธีร์แต่ใจมันดันเป็นหญิง)พวกเรา5คนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วเราสนิทกันมากจึงมาต่อมหาลัยเดียวกัน เรียนคณะเดียวกัน สาขาเดียวกันจริงๆก็เรียนๆไปยังงั้นแหละเพราะบ้านพวกเราต่างก็มีธุรกิ

"ทุกคนเงียบ ก้มหน้าลงไป ทุกคนได้รับป้ายชื่อครบทุกคนแล้วใช่ไหมคับได้แล้วก็เก็บรักษาใว้ดีดี​เพราะคุณจะต้องแขวนป้ายชื่อทุกครั้งที่คุณมารับน้องมันสำคัญมาก ถ้าหายไปมันจะส่งผลถึงเกียร์ที่คุณจะได้รับ" ผมพูดขึ้น"บอสๆ อย่าลืมเรื่องสายรหัส"ไอ้กายเตือน"อีกเรื่องนึงด้านหลังป้านชื่อของน้องๆทุกคนจะมีกระดาษแปะอยู่ นั้นคือโค้ชพี่รหัสที่น้องๆจะต้องหาให้เจอก่อนวันรับน้องวันสุดท้าย ทราบไม่ทราบ""ทราบครับ/ทราบค่ะ"น้องปี1พูดพร้อมกัน****(Talk : พิลิน)****"พวกแกได้คำว่าอะไรกันบ้าง" ฉันพูดขึ้นโค้ชของเคท​"หน้าตาคล้ายเซฮุนอะน้อง"โค้ชของชมพู​"ความสูงไม่มาก มากที่หน้าตา"โค้ชของนินิว​"ตัวสูงผิวขาวเอาตรงก็หล่อๆอะ"โค้ชของชลลี่"เป็นMC เอวบางๆ"ส่วนโค้ชของฉันอะหรอ ฮ่าๆๆๆ'All you need is love'"ของแกนี่ยากสุดเลยพิลินใครกันวะที่ต้องการความรักมากขนาดนั้น"อีตุ๊ดทำท่าใช้ความคิด"นั้นดิ โค้ชอะไรก็ไม่รู้ยากชิป"โอ้ยโค้ชสายรหัสอะไรก็ไม่รู้ ไม่หาแม่ง!!และปี1ทุกคนก็วุ่นวายอยู่กับโค้ชสายรหัสที่ได้รับ"เอาละครับน้องๆ ทุกคนก็ได้โค้ชสายรหัสกันครบแล้ว ทุกคนมีเวลาหาพี่รหัสกันอีกประมาณ2เดือน ถ้าหาไม่เจอมีโดนทำโทษนะครับวันนี้ก

@คอนโดพิลิน 07.30 นาทีLINE (เสียงไลน์)บอสตัน : พิลินคับพี่ถึงแล้วนะ รออยู่ข้างล่างพิลิน : ห๊ะ!! พี่ถึงแล้วหรอลินพึ่งตื่นเองอ่าาบอสตัน : งั้นรีบไปอาบน้ำเลยพี่จะรออยู่ข้างล่างเนี่ยแหละพิลิน : พี่ไปมหาลัยก่อนเลยก็ได้ เดี๋ยวลินไปเองลินอาบน้ำคงอีกนานพี่รอแย่เลยบอสตัน : ไม่เป็นไรคับ พี่รอได้ลินรีบไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวสายกันพอดีพิลิน : งั้นพี่ขึ้นมารอบนห้องลินดีกว่า ลินอยู่ชั้น21 ห้อง 2109บอสตัน : จะดีหรอ พี่เป็นผู้ชายนะพิลิน : ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่รีบขึ้นมาเถอะลินจะได้ไปอาบน้ำอย่าพึ่งเข้าใจผิดกันนะฉันไม่ได้จะปล้ำพี่บอสนะเว้ย ก็คอนโดฉันอะส่วนใหญ่คนที่พักในนี้ก็อยู่มหาลัยเดียวกับฉันเกือบทั้งคอนโดจะให้พี่บอสนั่งอยู่ข้างล่างคนเดียวได้ยังไงละ เดี๋ยวก็มีคนเข้ามาคาบไปกินกันพอดี (ฉันยังไม่ได้กินเลย) ขนาดอยู่แค่ในมหาลัยก็แทบจะเปลื้องผ้าพี่บอสด้วยสายตากันอยู่ละ ไม่ได้ๆ พิลินหวง***** (Talk : บอสตัน) *****ตริ๊ง!!!!!!!!!!!! (เสียงออดหน้าห้องพิลิน)"มาแล้วค้าาาา"แกร๊กๆ พอประตูเปิดเท่านั้นแหละแม่เจ้าโว้ยอย่าบอกนะว่านี่คือชุดนอนของพิลินมันบางมากเลยนะแล้วกล้าดียังไงใส่ชุดนี้มาเปิดประตูเนี่ย ถ้าคนท

​@เช้าวันใหม่ตอนนี้ผมกำลังนอนมองหน้าเมียป้ายแดงของผมอยู่คับ เมียผมคงเพลียมากหลับเป็นตายเลยเมื่อคืนเธอทำให้ผมมีความสุขมากๆใช่ครับผมเป็นคนแรกของเธอ ผมนี่ดีใจสุดๆต่อไปนี้เธอจะคือผู้หญิงของผมคนเดียว เอ๊ะ++เมียผมเริ่มขยับตัวแล้วครับสงสัยจะตื่นละ"อืมม กี่โมงแล้วเนี่ย"ฉันลืมตาขึ้นมาในเช้าวันใหม่ทำไมมันปวดเมื่อยไปทั้งตัวแบบนี้เนี่ย ฉันทำท่าจะลุกขึ้นแต่ดันติดมือปลาหมึกของสามีหมาดๆกอดเอวเอาใว้อยู่นะสิ"พี่บอสตื่นได้แล้ว เลิกกอดลินได้แล้วลินจะไปเข้าห้องน้ำ"ฉันสะกิดให้พี่บอสตื่น"ลุกไหวหรอเราจะไปเข้าห้องน้ำอะ"พี่บอสถามเพราะจริงๆฉันก็รู้สึกปวดตรงน้องสาวหนึบๆ"ทำไมจะไม่ไหวลินไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย"ฉันตอบพี่บอสกลับไป พอพี่บอสยอมปล่อยฉันก็พยามยามก้าวขาลงจากเตียงแต่ยังไม่ทันที่จะก้าวไปไหนร่างของฉันก็พุบลงที่พื้นข้างเตียงทันที"โอ้ยยย!!""ลิน!เห็นไหมพี่บอกแล้วมาๆเดี๋ยวพี่อุ้มเราไปเอง จะไปห้องน้ำไช่ไหม""เสร็จแล้วก็ออกไปได้แล้วลินจะอาบน้ำ"ฉันรีบไล่พี่บอสออกไปทันที ก็ฉันเขินนี่หน่าถึงแม้จะมีอะไรกันแล้วก็เหอะ"ก็อาบไปสิเดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อน เรายิ่งเดินไม่ค่อยไหวอยู่ด้วย"พี่บอสพูดจบก็เดินอ้อมมาเปิดน้ำใส

@ Boston Pubตอนนี้ฉันกับพี่บอสก็มาถึงผับเวลา2ทุ่มพอดีเป๊ะ แต่กว่าจะมาถึงผับฉันก็ต้องทนฟังคนขี้บ่นที่บ่นตลอดทางบ่นอยู่เรื่องเดียวก็เรื่องการแต่งตัวของฉันนี่แหละมีอย่างที่ไหนจะให้ฉันใส่เสื้อคอเต่ามาผับบ้าไปแล้วแต่คนอย่างพิลินซะอย่างไม่ยอมง่ายๆหรอก 55555​"ลินใส่เสื้อก่อน"พี่บอสยื่นเสื้อแขนยาวมาให้ฉัน"ไม่เอาอะเดี๋ยวลินก็ต้องถอดอยู่ดี" ฉันปฏิเสธพร้อมรีบเดินมาที่ทางเข้าผับ"พิลิน..."พี่บอสพูดขึ้นอย่างหัวเสียแต่ก็ต้องรีบเดินมากอดเอวฉันเข้าไปในผับ และก็เป็นอย่างที่คิดเพราะพอฉันกับพี่บอสเดินพ้นประตูผับเข้ามาก็มีสายตามองมาที่ฉันกับพี่บอสจำนวนมากจนพี่บอสต้องรีบพาฉันเดินขึ้นลิฟขึ้นมาชั้น3"เห็นไหมพี่บอกแล้วว่าให้ใส่เสื้อคลุม ไอ้ผู้ชายข้างล่างมันมองเราจนจะเสร็จทางสายตากันอยู่ละ"พี่บอสพูดอย่างอารมณ์เสียก่อนที่จะกระแทกร่างลงที่เก้าอี้โต๊ะทำงาน"มองแล้วเขาทำอะไรลินได้ไหมละคะ" ฉันพูดขึ้นพร้อมเดินไปนั่งบนตักพี่บอส"ก็พี่ไม่อยากให้ใครมาใช้สายตาแบบนั้นกับลินนิ แล้วนัดเพื่อนใว้กี่โมงคะ"พี่บอสเอามือมากอดเอวฉันใว้"2ทุ่มคะนี่ก้ได้เวลาแล้วเดี๋ยวลินลงไปรับเพื่อนก่อนนะคะ"ฉันทำท่าจะลุกแต่พี่บอสกลับกอดเอวฉันแ