ตอนที่ 5 ความสำพันธ์ที่เริ่มจะพัฒนา (เกือบ NC)

@คอนโดพิลิน 07.30 นาที

LINE (เสียงไลน์)

บอสตัน : พิลินคับพี่ถึงแล้วนะ รออยู่ข้างล่าง

พิลิน : ห๊ะ!! พี่ถึงแล้วหรอลินพึ่งตื่นเองอ่าา

บอสตัน : งั้นรีบไปอาบน้ำเลยพี่จะรออยู่ข้างล่างเนี่ยแหละ

พิลิน : พี่ไปมหาลัยก่อนเลยก็ได้ เดี๋ยวลินไปเองลินอาบน้ำคงอีกนานพี่รอแย่เลย

บอสตัน : ไม่เป็นไรคับ พี่รอได้ลินรีบไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวสายกันพอดี

พิลิน : งั้นพี่ขึ้นมารอบนห้องลินดีกว่า ลินอยู่ชั้น21 ห้อง 2109

บอสตัน : จะดีหรอ พี่เป็นผู้ชายนะ

พิลิน : ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่รีบขึ้นมาเถอะลินจะได้ไปอาบน้ำ

อย่าพึ่งเข้าใจผิดกันนะฉันไม่ได้จะปล้ำพี่บอสนะเว้ย ก็คอนโดฉันอะส่วนใหญ่คนที่พักในนี้ก็อยู่มหาลัยเดียวกับฉันเกือบทั้งคอนโดจะให้พี่บอสนั่งอยู่ข้างล่างคนเดียวได้ยังไงละ เดี๋ยวก็มีคนเข้ามาคาบไปกินกันพอดี (ฉันยังไม่ได้กินเลย) ขนาดอยู่แค่ในมหาลัยก็แทบจะเปลื้องผ้าพี่บอสด้วยสายตากันอยู่ละ ไม่ได้ๆ พิลินหวง

***** (Talk : บอสตัน) *****

ตริ๊ง!!!!!!!!!!!! (เสียงออดหน้าห้องพิลิน)

"มาแล้วค้าาาา"

แกร๊กๆ พอประตูเปิดเท่านั้นแหละแม่เจ้าโว้ย

อย่าบอกนะว่านี่คือชุดนอนของพิลินมันบางมากเลยนะแล้วกล้าดียังไงใส่ชุดนี้มาเปิดประตูเนี่ย ถ้าคนที่มากดกริ่งไม่ใช่ผมล่ะจะเกิดอะไรขึ้น น่าจับมาตีก้นซะให้เข็ด

"มาช้าจังเลย ลินรอเปิดประตูให้นานละเนี่ย"พอผมเดินเข้ามาในห้องก็เจอนางบ่นซะชุดใหญ่

"รีบไปอาบน้ำได้แล้วเดี๋ยวสาย"

"เจ้าค่ะ รอแปปนึงนะในตู้เย็นมีน้ำกับขนมอยู่เอาออกมากินได้นะ"น้องมันบอกผมก่อนจะรีบเดินไปอาบน้ำ

หลังจากน้องมันไปอาบน้ำแล้วผมก็เลยถือโอกาสเดินสำรวจห้องน้องซะหน่อยห้องใหญ่ใช้ได้เลยมี2ห้องนอนเดินสำรวจไปเรื่อยๆ ตากับไปสะดุดอยู่กับภาพๆ นึง ในรูปนั้นน้องดูสนิทกับผู้ชายคนนั้นมากถึงขนาดหอมแก้มกัน จะว่าเป็นพี่ชายก็ไม่น่าใช่น้องมันไม่เคยพูดถึงเลยแล้วตกลงมันเป็นใครวะเนี่ย ต้องถามให้รู้เรื่อง

"พิลิน!!!!! "

"ว้ายยย!!!! พี่บอสเข้ามาทำไมลินจะแต่งตัว"ผมเดินถือรูปนั้นเข้ามาหาพิลินในห้อง แต่ไม่คิดว่าจะเห็นพิลินในสภาพที่มีผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียว แต่ไหนก็เข้ามาละต้องถามให้รู้เรื่อง

"ชายคนนี้คือใคร"ผมยื่นรูปให้นอนมันดู

"อ๋อ!! พี่ชายลินเอง"น้องมันพูดจบแล้วก็หันหลังจะแต่งตัวต่อ

"แล้วทำไมลินไม่เคยเล่าให้พี่ฟังเลย ว่ามีพี่ชายด้วย"

"ก็พี่ไม่ได้ถามลินนี่" น้องมันพูดหน้าตาเฉย

แล้วจะเอาไงดีว่ะเนี่ยผมควรจะเชื่อน้องมันดีไหม แต่ต่อให้คนในรูปนี้คือแฟนน้องมันจริงๆ ผมจะทำอะไรได้ก็ผมกับน้องมันไม่ได้เป็นอะไรกัน ผมไม่เคยสับสนอะไรขนาดนี้เลยให้ตายเถอะ

***** (Talk : พิลิน) *****

ไอ้พี่บอสบ้าทำฉันตกอกตกใจหมดเลยอยู่ๆ ก็พรวดพลาดเดินเข้ามาในห้องแต่งตัวฉันพร้อมกับถือรูปถ่ายของฉันกับพี่ชายเข้ามาด้วยฉันไม่รู้ว่าพี่มันจะเชื่อไหมนะแต่นั่นนะพี่ชายฉันจริงๆ ชื่อ พอร์ช ฉันกับพี่ชายสนิทกันมากเพราะอายุเราห่างกันแค่3ปี แต่ตอนนี้พี่พอร์ชต้องไปทำธุรกิจอยู่ที่ต่างประเทศก็คือธุรกิจของครอบครัวเราเนี่ยแหละ ฉันคิดถึงไงเลยเอารูปมาวางโชว์ใว้ไม่คิดว่าไอ้พี่บอสจะหึง 555

"ทำหน้าแบบนี้ไม่เชื่อลินหรอ" ฉันถามขึ้นเพราะพอฉันบอกว่าเป็นพี่ชายเหมือนพี่บอสจะไม่เชื่อเพราะพี่มันเอาแต่ยืนจ้องหน้าฉัน

"พิลินไม่ได้โกหกพี่ใช่ไหม" พี่บอสถามหน้านิ่ง

"ถ้าพี่ไม่เชื่อละ..."

ฉันยังพูดไม่ทันจบคำพี่บอสมันก็ดึงตัวฉันเข้าหาตัว พร้อมก้มลงมาประกบปากเข้าหาฉันทันที พี่บอสจูบฉันอยู่นานก่อนจะค่อยๆ เลื่อนหน้าลงมาที่คอ

"อื้อออ....พี่บอส"ฉันครางออกมาเบาๆ ดูเหมือนพี่บอสจะยิ่งได้ใจเลื่อนจากคอลงไปจนถึงเนินอกพี่บอสค่อยปลดบราที่ฉันพึ่งใส่เข้าไปออกจนเห็นหน้าอกหน้าใจของฉันทั้งสองข้างพี่บอสถึงกับทำตาโต พี่บอสไม่รอช้ารีบใช้ปากเม้มยอดอกของฉันทันที

"อ่าาาาา...พี่บอส"ฉันครางเหมือนคนละเมอ พี่บอสค่อยเลื่อนมือต่ำลงมาจนถึงกลีบกุหลาบของฉันพี่บอสใช้นิววนสำรวจมันอยู่ซักพัก ฉันก็พูดขึ้น

"อ่าาาา...พี่บอสอ่าา ลินมีเรียนนะ"