บททั้งหมดของ เจ้าป่า Bad boy : บทที่ 11 - บทที่ 20

84

[11] ไม่หึงกันบ้างเลยรึไง

ตกเย็น...ฉันนั่งๆนอนๆรอพี่ป่าจนถึงเวลา6โมงเย็น ปกติพี่ป่านานกลับห้องแบบนี้หรือเปล่านะ ฉันตัดสินใจโทรไปถามรินเพื่อนของฉัน ว่าพี่ป่าอยู่ที่บริษัทหรือเปล่า ต้องเช็คเพื่อความสบายใจ รินบอกว่าวันนี้พี่ป่ามีประชุมน่าจะกลับดึก ได้ยินรินมันบอกแบบนี้ฉันค่อยโล่งอกหน่อยหลังจากที่วางสายจากรินฉันก็นั่งดูหนังต่ออย่างสบายใจ พอมาดูนาฬิกาอีกทีมันจะสามทุ่มแล้ว พี่ป่ายังไม่กลับมาห้องเลยโทรไปก็ไม่รับอีก โทรหาริน รินก็ไม่รับ คงจะเลี้ยงลูกอยู่ หรือพี่ป่าจะแอบหนีเที่ยว หน่อยแนะ! ถ้าหนีเที่ยวจริงจะจับตีก้นซะให้เข็ด มาปล่อยให้รอแบบนี้ได้ไง เอ๊ะ! เขาก็ไม่ได้ขอให้เรารอหนิ แต่เราเป็นแฟนกันหน้าที่ของแฟนก็ต้องรอแฟนเลิกงานสิ คอยเอาน้ำเย็นๆให้กินแบบนี้ ใช่มั้ยล่ะ แต่ถ้าเเฟนไม่รักดีแบบนี้ต้องลงโทษ ฉันทั้งข้อความไปหาพี่ป่ารัวๆ ตั้งแต่สามทุ่มยันห้าทุ่ม ข้อความถูกเปิดอ่านแต่ไม่มีการตอบกลับจากพี่ป่า จะเล่นแบบนี้ใช่มั้ย!! ฉันลุกขึ้นแต่งตัวฉันจะไปตามหาพี่ป่า ฉันมีเซนส์ว่าเขาต้องอยู่คลับไหนสักที่ แล้วต้องติดพันผู้หญิงอยู่แน่ๆ "กุญแจรถไปไหน...โอ้ยคนยิ่งรีบอยู่" ฉันพูดออกมาอย่างหัวเสีย ตอนนี้ฉันเดินหากุญแจรถตัวเองจน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[12] หมดเวลาสนุก

"กูต้องหึงต้องหวงมึงด้วยหรอวะ หึ!" จุกค่ะ คำถามนี้มันจุกจนพูดไม่ออกเลยจริงๆ ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น หายใจเข้าออกช้าๆ อดทน! อดทน! อดทน! ฉันท่องคำนี้ในใจยี่สิบกว่ารอบได้ "ป่าจ๋า^_^" ฉันคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่าก่อนจะนั่งลงไปที่ตักของเขา พรึ่บ! ปัก! "โอ้ย! พี่ป่าแอมเจ็บนะไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลย" ฉันร้องออกมาเสียงหลง เพราะพอฉันนั่งลงบนตักของพี่ป่า เขาก็ลุกขึ้นทันทีทำให้หน้าฉันทิ่มหัวไปกระแทกโดนขอบโต๊ะอย่างแรงพี่ป่าปรายตามองฉันแว๊บนึงก่อนจะเดินไปแบบไม่พูดอะไรสักคำ ไม่มีแม้แต่คำว่าเขาโทษ ฉันมองตามแผ่นหลังของพี่ป่าไปจนลับสายตา เขาไม่แม้แต่จะหันกลับมามองฉันเลยจริงๆ ไอ้คนใจร้าย!! ฉันทำได้แค่กร่นด่าเขาในใจนั่นแหละ เดินไปไกลขนาดนั้นตะโกนด่ายังไงก็ไม่ได้ยินหรอก ฉันยกมือขึ้นคลำๆตรงที่หัวฉันมันกระแทกขอบโต๊ะ มันเจ็บจนชาไปเลยตอนนี้"ละ เลือด..." ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าตอนนี้ที่มือฉันมีเลือดติดอยู่ แสดงว่าหัวฉันแตกงั้นหรอ แล้วพี่ป่าก็ต้องเห็นสิว่าเขาทำหัวฉันแตก แต่ไม่สนใจเลยเนี้ยนะ จู่ๆ น้ำตามันก็เอ่อขึ้นมาเต็มสองตา รักคนที่เขาไม่เคยรักเรามันเจ็บแบบนี้นี่เอง เจ็บใจไม่พอยังมาเจ็บตั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[13] ถอย

"เลิกเอาคลิปนั่นขู่กูสักที มันหมดเวลาสนุกของมึงแล้วแอม" "....""กูไม่มีทางรักผู้หญิงที่เคยขายตัวแบบมึง กูไม่ได้รังเกียจแต่กูไม่ชอบ"พี่ป่าพูดเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม่ง"ทำไมพี่พูดหมาๆแบบนี้วะพี่ป่า" ฉันลุกขึ้นยืนแล้วจ้องหน้าพี่ป่าอย่างเอาเรื่อง ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ฉันหลงรักมาเป็นปีๆจะใช้คำพูดแบบนี้กับฉัน "ทำไมอะ เคยขายตัวแล้วไงวะก็เลิกขายแล้ว แล้วอีผู้หญิงที่เคยขายตัวคนนี้มันไม่มีหัวใจมันไม่มีสิทธิ์รักไม่มีสิทธิ์ชอบใครเลยรึไง" ฉันตวาดใส่หน้าพี่ป่าเสียงดังลั่น "นั่นมันก็เรื่องของมึงวะ คลิปนั่นอยากโพสต์ก็ตามใจมึง !!" "พี่ป่า พี่อย่าท้าแอมนะ!!""กูไม่ได้ท้า กูพูดจริงๆ" พูดจบพี่ป่าก็เดินไปเลย บอกตรงๆว่าตอนนี้ฉันโมโหมาก เออ! ฉันผิด ผิดที่ไปรักเขา เขาไม่ได้รักฉันและคงไม่มีวันที่จะรักฉัน เรื่องนี้ฉันควรยอมรับความจริงสักที ฉันทิ้งตัวนั่งลงบนหาดทราย พร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาแรงๆหลายต่อหลายครั้ง มันเจ็บมันจุกไปทั่วทั้งอก แต่ร้องไม่ออก มันจุกมากกว่า 2 ชั่วโมงผ่านไป ฉันนั่งอยู่ริมหาดนั่งถอนหายใจทิ้งเป็นว่าเล่นเฮ้อ....ฉันถอนหายใจออกมายาวๆอีกครั้ง ฉันไม่ควรไปบังคับอะไรพี่ป่าอีก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[14] จะพยายาม

1 อาทิตย์ผ่านไป...หนึ่งอาทิตย์ที่ฉันเอาแต่นอนอุดอู้อยู่แต่ในห้อง ฉันไม่ได้นอนร้องไห้ฟูมฟายอะไรนะ มันแค่รู้สึกโล่งๆ สมองมันไม่สั่งการ รู้สึกไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากทำอะไร นอกจากนอนอย่างเดียว ทุกๆวันฉันจะพิมพ์แชทไปหาพี่ป่า พิมพ์เสร็จแล้วฉันก็ไม่ได้กดส่งไปนะ ฉันกดลบข้อความทิ้ง ฉันว่าฉันต้องบ้าไปแล้วแน่เลย อาการน่าจะหนักพอตัว หรือว่าฉันควรจะไปหาหมอดีนะ ยิ่งคิดก็ยิ่งฟุ้งซ่าน ขืนฉันอยู่แต่ในห้องแบบนี้ฉันต้องเป็นบ้าจริงๆแน่"เฮ้อ ไปหารินดีกว่า" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะ ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็เอาโทรศัพท์ใส่ไว้ในกระเป๋า ฉันไม่ได้บอกรินว่าจะไปหามัน เพราะยังไงสะวันนี้มันก็ไม่มีเรียน ก็คงจะเลี้ยงลูกอยู่บ้านนั่นแหละ ณ คฤหาสน์หลังใหญ่บ้านของริน เพื่อนเลิฟของฉัน ฉันปั้นหน้าให้ตัวเองดูปกติที่สุดก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ฉันไม่อยากให้รินมันเป็นห่วง"ฮ๊าย ชะนี^_^" ฉันฉีกยิ้มหวานกล่าวทักทายริน ตอนนี้รินมันกำลังนั่งให้นมลูกอยู่ รินมันยกมือขึ้นมาทำท่าบอกให้ฉันเงียบๆ "Sorry..." ฉันพูดเบาๆ ฉันนั่งรอรินมันให้นมลูกสักพักหลังจากที่ลูกมันหลับไปแล้วมันก็ให้ป้านมมาอุ้มลูกไปนอน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[15] คำถาม

"เปิดประตูให้กู" เฮือก !! สะ เสียงแบบนี้มัน พี่ป่า!!ฉันได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อไม่ได้ลุกขึ้นไปเปิดประตูให้พี่ป่า ฉันสับสนไปหมดแล้วนะ ทำไมถึงมาที่ห้องฉันอีก ทั้งที่เขาบอกว่าเป็นพี่น้องกันไง ฉันก็พยายามอยู่นี่ไง แล้วมาหาฉันแบบนี้ต้องการอะไร แค่เงี่ยนอยากเอาฉันงั้นหรอ "แอมแปร์ !!" คนที่อยู่หน้าห้องตะโกนเสียงดังลั่น จนฉันสะดุ้ง ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดประตูออกไปเผชิญหน้ากับเข้า แกร่ก! เสียงเปิดประตูห้อง พี่ป่ายืนอยู่หน้าห้องเขาจ่องหน้าฉันตาเขม่ง ข้างกายเขามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่เธอมองหน้าฉันเหมือนมีคำถามอะไรสักอย่างอยากจะถามฉันฉันมองหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วก็มองหน้าพี่ป่าสลับกัน มันอะไรกันเขาพาผู้หญิงมาทำไม พามาเย้ยฉันอย่างงั้นเหรอ "อะไรคะ ?" ฉันขมวดคิ้วถามพี่ป่า เ"อยากถามอะไรก็ถาม" พี่ป่าหันไปบอกผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายเขา เธอเม้มปากเข้าหากันแน่น ดูท่าทางเธอจะเป็นคนซื่อๆ ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไร "มะ มีอะไรกัน" ฉันเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง พรางกำมือตัวเองเอาไว้แน่น รู้สึกว่าใจมันหวิวๆยังไงชอบกล ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกับพี่ป่า เธออยากจะถามอะไรฉัน "เธอกับเขา เคยมีอะไรกันแล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[16] สบายใจขึ้น[แต่ทำไมต้อง....เจอกัน]

เช้าวันใหม่...ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความว่างเปล่า สมองมันยังโล่งเหมือนเดิม ใจก็ยังรู้สึกเจ็บเหมือนเดิม ไม่รู้เลยว่าวันนี้ฉันควรจะทำอะไรจะออกไปข้างนอกหรือจะนอนโง่ๆอยู่ในห้องแบบนี้ เมื่อคืนก็กว่าจะข่มตานอนได้ก็ปาไปตี2กว่าๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังขึ้น ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตู คนที่เคาะห้องฉันคือเด็กคนนั้น ที่ชื่อว่าเค เขายิ้มหวานให้ฉันในมือถือถาดอาหาร "ไม่ได้สั่ง" ฉันกำลังจะปิดประตูแต่เคเอามือมาดันประตูไว้ก่อน "ผมเห็นว่ามันสายแล้วเจ้ยังไม่ออกจากห้อง ผมเลยเอามาให้ ฟรีไม่คิดเงินเพราะแม่ผมเป็นเจ้าของร้านอาหาร^_^" พูดจบก็ฉีกยิ้มหวานให้ฉัน "ขอบคุณแต่พี่ยังไม่หิว" "รับไว้เถอะเจ้ เจ้หิวเจ้ก็ค่อยกินก็ได้^_^" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะรับถาดอาหารมาจากเค เคยิ้มออกมาอย่างพอใจที่ทำให้ฉันยอมรับอาหารจากตัวเองได้ "งั้นผมไปก่อนนะครับ ต้องไปล้างจานเดี๋ยวแม่บ่น^_^" "เดี๋ยว !!" ฉันเรียกเคก่อนที่เคจะเดินไป "ครับ ?" "แถวนี้มาบาร์มั้ย ที่ใกล้ๆเดินไปได้" "เจ้จะไปดื่มงั้นหรอ" "อื้ม" "มีๆ ห่างจากที่พักประมาณโลกว่าๆ ชื่อว่า บาร์C ผมเป็นเด็กเสริฟที่นั่น" "อายุ15ไม่ใช่หรอ เขารับทำงานด้วย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[17] พยายามจะไม่รัก

พี่ป่ามาได้ยังไงกัน เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมต้องเป็นที่นี่ ทะเลมีตั้งเยอะแยะ ทำไมโลกมันกลมแบบนี้ ทำไมสวรรค์ถึงกลั่นแกล้งฉันขนาดนี้"เจ้ เสร็จรึยังไปกิน...." เคที่กำลังจะเดินมาหาฉัน พอเห็นพี่ป่า เขาก็หยุดชะงักทันที "ขะ ขอตัวนะคะ" ฉันก้าวขาเดินได้แต่ก้าวเดียว มือหนาของพี่ป่าก็ขว้ามาจับแขนฉันไว้ซะก่อน "มาตั้งแต่เมื่ไหร่" พี่ป่าถามฉัน "พี่ป่า ไปเล่นน้ำกันเถอะค่ะ^_^" เสียงของใครสักคนดังมาแต่ไกล พี่ป่ารีบปล่อยมือออกจากแขนฉันทันที เธอคนนั้น คนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของพี่ป่า เธอเดินมาหยุดข้างๆกายของพี่ป่า ขุนเขาก็มาด้วยนะ "เอ้า แอมมาตั้งแต่เมื่อไหร่" "มาได้สองอาทิตย์แล้ว ขอตัวก่อนนะ" ก่อนจะเดินไปฉันกันไปมองพี่ป่าแว๊บหนึ่ง เขาก็มองฉันเหมือนกัน ผู้หญิงที่ยืนข้างๆพี่ป่าเธอยิ้มให้ฉัน ฉันไม่ได้ยิ้มตอบ ฉันรีบเดินไปหาเคทันที เฮ้อ.....พอกำลังจะลืม ทำไมต้องเจอด้วยนะ "เจ้ ผู้ชายคนนั้นใช่....""ไปกันเถอะ" พูดจบฉันก็เดินนำเคไปยังร้านส้มตำ ณ ร้านส้มตำ...ริมชายหาด "เจ้โอเคมั้ย" เคมองฉันสีหน้าเขาเหมือนจะเป็นห่วงฉันอยู่ไม่น้อย "อื้อ โอเคสิ สั่งส้มตำยังหิวจะตายอยู่แล้ว" ฉันพูดพรางเอามือลูบท้องข
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[18] พลาด

ฉันนั่งมองร่างของพี่ป่าท่อนบนเขาเปลือยเปล่า ท่อนร่างมีผ้าห่มปิดคลุมเอาไว้ ฉันค่อยๆกำมือแน่น น้ำตามันจะไหลออกมาสะให้ได้แต่ฉันพยายามกลั้นเอาไว้ เมื่อคืนฉันเมาจนไม่ได้สติ ฉันไม่แปลกหรอกที่ฉันจะใจง่าย แต่ทำไมต้องเป็นผู้ชายคนนี้ คนที่ฉันต้องการจะลืม"ด้ายย...."ร่างพี่ป่าค่อยๆพลิกตัว มือควานหาอะไรสักอย่างตรงข้างๆของตัวเอง ให้เดาคงกำลังหาแฟนของเขาอยู่ เจ็บ เจ็บอีกแล้ว พี่ป่าค่อยๆลืมตาขึ้น สายตาเขามองมาที่ฉัน จู่ๆเขาก็เบิกตากว้าง แล้วก็ลุกขึ้นนั่งพลวด "เชี้ย!! ทำไม่เป็นแบบนี้วะ" พี่ป่าเอามือยีหัวตัวเองแรงๆ ฉันนั่งมองการกระทำของพี่ป่าอยู่อย่างนั้น เขาคงจะไม่ได้ตั้งใจเหมือนกับฉันสินะ เราคงจะเมาทั้งคู่เลยไม่มีสติ เรื่องเมื่อคืนมันคือความผิดพลาด "อะ แอมกู....""ไม่้เป็นไรค่ะ แอมโอเค พี่กลับไปเถอะแฟนพี่คงจะรออยู่" ฉันพูดจบก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น พี่ป่าลุกขึ้นหยิบเสื้อผ้าที่กระจายเกลื่อนพื้นมาใส่"พี่ป่า...กำลังจะหมั้นงั้นหรอ" ฉันเอ่ยถามคนตัวโตที่กำลังรีบใส่เสื้อผ้าอย่างร้อนรน พี่ป่าหยุดชะงักแล้วหันมามองฉันแว๊บหนึ่งก่อนจะส่วมใส่เสื้อ "อื้ม" คำตอบสั้นๆ แต่มันทำให้ใจฉันรู้สึกจุกมากจริงๆ "
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[19] ผิดทุกอย่าง

ฉันกับเส้นด้ายเราคุยกัน ฉันพูดไปทุกอย่างที่เธออยากรู้ เรื่องฉันกับพี่ป่า และฉันก็ขอโทษเธอที่เข้าไปยุ่ง ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ เส้นด้ายเธอกลับไปแล้วตอนนี้ ฉันขอร้องให้เธออย่าโกรธพี่ป่า ฉันขอร้องให้เธอไม่ยกเลิกงานหมั้น เพราะฉันรู้ว่าพี่ป่ารักเธอมาก ฉันจะเป็นคนไปจากที่นี่เอง ฉันจะไปอยู่ต่างจังหวัด เงินฉันมันพอมีที่จะซื้อบ้านหลังเล็กๆอยู่ จากนั้นฉันก็ต้องหางานทำ ฉันจะไปเริ่มต้นใหม่ที่นั่น แล้วฉันก็จะทิ้งอดีตของตัวเองไว้ที่กรุงเทพ ฉันจะไม่คิดถึงเรื่องราวแย่ๆพวกนี้อีก ฉันตัดสินใจว่าจะไปพรุ่งนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปจังหวัดอะไร เอาไว้ค่อยคิดแล้วกัน ฉันนี่นับวันยิ่งเหมือนคนเร่ล่อนขค้นทุกทีจริงๆ ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของริน เพื่อนรักของฉัน ฉันกะว่าจะมาลารินสักหน่อย ฉันเล่าเรื่องทั้งหมดให้รินมันฟังแล้วแหละ "ผู้หญิงที่เป็นแฟนพี่ป่าใช่คนที่หน้าตาน่ารักๆ ท่าทางซื่อๆเรียบๆมั้ย"ฉันพยักหน้าตอบริน "อ้อ กูเคยเห็น กูไม่คิดว่าพี่ป่าจะยังคบกับเธออยู่" "กูนี่มันตัวปัญหาสำหรับพี่ป่าๆจริงเลย""คิดอะไรแบบนั้นแอม" "มันคือความจริง นี่ถ้าเธอไม่ยอมหมั้นกับพี่ป่ากูคงจะรู้สึกผิดมากๆ""อย่าคิดมาก มึงคิด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม

[20] ตบอีกสิ Nc18+

"แล้วมึงจะเก็บกระเป๋ามึงทำไมถ้ามึงไม่กลัวความผิด" พี่ป่าจ้องมองหน้าฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าเขามีปืนเขาคงจะยิงฉันไปแล้วแหละตอนนี้ฉันไม่คิดว่าเธอจะคิดสั้นขนาดนี้ แต่เขาจะไม่โทษตัวเองหน่อยหรอ ทำไมถึงเอาแต่โทษฉัน "มึงเงียบทำไม ห๊ะ!!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าฉันเสียงดังลั่น "พี่ป่า นี่มันโรงพยาบาลนะคะเบาๆหน่อย" หมั่บ! จบคำพูดของฉันมือหนาของพี่ป่าก็พุ่งมาบีบปลายคางฉัน แล้วก็ดันฉันไปติดกับผนังห้อง"พะ พี่ป่าแอมเจ็บ" ฉันร้องท้วงคนตัวโต พรางพยายามแกะมือหนาของเขาออก เขาทำเกินไปแล้ว "มึงเก็บเสื้อผ้า คิดจะหนีไปไหนแอม" "อะ แอมไม่ได้จะหนี แอมแค่จะไปอยู่ต่างจังหวัด" ฉันพูดพรางพยายามดึงมือพี่ป่าออก แต่ฉันยิ่งพยายามเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งออกแรงบีบมากขึ้นเป็นเท่าตัว "ไปอยู่ต่างจังหวัด หึ!!""....""แบบนั้น ที่เขาเรียกว่าหนีแอม" "โอ้ย พะ พี่ป่า ปล่อยได้มั้ยแอมเจ็บ" ฉันมองหน้าพี่ป่าด้วยสายตาที่อ้อนวอน "หึ...มึงรู้มั้ย ว่าถ้ากูพาด้ายมาโรงพยาบาลช้ากว่านี้อีกนิดเดียวมันจะเป็นยังไง" ดวงตาของพี่ป่าแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง "มึงพูดอะไรกับด้ายแอม มึงทำแบบนั้นทำไม กูไม่ได้รักมึง มึงก็จะทำรายชีวิตคนที่กูรัก แบบนี้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
123456
...
9
DMCA.com Protection Status