​ตอนที่ 4 อ่อยกันวันละนิด

​ไลน์~~ไลน์

​06.30 ฉันลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงียใครไลน์มาแต่เช้าเนี่ยยย

ชลลี่ : ชะนีวันนี้พี่เค้านัดรวม7.30นะแกรีบมา

พิลิน : แกอยู่ไหนแล้วอะ ฉันพึ่งตื่น"

ชลลี่ : ลุกเดี๋ยวนี้เลยพิลินไปอาบน้ำแล้วรีบมาเร็ว พวกฉันรออยู่ที่เดิม

พิลิน : ค่ะ พ่ออออ

ชลลี่ : นังนี่เดี๋ยวตบปาก คุณแม่ย่ะคุณแม่

ตอบไลน์ชลลี่เสร็จฉันก็ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวมามหาลัยให้ทันเวลา07.30แค่แต่งหน้าก็เกือบชั่วโมงละจะทันไหมวะเนี่ยข้าวก็ยังไม่ได้กิน 07.20 ฉันถึงม.พอดี จริงๆถึงตังแต่10นาทีที่แล้วละแต่มัววนหาที่จอดรถ จอดรถเสร็จฉันก็รีบเดินเพื่อที่จะไปสมทบกับเพื่อนๆหน้าคณะ ระหว่างทางก็มีเสียงหวีด เสียงแซวมาบ้างแต่ฉันไม่ถื่อสาเพราะชินซะละ5555

"ทางนี้พิลิน"นินิวโบกมือเรียก

"เกือบมาไม่ทันแหนะแกหาที่จอดรถยากมาก"ฉันบ่น

"ก็บอกแล้วให้มาเช้าๆจะได้มีที่จอด"ชมพูเสริม

"อยากให้มาเช้าก็ไปรับสิคะคุณหนูชมพู"ฉันพูดประชดก็ใครจะไปสบายเหมือนคุณหนูชมพูละมีคนรับส่ง

เวลา7.30ปุ๊ปเรียกรวมปั๊ป พวกเรานั่งรวมกันอยู่ซักพักก็มีพี่ผู้หญิงเข้ามาแจ้งกำหนดการต่างๆแต่จริงๆวันนี้พวกเรามีเรียนตอน9โมงไงเลยต้องมาเข้ากิจกรรมกันตอนเย็น(แล้วจะเรียกรวมตอนเช้าทำไมฟร่ะ:พิลิน)แต่จู่ๆก็มีพี่ว๊ากเดินเข้ามาวันนี้พี่บอสมาด้วยแหละกรี๊ดๆๆๆทำไมวันนี้พี่บอสหล่อจังเยยอ้ายย

"แกวันนี้พี่บอสออร่าพุ่งมากอ่ะ"อีตุ๊ดพูดขึ้น

"นั่นดิแก น่ารักจัง"ชมพูก็เป็นไปกับเขาด้วย

"นี่พิลินๆ ตาจะถลนออกมาจากเบ้าละ"ยัยเคทแซว

"ป่าวซะหน่อยใครมอง ไม่มี๊"เสียงสูง

"แหม..เสียงสูงเลยนะนางชะนี ทีวันนั้นละยอมให้เขากอดมาได้จนถึงคณะ"

"เห้ย..นี่พวกฉันพลาดอะไรไปปะเนี่ย"นินิวพูดพร้อมดึงหน้าฉันให้หันมาทางพวกมัน

"ไม่มีไรหรอกแก เดี๋ยวค่อยเล่าละกัน" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง ไม่ใช่ไม่อยากเล่าแต่มันยังไม่มีอะไรชัดเจน รอชัดเจนกว่านี้ก่อนละกันเนอะ

"ทุกคนก้มหน้าลงไป ผมบอกให้ก้มหน้า"พี่บอสตะโกนเสียงดังพร้อมทำหน้านิ่งพี่บอสกวาดสายตามองจนมาถึงฉันฉันไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะเขายิ้มน้อยให้ฉันด้วยอะแก  อ้ายยยยยย

"เมื่อวานนี้ทุกคนก็ได้โค้ชรหัสกันไปแล้วเริ่มหาหรือยังครับ ผมได้ข่าวมาจากพวกรุ่นพี่ว่าไม่มีน้องเข้าหาเลยมันหมายความว่ายังไง พวกคุณจะไม่เอาใช่ไหมเกียร์อะจริงๆได้โค้ชไปเมื่อวานพวกคุณต้องเร่งหาแล้ว หาเจอก็ใช่ว่าจะจบคุณยังต้องทำยังไงก็ได้ให้พี่คนนั้นรับคุณเข้าสายรหัสอีกถ้าพวกคุณยังไม่รีบผมบอกเลยว่ามันไม่ทันแน่นอน หวังว่าวันพรุ่งนี้ผมจะไม่ได้รับข่าวแบบนี้อีก"พี่บอสพูดจบก็เดินออกไปเลย

@คลาสเรียน

"ใครจะไปหาเจอว่ะเป็นMCเอวบางๆพูดละเครียด"ชลลี่บ่าพร้อมทำหน้าเซ็ง

"เอาหน่าแกเดี๋ยวคงเจอเองแหละ"ฉันพูดให้กำลังใจเพื่อนเพราะของตัวเองก็ดูจะไร้หนทางเต็มที

-ไลน์(เสียงไลน์)

บอสตัน : พิลินวันนี้เลิกซ้อมเชียร์แล้วรอพี่อยู่หน้าห้องนะมีเรื่องจะคุยด้วย

พิลิน : ใครคะ ?

บอสตัน : พี่บอสเอง

พิลิน : พี่บอสเอาไลน์ลินมาจากไหน

บอสตัน : หามาได้แล้วกัน วันนี้รอพี่ด้วยนะอย่าลืม

"คุยกับใครอะพิลิน"เคทถามขึ้น

"พี่บอสวะแก ไม่รู้เอาไลน์ฉันมาจากไหน" จริงๆถ้ามาขอดีดีก็ให้อยู่แล้ว

"เอามาจากฉันเองแหละ ก็วันนั้นอยู่ๆพี่บอสก็มาถามฉันก็เลยให้ไป แกไม่โกรธฉันใช่มะ"อ๋อที่แท้ก็เป็นยัยชมพูนี่เองจริงๆต้องขอบคุณเพื่อนนะเนี่ย 55555

@หน้าห้องเชียร์ เวลา 17.30 น.

"ให้พวกฉันรอเป็นเพื่อนไหมแก" นินิวถามขึ้นเพราะนี่ก็เย็นมากแล้วแต่ยังไม่เห็นพี่บอสเลยตั้งแต่ในห้องเชียร์

"ไม่เป็นไรอะพวกแกไปเหอะเดี๋ยวฉันไลน์ถามพี่เขาเอง"ฉันไม่อยากให้เพื่อนต้องมารอเพราะพี่บอสอยู่ไหนก็ไม่รู้

"แน่ใจนะแกว่าไม่ให้พวกฉันรอเป็นเพ่ื่อน"ชลลี่ถามด้วยความห่วงใย

"แน่ใจ นี่ไงพี่บอสไลน์มาละว่ากำลังจะถึงพวกแกไปเหอะนี่ก็เย็นมากละ"ฉันรีบบอกเพื่อนเพราะว่าพี่บอสไลน์มาบอกว่าประชุมเสร็จแล้วกำลังจะมาฉันเลยให้เพื่อนๆกลับเลยเพราะถึงจะมีรถขับกันทุกคนแต่บ้านของแต่ละคนนี่ก็ไม่ใช่ใกล้ๆ

"ไปนะแก"ชมพู

"พรุ่งนี้เจอกัน"นินิว

"ดูแลตัวเองด้วย"นับวันชลลี่ก็ยิ่งเหมือนพ่อฉันเข้าไปทุกๆทีละ 5555

"ป้องกันด้วยนะแกฉันไปละ555"ยัยเคทพูดอะไรก็ไม่รู้บ้า ใครจะยอมง่ายๆยังรู้จักกันได้ไม่กี่วันเอง

และเพื่อนฉันก็เดินจากไปแต่พี่บอสก็ยังไม่มาอยู่ดีแต่ก็ไม่รู้ทำไมฉันจะต้องมารอพี่เค้าด้วยเนี่ยพึ่งจะรู้จักกันได้ไม่กี่วันเอง

"รอนานไหม"พี่บอสวิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้มาถึงก็มายืนหอบอยู่ข้างฉันเนี่ย

"นานมากว่าแต่พี่บอสมีอะไรจะคุยกับลินคะ"ฉันรีบถามเพราะนี่ก็ใกล้จะมืดละเดี๋ยวหารถกลับคอนโดยาก

"จริงๆก็ไม่มีไรหรอกแค่อยากเห็นหน้า ว่าแต่ขาเป็นไงบ้างหายยัง"อยู่พี่บอสก็ก้มลงมาจับข้อเท้าฉัน

"หายแล้วๆเรียกมาแค่นี้หรอ ให้ลินรอตั้งนานจริงๆถามในไลน์ก็ได้ปะ"ฉันทำเสียงเข้มแก้เขิน -//-

"เย็นแล้วอะวันนี้พี่ยังไม่ได้กินข้าวเลยประชุมทั้งวันพาไปกินข้าวหน่อยสิ"พี่บอสอ้อน

"พี่ก็ไปกับเพื่อนพี่สิ"

"ป่านนี้มันกลับกันหมดแล้วพี่รีบมาหาลินเนี่ย นะคับไปกินข้าวกับพี่นะพี่เลี้ยงเอง"พี่บอสอ้อนสุดฤทธิ์

"อะๆก็ได้ๆ ไปกินที่ไหนละ"ฉันทำเป็นพูดไปงั้นๆแต่ในใจนี่ตกลงตั้งแต่พี่บอสชวนคำแรกละ

"งั้นไปกินที่ผับพี่ละกันนะ พี่จะได้แวะทำงานด้วยเลยแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่งเราที่คอนโด โอเคปะ"พี่บอสสรุปเสร็จสรรพ

"เอางั้นก็ได้ค่ะ" อีนี่ก็ใจง่ายเกิ้น ว่าแต่พี่บอสมีผับด้วยอ่อแกเท่โครตเลยอ่าต้องอวดพวกนางชลลี่ซะห่อย

@ Boston Pub​

กว่าเราจะมาถึงผับพี่บอสก็ปาเข้าไปเกือบ2ทุ่มละว่าจากที่ไม่หิวๆก็เริ่มจะหิวแล้วเนี่ยทำไมรถมันติดแบบนี้ แต่ก็แอบฟินนะนั่งอยู่บนรถกับพี่บอส2คนอะแก พี่บอสก็ชวนคุยตลอดทางมันจึงทำให้เรารู้สึกสนิทกันมากขึ้นจากที่ปลื้มพี่บอสมากอยู่แล้วยิ่งปลื้มหนักเข้าไปอีกคนอะไรมีเสน่โครตๆเลย พึ่งรู้ว่าการเป็นเจ้าของผับมันดีอย่างนี้นี่เองมีที่จอดรถส่วนตัวไม่ต้องหาที่จอกให้ยุ่งยากแต่เอ๊ะ ทำไมที่จอด4ช่องนี้มันชื่อแปลก บอสตัน กาย ซีโน่ พีท นี่มันชื่อเพื่อนพี่บอสนี่หน่าโครตเจ๋งอะมีที่จอดรถส่วนตัวกันทุกคนเลย พอพี่บอสจอดรถเข้าที่เรียบร้อยเราก็เดินเข้าไปด้านใน แต่เอ๊ะทำไมทุกคนถึงมองฉันด้วยสายตาแปลกๆระหว่างทางที่เราเดินมามีการ์ดชุดดำยืนอยู่ต่างๆทุกคนล้วนก้มหัวให้พี่บอส

"อยากกินอะไรสั่งเลยนะป๋าเลี้ยงเอง ป๋าขอไปทำงานแปปนึง"พี่บอสพูดจบก็เดินเข้าไปอีกห้องนึงซึ่งฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นห้องทำงาน

ตอนนี้ฉันเลยต้องนั่งอยู่คนเดียวระหว่างรออาหารมาส่งเลยถือโอกาศนี้เดินสำรวจรอบๆซะหน่อย ที่นั่มีทั้งหมด4ชั้นตอนนี้ฉันอยู่ชั้นที่3เป็นเหมือนโซนส่วนตัวสำหรับเจ้าของผับเพราะชั้นนี้ไม่มีคนเดินพลุกพล่านเหมือน2ชั้นที่ผ่านมามุมที่ฉันยืนอยู่สามารถมองลงไปยังด้านล่างได้เห็นหมดทุกส่วนของผับเลยก็ว่าได้ว่าแล้วก็ส่งรูปไปอวดเพื่อนในแก๊งค์หน่อยดีกว่า

​

พิลิน : Boston Pub มากับเจ้าของผับมันก็จะฟินๆหน่อยอะแก

เคท : นี่อย่าบอกนะว่าของพี่บอสอะ

นินิว : เห้ย ! พิลินไม่ชวนเลยนะ

ชมพู : อิจมากค่ะคุณขา

ชลลี่ : ผับในฝันของฉัน มารับฉันเดี๋ยวนี้เลยนะพิลิน

พิลิน : ใจเย็นๆพวกแกฉันแค่มากินข้าว วันหลังค่อยมาด้วยกันเนอะ

และฉันก็คุยกับเพื่อนต่ออีกซักพักพี่บอสก็เดินมาตามฉันไปกินข้าว พี่บอสเอาใจฉันทุกอย่างตักนู่นตักนี่ให้ฉันเอาจริงๆจะมีซักกี่คนที่จะได้เห็นมุมนี้ของพี่ว๊าก หมดกันพี่ว๊ากสายโหดของฉัน

"ป่ะพิลินพี่ทำงานเสร็จละกลับบ้านกันดีกว่า"พี่บอสพูดขึ้นพร้อมเดินมาจับมือฉันให้ลุกขึ้น

"พิลินเดินเองได้" ฉันพูดขึ้นจริงๆก็พูดไปงั้นแหละกลัวพี่เค้าหาว่าใจง่าย 555

"จับมือพี่ใว้นี่แหละดีแล้ว ข้างล่างคนเยอะ"พี่บอสพูดจบก็เดินนำหน้าออกไปทันที

@คอนโดพิลิน เวลา 23.05 นาที

"ถึงแล้วคับ" พี่บอสขับรถมาถึงแล้วพูดขึ้น

"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ฉันยิ้มหวานให้พี่บอส

"ไม่เป็นไรค่ะ พรุ่งนี้มีเรียนกี่โมง"พี่บอสถาม

"9โมงค่ะ ถามทำไม"

"เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มารับนะ"

"ไม่เป็นไรค่ะ พิลินเกรงใจ"

"พี่จะมาลินห้ามพี่ไม่ได้หรอก ขึ้นห้องได้แล้วคะพรุ่งนี้เจอกัน"อร้าย-//-พี่บอสพูดคะน่ารักจางงง

"ก็ได้ค่ะ พี่บอสถึงคอนโดแล้วไลน์มาบอกลินด้วยนะ ฝันดีค่ะ"

"ฝันดีคับ"

แล้วฉันก็ยืนมองจนรถของพี่บอสลับตาไป นี่คือพี่เขาชอบฉันป่าวว่ะ อร้ายยย-//-ฉันจะทำหน้ายังไงดีนะบางทีก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก หรือฉันจะชอบพี่บอสเข้าให้แล้ว นี่แค่รู้จักกันยังไม่ทันถึง3วันเลยนะ ตายๆพิลินเอ้ย