Semua Bab ผู้หญิงขายตัว: Bab 101 - Bab 110

178 Bab

[7] เจ้าป่า เยดุ

เช้าวันใหม่...มันควรจะเป็นเช้าที่สดใสสำหรับฉัน แต่ไม่เลยค่ะ ตอนนี้ฉันกำลังมองดูสภาพตัวเองในกระจก มันมีแต่รอยแดงรอยกัดของไอ้บ้าป่า แถมถุงยางอนามัยก็เกลื่อนกลาดห้องเต็มไปหมด เมื่อคืนไอ้พี่ป่ามันทำเรื่องอย่างว่าจนถุงยางหมดจริงๆ แล้วกว่าจะหมดคือเกือบเช้า แถมไอ้พี่ป่ามันยังรุนแรงกับฉัน ทำราวกับฉันเป็นหุ่นยนต์ไม่ใช่คนยังไงอย่างงั้น คอยดูเถอะพี่ป่าต้องรับผิดชอบโดยการมาเป็นแฟนของฉัน ฉันเดินไปหยิบโทรศัพท์กดเข้าการถ่ายวีดีโอ แล้วตั้งไว้ตรงมุมที่พี่ป่ามองไม่เห็น แต่มันเป็นมุมที่ถ่ายมาแล้วเห็นหน้าพี่ป่าเต็มๆ เห็นหมดทุกอย่างของเขา แกร่ก! เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ฉันสะดุ้งโหยงแล้วรีบกระโดดขึ้นเตียงเอาผ้ามาพันร่างเปลือยเปล่าของตัวเองไว้ทันที เขาเดินออกมาจากห้องน้ำร่างกายมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวที่ปกปิดเรือนร่างกำยำของเขาอยู่ ตามแขนของพี่ป่ามีรอยเล็บของฉันที่จิกเขาเมื่อคืน "สมใจอยากรึยัง ?" เขาเลิกคิ้วถามฉัน "พะ พอแล้ว" ฉันตอบเสียงสั่นๆ ทำท่ากลัวฉันรู้ดีว่ายังไงพี่ป่าก็ต้อยทำต่อแน่ๆ ยอมเจ็บอีกสักครั้ง มันคุ้มยิ่งกว่าคุ้มสะอีก "แต่กูอยากอีก" ไม่พูดเปล่า พี่ป่าถอดผ้าขนหนูออก เผยให้เห็นท่อนเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-11-23
Baca selengkapnya

[8] ข่มขู่

1 อาทิตย์ผ่านไป หนึ่งอาทิตย์ที่ฉันอยู่แต่ห้องไม่ได้ออกไปไหน เพราะมันเจ็บระบมไปทั้งตัว ตรงจิมิน้อยของฉันมันระบมไปหมด คิดเอาสิว่าไอ้พี่ป่ามันดิบเถื่อนขนาดไหน วันนี้แหละฉันจะไปเรียกร้องความยุติธรรมให้กับน้องจิมิของฉัน ฉันแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีครีม แต่งหน้าจางๆ รัดผมรวบดึง ผู้ชายคนไหนเห็นเป็นต้องเหลียวหลังกันทุกคน ณ บริษัท บริษัทนี้เป็นบริษัทที่พี่ป่ากับรินเพื่อนสาวของฉันหุ้นกัน ฉันมาที่นี่ค่อนข้างบ่อย ไม่ได้มาหาเพื่อนนะ มาอ่อยผู้ชาย "เข้าไปไม่ได้นะคะ" เสียงเลขาที่นั่งอยู่หน้าห้องท้วงฉันขึ้น เมื่อฉันกำลังจะดันประตูเปิดเข้าไปในห้องรองผู้บริหาร เธอคงจะเป็นเลขาคนใหม่ เพราะฉันพึ่งเคยเห็นหน้าเธอ"ทำไม ?" ฉันเอ่ยถามเลขาของพี่ป่า"คุณป่าคุยอยู่กับคุณภวรินค่ะ ถ้าไม่ได้ติดต่อไว้ล่วงหน้าเชิญกลับไปก่อนนะคะ" "ประทานโทษนะคะ พอดีฉันเป็นเพื่อนกับภวริน แล้วฉันก็เป็นเมียของพี่ป่า" พูดจบฉันก็ดันประตูเข้าไปด้านในทันที ภายในห้อง มีแค่รินเพื่อนของฉันนั่งอยู่ แล้วพี่ป่าหายไปไหน "เห็นพี่ป่ามั้ยริน" รินมันมองหน้าฉันแล้วก็ยิ้มๆ ก่อนจะส่งซิกให้ฉันดูที่ใต้โต๊ะทำงานของพี่ป่า อ่า! แอบหลบอยู่สินะ ฉันเดินไป
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[9] ไอ้หมาบ้า Nc18+

ตกดึก...หลังจากเก็บข้าวของเสร็จแล้ว เพราะพรุ่งนี้ฉันต้องย้ายไปอยู่กับพี่ป่า ^_^ฉันพยายามนอนเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับก็ไอ้พี่ป่านะสิ พอมาส่งฉันเสร็จแล้วมันก็หายหัวไปเลยโทรไปไม่รับโทรกลับไม่มี แชทไปไม่ตอบ ให้มันได้แบบนี้สิ!! ฉันลุกขึ้นจากที่นอน แล้วแต่งตัวด้วยชุดเกาะอกสีแดงสด กางเกงยีนส์ขาสั้นจ้ำ....ฉันว่าจะไปดื่มเพราะมันนอนไม่หลับ คอยดูเถอะไอ้พี่ป่าพรุ่งนี้จะบ่นให้หูชาเลย นี่ถ้าฉันรู้ว่าห้องพี่ป่าอยู่ไหนนะ ฉันไปหานานละ แต่ฉันไม่รู้นี่สิ ณ คลับkkนี่เป็นคลับของขุนเขาน้องชายของพี่ป่า คลับนี้พึ่งเปิดได้ไม่ถึงเดือน เเต่ลูกค้าแทบล้นร้าน "ไง เจ้แอม" เสียงของขุนเขาทักฉันขึ้น ขุนเขาเดินมาที่โต๊ะฉัน เรียกสายตาจากชะนีรอบๆให้หันมามองที่ฉันอย่างอิจฉาตาร้อน ขุนเขานั่งร่วมโต๊ะเดียวกันกับฉัน"เห็นไอ้ป่ามันบ่นถึงเธออยู่บ่อยๆ" "จริงหรอ^_^"ฉันยิ้มแก้มแทบปริทันทีที่ได้ยินขุนเขาพูดคำนี้ออกมา "หึ!! ฉันพูดเล่น" จากที่ยิ้มๆอยู่ฉันหุบยิ้มแทบไม่ทัน อยากจะฟาดให้สักทีจริงๆ ฉันอุส่าดีใจ"ลำใย !!" ฉันเบ้ปากใส่ขุนเขา ก่อนจะยกเหล้ากระดกหมดแก้ว "อื้อ ไอ้ป่ามันมาด้วยนะวันนี้" "มาที่คลับ อย่างงั้นหรอ?" ฉันพูดถ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[10] หอบผ้าตามผู้ชาย

พี่ป่าจับตัวฉันพลิกคว่ำหน้าลง ท่านี้ฉันเกลียดที่สุด เพราะฉันรู้ว่ามันต้องจุกมากแน่ๆ ตรับ ตรับ ตรับ ปัก ปัก ปัก!~ พี่ป่ากระแทกถาโถมสะโพกสอบท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ มันจุกมากจริงๆ จุกจนแทบจะขาดใจตายอยู่แล้ว เพี๊ยะ เพี๊ยะ ! เขาทั้งตบก้นฉันทั้งบีบแรงมากๆ แล้วก็หัวเราะในรำคอ เหมือนจะมีความสุขที่เห็นฉันเจ็บแบบนี้ ปัก ปัก ปัก ! พี่ป่ากระแทกท่อนเอ็นช้าๆเน้นๆ สามที "กรี๊ด...จะ เจ็บๆ พะ พอแล้ว อึก..." ฉันพูดพรางขยับตัวเองหนีท่อนเอ็นของพี่ป่า พี่ป่าพอรู้ว่าฉันจะหนี เขาจับรั้งเอวฉันไว้แน่นแล้วก็กระแทกรัวยิ่งกว่าเดิม "อ๊า เสียวชิบหาย ซี๊ด" ปัก ปัก ปัก ตรับ ตรับ ตรับ~"อึก แอมเจ็บ อร้าย..." นี่คือเสียงสุดท้ายที่ฉันร้องออกมา จากนั้นฉันก็หลบไปเลย เช้าวันใหม่...ฉันลืมตาตื่นขึ้นมามองไปทางซ้ายทางขวาของตัวเองด้วยความหวาดระแวง พอไม่เห็นพี่ป่าอยู่แล้วฉันก็ถอนหายใจออกมาแบบโล่งอก ฉันเริ่มลังเลแล้วว่าจะย้ายไปอยู่กับเขาดีหรือเปล่า ถ้าฉันไปอยู่กับพี่ป่าฉันต้องตายแน่ๆ เขาทำกับฉันแบบไม่คิดที่จะสงสารฉันกับน้องจิมิน้อยของฉันเลย แถมเมื่อคืนยังทำจนฉันสลบ ขอพูดจริงๆเลยว่าตั้งแต่ขายตัวมาผ่านผู้ชายมาก็เยอะมีพี่ป่าน
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[11] ไม่หึงกันบ้างเลยรึไง

ตกเย็น...ฉันนั่งๆนอนๆรอพี่ป่าจนถึงเวลา6โมงเย็น ปกติพี่ป่านานกลับห้องแบบนี้หรือเปล่านะ ฉันตัดสินใจโทรไปถามรินเพื่อนของฉัน ว่าพี่ป่าอยู่ที่บริษัทหรือเปล่า ต้องเช็คเพื่อความสบายใจ รินบอกว่าวันนี้พี่ป่ามีประชุมน่าจะกลับดึก ได้ยินรินมันบอกแบบนี้ฉันค่อยโล่งอกหน่อยหลังจากที่วางสายจากรินฉันก็นั่งดูหนังต่ออย่างสบายใจ พอมาดูนาฬิกาอีกทีมันจะสามทุ่มแล้ว พี่ป่ายังไม่กลับมาห้องเลยโทรไปก็ไม่รับอีก โทรหาริน รินก็ไม่รับ คงจะเลี้ยงลูกอยู่ หรือพี่ป่าจะแอบหนีเที่ยว หน่อยแนะ! ถ้าหนีเที่ยวจริงจะจับตีก้นซะให้เข็ด มาปล่อยให้รอแบบนี้ได้ไง เอ๊ะ! เขาก็ไม่ได้ขอให้เรารอหนิ แต่เราเป็นแฟนกันหน้าที่ของแฟนก็ต้องรอแฟนเลิกงานสิ คอยเอาน้ำเย็นๆให้กินแบบนี้ ใช่มั้ยล่ะ แต่ถ้าเเฟนไม่รักดีแบบนี้ต้องลงโทษ ฉันทั้งข้อความไปหาพี่ป่ารัวๆ ตั้งแต่สามทุ่มยันห้าทุ่ม ข้อความถูกเปิดอ่านแต่ไม่มีการตอบกลับจากพี่ป่า จะเล่นแบบนี้ใช่มั้ย!! ฉันลุกขึ้นแต่งตัวฉันจะไปตามหาพี่ป่า ฉันมีเซนส์ว่าเขาต้องอยู่คลับไหนสักที่ แล้วต้องติดพันผู้หญิงอยู่แน่ๆ "กุญแจรถไปไหน...โอ้ยคนยิ่งรีบอยู่" ฉันพูดออกมาอย่างหัวเสีย ตอนนี้ฉันเดินหากุญแจรถตัวเองจน
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[12] หมดเวลาสนุก

"กูต้องหึงต้องหวงมึงด้วยหรอวะ หึ!" จุกค่ะ คำถามนี้มันจุกจนพูดไม่ออกเลยจริงๆ ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น หายใจเข้าออกช้าๆ อดทน! อดทน! อดทน! ฉันท่องคำนี้ในใจยี่สิบกว่ารอบได้ "ป่าจ๋า^_^" ฉันคลี่ยิ้มหวานให้พี่ป่าก่อนจะนั่งลงไปที่ตักของเขา พรึ่บ! ปัก! "โอ้ย! พี่ป่าแอมเจ็บนะไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลย" ฉันร้องออกมาเสียงหลง เพราะพอฉันนั่งลงบนตักของพี่ป่า เขาก็ลุกขึ้นทันทีทำให้หน้าฉันทิ่มหัวไปกระแทกโดนขอบโต๊ะอย่างแรงพี่ป่าปรายตามองฉันแว๊บนึงก่อนจะเดินไปแบบไม่พูดอะไรสักคำ ไม่มีแม้แต่คำว่าเขาโทษ ฉันมองตามแผ่นหลังของพี่ป่าไปจนลับสายตา เขาไม่แม้แต่จะหันกลับมามองฉันเลยจริงๆ ไอ้คนใจร้าย!! ฉันทำได้แค่กร่นด่าเขาในใจนั่นแหละ เดินไปไกลขนาดนั้นตะโกนด่ายังไงก็ไม่ได้ยินหรอก ฉันยกมือขึ้นคลำๆตรงที่หัวฉันมันกระแทกขอบโต๊ะ มันเจ็บจนชาไปเลยตอนนี้"ละ เลือด..." ฉันตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าตอนนี้ที่มือฉันมีเลือดติดอยู่ แสดงว่าหัวฉันแตกงั้นหรอ แล้วพี่ป่าก็ต้องเห็นสิว่าเขาทำหัวฉันแตก แต่ไม่สนใจเลยเนี้ยนะ จู่ๆ น้ำตามันก็เอ่อขึ้นมาเต็มสองตา รักคนที่เขาไม่เคยรักเรามันเจ็บแบบนี้นี่เอง เจ็บใจไม่พอยังมาเจ็บตั
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[13] ถอย

"เลิกเอาคลิปนั่นขู่กูสักที มันหมดเวลาสนุกของมึงแล้วแอม" "....""กูไม่มีทางรักผู้หญิงที่เคยขายตัวแบบมึง กูไม่ได้รังเกียจแต่กูไม่ชอบ"พี่ป่าพูดเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม่ง"ทำไมพี่พูดหมาๆแบบนี้วะพี่ป่า" ฉันลุกขึ้นยืนแล้วจ้องหน้าพี่ป่าอย่างเอาเรื่อง ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ฉันหลงรักมาเป็นปีๆจะใช้คำพูดแบบนี้กับฉัน "ทำไมอะ เคยขายตัวแล้วไงวะก็เลิกขายแล้ว แล้วอีผู้หญิงที่เคยขายตัวคนนี้มันไม่มีหัวใจมันไม่มีสิทธิ์รักไม่มีสิทธิ์ชอบใครเลยรึไง" ฉันตวาดใส่หน้าพี่ป่าเสียงดังลั่น "นั่นมันก็เรื่องของมึงวะ คลิปนั่นอยากโพสต์ก็ตามใจมึง !!" "พี่ป่า พี่อย่าท้าแอมนะ!!""กูไม่ได้ท้า กูพูดจริงๆ" พูดจบพี่ป่าก็เดินไปเลย บอกตรงๆว่าตอนนี้ฉันโมโหมาก เออ! ฉันผิด ผิดที่ไปรักเขา เขาไม่ได้รักฉันและคงไม่มีวันที่จะรักฉัน เรื่องนี้ฉันควรยอมรับความจริงสักที ฉันทิ้งตัวนั่งลงบนหาดทราย พร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาแรงๆหลายต่อหลายครั้ง มันเจ็บมันจุกไปทั่วทั้งอก แต่ร้องไม่ออก มันจุกมากกว่า 2 ชั่วโมงผ่านไป ฉันนั่งอยู่ริมหาดนั่งถอนหายใจทิ้งเป็นว่าเล่นเฮ้อ....ฉันถอนหายใจออกมายาวๆอีกครั้ง ฉันไม่ควรไปบังคับอะไรพี่ป่าอีก
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[14] จะพยายาม

1 อาทิตย์ผ่านไป...หนึ่งอาทิตย์ที่ฉันเอาแต่นอนอุดอู้อยู่แต่ในห้อง ฉันไม่ได้นอนร้องไห้ฟูมฟายอะไรนะ มันแค่รู้สึกโล่งๆ สมองมันไม่สั่งการ รู้สึกไม่อยากออกไปไหน ไม่อยากทำอะไร นอกจากนอนอย่างเดียว ทุกๆวันฉันจะพิมพ์แชทไปหาพี่ป่า พิมพ์เสร็จแล้วฉันก็ไม่ได้กดส่งไปนะ ฉันกดลบข้อความทิ้ง ฉันว่าฉันต้องบ้าไปแล้วแน่เลย อาการน่าจะหนักพอตัว หรือว่าฉันควรจะไปหาหมอดีนะ ยิ่งคิดก็ยิ่งฟุ้งซ่าน ขืนฉันอยู่แต่ในห้องแบบนี้ฉันต้องเป็นบ้าจริงๆแน่"เฮ้อ ไปหารินดีกว่า" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะ ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็เอาโทรศัพท์ใส่ไว้ในกระเป๋า ฉันไม่ได้บอกรินว่าจะไปหามัน เพราะยังไงสะวันนี้มันก็ไม่มีเรียน ก็คงจะเลี้ยงลูกอยู่บ้านนั่นแหละ ณ คฤหาสน์หลังใหญ่บ้านของริน เพื่อนเลิฟของฉัน ฉันปั้นหน้าให้ตัวเองดูปกติที่สุดก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน ฉันไม่อยากให้รินมันเป็นห่วง"ฮ๊าย ชะนี^_^" ฉันฉีกยิ้มหวานกล่าวทักทายริน ตอนนี้รินมันกำลังนั่งให้นมลูกอยู่ รินมันยกมือขึ้นมาทำท่าบอกให้ฉันเงียบๆ "Sorry..." ฉันพูดเบาๆ ฉันนั่งรอรินมันให้นมลูกสักพักหลังจากที่ลูกมันหลับไปแล้วมันก็ให้ป้านมมาอุ้มลูกไปนอน
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[15] คำถาม

"เปิดประตูให้กู" เฮือก !! สะ เสียงแบบนี้มัน พี่ป่า!!ฉันได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อไม่ได้ลุกขึ้นไปเปิดประตูให้พี่ป่า ฉันสับสนไปหมดแล้วนะ ทำไมถึงมาที่ห้องฉันอีก ทั้งที่เขาบอกว่าเป็นพี่น้องกันไง ฉันก็พยายามอยู่นี่ไง แล้วมาหาฉันแบบนี้ต้องการอะไร แค่เงี่ยนอยากเอาฉันงั้นหรอ "แอมแปร์ !!" คนที่อยู่หน้าห้องตะโกนเสียงดังลั่น จนฉันสะดุ้ง ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดประตูออกไปเผชิญหน้ากับเข้า แกร่ก! เสียงเปิดประตูห้อง พี่ป่ายืนอยู่หน้าห้องเขาจ่องหน้าฉันตาเขม่ง ข้างกายเขามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่เธอมองหน้าฉันเหมือนมีคำถามอะไรสักอย่างอยากจะถามฉันฉันมองหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วก็มองหน้าพี่ป่าสลับกัน มันอะไรกันเขาพาผู้หญิงมาทำไม พามาเย้ยฉันอย่างงั้นเหรอ "อะไรคะ ?" ฉันขมวดคิ้วถามพี่ป่า เ"อยากถามอะไรก็ถาม" พี่ป่าหันไปบอกผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายเขา เธอเม้มปากเข้าหากันแน่น ดูท่าทางเธอจะเป็นคนซื่อๆ ไม่ได้มีพิษมีภัยอะไร "มะ มีอะไรกัน" ฉันเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง พรางกำมือตัวเองเอาไว้แน่น รู้สึกว่าใจมันหวิวๆยังไงชอบกล ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกับพี่ป่า เธออยากจะถามอะไรฉัน "เธอกับเขา เคยมีอะไรกันแล
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya

[16] สบายใจขึ้น[แต่ทำไมต้อง....เจอกัน]

เช้าวันใหม่...ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความว่างเปล่า สมองมันยังโล่งเหมือนเดิม ใจก็ยังรู้สึกเจ็บเหมือนเดิม ไม่รู้เลยว่าวันนี้ฉันควรจะทำอะไรจะออกไปข้างนอกหรือจะนอนโง่ๆอยู่ในห้องแบบนี้ เมื่อคืนก็กว่าจะข่มตานอนได้ก็ปาไปตี2กว่าๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังขึ้น ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตู คนที่เคาะห้องฉันคือเด็กคนนั้น ที่ชื่อว่าเค เขายิ้มหวานให้ฉันในมือถือถาดอาหาร "ไม่ได้สั่ง" ฉันกำลังจะปิดประตูแต่เคเอามือมาดันประตูไว้ก่อน "ผมเห็นว่ามันสายแล้วเจ้ยังไม่ออกจากห้อง ผมเลยเอามาให้ ฟรีไม่คิดเงินเพราะแม่ผมเป็นเจ้าของร้านอาหาร^_^" พูดจบก็ฉีกยิ้มหวานให้ฉัน "ขอบคุณแต่พี่ยังไม่หิว" "รับไว้เถอะเจ้ เจ้หิวเจ้ก็ค่อยกินก็ได้^_^" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะรับถาดอาหารมาจากเค เคยิ้มออกมาอย่างพอใจที่ทำให้ฉันยอมรับอาหารจากตัวเองได้ "งั้นผมไปก่อนนะครับ ต้องไปล้างจานเดี๋ยวแม่บ่น^_^" "เดี๋ยว !!" ฉันเรียกเคก่อนที่เคจะเดินไป "ครับ ?" "แถวนี้มาบาร์มั้ย ที่ใกล้ๆเดินไปได้" "เจ้จะไปดื่มงั้นหรอ" "อื้ม" "มีๆ ห่างจากที่พักประมาณโลกว่าๆ ชื่อว่า บาร์C ผมเป็นเด็กเสริฟที่นั่น" "อายุ15ไม่ใช่หรอ เขารับทำงานด้วย
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
910111213
...
18
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status