Share

ตอนที่ 12

Author: Aile'N
last update Last Updated: 2024-11-18 12:51:47

Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว

Writer : Aile'N

ตอนที่ 12

"ไปทำอะไรตรงนั้น ขยับมา" คนข้างหลังพูดขึ้นเมื่อเห็นร่างบางล้มตัวลงนอนชิดริมฟูก ไม่พอยังเว้นพื้นที่ตรงกลางระหว่างกันไว้หลายคืบและนอนหันหลังให้กันอีกต่างหาก

"ช่างฉันเถอะน่า ฉันนอนได้" เสียงขุ่นสวนกลับ และยังคงนอนนิ่งไม่ยอมขยับเข้ามาตามคำบอก

"ทำไมดื้อ.." คนฟังทำหน้าเหม็นเบื่อกับความดื้อด้านของคนตัวเล็ก ตำแหน่งเจ้านายของเขาไม่เคยทำให้เธอยำเกรงหรือเชื่อฟังได้เลยสักนิด

"อย่ามาทำเหมือนฉันเป็นเด็กนะ" เป็นอย่างที่บอก.. เมื่อสิ้นเสียงต่ำอิงเอยก็หันมาแยกเขี้ยวใส่ ก่อนสะบัดหน้าหนีกลับไปอย่างเดิม

"ก็เด็กกว่าฉันมั้ยล่ะ" ไบรอันย้อนขำๆ ถึงภาพรวมภายนอกร่างบางจะดูโกงอายุ แต่ตอนเดินข้างกันนี่ยังไงเขาก็เหมือนตาแก่ตัณหากลับจ้องฟันเด็กมอต้นชัดๆ =_="

"ขยับมา.." เสียงต่ำย้ำขึ้นอีก แต่แผ่นหลังโค้งบางก็ยังคงนิ่ง ดื้อชิบ..

"จะขยับมาเองหรือจะให้ฉันไปหา.." คนตัวใหญ่ใช่ว่าจะยอม เขายื่นคำขาดอีกครั้งในขณะที่มือล้วงเข้าไปหยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกงออกมาอย่างเงียบเชียบ.. มันคือซองยาปลุกเซ็กส์ที่พยัคฆ์ให้เขาไว้

"แล้วคุณจะยุ่งอะไรกับฉันนักหนาเนี่ย นอนเงียบๆ ไปเลย! " อิงเอยบ่นเสียงขุ่นด้วยความหงุดหงิด ถ้ารู้ว่าเขาจะเรื่องมากขนาดนี้เธอปล่อยเขากลับบ้านไปตั้งแต่แรกก็ดีหรอก ไม่น่าทำตัวเป็นคนดีเลยจริงๆ

หมับ!

"อ๊ะ.. คุณ! ? " คนบ่นผวาตกใจเมื่อไม่ทันพูดจบประโยคดีคนตัวใหญ่ก็ขยับเข้ามาซ้อนอยู่ข้างหลัง พร้อมกับตวัดแขนกอดรัดรอบเอวของเธอไว้อย่างรวดเร็ว คำบ่นอีกหลายคำที่กำลังจะออกมาจึงถูกกลืนลงคอไปแบบดื้อๆ เปลี่ยนมาดิ้นรนเอาตัวรอดแทน ความพลาดอีกอย่างคือเธอไม่น่านอนหันหลังให้เขาเลย!

"หรือว่ากลัวฉันจะทำอะไร.." น้ำเสียงเจ้าเล่ห์กระซิบถามชิดริมใบหูชวนขนลุก ไม่พอใครคนนั้นยังจงใจเป่าลมหายใจร้อนผ่าวรดลำคอขาว จนเธอต้องรีบหดคอหนีพัลวัน

"คะ.. แค่ระแวงนิดหน่อยเท่านั้นแหละ ก็คุณมันหื่นกามหนิ! ปล่อยเลยนะ! อ๊ะ อย่าจับนะ! " เสียงหวานหวีดร้องด้วยแตกตื่นอีกครั้งเมื่อมือใหญ่คว้าจับเข้าที่หน้าอกนุ่มหยุ่นของเธออยากอุกอาจพร้อมกับขยำเบาๆ

"หึ ดีแล้วล่ะที่ไม่กลัว.. เพราะยังไงคืนนี้เธอก็หนีฉันไม่พ้น หึหึ" เสียงพร่ากระซิบบอกมาอีกพร้อมกับหัวเราะในลำคอเหมือนคนโรคจิต!

อิงเอยหน้าถอดสี.. ใจเต้นไม่เป็นส่ำเมื่อรู้สึกได้ถึงความจริงจังในน้ำเสียงนั้น และยิ่งชัดเจนไปอีกเมื่อมืออีกข้างของเขาสอดเข้าใต้ชายกระโปรงชุดเดรสของเธอ

"อะ อื้อ.. คะ คุณ หยุดนะ ไม่เอา! อะ อ๊าาา~อุ๊บ! " มือบางรีบยกขึ้นปิดปากตัวเองไว้แน่นทันทีที่เผลอส่งเสียงน่าอายออกไป เหตุมาจากความสาวสดถูกนิ้วมือบุรุษเพศรุกล้ำเข้าไปอย่างอุกอาจ ไม่แม้แต่จะทันได้ห้ามหรือตั้งตัวความกระสันในอารมณ์ที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนก็ก่อเกิดขึ้นมาจากตรงนั้นที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่เคยสัมผัสเข้าไปลึกซึ้งถึงข้างในอย่างเขา!

"อื้อ~ " ริมฝีปากร้อนพรมจูบลงบนซอกคอขาวที่กำลังส่งกลิ่นหอมอ่อนยั่วยวนราวกับดอกไม้แรกแย้มรอผีเสื้อมาดอมดม ขณะเดียวกันมือก็ปรนเปรอช่วงล่างให้แบบไม่มีหยุดพัก

"อะ อื้อออ~ " ร่างบางเริ่มจะทนไม่ไหวหันมามองเขาพร้อมกับส่ายหน้าระรัวเพื่อบอกเป็นนัยว่าให้หยุด เพราะเธอกลั้นเสียงไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แต่ใครคนนั้นกลับยกยิ้มกริ่มใช้นิ้วปรนเปรอกลางกายเล็กต่อไป จนเสร็จสุขสม..

"หึ.." ไบรอันมองภาพตรงหน้าด้วยความพึงพอใจก่อนเอื้อมไปหยิบซองยาขนาดเล็กที่เอาออกมาวางไว้ข้างหมอนมาฉีกเปิดแล้วกรอกเข้าปากพอประมาณ เสร็จก็พลิกตัวร่างบางนอนหงาย แล้วเชยปลายคางเล็กเงยขึ้นเพื่อรับจูบ ปากหนาบดเบียดสอดแทรกผงยาสีขาวเข้าไปในปากเล็กอย่างแนบแน่น

"อื้ออ~" รสชาติแปลกๆ ที่ต่างไปจากทุกทีที่เคยจูบกันทำอิงเอยพยายามถอยหนีแต่ขัดขืนอะไรไม่ได้เลยเพราะเรี่ยวแรงแทบจะไม่มีเหลือ ซ้ำไบรอันยังตะโบมจูบเธอด้วยความหื่นกระหาย ตวัดลิ้นเกี่ยวแลกน้ำลายกันอย่างตะกละตะกลาม

แม่จ๋า.. น้องเอยกำลังจะถูกตาแก่หัวงูกินแล้ว T^T

"อื้อ~ คะ คุณ.." จูบกันอยู่นานเสียงหวานก็เริ่มโอนอ่อน ช้อนตาขึ้นมองสบตาคมด้วยแววตาหวานฉ่ำหลังจากที่เขาถอนจูบออกไป คนตัวใหญ่ยกยิ้มมุมปากทันทีเมื่อรู้ว่ายาเริ่มออกฤทธิ์ ไม่รอช้าจึงยืดตัวขึ้นถอดเสื้อออกจนท่อนบนเปลือยเปล่า

ร่างกายกำยำของบุรุษเพศปรากฏต่อสายตาคนมองทำเอาใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำ เกิดความรู้สึกอยากลูบไล้และครอบครองไว้แต่เพียงผู้เดียว.. แววตาเสน่หาที่อิงเอยมองมาทำคนตัวใหญ่กระหยิ่มยิ้มย่องอย่างได้ใจ ไม่รอให้อีกฝ่ายรอนานก็ก้มลงซุกไซ้ริมฝีปากเข้าหาซอกคอหอมฟ้อนเฟ้นผิวขาวอย่างกระหายหื่น.. ความเนียนใสราวกับผิวเด็กทำไบรอันลุ่มหลงถึงขั้นต้องตีตราจองไว้ เขาอยากทำให้อีกฝ่ายแปดเปื้อนจนไม่มีหน้าไปนอนกับผู้ชายคนอื่นได้อีก!

"อะ อ๊ะ อ่า.." ฤทธิ์ยาปลุกเร้าอารมณ์ความต้องการของอิงเอยให้เปิดเผยออกมาจนหมดเปลือก สมยอมพร้อมใจยกมือขึ้นขยุ้มเรือนผมสีน้ำตาลทองของร่างสูงที่กำลังฟ้อนเฟ้นทรวงอกนุ่มใต้ร่มผ้าอย่างเมามัน ร่างกายบอบบางแอ่นขึ้นรับสัมผัสวาบไหวพลางบิดเร่าอย่างเย้ายวน.. ราวกับคนโดนของไม่ว่ามือหนาจะลากผ่านไปตรงไหนร่างกายไม่รักดีก็ร้อนรุ่มด้วยความรัญจวนที่เริ่มทวีคูณขึ้นทุกขณะ

พรึ่บ!

เรือนร่างหอมหวานที่ไม่ว่าจะจับไปไหนก็นุ่มนิ่มทำให้ร่างสูงที่ตอนแรกกะว่าจะไม่เล้าโลมอะไรมากกลับต้องเปลี่ยนความคิด ผละออกไปถอดเสื้อผ้าของร่างบางออกจนหมดทุกชิ้น.. แสงจันทร์สลัวสาดส่องผ่านกรอบหน้าต่างเข้ามากระทบเรือนร่างเพรียวบาง เปล่งออร่าขาวนวลราวกับกำลังปุยนุ่นออกมา ทำใจคนมองเต้นถี่ระรัว รู้สึกลุ่มหลงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่กินเข้าไปหรือเพราะเสน่ห์ของคนตรงหน้ากันแน่

"คะ คุณ.. อื้อ~ ร้อน.." เสียงครางหวานทำคนตัวใหญ่ได้สติ ยกยิ้มกริ่มเมื่อเห็นสายตาอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากคนตัวเล็ก.. ก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นซ่อนรูปถูกฟ้อนเฟ้นโดยปราศจากเสื้อผ้าขวางกั้น ความนุ่มนิ่มบวกกลิ่นหอมอ่อนราวกับดอกไม้แรกแย้มทำไบรอันมัวเมายิ่งกว่าแอลกอฮอล์ราคาแพงยี่ห้อไหนๆ เขาลากปลายลิ้นผ่านและขบเม้มเนื้อสาวไปทั่วซุกซอกทุกมุมอย่างตะกละตะกลาม

"อะอ๊า~ อื้อ อ่า" ความร้อนชื้นจากปลายลิ้นสากที่ช่วงชิมร่างกายไปทั่วทำอิงเอยยิ่งร้อนรุ่ม ซ่านหวิวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าจนอยู่ไม่สุข บิดตัวเกร็งอย่างกระสับกระส่าย

"ฮึ่ม.. " ไบรอันครางต่ำด้วยความขัดใจ เพราะยังอยากเชยชมร่างอ่อนระทวยตรงหน้าต่อแต่ช่วงล่างกำลังปวดหนึบ อยากจะปลดปล่อยเต็มที.. มือใหญ่ปลดกางเกงออกเล็กน้อยก่อนล้วงเอาอาวุธคู่กายออกมาชักขึ้นลงเบาๆ เพื่อปลอบประโลมให้มันใจเย็น แต่เหมือนจะไม่ช่วยอะไรเลย ยิ่งเห็นเหยื่ออันโอชะนอนเผยอปากมองมาด้วยสายตาเชื้อเชิญเขายิ่งใกล้จะตบะแตก!

"ปลอบมันหน่อยสิ.." ร่างสูงก้มลงบดขยี้ปากบางหนักๆ ก่อนผละออกแล้วเคลื่อนตัวขึ้นมานั่งคร่อมไหล่บางไว้ จับมังกรยักษ์สีสวยจ่อไปที่ริมฝีปากแดงเจ่อเพื่อให้เธอช่วยปลอบมันอีกแรง

"อื้ม.." ร่างบางยอมรับตัวตนอีกคนเข้าปากไปอย่างไม่อิดออด ก่อนจะช้อนตาขึ้นมองสบตาคมด้วยความทุกข์ทรมานบ้าง เพราะเธอปลดปล่อยตัวเองไปหลายครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่พอใจ อยากได้มากกว่านี้ เขาก็ช่างไม่รู้ใจ..

"อ้าาา~ อย่างนั้น.. อืม เด็กดี ซี้ดดด.." ยิ่งได้ยินเสียงต่ำครวญครางอย่างพึงพอใจ อิงเอยก็เลยกลายเป็นคนบ้ายอ โลมเลียท่อนลำแข็งขืนที่มือกำไม่รอบนั้นอย่างตั้งใจ แต่เหมือนจะไม่ทันใจเขา

"อื้อ~ อ็อก! อึก! " มือใหญ่จับศีรษะเล็กไว้แน่นก่อนเด้งเอวสวนเข้ามาระรัวจนเธอสำลักน้ำหูน้ำตาไหล แต่ขัดขืนอะไรไม่ได้นอกจากต้องทน.. ไม่นานไบรอันก็ผละออกไปและก้มลงจูบปลอบเธอเบาๆ

"อึก.. คะ คุณ.. ช่วยหน่อยสิ.. มัน.. อื้อ.." คนไม่เคยผ่านมือชายอ้อนวอนคนตัวใหญ่ออกมาอย่างหน้าไม่อาย ร่างเปลือยเปล่านอนบิดเร่าอย่างกระสับกระส่าย ปากบนขบปากล่างน้อยๆ พร้อมกับใช้มือลูบคลำร่างกายตัวเองไปทั่ว.. คนมองของขึ้นหนักยิ่งกว่าเดิม! แม้ไม่มีถุงยางอนามัยติดตัวสักอันไบรอันก็ไม่สน จับเรียวขาเล็กแยกออกกว้างก่อนดันตัวตนลำใหญ่เข้าไป..

"อะ อ๊าา! จะ เจ็บ.. ไม่เอา! " คนที่เคยเรียกร้องในตอนก่อนหน้า บัดนี้กรีดร้องเสียงหลงพร้อมกับพยายามขยับกายหนีสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่ที่กำลังรุกล้ำเข้ามาด้วยท่าทางแตกตื่น

"ชู่ว~ อย่าเกร็ง" เอวบางถูกมือแกร่งยึดไว้ไม่ให้หลบหนี ในขณะที่มืออีกข้างก็พยายามดันแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางคับแคบอย่างทุลักทุเล เพราะแค่ร่างกายอิงเอยก็ตัวเล็กกว่าชาวตะวันตกแท้ๆ อย่างเขาตั้งหลายเท่าแล้ว ตรงส่วนนั้นจึงไม่ต้องพูดถึงว่ามันจะคับแน่นขนาดไหน

"ฮื่อออ มะ ไม่เอา เจ็บ! ฮึ่ก" ดันเข้าไปได้ยังไม่ถึงครึ่งลำก็เหมือนเดินทางมาจนถึงทางตันเพราะเขาไม่สามารถเข้าไปได้อีก เมื่อร่างบางนอนเกร็งจนตัวสั่น น้ำตาและเสียงสะอื้นมันบรรยายความรู้สึกได้ดีว่าเธอปวดร้าวแค่ไหน กระทั่งฤทธิ์ยาก็ยังเอาไม่อยู่.. ด้วยความสงสารไบรอันจึงหยุดไว้แค่นั้นก่อนเพื่อจูบปลอบและเล้าโลมให้อิงเอยผ่อนคลายตัวเองให้มากกว่านี้

"อะ อ่า.. อึก F*ck! ไม่ไหวแล้วโว้ย! " เสียงต่ำสบถออกมาด้วยความอึดอัดเนื่องจากขยับไม่ได้ดั่งใจ แม้ร่างบางจะเริ่มผ่อนคลายแล้วแต่มังกรของเขาก็ยังมีขนาดใหญ่กว่าช่องทางของเธออยู่ดี เลยไม่ดันทุลังจะดันต่อเพียงเริ่มขยับเข้าออกเนิบๆ .. ขยับอยู่นานอะไรๆ มันก็ลื่นไหลมาขึ้นร่างสูงจึงไม่รอช้าที่จะขยับตามใจตน

"อะ อ๊ะ อ๊า อื้อออ" อิงเอยนิ่วหน้าด้วยความจุกปนเสียวเมื่อไบรอันเร่งจังหวะเร็วขึ้นเรื่อยๆ เธออึดอัดจนหายใจไม่เป็นจังหวะ แต่คนข้างบนกลับทำหน้าฟิน.. สุขสมอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"อืมม.." ขยับอยู่นานสะโพกแกร่งก็ค่อยๆ ผ่อนเบาลงจนหยุดนิ่ง ร่างสูงใหญ่โถมตัวก้มลงจูบปากบางหนักๆ ก่อนผละออกแล้วพลิกตัวเธอนอนคว่ำ ยกสะโพกขึ้นสูง และจับท่อนลำร้อนดันเข้าไปอีกครั้ง..

"อะ อ๊า~" ร่างบางครางกระเส่าเมื่อเข้าได้ไม่ทันไรเขาก็ขยับต่ออย่างรวดเร็ว ความเจ็บปวดหายไปแล้ว แทนที่เข้ามาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้สัมผัสแต่ในตอนนี้กลับโหยหาและเรียกร้อง..

พั่บๆ ๆ ๆ!!

"อ๊า คุณ! อื้ออ เร็วๆ อ๊าา" ร่างอ่อนนุ่มถูกดึงขึ้นมากอดไว้ด้วยลำแขนแกร่ง ก่อนที่ไบรอันจะอัดสะโพกเข้าใส่อีกฝ่ายระรัวตามคำขอ เพียงไม่นานอิงเอยก็ปลดปล่อยด้วยความสุขสม ถูกวางให้นอนคว่ำลงอย่างเดิมก่อนที่สะโพกหนาจะเริ่มขยับอีกครั้งเพื่อเติมเต็มอารมณ์ให้กับตัวเองบ้าง

"อ่า อืมม ซี้ดดด F*ck!! " เสียงต่ำคำรามออกมาด้วยความกระสัน ยิ่งกระแทกกระทั้นเร็วขึ้นเท่าไรยิ่งครวญครางไม่เป็นภาษา จนกระทั่งปลดปล่อยออกมาเต็มรักและเต็มช่องทาง..

"อื้อ อ๊าาา~" เพียงไม่นานเสียงครางกระเส่าของทั้งคู่ก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

และดังตลอดเกือบทั้งคืน..

เวลาประมาณเกือบจะตีห้า.. คนอ่อนแอก็สลบไสลแพ้ไปตามระเบียบ คนที่ยังไหวอยู่ปลดปล่อยเป็นครั้งสุดท้ายก่อนผละออกมานอนพักเหนื่อยข้างกัน สักพักก็ลุกเดินไปเปิดไฟเพื่อจะหาเสื้อผ้ามาใส่ แต่พอห้องทั้งห้องสว่างจ้าสภาพที่เห็นตรงหน้าก็ทำเอาช็อก ยืนนิ่งไปชั่วขณะ.. เลือดสีสดเปรอะเปื้อนไปทั่วที่นอนและช่องทางของคนหลับจนดูน่ากลัว..

พอสติมาร่างสูงจึงเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่แล้วเอาผ้าห่มพันตัวร่างบางไว้จนมิด ก่อนม้วนฟูกเยินๆ โยนทิ้งออกนอกหน้าต่างไป โชคดีที่มันเป็นที่ดินเปล่าที่มีหญ้าขึ้นสูงจึงไม่น่าเป็นที่สงสัยของใครๆ พอเรียบร้อยก็ก้มลงช้อนตัวคนหลับขึ้นอุ้ม เดินไปปิดไฟและออกจากห้องไปโดยไม่ลืมล็อกลูกบิดจากข้างในไว้ให้เจ้าของห้องด้วย ก่อนจะพาร่างสลบไสลลงมาที่รถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว..

..

..

..

..

เสร็จอิป๋าจนได้  เรท 16+ เอาอยู่มั้ยเนี่ยยยย 55555

Related chapters

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 13

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 13ต่อกแต่ก.. ต่อกแต่ก.. เสียงปลายนิ้วเรียวยาวทั้งสิบกดน้ำหนักลงบนแป้นคีย์บอร์ดในโน้ตบุ๊กเครื่องบางดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอภายในห้องนอนอันเงียบสงบ คิ้วหนาเข้มขมวดเข้าหากันนิดๆ ขณะเพ่งสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมอย่างตั้งอกตั้งใจ สักพักก็หยุดทุกอย่างลงแล้วหันไปมองคนหลับที่เกือบจะบ่ายเข้าไปแล้วก็ยังไม่ยอมตื่นเสียที.. ครั้นจะปล่อยไว้คนเดียวก็ไม่ได้ วันนี้เขาจึงต้องเอางานมาทำที่ห้องแทน"หึ.." พอได้มองหน้ากันร่างแกร่งก็นึกถึงเรื่องเมื่อคืนขึ้นมาและอดขำไม่ได้.. ทั้งที่คนอย่างเขาเคยผ่านผู้หญิงมามากมายหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะยากง่ายแค่ไหนก็ไม่เคยต้องมาตกม้าตายด้วยการใช้ยาอย่างที่ทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้เลย รู้ถึงไหนอายถึงนั่น.."อืม.. อ๊ะ โอ้ย.." นั่งทำงานต่อไปได้สักพัก เสียงครางฮือแผ่วๆ จากคนนอนก็ดังขึ้นมา เมื่อพลิกตัวแล้วรับรู้ถึงความเจ็บปวดรวดร้าวตามร่างกายอย่างแสนสาหัส เรียกความสนใจจากเจ้าของห้องให้หันมามอง.."ค่อยๆ " เสียงเตือนจากใครคนนั้นทำร่างบางหันไปมองหน้าเขาก่อนเบิกตากว้างแล้วมองไปรอบๆ ห้องที่ไม่รู้ว่าเป็นที่ไหนเพราะไม่คุ้นสายตา..ร

    Last Updated : 2024-11-19
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 14

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 14"แล้วถ้าฉันไม่ตกลงล่ะ? " ร่างบางถามลองเชิง คิ้วเรียวยกขึ้นสูงนิดๆ ขณะมองสบตาคมอย่างท้าทาย"ฉันก็จะขังเธอไว้ที่นี่ ไม่ให้ออกไปเห็นเดือนเห็นตะวันได้อีก! " ใครคนนั้นตอบกลับมาก่อนกระตุกยิ้มอย่างคนเหนือกว่า ไม่มีการฉุกคิดใดๆ ก่อนราวกับแพลนไว้ล่วงหน้าแล้ว"คุกนะคุณ" อิงเอยชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ เพราะถ้าเขาทำอย่างที่พูดจริงๆ ก็ชักจะเกินไป มันผิดกฎหมายข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยวกันชัดๆ"แล้วไง ใครสน" ไบรอันยักไหล่อย่างไม่แคร์ มีเงินซะอย่างกฎหมายจะทำอะไรเขาได้"คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ! " ร่างบางเกรี้ยวกราด จ้องมองคนฟังตาถลนด้วยความหวาดระแวงเพราะยิ่งพูดเขาก็ยิ่งเหมือนคนจิตไม่ปกติที่กล้าทำทุกอย่างขอแค่ทำให้เธออยู่กับเขาได้ แบบนี้มันน่ากลัวเกินไปแล้ว!"ก็ลองดูว่าฉันจะกล้าทำมั้ย" ร่างสูงแสยะยิ้มร้าย ใบหน้าที่เคยเคร่งเครียดผ่อนคลายอย่างรวดเร็วเมื่อสถานการณ์พลิกกลับมาเป็นคนถือไพ่เหนือกว่า"......" อิงเอยนั่งทำหน้าขยาด เริ่มขยับถอยห่างจากคนตัวใหญ่ด้วยความหวาดระแวง ตอนนี้ความคิดในสมองเธอตีรวนไปหมดเพราะเขาทำตัวน่าสงสัย คนปกติที่ไหนเขาจะทำอะไรแบบนี้..

    Last Updated : 2024-11-20
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 15

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 15"อิง.. อิงตื่น.." เช้าวันใหม่มาเยือนอย่างรวดเร็ว.. เพราะก่อนนอนกินยาเข้าไปคนป่วยเลยหลับสนิทตลอดคืน ทำให้ตื่นไม่ทันปลุกเจ้านายเลยกลายเป็นฝ่ายถูกปลุกเสียเอง"อืม.. คุณ.. อื้อ กี่โมงแล้วอ่ะ" ส่งเสียงงัวเงียเล็กน้อยอิงเอยก็ผงกศีรษะขึ้นถาม โดยที่สองเปลือกตายังคงปิดสนิท.."เจ็ดโมงกว่าแล้ว" สิ้นคำตอบคนง่วงก็ดันตัวลุกขึ้นมานั่งทำหน้างอแงเหมือนเด็กๆ ทำคนมองยกยิ้มเอ็นดู และอดไม่ได้ต้องโน้มตัวไปฝั่งจมูกลงบนแก้มป่องนั้นหนักๆฟอดดดด"อื้อ~ ทำไรเนี่ย" อิงเอยพูดเสียงอู้อี้ พยายามเบี่ยงหน้าหลบอย่างไม่ชอบใจที่ถูกก่อกวนตอนง่วงๆ"หมั่นเขี้ยว.." ใครคนนั้นผละออกไปพูดยิ้มๆ ไม่พอยังใช้มือหยิกแก้มเนียนยืดส่ายไปมา ก่อนจะถูกร่างบางปัดออกไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับตวัดสายตามองค้อนวงใหญ่ และพยายามจะลุกหนีไปอาบน้ำ แต่ถูกเขาดึงไว้เสียก่อน"ยังไม่หาย อย่าเพิ่งอาบน้ำล่ะ.." ร่างสูงบอกเมื่อพิจารณาอุณหภูมิความร้อนผ่านหลังมือที่แตะลงบนหน้าผากบางเสร็จ คนฟังเพียงพยักหน้ารับหงึกๆ โดยไม่พูดอะไร ก่อนลุกออกจากเตียง"เดี๋ยว.." เสียงต่ำรั้งไว้อีกครั้งจนคนถูกรั้งหันมาทำหน้าเหวี

    Last Updated : 2024-11-21
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 16

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 16"ทำไมมาอยู่ตรงนี้? " เสร็จสิ้นการประชุมร่างสูงของท่านประธานก็เดินอวดความหล่อมาแต่ไกล แต่มาตกม้าตายทำหน้ามึนงงเมื่อเห็นคนตัวบางที่บอกให้รออยู่ในห้องทำงานออกมานั่งทำหน้าเซ็งอยู่ด้านนอก"ฉันถูกเมียคุณไล่ออกมา แล้วเธอยังบอกอีกว่าจะให้คุณไล่ฉันออก" อิงเอยบอกเสียงห้วนและแกล้งทำเป็นมองหน้าคนฟังด้วยสายตาตัดพ้อ"ใคร? " เสียงทุ้มกดต่ำลงกว่าเดิมหันไปถามเลขาคนสนิทด้วยใบหน้าเคร่งขรึมขึ้นทันตา"เอ่อ คุณพรีมน่ะค่ะ" นาราละล่ำละลักบอกด้วยความประหม่าระคนตื่นเต้น เพราะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ห่วงก็แต่คนตัวเล็กที่บอกจะช่วย แต่ก็ไม่รู้ว่าช่วยได้หรือจะพาตัวเองไปเดือดร้อนแทนกันแน่สิ้นคำบอกไบรอันก็เดินต่อไปยังห้องทำงาน โดยมีอิงเอยตามติดเข้าไป ไม่พอร่างบางนั้นยังหันมาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์และยักคิ้วหลิ่วตาให้นาราอย่างซุกซน"ไบรอันคะ! " ทันทีที่ประตูเปิดออก คนข้างในก็ฉีกยิ้มกว้างลุกเดินเข้ามากอดแขนร่างสูงไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าของ"พรีม.. ผมบอกแล้วใช่มั้ยว่าถ้าไม่มีธุระอะไรไม่ต้องมาที่นี่" เสียงต่ำเอ่ยบอกนิ่งๆ ติดจะไม่พอใจเพราะเคยบ

    Last Updated : 2024-11-22
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 17

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 17"กินอะไรดี" คนข้างกายเอ่ยถามเมื่อก้าวพ้นประตูห้างสรรพสินค้าชื่อดังที่ตัวเขาเองถือหุ้นกว่าสามสิบเปอร์เซ็นต์ร่วมกันกับเพื่อนนักธุรกิจ"เลี้ยงใช่ป้ะ" ร่างบางหันมาเลิกคิ้วถามหน้าตาชื่นบานราวกับมีเมนูเด็ดในใจ"แน่นอนสิ" คนตัวใหญ่ยกยิ้มนิดๆ ก่อนยืดอกแสดงความใจดีออกมา"อยากกินชาบู^0^" พอรู้ว่าจะได้กินของฟรีคนที่เคยทำหน้าบึ้งตึงตลอดช่วงเช้าก็หันมาฉีกยิ้มกว้าง ดวงตากลมโตเปล่งประกายระยิบระยับเหมือนเด็กน้อยถูกตามใจ ทำใจคนฟังเต้นผิดจังหวะไปเล็กน้อยถึงปานกลางก่อนจะพยักหน้ารับและพากันตามหาร้านชาบู จนเจอร่างบางก็ปรี่เข้าไปด้วยความหิวโหย ทิ้งคนข้างหลังให้มองตามไปอย่างขำๆใช้เวลาคุยกับพนักงานไม่นานชาบูน้ำใสหม้อใหญ่ก็มาตั้งตระหง่านเดือดปุดๆ อยู่ตรงหน้า อิงเอยไม่รอช้าหยิบทุกอย่างที่ชอบกินเทลงในหม้อจนจานเปล่าว่างซ้อนกันเป็นกองพะเนิน จากนั้นเธอก็โซ้ยแหลกโดยไม่เกรงใจใคร.. เพราะชอบกินมากๆ ตั้งแต่ตกงานมาเกือบสองเดือนก็ไม่ได้กินอีกด้วยสภาพทางการเงินขัดข้อง ทำให้ต้องใช้จ่ายเงินที่เหลืออยู่อย่างประหยัด ตอนนี้เธอเลยหิวโหยแบบสุดๆ พอไม่ต้องแคร์เรื่องเงินอีกก

    Last Updated : 2024-11-23
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 18

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 18ท่ามกลางความมืดสลัวในตอนเช้ามืดของวันใหม่ ไฟในห้องครัวถูกเปิดสว่างวาบขึ้นมาจนทำให้มองเห็นทุกสิ่งอย่างชัดเจน รวมทั้งเจ้าของนิ้วที่แตะอยู่บนสวิตช์ไฟด้วย.. ดวงตากลมหลับนิ่งอยู่ชั่วครู่ก่อนลืมขึ้นแล้วกะพริบถี่ๆ เพื่อทำความคุ้นชินกับแสงสว่าง เมื่อตื่นเต็มตาก็เดินปิดปากหาววอดไปเปิดตู้เย็นเตรียมทำอาหารเช้าให้สองพ่อลูกที่ยังนอนหลับอยู่ในที่สุดอิงเอยก็กลายมาเป็นแม่บ้านอย่างเต็มตัวพ่วงตำแหน่งคน (ทดลอง) รักของไบรอัน.. เจอแบบนี้มันก็ทำตัวลำบากนะ เธอไม่รู้จะทำยังไงแล้วมันก็เลยต้องกลายมาเป็นแบบนี้ ไม่สิ.. เธอทำอะไรไม่ได้เลยต่างหาก เขาบังคับให้เธออยู่กับเขาในวันที่เขารู้สึกดีด้วย แต่ถ้าวันหนึ่งเขาหมดความสนใจในตัวเธอไปในขณะที่เธอเริ่มจะรู้สึกดีกับเขามากขึ้นเรื่อยๆ แล้วสุดท้ายเขาเป็นฝ่ายทิ้งเธอไป.. เมื่อวันนั้นมาถึงใครจะรับผิดชอบความรู้สึกของเธอ มันก็น่าคิด..นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอถึงต้องปฏิเสธทุกอย่างที่คนตัวใหญ่พยายามยัดเยียดให้ หลายคนอาจจะคิดว่าเธอโง่ที่ปฏิเสธผู้ชายที่เพียบพร้อมอย่างเขา แต่เพราะเขาเพียบพร้อมเกินไปต่างหากเลยทำให้เธอกลัว.. ก

    Last Updated : 2024-11-24
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 19

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 19"งั้น.. ฉันไปหาเพลงก่อนนะ มีอะไรจะใช้ก็เรียกแล้วกัน" อิงเอยพูดขึ้นหลังพ้นประตูบ้านหลังใหญ่เข้ามา เธอขอแยกกันตรงนี้เพื่อปล่อยให้เจ้าของบ้านไปเจอพ่อแม่ของเขา ซึ่งใครคนนั้นก็พยักหน้ารับอย่างง่ายๆ แล้วอุ้มอลันเดินต่อไปยังห้องนั่งเล่นตากลมมองตามจนลับสายตาก่อนเบะปากน้อยๆ ออกมา ไม่รู้ทำไมถึงได้ไปคิดว่าเขาจะบอกให้ไปด้วยกัน ก็แบบว่า..ในเมื่อเขาอยากให้เธอรักตอบเขาก็ต้องแสดงความจริงจังและจริงใจให้เธอเห็นด้วยการพาไปแนะนำให้พ่อแม่รู้จักไหมล่ะ ถึงจะแค่ทดลองคบกันเฉยๆ ก็เถอะ! พอมันไม่เป็นไปตามที่คิดร่างบางเลยเกิดอาการนอยด์เล็กน้อยถึงปานกลาง เดินหน้าบูดเหมือนปลาทูค้างคืนเข้าไปหาเพลงในครัว"ไง.. ไม่เจอกันนาน นึกว่าถูกไล่ออกไปแล้ว" ใครคนนั้นทักขึ้นด้วยรอยยิ้มยียวน เพลงไม่รู้เลยว่าอิงเอยหายไปอยู่ไหนมาเพราะไบรอันไม่ได้บอกอะไรไว้ แต่คิดว่าน่าจะอยู่ด้วยกันเพราะมีคำสั่งให้พาอลันไปที่คอนโดอย่างกะทันหัน ก่อนจะเห็นโผล่กลับมาในวันนี้ที่เจ้านายจำเป็นจะต้องกลับบ้าน"อยากออกใจจะขาด.." เสียงเบาโอดครวญหน้าบึ้ง หลังจากเดินมาทิ้งตัวลงนั่งแล้วฟุบหน้ากับแขนตัวเองท

    Last Updated : 2024-11-25
  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 20

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 20"อิงเอยไปไหนมาหรอครับ? " เพราะมัวแต่ปรับทุกข์อยู่กับเพื่อนเสียจนเพลิดเพลิน กว่าที่อิงเอยจะกลับไปหาคนตัวเล็กก็บ่ายคล้อย ทันทีที่เจอหน้าเธอร่างนั้นก็เดินมากอดขาเงยหน้าถามด้วยแววตาเจือความเศร้าซึม.."ไปทำธุระน่ะ ทำไมหรอครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้นหื้ม? " ร่างบางย่อตัวลงคุยด้วย ก่อนอุ้มขึ้นแนบอกพาเดินไปนั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่น"อลัน.. นึกว่าอิงเอยจะหนีอลันไป.." คำสารภาพบวกหน้าตาเหงาหงอยทำคนฟังรู้สึกผิดบาปอย่างมหาศาล.. คิดไม่ถึงเลยว่าอลันจะระแวงถึงขนาดนี้"ทำไมคิดแบบนั้นล่ะครับ พี่เพลงไม่ได้บอกหรอว่าอิงเอยไปทำธุระแป๊บเดียว" ความน่ารักของเจ้าตัวเล็กทำอิงเอยอดไม่ได้ต้องประทุษร้ายความหอมบนแก้มป่องๆ นั้นทั้งสองข้าง ก่อนยกตัวลอยขึ้นนั่งบนตักแล้วกอดไว้หลวมๆ"บอกครับ.. แต่อิงเอยทำหน้าตาน่ากลัวและไม่ค่อยเล่นกับอลันหลายวัน อลันกลัวว่าอิงเอยจะไม่อยากอยู่กับอลันแล้ว.." ปากน้อยๆ เบะออกเตรียมจะร้องไห้อยู่รอมร่อ สิ้นคำพูดก็เอนตัวมากอดตอบและซบใบหน้าลงบนอกของเธอ อ่า.. เด็กคนนี้กำลังทำให้เธอหลงอย่างหัวปักหัวปำ ❤"เด็กโง่.. อิงเอยขอโทษที่ทำให้คิดมากนะครับ

    Last Updated : 2024-11-25

Latest chapter

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 30 (ตอนจบ)

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 30 (ตอนจบ) "ท้องแฝดหรอคะ! ? "อายุครรภ์ราวสองเดือน อิงเอยก็เริ่มแพ้ท้องอย่างหนัก ถึงขนาดกินอะไรไม่ค่อยได้จนน้ำหนักลดฮวบ.. กลัวว่าถ้าเป็นแบบนั้นต่อไปจะส่งผลถึงพัฒนาการของลูกในท้องเธอก็เลยให้สามีพามาหาคุณหมอ กระทั่งมีโอกาสได้อัลตราซาวด์ดูคนในท้องคุณหมอก็บอกว่าเธอท้องลูกถึงสองคน!"ครับ นี่คนแรก ส่วนตรงนี้ก็อีกคน" คุณหมอบอกพลางเลื่อนอุปกรณ์ที่ใช้อัลตราซาวด์ไปบนท้องนูนๆ ของเธอในขณะที่มือชี้ไปยังหน้าจอมอนิเตอร์ที่ปรากฏภาพแปลกๆ ดูไม่คุ้นตาสำหรับคุณแม่มือใหม่ เธอมองไม่ออกว่าอะไรเป็นอะไรแต่รู้สึกตื่นเต้นจนมือสั่น และมีเหงื่อผุดซึมทั้งที่ภายในห้องแอร์เย็นเฉียบ.."แบบนี้ก็ดีน่ะสิ! โคตรโชคดีเลย ท้องครั้งเดียวได้มาตั้งสองคน" คุณพ่อลูกสอง.. ไม่สิ ลูกสามแล้วต่างหากพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ตาคมยังไม่ละไปจากหน้าจอมอนิเตอร์เลยสักวินาทีเดียว"ครับ.. คนส่วนใหญ่ก็คิดแบบนั้น.. แต่หมอก็ให้คำแนะนำไปหลายรายแล้วว่าการท้องแฝดไม่ใช่เรื่องน่ายินดีอย่างที่คิด.." คุณหมอบอกเสียงเรียบ ใบหน้านิ่งงันไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ออกมาเลยจนคนฟังแอบกลัวในสิ่งที่เขากำลังจะพูด

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 29

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 29"เอ๋ น้องอลันคุณพี่เลี้ยงมารับกลับไปแล้วนะคะ" คุณครูประจำชั้นทำหน้าตามึนงงเมื่อเห็นคนตัวใหญ่มาถามหาลูกชายทั้งที่ก่อนหน้าไม่กี่นาทีเด็กชายถูกพี่เลี้ยงมารับกลับไปแล้ว"อ่า.. หรอครับ สงสัยเธอลืมโทรบอกผมน่ะครับ" ร่างสูงบอกก่อนยิ้มให้แล้วขอตัวกลับ ไม่ใช่แค่คุณครูที่งงเขาเองก็งงเหมือนกันว่าทำไมอิงเอยถึงมารับอลันโดยไม่บอกเขาก่อน เพราะตั้งแต่กลับมาจากเชียงใหม่เขาก็ทำหน้าที่ปลุก พาอาบน้ำแต่งตัวและไปรับไปส่งลูกที่โรงเรียนทุกวันจนกลายเป็นกิจวัตรไปแล้ว แต่ก็ไม่อยากจะคิดอะไรมาก คาดว่าร่างบางคงอยากจะมารับอลันด้วยตัวเองและลืมโทรบอกเขาก็เลยตรงกลับบ้านเลย"มีอะไรหรือเปล่า" สองเท้าที่กำลังก้าวเดินอย่างสม่ำเสมอหยุดชะงัก ก่อนยืนถามหัวหน้าสาวใช้ประจำบ้านด้วยความสงสัย เพราะบังเอิญเจอกันตรงทางเข้าพอดีและใครคนนั้นก็มีท่าทางแปลกๆ จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มเย็นๆ เหมือนมีอะไรในใจ"มีค่ะ.." เพลงบอกเพียงเท่านั้นก็หยุดเพื่อให้อีกคนถามมาก่อนถึงจะเล่าต่อ ซึ่งนิสัยแบบนี้ที่เธอชอบทำไบรอันไม่เคยชอบเลยสักที เพราะถ้าเป็นเรื่องสำคัญกว่าจะรู้เรื่องคงทำเอาหงุดหงิดน่าดู"มี

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 28

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 28ตกกลางดึกในคืนนั้น.. คนท้องรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะอาการปวดท้องพ่วงด้วยปวดปัสสาวะจึงลุกไปเข้าห้องน้ำ ก่อนจะกลับมา แต่อาการปวดทำให้นอนไม่ได้ ต้องดันหมอนไปชิดหัวเตียงและนั่งพิงเพื่อรอดูอาการไปก่อน ใจหนึ่งก็อยากจะปลุกสามีให้ตื่นมาอยู่เป็นเพื่อนแต่มันก็ดึกมากแล้วเลยไม่อยากรบกวนไม่รู้ว่าอาการที่เป็นอยู่มันอันตรายแค่ไหน แต่มันปวดหน่วงๆ เหมือนตอนเป็นประจำเดือน ซึ่งก็ทรมานอยู่ไม่น้อย ครั้นนั่งคิดไปคิดมาก็นึกขึ้นได้ว่าตอนไปห้างฯ ได้ซื้อหนังสือคุณแม่มือใหม่กลับมาด้วย เลยลุกไปหยิบมาอ่านโดยเปิดแค่โคมไฟหัวเตียง เป็นหนังสือที่เธอคาดหวังและตั้งใจจะฝากชีวิตของลูกไว้กับมัน เพราะในนี้มีบอกทุกอย่างทั้งอาการ สาเหตุและวิธีดูแลตัวเองตั้งแต่เริ่มท้องจนถึงตอนคลอด..'การปวดท้องจากการหดรัดตัวของมดลูก.. จะมีอาการคล้ายๆ ปวดประจำเดือนเพราะมดลูกมีการบีบรัดตัว แต่ปวดไม่บ่อยนัก ไม่นานก็หาย และไม่เป็นอันตราย แต่ต้องระวังสำหรับคุณแม่ท้องแก่ ถ้าปวดบ่อยๆ และถี่จนผิดปกติต้องรีบไปพบแพทย์'ดวงตากลมไล่อ่านทุกข้อความในหนังสือหน้าที่พิจารณาแล้วว่าตรงกับอาการของตัวเอง เ

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 27

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 27วันต่อมา..ไบรอันกับอิงเอยบินกลับกรุงเทพฯ ในตอนเกือบเที่ยง ก่อนจะถึงวันงานแต่งอย่างเป็นทางการพ่อกับแม่ของเธอถึงจะบินตามมาร่วมงานพอกลับมาถึงบ้านทั้งคู่ก็ต้องตกใจเพราะว่าอลันไม่ได้ไปโรงเรียนอย่างที่คิดและควรจะเป็น เพลงบอกว่าเจ้าตัวเล็กคิดถึงพ่อกับแม่เลยงอแงไม่อยากไปเรียน เอาแต่ขลุกตัวอยู่ในห้องมาตั้งแต่เช้า ทั้งที่เมื่อวานก็ยังปกติดีแต่เหมือนวันนี้จะทนไม่ไหวงอแงออกมา แต่เพลงก็ไม่ได้ละเลยคอยไปดูอยู่ตลอดและเพิ่งจะกลับลงมาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนนี่เอง"หม่ามี้! ฮื่ออออ อลัน ฮื่อ คิดถึง" เมื่อรู้ข่าวอิงเอยก็รีบตรงขึ้นไปหาเด็กชายบนห้องโดยมีคนตัวใหญ่เดินตามมาติดๆ ทันทีที่เจอหน้ากันอลันก็ปล่อยโฮออกมาแล้ววิ่งเข้ามากอดเธอไว้แน่น"โอ๋ๆ ไม่ร้องนะครับคนเก่ง มี้กลับมาแล้วครับ ชู่ว~" เสียงหวานเอ่ยปลอบขณะโอบกอดร่างเล็กๆ นั้นไว้ด้วยความรัก ก่อนจะอุ้มขึ้นเพื่อพาไปนั่งบนโซฟาดีๆ"ฮื่อๆ หม่ามี้.. อึก ไปไหนมา ฮื่อออ" เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของเด็กชายทำอิงเอยสงสารจับใจ แต่คนเป็นพ่อกลับนั่งมองยิ้มๆ เพราะอยู่ด้วยกันมาเพียงเดือนกว่าๆ เท่านั้นอลันก็ติดร่างบาง

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 26

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 26เมื่อผ่านด่านพ่อตาขาโหดมาได้ (อย่างทุลักทุเล) งานแต่งงานแบบเรียบง่ายก็ถูกจัดขึ้นที่แรกยังบ้านเกิดของฝ่ายเจ้าสาว ก่อนที่จะจัดงานใหญ่อีกครั้งที่กรุงเทพฯ โดยแขกที่มาร่วมงานในวันนี้ก็เชิญแค่ญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงคนสนิทกันเท่านั้น เป็นงานผูกแขนสวมแหวนกันธรรมดาๆ แต่ที่ไม่ธรรมดาเห็นทีจะเป็น 'สินสอด' ที่ไม่ว่าใครเห็นก็ต้องล่ำลือกันไปทั่วทั้งตำบล!เงินสดจำนวนร้อยล้านบาทที่ต้องวางใส่พานใบใหญ่ถึงสิบใบถึงจะพอบวกทองคำแท่งหนักเท่าน้ำหนักตัวเจ้าสาวและรถยนต์ขนาดครอบครัวอีกหนึ่งคัน แค่นั้นก็มากเกินพอที่จะกลบคำครหานินทาและทำให้คนเป็นพ่อแม่ถึงกับยิ้มหน้าบานตลอดงานเพราะได้ยินแต่คำสรรเสริญเยินยอไม่ขาดสาย แม้จะเหมือนเป็นงานเล็กๆ แต่เจ้าของบ้านก็ถึงขั้นลงทุนปิดบ้านเลี้ยงฉลองทั้งแขกที่มาร่วมงานและบรรดาคนงานในไร่ตลอดทั้งวัน"ไปพักกันเถอะลูก เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว เดี๋ยวพวกนี้แม่กับเด็กๆ เก็บกวาดเอง" คนเป็นแม่เดินมาบอกคู่บ่าวสาวในตอนงานเลิก แม้สามีกับพวกคนงานในไร่จะยังตั้งวงสังสรรค์กันอยู่ อิงเอยพยักหน้ารับคำก่อนพาไบรอันขึ้นห้องไปพักผ่อนเพราะเหนื่อยกันมาท

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 25

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 25"คุณ! ปะ เป็นยังไงบ้างอ่ะ เจ็บมากหรือเปล่า แล้วทำไมเดินออกมาแบบนี้! ? " คนที่รออยู่หน้าห้องฉุกเฉินรีบพุ่งเข้าไปหาคนเจ็บที่เดินออกมาด้วยท่าทางอิดโรย เสื้อผ้าหลุดลุ่ยอาบไปด้วยเลือดจากบาดแผลเพราะไม่ยอมให้หมอเปลี่ยนเป็นชุดคนไข้และนอนค้างที่นี่เพื่อรอดูอาการ"ฉันไม่เป็นไร กลับกันเถอะ" ไบรอันบอกก่อนเดินนำไปก่อนอย่างไม่สนใจอะไร เขาอาจจะบ้าที่บอกให้หมอใช้แค่ยาชาช่วยในการผ่าเอากระสุนออก พอทำแผลเสร็จก็ปฏิเสธที่จะแอ็ดมิทและเดินโทงๆ ออกมา เหตุผลก็แค่ว่าเขาไม่ชอบโรงพยาบาล.."กะ กลับเลยหรอ? แต่หน้าคุณซีดๆ นะ" อิงเอยเลิกลั่ก เร่งฝีเท้าเดินตามอีกคนมาจนทันและพยายามจะแย้งด้วยความเป็นห่วง เลือดไหลเยอะขนาดนั้นเขาควรจะถูกเข็ญออกมาด้วยรถเข็นแบบนั่งหรือไม่ก็เตียงแล้วพาไปที่ห้องพักฟื้นสิ ไม่ใช่แบบนี้!"จัดการเรื่องยากับค่ารักษา ฉันจะไปรอที่รถ" คนตัวใหญ่ไม่ได้พูดอะไรกับร่างบางอีก เพียงหันไปบอกคินที่เดินตามมา แล้วจูงมือเล็กพาเดินกลับไปที่รถท่ามกลางสายตาผู้คนรอบข้างที่มองมาอย่างสนใจ เพราะเลือดสีแดงสดมันแปดเปื้อนตามตัวและเสื้อผ้าของทั้งคู่จนแยกไม่ออกว่าใคร

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 24

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 24หลังจากไปส่งอลันที่โรงเรียนไบรอันกับอิงเอยก็เดินทางไปขึ้นเครื่องต่อในทันที โดยมอบหน้าที่ให้เพลงไปรับอลันกลับในตอนเลิกเรียนและให้อยู่รอที่บ้าน สาเหตุที่ไม่พาไปด้วยก็เพราะไม่อยากให้เด็กต้องไปรับรู้อะไรที่มันอาจจะรุนแรง..ใช้เวลาบินเพียงชั่วโมงกว่าเท่านั้นก็มาถึงท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่ เมื่อลงเครื่องร่างบางก็ต้องแปลกใจเพราะคนที่มารอรับทั้งคู่เป็นคินที่เจ้านายให้บินมาก่อนเพื่อจัดหาเรื่องรถให้ตามประสาคนรวย รถที่มารับจึงเป็นรถขนาดครอบครัวป้ายแดงใหม่เอี่ยมเพราะซื้อใหม่ และกะว่าถ้ากลับจะทิ้งไว้ให้พ่อแม่อิงเอยใช้ที่นี่.. ป๋าอะไรเบอร์นั้น =_=""คุณ.. " เสียงหวานเอ่ยเรียกคนข้างกายแผ่วเบา มือที่จับกันอยู่สั่นระริกและมีเหงื่อผุดซึมจนเปียกชุ่ม เห็นได้ชัดว่าอิงเอยกำลังตื่นเต้นระคนหวาดกลัว เมื่อรถที่นั่งอยู่วิ่งกินพื้นถนนเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงบ้านมากขึ้นทุกที"ฉันอยู่นี่แล้วไง ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น" มือที่จับกันอยู่คลายออกเพื่อยกขึ้นรั้งไหล่บางเอนมาพิงอก และใช้อีกข้างกุมมือเล็กไว้แทน แม้จะมีเหงื่อออกจนเหนียวเหนอะหนะ แต่ก็ไม่ปล่อยหรือคลายออก

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 23

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 23"หม่ามี้คร้าบ~" ได้เวลาเลิกเรียนไบรอันกับอิงเอยก็พากันไปรับอลันตามนัด ทันทีที่เห็นพี่เลี้ยงที่เลื่อนสถานะขึ้นมาเป็นแม่เลี้ยงอย่างเต็มตัวแล้วคนตัวเล็กก็วิ่งเข้ามากอดเต็มรัก ไม่แม้แต่จะสนใจอีกคนที่มาด้วยกัน ซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรยืนมองทั้งคู่ยิ้มๆ แต่พอร่างบางจะอุ้มอลันขึ้นไบรอันก็รีบแย่งไปอุ้มและส่งกระเป๋านักเรียนให้เธอถือแทน"งื้อ.. แดดดี๊ อลันจะให้หม่ามี้อุ้ม" เด็กชายเกิดอาการงอแงดิ้นแด่วๆ จะไปหาแม่ให้ได้"ไม่ได้ มี้ปวดแขน อุ้มหมูอ้วนไม่ไหว แด๊ดอุ้มน่ะดีแล้ว ห้ามงอแง" ร่างสูงดุ ไม่ยอมให้ไปง่ายๆ เพราะกลัวคนท้องจะหนักเลยไม่อยากให้อุ้ม อลันเลยได้แต่มองร่างบางตาละห้อย"เดี๋ยวพอขึ้นรถอิงเอยให้นั่งตักนะครับ" อิงเอยปลอบใจพร้อมกับส่งยิ้มให้อย่างเอ็นดู เธอพอจะรู้ว่าทำไมไบรอันถึงไม่อยากให้เธออุ้มอลัน แต่เขาก็ออกจะเว่อร์ไปสักหน่อย เพราะเธอแค่ท้องอ่อนๆ เอง ยังทำทุกอย่างได้เหมือนคนปกติแค่ต้องระวังเรื่องแรงกระแทกที่จะทำให้แท้งได้ง่ายๆ ในช่วงเดือนสองเดือนแรกเท่านั้น"ไม่ได้.." เสียงต่ำคัดค้านขึ้นมาอีก"อะไรกันคุณ แค่นั่งตักเอง" คราวนี้ร่างบาง

  • Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว   ตอนที่ 22

    Single Dad คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว Writer : Aile'Nตอนที่ 22"คุณ!! ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ!! " ในเช้ามืดของวันใหม่ที่บรรยากาศเย็นสบาย น่าขดตัวนอนหลับอยู่ใต้ผ้าห่มอย่างมีความสุข แต่เสียงเล็กแหลมของใครบางคนบวกแรงเขย่ากำลังรบกวนความสุขสงบนั้นจนคนนอนต้องขยับกายหนี"อื้อ.. โวยวายไมเนี่ย.. คนจะนอน" เสียงต่ำพึมพำด้วยความหงุดหงิดเมื่อโดนขัดเวลานอนตั้งแต่เช้าตรู่"ไม่ให้นอน!! ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ!! " ร่างบางตะคอกเสียงดังเหมือนไปโกรธใครมาแล้วเอามาลงที่เขา ทั้งดึงผ้าห่มหนีและทุบตีไหล่กันสารพัด เมื่อคืนยังนอนกอดกันฝันหวานตลอดทั้งคืนอยู่เลย เช้ามาไม่รู้อะไรเข้าสิง =_=""เฮ้อ.. อะไร? " ความดื้อดึงของอีกฝ่ายไม่สามารถทำให้ไบรอันนอนหลับต่ออย่างสงบได้ จึงยอมลุกขึ้นมาถามหน้ายุ่งๆ คนถูกถามไม่ตอบอะไรเพียงโยนสิ่งที่ถืออยู่ในมือมากระแทกใส่อกเขาจนมันร่วงกราวลงบนตัก ครั้นหยิบมาดูก็ต้องตาสว่าง"เฮ้ย!! ? จริงป้ะเนี่ย!! ? " คนตัวใหญ่เงยหน้าขึ้นถาม และได้รับคำตอบเป็นหยาดน้ำตาที่รินไหลลงอาบแก้มสวย ร่างบางทรุดตัวลงนั่งร้องไห้กับฝ่ามือตัวเองอย่างสุดจะกลั้น.. และแล้วก็เป็นอย่างที่กังวลจริงๆเธอท้อง..เพิ่งมารู้เมื่อไม่ก

DMCA.com Protection Status