All Chapters of คลั่งรักอันธพาล NC20+: Chapter 71 - Chapter 80

บทที่ 71 ขอบคุณเธอไม่อยากเชื่อรอยยิ้มนั้นเลยสักนิด ทั้งแววตามุ่งมั่นนั้น…หรือเธอต้องยอมปล่อยตามใจเขาสักครั้ง แต่เธอเพิ่งจะได้ใช้ชีวิตในช่วงวัยรุ่นเองนะ"ทำไม ทำหน้าบึ้งแบบนั้นหมายความว่ายังไง""ก็เพียงกำลังคิดว่าถ้าเพียงท้องขึ้นมาจริง ๆ เพียงจะเลี้ยงลูกยังไง เพียงเพิ่งใช้ชีวิตวัยรุ่นไม่ถึงไหนเลย" เธอหันมาอ้อนขอความเห็นใจจากคนรักจนขุนเขายอมใจอ่อน เขายกมือขึ้นมาลูบผมเพียงเธอก่อนจะรั้งมาหอมแก้มฟอดใหญ่"ฉันตามใจเธอ จริง ๆ ไม่ได้โกหก ตามใจเมียแล้ว เอาไว้เราพร้อมเมื่อไหร่ค่อยเดินหน้าปั้มลูกอย่างเดียวเลย""จริงเหรอคะ""อันนี้เรื่องจริง ฉันเองก็ยังไม่อยากให้เธอสูญเสียชีวิตช่วงวัยนี้ไป อยากให้เราสองคนเก็บเกี่ยวประสบการณ์และความสุขไปด้วยกันนาน ๆ ก่อน""ดีค่ะ ขอบคุณที่เข้าใจนะคะ" เพียงเธอเลื่อนใบหน้าเข้าไปหอมแก้มขุนเขาฟอดใหญ่แล้วสวมกอดเขาไว้แทนการขอบคุณ "ไม่ใช่ตกเย็นมาแล้วปั้มลูกนะคะ แบบนั้นไม่เอานะรู้ไหม""ไม่ทำแบบนั้นหรอก เอากันเรื่องปกติแต่ไม่ปล่อยในแน่นอน""ฮึ.." เพียงเธอหัวเราะในลำคอกับสิ่งที่ได้ยิน ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดมานั้นเขาจะทำมันได้ถึงเมื่อไหร่แต่ต่อจากนี้เธอจะเก็บเกี่ยวความสุขกับเ

บทที่ 73 หมั้นหมาย"พี่ขุนคะ" เพียงเธอเอ่ยเรียกแฟนหนุ่มด้วยท่าทางเกรงใจ"ครับ?" ขุนเขาหันมายิ้มให้อย่างใจดี "ว่ามาเลยไม่ต้องเกรงใจ""เพียงอยากให้พี่ขุนโอนเงินให้ป้าคนหนึ่งได้ไหมคะ""พี่บาท""ไม่ถามเหรอคะว่าใคร" เธอค่อยข้างงงว่าเขาทำไมพูดง่ายขนาดนี้"ไม่ถาม เธออยากได้ฉันก็ให้ ไม่ถามเหตุผลหรอกว่าจะให้ทำไม""ขอบคุณนะคะ เพียงอยากให้เงินก้อนหนึ่งกับป้าคนที่เลี้ยงเพียงมา ไม่รู้ว่าแกจะรับไหมแต่เพียงอยากให้""ได้..""ขอบคุณนะ..ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ""ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะว่ารักคำเดียวเท่านั้น รู้ไว้แค่นี้นะ" เขาหันมาหอมแก้มแฟนสาวฟอดใหญ่แล้วกินข้าวต่อวันงานขุนเขานั่งกระดิกเท้าไปมาอย่างประหม่าหลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ปกป้องที่นั่งอยู่ข้าง ๆ สังเกตเห็นความตื่นเต้นของเพื่อนเขาจึงกอดคอขุนเขาไว้"เอาน่าเพื่อน ไม่ต้องประหม่าไปหรอกนะ อีกไม่กี่นาทีนี่แกก็มีเจ้าของแล้ว" เขาพูดให้กำลังใจเพื่อน บดินทร์ที่กำลังแต่งตัวอยู่ก็เออออตามเพื่อน"นั่นสิ ไม่ต้องตื่นเต้นไปหรอกเพื่อนรัก มึงดูไอ้โชนไว้สิ งานแต่งงานหมั้นไม่เห็นตื่นเต้น""ว่าไป กูก็ประหม่าเหมือนกันนั่นแหละ ไม่รู้จะเจออะไรบ้างแต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้ว

บทที่ 75 สุขเล็ก ๆบทรักเร่าร้อนกินเวลามาเกือบสองชั่วโมงเต็ม ขุนเขายิ้มออกอย่างพอใจที่เห็นคนรักได้ปลดปล่อยความต้องการไปพร้อมกับเขา"เฮ้อ.." เพียงเธอทิ้งตัวนอนลงบนร่างหนาหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจแล้ว เธอหอบหายใจกระชั้นชิดด้วยความเหนื่อยล้าแล้วยกมือจึ้นมาลูบไล้แผงอกแกร่ง "อยากลงไปหาเพื่อนไหม เพียงได้ยินว่าพี่ ๆ จะดื่มกัน" เธอเงยหน้าขึ้นมาถามคนตัวโตด้วยเสียงติดหอบ"ก็ได้…" ฝ่ามือหนาลูบไล้แผ่นหลังบอบบางเบา ๆ แล้วดันตัวเพียงเธอออกแล้วลุกขึ้น "ลงไปด้วยกันดิ ไม่อยากนั่งคนเดียว" เขาขยิบตาให้แฟนสาวแล้วเดินอาด ๆ เข้าไปในห้องน้ำ เพียงเธอหลุดยิ้มแล้วเดินตามหลังเขามา ทั้งคู่อาบน้ำพร้อมกันจนเสร็จก่อนจะลงไปหาเพื่อน ๆ ที่นั่งดื่มกันอยู่หลังบ้านหลังใหม่ของขุนเขา"โว่…เจ้าบ่าวกับเจ้าสาวมาแล้วเว้ย" ปกป้องปรบมือเสียงดังแล้วรีบลุกขึ้นมาพาทั้งสองไปนั่งลง ธันวารู้งานรีบรินเหล้าให้เพื่อนทันที"ไง..เข้าหอกันครั้งแรก" บดินทร์เอ่ยแซวเพื่อนรัก แป้งปั้นที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้างแฟนหนุ่มหน้าแดงซ่านเพราะเขินกับคำถามแฟนหนุ่ม เธอรู้หรอกว่าบดินทร์หมายความว่ายังไง"ก็..ดี" ขุนเขาเลื่อนมือไปจับมือเรียวบางไว้แน่น รอยยิ

บทที่ 77 ตอนจบหลายเดือนต่อมาขุนเขานั่งดีดกีตาร์ร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีอยู่ในสวนหลังบ้านหลังจากส่งงานให้รุ่นน้องเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขารู้สึกผ่อนคลายทุกครั้งที่ได้ทำกิจกรรมที่ตัวเองชอบ ไม่ว่าจะทำงานที่ตนเองชอบหรือการดีดกีตาร์แบบนี้"ร้องเพลงเสียงดังเชียว" เพียงเธอเดินเข้ามานั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม เธอเอ่ยแซวคนรักพลางหยิบคุกกี้ไปป้อนใส่ปากขุนเขาด้วย"อร่อยเหมือนเดิม" ขุนเขายิ้มกรุ้มกริ่มแล้วอ้าปากกินคุกกี้อีก"อร่อยใช่ไหมล่ะ เพียงเป็นคนทำเองกับมือเลย""อะไรที่เมียทำก็อร่อยหมดนั่นแหละครับ" เขายิ้มแล้วดีดทำนองเพลงรักให้เพียงเธอฟัง เธอยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างเขินอายก่อนจะยกมือขึ้นมาปิดหน้าตัวเอง"เขินอะไรก่อน ไม่ชินอีกเหรอ""ก็พี่ขุนทำให้ชินตั้งแต่เมื่อไหร่เล่า ทำให้เพียงรู้สึกหวั่นไหวเหมือนตอนที่เราเจอกันใหม่ ๆ ทุกทีเลย" ขุนเขาหลุดยิ้มแล้วดีดกีตาร์ต่อ ครู่หนึ่งเสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เขาละสายตาจากใบหน้าจิ้มลิ้มหันไปมองโทรศัพท์ที่กำลังสั่นสะเทือนอยู่บนโต๊ะแล้วกดรับสาย(เฮ้…ออกมาดื่มไหมครับ เย็นนี้มีปาร์ตี้ปิ้งย่างที่บ้านท่านป้อง) ปรินทักทายพร้อมเอ่ยชวนเพื่อนรัก ขุนเขาเงยหน้ามองเพียงเธอเป็

ตอนพิเศษ 2เพียงเธอชะงักค้างในตอนตักข้าวใส่ปาก เธอเหลือบตามองขุนเขาที่เอาแต่ยิ้มร่าชอบใจกับคำถามแม่อร"คือเพียงยังไม่พร้อมค่ะ แม่อรกับพ่อพลคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมคะ" เพียงเธอย่นหัวคิ้วเข้าหาขอความเห็นใจจากทั้งสองท่าน ขุนเขาเลิ่กลั่กเข้าไปใหญ่เมื่อเห็นพ่อกับแม่กำลังตกเป็นทาสลูกอ้อนของเมียเขา"แม่!" เขาเรียกแม่เสียงดังแล้วคลี่ยิ้มบาง ๆ เมื่อแม่กับพ่อหันมามอง อรพิณเลิกคิ้วถามลูกชายส่วนอำพลหนี่ตามองอย่างเป็นคำถามเหมือนกัน "กินข้าวเถอะครับ เรื่องลูก..เดี๋ยวเอาไว้ค่อยคุยกัน""ก็ได้ ๆ อย่าช้านักนะแม่อยากอุ้มหลานแล้ว""ได้ครับ.." ขุนเขายิ้มกว้างเพราะพอใจกับสิ่งที่แม่ขอในขณะที่เพียงเธอกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เหมือนปากอมน้ำไว้ก็ไม่ปาน พยายามหาเรื่องมาแย้งในสิ่งที่ขุนเขาบอกกับพ่อแม่แต่ก็เหมือนจะไม่มีอะไรให้เธอแย้งขึ้นเลย เพียงเธอถอนหายใจเบา ๆ แล้วกินข้าวต่อจนอิ่มกันทุกคน เธอกับขุนเขาถูกอรพิณพาไปที่ห้องนั่งเล่น ไม่นานแม่บ้านก็ยกจานผลไม้สดมาเสิร์ฟ"กินสิลูก นี่ชมพู่จากสวนแม่เองเลยนะรู้ไหม" เพียงเธอตาโตแล้วหยิบชมพู่ชิ้นพอดีคำมาใส่ปากเคี้ยวตุ้ย ๆ อรพิณยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นลูกสะใภ้กินชมพู่อย่างเอร็ดอร่อย"