บททั้งหมดของ Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว: บทที่ 11 - บทที่ 20

Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 10"ทำไมหน้าเครียดจังวะ มึงมีปัญหาอะไรหรือเปล่า" สังเกตอยู่นาน 'พยัคฆ์' ก็เอ่ยถามเพื่อนขึ้นมาด้วยความสงสัยใคร่รู้ เพราะไอ้คนที่ชวนเขากับ 'ลอฟ' มาดื่มตั้งแต่หัววันอย่างมันดันนั่งทำหน้าตาขวางโลก ไม่ยอมพูดยอมจาอะไร ผิดนิสัยไปจากทุกที"กูโดนผู้หญิงปฏิเสธ.." ตาคมปราดมองคนถามนิ่งๆ ก่อนยกแก้วที่บรรจุน้ำสีอำพันขึ้นดื่มแล้วยอมบอกออกมาอย่างไม่กลัวเสียฟอร์ม เพราะสนิทกันมานมนาน รู้ไส้รู้พุงกันถึงไหนต่อไหน ต่อให้วางฟอร์มยังไงพวกมันก็รู้ทันอยู่ดี"What Happened? " ลอฟ.. หนุ่มหล่อตาน้ำข้าวที่ฟังภาษาไทยออกแต่พูดไม่ค่อยได้ถามขึ้นบ้างเมื่อได้ยินคำบอกกล่าวชวนน่าฉงน เช่นเดียวกับพยัคฆ์.. หนุ่มหล่อเข้มสัญญาติไทยแท้ที่กำลังนั่งทำหน้ามึนงงไม่แพ้กัน"She doesn't like me.." คนตัวสูงถอนหายใจรุนแรงด้วยความเคร่งเครียด ไม่ได้เครียดเรื่องที่ว่าทำไมตัวเองถึงไปชอบอิงเอยได้ แต่เครียดเรื่องที่โดนปฏิเสธต่างหาก ทำไมอ่ะ.. เขามีอะไรบกพร่องตรงไหนวะ?"มึงเล่นตลกอะไรอยู่วะ อย่างมึงเนี่ยนะจะถูกปฏิเสธ ไม่มีทาง! " พยัคฆ์หัวเราะขำพลางส่ายหน้าไม่ยอมเชื่อ แน่นอนว่าลอฟก็คงจะรู้สึ

Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 12"ไปทำอะไรตรงนั้น ขยับมา" คนข้างหลังพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางล้มตัวลงนอนชิดริมฟูก ไม่พอยังเว้นพื้นที่ตรงกลางระหว่างกันไว้หลายคืบและนอนหันหลังให้กันอีกต่างหาก"ช่างฉันเถอะน่า ฉันนอนได้" เสียงขุ่นสวนกลับ และยังคงนอนนิ่งไม่ยอมขยับเข้ามาตามคำบอก"ทำไมดื้อ.." คนฟังทำหน้าเหม็นเบื่อกับความดื้อด้านของคนตัวเล็ก ตำแหน่งเจ้านายของเขาไม่เคยทำให้เธอยำเกรงหรือเชื่อฟังได้เลยสักนิด"อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นเด็กนะ" เป็นอย่างที่บอก.. เมื่อสิ้นเสียงต่ำอิงเอยก็หันมาแยกเขี้ยวใส่ ก่อนสะบัดหน้าหนีกลับไปอย่างเดิม"ก็เด็กกว่าฉันมั้ยล่ะ" ไบรอันย้อนขำๆ ถึงภาพรวมภายนอกร่างบางจะดูโกงอายุ แต่ตอนเดินข้างกันนี่ยังไงเขาก็เหมือนตาแก่ตัณหากลับจ้องฟันเด็กมอต้นชัดๆ =_=""ขยับมา.." เสียงต่ำย้ำขึ้นอีก แต่แผ่นหลังโค้งบางก็ยังคงนิ่ง ดื้อชิบ.."จะขยับมาเองหรือจะให้ฉันไปหา.." คนตัวใหญ่ใช่ว่าจะยอม เขายื่นคำขาดอีกครั้งในขณะที่มือล้วงเข้าไปหยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกงออกมาอย่างเงียบเชียบ.. มันคือซองยาปลุกเซ็กส์ที่พยัคฆ์ให้เขาไว้"แล้วคุณจะยุ่งอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย นอนเงียบๆ ไป

Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 14"แล้วถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ? " ร่างบางถามลองเชิง คิ้วเรียวยกขึ้นสูงนิดๆ ขณะมองสบตาคมอย่างท้าทาย"ฉันก็จะขังเธอไว้ที่นี่ ไม่ให้ออกไปเห็นเดือนเห็นตะวันได้อีก! " ใครคนนั้นตอบกลับมาก่อนกระตุกยิ้มอย่างคนเหนือกว่า ไม่มีการฉุกคิดใดๆ ก่อนราวกับแพลนไว้ล่วงหน้าแล้ว"คุกนะคุณ" อิงเอยชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ เพราะถ้าเขาทำอย่างที่พูดจริงๆ ก็ชักจะเกินไป มันผิดกฎหมายข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวกันชัดๆ"แล้วไง ใครสน" ไบรอันยักไหล่อย่างไม่แคร์ มีเงินซะอย่างกฎหมายจะทำอะไรเขาได้"คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ! " ร่างบางเกรี้ยวกราด จ้องมองคนฟังตาถลนด้วยความหวาดระแวงเพราะยิ่งพูดเขาก็ยิ่งเหมือนคนจิตไม่ปกติที่กล้าทำทุกอย่างขอแค่ทำให้เธออยู่กับเขาได้ แบบนี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!"ก็ลองดูว่าฉันจะกล้าทำมั้ย" ร่างสูงแสยะยิ้มร้าย ใบหน้าที่เคยเคร่งเครียดผ่อนคลายอย่างรวดเร็วเมื่อสถานการณ์พลิกกลับมาเป็นคนถือไพ่เหนือกว่า"......" อิงเอยนั่งทำหน้าขยาด เริ่มขยับถอยห่างจากคนตัวใหญ่ด้วยความหวาดระแวง ตอนนี้ความคิดในสมองเธอตีรวนไปหมดเพราะเขาทำตัวน่าสงสัย คนปกติที่ไหนเขาจะทำอะไรแบบนี้..

Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 16"ทำไมมาอยู่ตรงนี้? " เสร็จสิ้นการประชุมร่างสูงของท่านประธานก็เดินอวดความหล่อมาแต่ไกล แต่มาตกม้าตายทำหน้ามึนงงเมื่อเห็นคนตัวบางที่บอกให้รออยู่ในห้องทำงานออกมานั่งทำหน้าเซ็งอยู่ด้านนอก"ฉันถูกเมียคุณไล่ออกมา แล้วเธอยังบอกอีกว่าจะให้คุณไล่ฉันออก" อิงเอยบอกเสียงห้วนและแกล้งทำเป็นมองหน้าคนฟังด้วยสายตาตัดพ้อ"ใคร? " เสียงทุ้มกดต่ำลงกว่าเดิมหันไปถามเลขาคนสนิทด้วยใบหน้าเคร่งขรึมขึ้นทันตา"เอ่อ คุณพรีมน่ะค่ะ" นาราละล่ำละลักบอกด้วยความประหม่าระคนตื่นเต้น เพราะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ห่วงก็แต่คนตัวเล็กที่บอกจะช่วย แต่ก็ไม่รู้ว่าช่วยได้หรือจะพาตัวเองไปเดือดร้อนแทนกันแน่สิ้นคำบอกไบรอันก็เดินต่อไปยังห้องทำงาน โดยมีอิงเอยตามติดเข้าไป ไม่พอร่างบางนั้นยังหันมาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์และยักคิ้วหลิ่วตาให้นาราอย่างซุกซน"ไบรอันคะ! " ทันทีที่ประตูเปิดออก คนข้างในก็ฉีกยิ้มกว้างลุกเดินเข้ามากอดแขนร่างสูงไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าของ"พรีม.. ผมบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าไม่มีธุระอะไรไม่ต้องมาที่นี่" เสียงต่ำเอ่ยบอกนิ่งๆ ติดจะไม่พอใจเพราะเคยบ

Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 18ท่ามกลางความมืดสลัวในตอนเช้ามืดของวันใหม่ ไฟในห้องครัวถูกเปิดสว่างวาบขึ้นมาจนทำให้มองเห็นทุกสิ่งอย่างชัดเจน รวมทั้งเจ้าของนิ้วที่แตะอยู่บนสวิตช์ไฟด้วย.. ดวงตากลมหลับนิ่งอยู่ชั่วครู่ก่อนลืมขึ้นแล้วกะพริบถี่ๆ เพื่อทำความคุ้นชินกับแสงสว่าง เมื่อตื่นเต็มตาก็เดินปิดปากหาววอดไปเปิดตู้เย็นเตรียมทำอาหารเช้าให้สองพ่อลูกที่ยังนอนหลับอยู่ในที่สุดอิงเอยก็กลายมาเป็นแม่บ้านอย่างเต็มตัวพ่วงตำแหน่งคน (ทดลอง) รักของไบรอัน.. เจอแบบนี้มันก็ทำตัวลำบากนะ เธอไม่รู้จะทำยังไงแล้วมันก็เลยต้องกลายมาเป็นแบบนี้ ไม่สิ.. เธอทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก เขาบังคับให้เธออยู่กับเขาในวันที่เขารู้สึกดีด้วย แต่ถ้าวันหนึ่งเขาหมดความสนใจในตัวเธอไปในขณะที่เธอเริ่มจะรู้สึกดีกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ แล้วสุดท้ายเขาเป็นฝ่ายทิ้งเธอไป.. เมื่อวันนั้นมาถึงใครจะรับผิดชอบความรู้สึกของเธอ มันก็น่าคิด..นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอถึงต้องปฏิเสธทุกอย่างที่คนตัวใหญ่พยายามยัดเยียดให้ หลายคนอาจจะคิดว่าเธอโง่ที่ปฏิเสธผู้ชายที่เพียบพร้อมอย่างเขา แต่เพราะเขาเพียบพร้อมเกินไปต่างหากเลยทำให้เธอกลัว.. ก