Semua Bab ทัณฑ์ร้ายเกมหัวใจ: Bab 1 - Bab 10

ตอนที่ 1 สหรัฐอเมริกา… “ว้าว! สวยไม่เปลี่ยนเลยลาสเวกัสของฉัน” เสียงหวานใสของหญิงสาว เจ้าของใบหวานชวนมองดังออกมาด้วยท่วงท่าตื่นเต้นราวกับเด็กได้ของเล่นถูกใจ ข้างกันนั่นก็เป็นสาวสวยอีกคนที่รูปร่างน่าตาคล้ายคลึงกันมาก ไม่ว่าจะเป็นทรงผม คิ้ว ริมฝีปาก การแต่งตัวที่คล้ายคลึงกันเสียจนทำให้ผู้คนที่พบเห็นนึกว่าเป็นฝาแฝด แต่ความจริงแล้วทั้งสองสาวเป็นเพื่อนที่สนิทสนมกันมานาน เพราะทั้งสองครอบครัวต่างรู้จักกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ “พูดเหมือนเพิ่งเคยมาเลยนะแอนนี่ พี่จำได้ว่าเคยพาเรามาครั้งนี้เป็นครั้งที่สามแล้ว ยังจะตื่นเต้นอยู่อีกเหรอ” มนลียา สุศิตานันท์ ส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนจะมองไปรอบๆ คาสิโนสุดหรู อีกหนึ่งธุรกิจทำเงินให้กับตระกูลแม็คแคลตัน ตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้นๆ ของอเมริกา แถมยังมีทายาทที่หล่อเหลาถึงสามคน แต่ไม่ค่อยเปิดเผยตัวตนต่อที่สาธารณะ “ก็มันอดตื่นเต้นไม่ได้ พี่ลียาดูสิ แสงสีสวยมาก” แต่ความสวยที่ปรากฏก็ทำให้ใครหลายคนเสียอนาคตมาแล้ว เพราะลาสเวกัส ใครๆ ก็รู้ว่ามันคือเมืองแห่งคนบาป แต่ถึงจะบาปแค่ไหนก็ยังมีคนหลั่งไหลเข้ามา และหนึ่งในนั้นก็คือเธอ แต่เธอไม่ได้

ตอนที่ 3 แก๊ก! เสียงที่ดังมาจากหน้าห้องทำให้คนนั่งเศร้ารีบลุกขึ้นแล้วกระโดดไปยืนแอบอยู่ตรงหน้าต่าง ก่อนจะดึงผ้าม่านออกมาบังตัวเอาไว้ ตากลมโตจดจ้องไปที่ประตูพร้อมๆ กับหัวใจที่แทบจะหยุดเต้น เพราะเธอเดาไม่ถูกจริงๆ ว่าใครจะโผล่เข้ามา แล้วจะมาดีหรือร้าย แต่น่าจะมาร้ายเสียมากกว่า “อาหารเช้าของคุณครับ” หนุ่มร่างยักษ์ แต่หน้าไม่โหดเท่าคนที่จับเธอยัดใส่รถเอ่ยแค่นั้นก็เข็นรถใส่อาหารมาหยุดใกล้เตียงแล้วก็เดินออกไป ขณะที่สาวไทยที่ยืนหลบใต้ผ้าม่านก็ครุ่นคิดอย่างหนัก ว่าควรจะถามหนุ่มร่างยักษ์ดีไม่ ว่าจับเธอมาด้วยข้อหาอะไร “อย่าเพิ่งไป!” มธุราตัดสินใจเรียกอีกฝ่ายไว้ก่อนที่ประตูจะปิดสนิท “มีอะไรครับคุณผู้หญิง” หนุ่มร่างยักษ์หันมาถามด้วยเสียงสุภาพ “พวกคุณเป็นใคร แล้วจับฉันมาทำไม ฉัน...ฉันไปทำผิดอะไรผิดงั้นเหรอ” มธุราเอ่ยถามด้วยใบหน้าใสซื่อ เพราะไม่รู้จริงๆ ว่าไปขัดแข้งขัดขาใครตอนไหน ถึงได้โดนลักพาตัว ก่อนจะรีบถอยกลับไปหลบอยู่ใต้ผ้าม่านเช่นเดิม เมื่อหนุ่มร่างยักษ์เดินตรงมาที่เธอ “หยุดอยู่ตรงนั่นแหละ แล้วตอบฉันมาว่าจับฉันมาด้วยข้อหาอะไร” เธอออกคำสั

ตอนที่ 5 ค่ำวันต่อมา ประตูห้องพักชั้นบนสุดภายในโรงแรมหรูของตระกูลแม็คแคลตันถูกเปิดออกด้วยมือของบอดี้การ์ดหนุ่มเจ้าของใบหน้าเรียบเฉย ไม่ต่างจากสีหน้าของผู้เป็นนายในเวลานี้ ซึ่งก็ทำเอาผู้ติดตามถึงกับเดาใจผู้เป็นนายไม่ออกเลยว่าจะจัดการอย่างไรกับเชลยสาวแสนสวย “ผู้หญิงคนนั้นเป็นไงบ้าง” เสียงทุ้มห้าวถามโดยไม่เจาะจงว่าถามใคร ทำเอาเหล่าบอดี้การ์ดสี่นายลอบมองตากันก่อนจะพากันมองมาที่จีโอ ที่มีหน้าที่คอยหาข้าวหาน้ำให้กับเชลยสาว ซึ่งเวลานี้เชลยสาวที่ว่าก็กำลังเอาหน้าแนบประตูฟังความเคลื่อนไหวสลับกับมองจานใส่อาหาร พร้อมความคิดบางอย่าง เมื่อเธอต้องหาวิธีออกไปจากห้องบ้าๆ ซะที “ดูเธอสบายดีครับเจ้านาย” จีโอเอ่ยตอบเสียงเรียบ ก่อนเหลือบตามองไปยังห้องขังเชลยสาว ที่ไม่รู้ว่าจะออกฤทธิ์ด้วยการเคาะประตูห้องอีกหรือไม่ “ก็แน่ล่ะ ได้มาอยู่บนห้องพักหรูๆ โดยไม่เสียเงินสักบาท หล่อนก็ต้องสบายอยู่แล้ว” คนพูดบิดปากอย่างเย้ยหยัน ก่อนจะเดินไปทั้งตัวที่โซฟาเรียบหรู ยกเท้าทั้งสองพาดไปบนโต๊ะกระจก แล้วหันไปรับเครื่องดื่มจาก เลเนียร์ แม่บ้านวัยเกษียณ แต่ยังไม่เกษียณตัวเองเสียทีเพราะเป็นห่วงเจ

ตอนที่ 7  “ลูกไม้ตื้นๆ แบบนี้มันใช้กับคนอย่างผมไม่ได้หรอกยาหยี” เคลย์ริกยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วก็ขยับเข้าใกล้ร่างเล็กอีกนิด ส่วนมธุราก็หน้าแดงจัด ทั้งโกรธทั้งอาย เมื่อตอนนี้ร่างกายของเขาแนบชิดกับร่างกายของเธอมากเกินไป         “ไอ้บ้า ถอยไปห่างๆ ฉันนะ” เสียงหวานร้องสั่ง พร้อมทั้งพยายามเบี่ยงตัวหนีคนหน้าโหด ต่างจากคนหน้าโหดที่อยากเบียดอยากชิดเจ้าของเสียงหวานให้มากกว่านี้ และจะดีกว่านี้หากได้สอดแทรกบางอย่างเข้าไปอยู่ในตัวเธอ        “ถ้าไม่ปล่อย เธอจะทำอะไรได้” เคลย์ริกขยับหน้าเข้าใกล้จนปลายจมูกชนกัน        “ถะ…ถอย ถอยไปห่างๆ ฉันนะไอ้คนปากสกปรก”        “รังเกียจกันขนาดนั้นเลยหรือยาหยี”        “ใช่ ฉันรังเกียจ แล้วก็ขยะแขยงมากๆ ด้วย เพราะงั้นเอาหน้าของคุณไปห่างๆ ฉันเดี๋ยวนี้&rd

ตอนที่ 9         “ประหลาด” เคลย์ริกยิ้มขันให้กับคำตอบของคนอวดเก่ง แต่ที่น่าแปลกก็คือเขาเพิ่งจะรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่เขายิ้มได้กว้างมากที่สุดในรอบปี        “คุณสิประหลาด” ริมฝีปากสวยเบ้ออกอย่างนึกชังรอยยิ้มบนหน้าโหดๆ นั่น        “เธอต่างหากที่ประหลาด แล้วก็จำเอาไว้ด้วยว่าเธอไม่มีสิทธิ์ไล่เจ้าของบ้าน”        “คุณก็ไม่สิทธิ์มากักขังฉันไว้ที่นี่เหมือนกัน แล้วฉันก็ขอยืนยันไว้ตรงนี้เลยว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงแพศยาอย่างที่คุณกล่าวหา”  มธุราเอ่ยยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเองอย่างชัดถ้อยชัดคำ        “เห็นอยู่ตำตา ยังจะกล้าปฏิเสธอีกเหรอ” เคลย์ริกตะคอกใส่อย่างหัวเสีย เมื่อสาวเจ้าไม่ยอมรับ ทั้งที่ก่อนจะบุกไปจับหล่อนมาเขาก็มีหลักฐานอย่างชัดเจน        &l