All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 41 - Chapter 50

"Irina! Irina! Wake up!" Ang boses ni Alec ay puno ng pagkabahala habang ipinagpatuloy niyang haplusin sa noo si Irina, ngunit nadama niyang ito ay mainit, senyales na may lagnat nga ito at mataas pa!Bumili ang tibok ng kanyang puso, at walang pag-aalinlangan, iniangat niya si Irina at dinala siya sa kanyang mga braso. Mabilis siyang tumakbo patungo sa sasakyan, binuksan ang pinto, at maingat na inilagay siya sa loob bago sumakay na rin. The engine roared to life, and with a cloud of black smoke trailing behind, the car shot off like an arrow into the distance.Sa likod nila, nakatayo si Zoey na hindi makagalaw, luha na dumadaloy mula sa kanyang mga mata habang desperadong sumisigaw, "Alec…!"Ngunit ang sasakyan ni Alec ay mabilis nang nawala sa kanyang paningin.Ang galit ni Zoey ay tila sumabog mula sa kanyang dibdib. Dahil sa matinding galit, sinimulan niyang paluin ang mga halaman sa tabi ng pinto ng building ni Alec. Ang kanyang prustrasyon at galit ay nagdulot sa kanya ng matin

Maging si Marco Allegre na nakausap niya lamang nang saglit na oras. Batid niya ang mga tipo ng lalaking ganito.Lahat sila ay mayayaman, at siya ay isang mahirap na biro lamang sa kanilang harap—isang bagay na maaari nilang gamitin nang basta-basta para sa kasiyahan.Kahit na bumagsak ang lagnat at nagising siya, alam ni Irina na siya pa rin ay nasa patibong. Naisipan niyang bumalik sa tirahan ni Alec at sabihin sa kanya ang lahat: kung paano siya napatrapa ng pamilya Jin, ikinulong, pinilit na makipag-relasyon sa isang mamatay nang tao, at pagkatapos ay nagbuntis, para sa lalaki na mamatay pagkatapos.Ngunit nang makita niya si Zoey na nakasandal kay Alec nang ganon kaaga, tumahimik si Irina. Naiintindihan niyang sa relasyon ni Zoey kay Alec, walang kabuluhan ang sasabihin niya. Mas mapapadali lang nito ang kanyang kamatayan.“Open your eyes, I know you’re awake. May gusto akong itanong sayo,” kalmado ngunit malamig ang tinig na iyon ni Alec.Nagbukas ng mga mata si Irina nang pagod

“Dahil tunay na mahirap ang buhay natin pareho,” ani Amalia, ang boses niya may halong lungkot at dangal.“Upang protektahan si Alec, tiniis ko ang sakit na higit pa sa kaya niyang isipin. At upang protektahan ako, lumaban siya sa mga bagay na hindi ko akalaing kaya niyang gawin bilang isang ina. Napakarami niyang kalaban para makamtan ang kung ano meron siya ngayon. Sa oras na malaman niya kung gaano ko hinahangad ang mansyon ng mga Beaufort, siguradong babaliktarin niya ang mundo para sa akin. Pero hindi ko kayang payagan na muli siyang gumawa ng gulo para sa akin.” May pag-aalinlangan sa tono ni Amalia, ngunit sa ilalim nito, naroon ang sakit ng isang ina, ang pag-aalay ng lahat para sa anak.Para kay Irina, tila mas marami siyang nalaman sa mga sinasabi nito—isang malalim na kalungkutan, ang klase na tanging isang babae na naglakbay mag-isa ang tunay na makauunawa. Hindi kailanman naranasan ni Amalia ang kasal. Hindi siya kinilala ng pamilya Beaufort, kahit anong ibinigay niya. Ka

Ang tanong ni Zoey kay Irina ay nanatiling walang kasagutan habang nakatuon ang kanyang mapanatag na titig kay Alec. Her voice was composed, steady, betraying none of the emotions simmering beneath her surface."Iiwan ko lang ang mga gamit ko at aalis na rin pagkatapos," walang emosyong sinabi ni Irina. “Babalik na lang ako sa loob ng tatlong oras. Huwag niyo na akong pansinin. Ituloy nyo lang yan…”Ang tono niya ay walang kakaibang damdamin—walang galit o init. Ang mukha niya ay nanatiling hindi maunawaan, maskara ng kapayapaan na lalo pang nagdagdag ng tensyon sa silid.Ngunit kahit kalmado ang ekspresyon ni Irina, tila ba handa na siya sa ganong kaganapan at nang sandaling bumungad sa kanya ang eksenang iyon ay awtomatikong nabalot ng maskara ang kanyang mukha. Mahabang panahon na niyang kinabisado kung paano hindi niya papapasukin ang kahit na sino sa kanyang buhay. Hindi na dapat siya pumalpak doon.Si Alec ay ramdam na ramdam at kitangkita ang mataas na pader sa paligid ni Irina

Noon pa man, marami nang tao ang nagpamukha kay Irina na wala siyang kakayahan upang labanan ang pang aalipusta sa kanya ng kahit na sino. Lahat ng mga ito ay itinuring siyang laruan, at langgam sa mga damo na madali lang tapak-tapakan.Wala siyang pera. Ni wala na siyang mahihingan pa ng tulong, at pagod na pagod pa.Hindi na niya nais lumaban pa. Kung mapapahiya man siya ngayon, kung muling mababawasan ang dignidad niya ngayong gabing ito, hihilingin na lamang niyang mamatay na siya sa susunod na araw. Pabor pa iyon para kay Irina dahil sa wakas ay makakasama na niyang muli ang kanyang ina kasama ng kanyang anak.Nang mapansin ni Alec ang naging reaksyon ni Irina ay agad niya itong binitiwan at tumayo. Alec looked down at her with more contempt.“You’re still nothing compared to the women I have slept with,” Alec said coldly. "Listen to me! In the more than one month that your marriage with me has continued, you'd better stick to your duties as a wife. Hindi kasama roon ang pang-aak