All Chapters of คลั่งรักอันธพาล NC20+: Chapter 61 - Chapter 70

บทที่ 60 สูญเสียเพียงเธอรีบเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้แน่นในขณะที่ขุนเขายืนนิ่ง"ช่างโอเคไหมครับ" ลูกค้าหนุ่มเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง ขุนเขากะพริบตาถี่ ๆ เรียกสติแล้วก้มลงไปเก็บเครื่องสัก เขาพยายามจับเครื่องสักไว้แน่นแต่สัมผัสมันไม่เหมือนเดิม"ผม..ขอเลื่อนเป็นวันอื่นได้ไหมครับ" เขาถอดถุงมือออกแล้วเดินออกมาจากห้องทำงาน เพียงเธอยิ้มให้ลูกค้าแล้วยกมือไหว้ขอโทษพร้อมเดินออกไปส่งลูกค้าที่หน้าร้าน เมื่อลูกค้าไปแล้วเธอก็รีบไปหาขุนเขาที่ขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำไม่ยอมออกมา"พี่ขุนออกมาคุนกันหน่อยได้ไหมคะ ออกมาเถอะนะ" ไร้ซึ่งคำตอบจากคนที่อยู่ด้านใน ในขณะที่เพียงเธอเคาะประตูห้องน้ำหลายต่อหลายครั้ง แต่คนข้างในก็เงียบกริบจนน่าเป็นห่วง เธอจึงตัดสินใจโทรไปหาบดินทร์ให้รีบมาหาขุนเขาที่ร้าน"ขุน ออกมาหน่อยดิวะเพื่อน เป็นอะไรออกมาคุยกัน" บดินทร์มาถึงก็รีบมาหาเพื่อน"…" ขุนเขายืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจกเงา ตอนนี้หัวใจเขาเหมือนจะหยุดเต้นเมื่อรู้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม พพร้อมยกมือขึ้นมาดูใกล้ ๆ ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนัก"อย่าเงียบแบบนี้ได้ไหมวะ ออกมาสิเพื่อน ถ้าไม่ออกมากูจะพังเข้าไปแล้วนะ" จังหวะที่บด

บทที่ 62 เข้าใจหลายวันต่อมาขุนเขานั่งออกแบบงานให้รุ่นน้องอยู่ในห้องนอนในขณะที่เพียงเธอออกไปเรียนยังไม่กลับครืด~ ครืด~เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นทำลายความเงียบเรียกความสนใจจากเขาได้เป็นอย่างดี ขุนเขาละมือจากการทำงานแล้วเลื่อนเก้าอี้มาคว้าโทรศัพท์ไปกดรับสายแล้วเปิดลำโพงคุย"ครับป๊า"(ขุนอยู่ไหน)"อยู่ห้องครับ ป๊ามีอะไรไหม"(ป๊ากับแม่กำลังจะไปหาลูกที่ห้อง จะเอาอะไรไหม) ชายหนุ่มทำหน้างงเล็กน้อยที่ว่าพ่อจะมาหาที่ห้องเพราะปกติไม่ค่อยมาที่นี่เลย"เอาของสดกับพวกผักแล้วกันป๊า เอาไว้ให้เพียงเธอทำกับข้าวน่ะครับ แล้วก็นมกับผลไม้ที่ผมชอบ"(อืม เดี๋ยวป๊าแวะซื้อเข้าไป)"ครับ" เขาวางสายก่อนแล้วเอียงคอมองโทรศัพท์มือถือพลางทำหน้าฉงน "เป็นอะไรกัน.." ขุนเขาเกาหัวเบา ๆ แล้วลุกออกไปดื่มน้ำและนั่งเล่นโทรศัพท์รอพ่อกับแม่ที่ห้องนั่งเล่นเสียงออดดังขึ้นสองครั้งติดเขาก็รู้แล้วว่านั่นคือพ่อกับแม่มาถึงห้องแล้วขุนเขาจึงรีบไปเปิดประตูให้"สวัสดีครับป๊าแม่""อยู่คนเดียวเหรอ แล้วน้องเพียงไปไหน""เรียนครับ" อรพิณมองแขนลูกชายโดยที่ยังไม่ถามความเป็นมายังไงแล้วเดินเข้ามาในห้องลูกชาย เธอให้คนเอาของไปเก็บให้เรียบร้อย

บทที่ 64 อ้อนร่างบางถูกวางลงบนเตียงนอนขนาดใหญ่ขณะที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มลูกครอบครองด้วยริมฝีปากหนา ขุนเขาลูบเรือนแก้มนวลอย่างอ่อนโยนแล้วกระซิบบอกบ้างหูเธอ"คืนนี้..ฉันขอนะ" เพียงเธอเลื่อนใบหน้าออกมาสบตากับชายหนุ่มตรง ๆ ก่อนจะเป็นฝ่ายมอบจูบให้เขาเอง ขุนเขายกยิ้มมุมปากแล้วเอนตัวนอนลงกับที่นอน เพียงเธอโน้มตัวลงมาประกบจูบเขาไม่ห่าง"อยากกินก็ขอกันดี ๆ ก็ได้ค่ะ ถ้ามีอารมณ์ร่วมก็จะ…ทำให้" เพียงเธอเขี่ยริมฝีปากหนาแล้วกดจูบเขาอีกครั้ง"คุยเรื่องสำคัญก่อนดีไหม" ขุนเขาแสยะยิ้มแกล้งถามเพราะรู้ว่าเพียงเธอคงไม่อยากคุยอะไรตอนนี้แล้ว และเป็นไปตามที่เขาคิดไว้เมื่อเธอส่ายหน้าไปมาเบา ๆ"ถ้ามัวแต่คุยเรื่องสำคัญกัน แล้วเมื่อไหร่เราสองคนจะมีความสุขล่ะคะ" ขุนเขาร้องว้าวกับคำพูดเพียงเธอ เขาชักจะติดใจแฟนในเวอร์ชันนี้แล้วสิ"พูดมาแบบนี้แล้ว งั้นเราสองคนมาสนุกกันเลยดีกว่านะ" แล้วขุนเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมด ภายในไม่กี่นาทีเขาก็เปลือยเปล่าต่อหน้าเพียงเธอ แต่จะให้เขาเปลือยกายคนเดียวได้ยังไง ขุนเขาอาสาถอดเสื้อผ้าเพียงเธอออกจนหมดแล้วแทรกตัวเข้ามาตรงกลางหว่างขาเธอ"อื้อ~ อย่าทำแรง ไหน ๆ เพียงเธออนุญาตแล้ว ท

บทที่ 66 อยากมีลูกเพียงเธอดีใจจนน้ำตาคลอกับสิ่งที่ขุนเขาพูดออกมา แต่เธอก็เกรงใจเขาอยู่ดีเพราะของแต่ละชิ้นค่อนข้างราคาสูงมากครืด~ ครืด~โทรศัพท์ขุนเขาดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ เขาหยิบขึ้นมากดรับสายแล้วยกขึ้นมาแนบหู"ว่าไง"(ว่างไหม กูมีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย) โอโซนถามขุนเขาเสียงเรียบ"ก็ว่างอยู่ พาเพียงมาเดินเล่นที่ห้างอะ"(กูกับเนสต้องไปธุระแป๊บหนึ่ง ไม่มีคนดูโซมีเลย ไอ้ดินกับน้องแป้งก็ไม่ว่าง ไอ้สามตัวนั่นก็ไม่อยู่กัน)"อืม ๆ เอาโซมีมาให้กูเลยแล้วกัน เดี๋ยวดูหลานเอง"(โอเคเลยเพื่อน เดี๋ยวกูพาโซมีไปหามึงที่ห้างนะ)"ไม่ต้อง มึงพาหลานไปที่คอนโดเลยก็ได้"(แต่กูกำลังจะขับรถผ่านห้างนะ) ขุนเขาเลิกคิ้วแล้วหันมาสบตากับแฟนสาว"เดี๋ยวโซมีจะมาหาเราที่นี่นะ""โอเคค่ะ" เพียงเธอขยิบตาให้แฟนหนุ่มก่อนที่ทั้งสองจะออกไปสั่งพนักงานให้นำของไปส่งที่คอนโดแล้วออกไปรอรับหลานที่หน้าห้างสรรพสินค้า รอไม่นานโอโซนกับกาเนสก็มาถึงห้างสรรพสินค้า ทั้งสองพาโซมีมาหาขุนเขา"ป๊ากับแม่ต้องไปทำงานนะลูก อยู่กับป๊าขุนไปก่อนนะครับ" เด็กน้อยยิ้มให้พ่ออย่างอารมณ์ดีแล้วขืนตัวมาหาขุนเขาที่อ้าแขนรอรับเธออยู่"ไม่ต้องห่วงนะ" ขุนเขาบ

บทที่ 68 ขอพรหลายชั่วโมงต่อมา"อื้อ~ พี่ขุนลุกออกไปได้แล้ว" เพียงเธอพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีดันตัวชายหนุ่มออกไปแต่ขุนเขากลับไม่ยอมลุกออกไปเลย เขานอนนิ่งแล้วเอาหน้าซบลงกับหน้าอกเพียงเธอ"ได้แล้วก็ไล่เลยเหรอ เพิ่งเอากันเสร็จนะ ปล่อยให้ลูก ๆ ฉันได้ทำงานบ้างสิ" ดูคำพูดแต่ละคำที่เขาพ่นออกมา นี่เขาไม่มียางอายบ้างเลยหรือไงนะ"ไม่เอาค่ะ เพียงยังไม่พร้อมมีลูกตอนนี้""พูดเล่น อันที่จริงมีตอนไหนก็ได้ ฉันไม่ติดไม่เร่งหรอก" เด็กสาวดีดปลายจมูกเขาเบา ๆ แล้วย่นจมูกใส่"ขี้จุ๊! เมื่อหลายชั่วโมงก่อนก็พูดแบบนี้ แต่การกระทำพี่ขุนมันย้อนแย้งกับคำพูดมากค่ะ!" เธอกระแทกเสียงใส่เขาแล้วผลักตัวขุนเขาออกจนสำเร็จแล้วลุกออกมาจากเตียง ชายหนุ่มพลิกตัวนอนหงายแล้วมองร่างเล็กที่กำลังเดินเปลือยเปล่าเข้าไปในห้องน้ำอย่างยิ้ม ๆ"ก็ไม่แน่ แต่ลูกจะมาตอนไหนก็มาได้ เพราะป๊ามีเงินเลี้ยงและมีปัญญาเลี้ยงหนูแน่นอน" ขุนเขาพูดเองแล้วก็หัวเราะขบขันเอง เขานึกถึงภาพในอนาคตที่ต้องอุ้มลูกเดินเล่นและป้อนข้าวลูกในเวลาเย็น ๆ คิดแล้วก็มีความสุขจนเขาหลุดยิ้มออกมาอย่างง่ายดาย "อาบน้ำดีกว่า.." เขาลุกออกไปอาบน้ำอีกห้องน้ำหนึ่ง เมื่อเสร็จสรรพก