บททั้งหมดของ เพลิงเหนือหัวใจพ่อเลี้ยง: บทที่ 11 - บทที่ 20

8 – เจ็ดปีเหมือนไม่ได้ห่างกันเลยเหนือหัวเอ่ยขึ้น ยังนั่งนิ่งรวบร่างอรชรไว้แนบอก การเจรจาต่อรองอยู่ในสายเลือด เขารู้ว่าจะหย่อนหรือดึงให้ตึงตรงไหน แล้วเขาจะได้ผลลัพธ์อย่างที่เขาต้องการดวงหน้าหวานซึ้งก้มศีรษะลงหลุบตามองเพียงมองปากหนาตรงหน้าที่แม้อยู่ใกล้แต่ไม่ยอมขยับ หนุ่มร่างสูงรอให้เธอเป็นฝ่ายตัดสินใจว่าจะร่วมทดลองไปเขาหรือไม่พวงแก้มเธอสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นจนร้อนจัด ตัวเขามีกลิ่นไวน์แดงรสเข้มข้น กลิ่นโคโลญจน์ราคาแพง ปะปนคละเคล้ากลิ่นบุหรี่ และไม่น่าเชื่อว่าริมฝีปากของเหนือหัวกำลังเย้ายวนใจเธอด้วยสีแดงระเรื่อจากน้ำองุ่นรสแรงดูชุ่มฉ่ำ แรงเต้นของหัวใจตรงอกแกร่งใต้ฝ่ามือเธอโหมกระหน่ำขึ้นจนเธอเองรู้สึกได้ เขาตื่นเต้นไม่แพ้เธอเช่นกันใจดวงเล็กยอมรับถึงความต้องการส่วนลึกภายใน เธออยากรู้สัมผัสนุ่มของริมฝีปากหนายามบดเบียดคลึงเคล้น จะยังก่อให้เกิดประกายไฟมอดไหม้ดั่งเดิมหรือไม่ ระยะเวลายาวนานที่ห่างกันอาจทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปลมหายใจของเหนือหัวกระชั้นแรงเมื่อสาวในอ้อมแขนนิ่งอย่างยอมจำนน สัญญาณทางกายของสาวร่างเล็กทำให้เขารู้ว่าเธอยินยอมร่วมทดสอบจุมพิต อ้อมแขนกำยำกระหวัดรัดร่างอ้อนแอ้นกระชั

10 - พี่เหนือเสียงเครื่องปรับอากาศเดินเงียบ เสียงสาบเสื้อเนื้อตัวบดเบียด เสียงทอดถอนลมหายใจ และกลิ่นดอกพุดซ้อนกำจายอบอวลอยู่รอบตัว เหนือหัวเกี่ยวกระหวัดร่างงดงามของดวงฤทัยเข้าสู่วงแขน เดินหน้าดันกระทั่งเธอเลื่อนตัวขึ้นนั่งบนโต๊ะทำงาน มืออุ่นจัดหยาบกร้านอย่างน่าประหลาดดึงรั้งชายซิ่นผ้าไหมขึ้นสูงเพื่อแทรกลำตัวแกร่งเข้ากลางหว่างขา ลูบไล้สัมผัสขาเรียวงามนิ่มนวลดั่งผ้าไหมดวงฤทัยมีรสชาตินุ่มละมุนด้วยกลีบปากกระจับที่เขาคอยเฝ้าฝันถึง อีกมือทาบแผ่นหลังอ่อนโค้งดันให้เนินทรวงสล้างแนบชิดอกแกร่ง โอบรัดแน่นด้วยไฟรักลุกโชนตรึงท้ายทอยเล็กคลึงแผ่วเบาดั่งปลอบประโลมทั้งที่ริมฝีปากกำลังเรียกร้องการสนองตอบ ไต่ระดับจนถึงขีดสุด บดบังคับเปิดปากอวบอิ่มสอดแทรกลิ้นล่วงล้ำเข้าสำรวจความอ่อนนุ่มด้านใน หวานล้ำและชุ่มชื้นจูบดุดันเร่งรัดร้อนแรงดียิ่งกว่าเมื่อคืน ภายในอกแกร่งอัดแน่นต้องการสาวในอ้อมแขนกระชับวงแขนจนร่างเล็กแนบสนิทไร้ช่องว่าง ความรู้สึกรุนแรงหนักหน่วงนี้จะสุดที่ตรงใดเขาไม่อาจคาดการณ์ได้ รับรู้เพียงเวลานี้เธอทำให้กายแกร่งขับแน่นแทบระเบิดผิวเนื้อเนียนนุ่มดั่งทารกใต้มือใหญ่อุ่นร้อน ลูบไล้แผ่วเบาเชื่องช

12 – เข้าถ้ำเสือดวงฤทัยมองสองข้างทางขณะที่แสงทัดกำลังนำเธอไปหาพ่อเลี้ยงหนุ่ม คิ้วคันศรขมวดเล็กน้อยด้วยความกังวลเพราะบอดี้การ์ดขับรถคันใหญ่ออกนอกตัวเมืองมาได้สักพักแล้ว“ฉันขอถามหน่อยนะคะ พ่อเลี้ยงให้พาไปพบที่ไหน”แสงทัดมองกระจกหลังแวบหนึ่งก่อนมองทางตรงหน้าต่อ ร่องรอยกังวลใจชัดเจนทำให้รู้ว่าเหนือหัวไม่ได้บอกแม่เลี้ยง“ไปที่บ้านพ่อเลี้ยงครับ”“บ้าน?”“คุณดวงไม่ต้องกังวลใจครับ บ้านอยู่ห่างจากเมืองเกือบสิบกว่ากิโลเมตรเท่านั้น”สิบกิโลเมตร!! คราวนี้เธอเริ่มเห็นสองข้างทางที่บ้านเรือนเริ่มห่างกันเป็นระยะ จากนั้นรถเลี้ยวลงจากถนนใหญ่เข้าสู่ถนนสายเล็กกว่ามุ่งตรงไปยังเชิงเขาข้างหน้า แล่นไปได้ราวห้าร้อยจึงถึงรั้วใหญ่ทึบบ้านของพ่อเลี้ยงเหนือหัวเป็นดั่งบ้านเศรษฐีคนเหนือ สร้างจากไม้สักทั้งหลัง ทรงบ้านแฝดขนาดใหญ่ เสาบ้านเป็นไม้ท่อนเดียวลำใหญ่สูง หลังคาทรงจั่วตกแต่งกาแล แต่ที่ไม่เหมือนคนทั่วไปคงเป็นขนาดของบ้าน มีลานน้ำพุตรงกลางลาน แสงทัดนำไปจอดใกล้ทางขึ้นบันไดคนร่างเล็กลงจากรถอย่างหวั่นใจ แหงนดวงหน้าหวานขึ้นชั้นบนที่เปิดไฟสว่างไสว แล้วจึงสังเกตเห็นเหนือหัวยืนอยู่ตรงระเบียงมือล้วงกระเป๋าทั้งสองข้าง

14 – หลวงพ่อเจ้าขาเหนือหัวคล้อยร่างลงประกบปากสาวช่างเจรจา เมื่อคืนกลับมาเจอสาวน้อยนอนหลับสนิททิ้งเขาไว้ให้นอนตาค้าง“อืม เห็นไหม อืม ไม่เห็นเป็นไรเลย อืมม”“อื้อ พะ พี่เหนือหยุดก่อน”“อืม อีกนิดนะ ขออีกนิด ให้เจ้านั่นทำความรู้จักน้องสาวเสียหน่อย”ดวงฤทัยตาโตมือยันหน้าอกแต่กลายเป็นคว้าเอายอดหัวนมของเหนือหัวไว้จนชายหนุ่มด้านบนครางเบา“ถ้าขืนซนจะโดนดีเอานะน้องดวง อยู่เฉย ๆ ให้น้องชายพี่ทำความรู้จักน้องสาวของดวงสะดีดี”“อื้อ อื้อ”มือเล็กกำเนื้อหน้าอกแน่นยามร่างสูงดันกายแกร่งชิดกายสาว แม้มีกางเกงขาสั้นที่เธอหยิบมาใส่จากในตู้เมื่อคืนขวางกั้นไว้ แต่ท่อนเนื้อลุกชันอุ่นจัดจนแผ่ไอร้อนบนกายสาว ลำแขนกำยำสอดใต้ลำตัวอ่อนนุ่มเลื่อนมือลงไปใต้สะโพกเล็กผายทาบตรึงไว้ไม่ยอมให้ขยับหนีปากหนาดูดกลืนซับเสียงครางหวานแหลม ลิ้นตวัดเกี่ยวจนดวงฤทัยไม่อาจหลีกพ้นยินยอมให้เขาชิมรสชาติในโพรงปากเธอจนทั่วอกแกร่งใต้ฝ่ามือเล็กทำให้เธอรับรู้ถึงแรงรัวถี่ของหัวใจคนด้านบน เหนือหัวเลือดสูบฉีดไปทั่วร่าง ความทรมานแสนหวานที่เขาจงใจทำมันยังดำเนินต่อไปบดเคล้นแก่นกายแข็งถูไถเนินอ่อนนุ่มซอกหลืบแห่งอิสตรี ขยับคลึงวนเนื้อสาวจนคว

16- บ้านพ่อเลี้ยงติ๊ง!!เหมือนเสียงเตือนลิฟต์ดังขัดจังหวะช่วยทำให้สถานการณ์พูดคุยที่เริ่มน่าอึดอัดสำหรับแสงทัดหมดไป เขาเดินนำออกไปก่อนแล้วผายมือให้แม่เลี้ยง“เชิญครับ พ่อเลี้ยงรออยู่แล้วที่ห้องเดิมครับ”แม่เลี้ยงสาวพยักหน้าขอบคุณ เดินตรงไปทางห้องของพ่อเลี้ยง แสงทัดเหลือบตามองอริสรา เลขานุการสาวที่กำลังเดินออกมาจากห้องเหนือหัวพอดีพรางยิ้มช่วยเปิดประตูให้แม่เลี้ยง เขาและอิสราต่างยิ้มให้กันอย่างมีเล่ห์นัย ทั้งเขาและเธออาจกำลังได้เจ้านายสาวคนใหม่เร็ว ๆ นี้คลิก!!ดวงฤทัยก้าวเข้าไปในห้องทำงานใหญ่ของเหนือหัว เห็นเขายังนั่งอ่านเอกสารอย่างตั้งใจจึงไม่อยากรบกวน เดินเลี่ยงไปนั่งรอที่โซฟารับแขกสังเกตห้องทำงานกว้างและอบอุ่นจากการตกแต่งด้วยไม้เป็นหลัก ม่านหนาหนักสีครีมอ่อนด้านหลังเปิดไว้จึงทำให้ห้องทั้งห้องสว่างเสียงกระดาษที่ถูกพลิกหน้าจากมือเหนือหัวเว้นจังหวะเป็นระยะ เธอสังเกตเสี้ยวหน้ายามเขาก้มมองเอกสารบนโต๊ะ ข่าวลือที่คนเมืองเล่าลือกันเป็นความจริง พ่อของเหนือหัว เจ้าศิรพงษ์ แต่งงานกับคนรัฐฉาน จันทร์มาลา ชื่อของแม่เหนือหัวตามที่แสงทัดเพิ่งบอกมาเขามีเค้าโครงหน้าเหลี่ยมเหมือนคนไทใหญ่ คิ้วกระบี