All Chapters of หนี้หัวใจซาตาน: Chapter 61 - Chapter 70

“นีน่า...พระเจ้า...ผมรู้ว่าคุณเจ็บ...แต่ผมหยุดไม่ได้” นิตานิ่วหน้า หญิงสาวต้องปล่อยมือที่กดข้อมือของเขาไว้แล้วเลื่อนมาจับไหล่กว้างแทน คลีฟรู้ดีว่าเธอกำลังหาที่ยึดเหนี่ยว แล้วชายหนุ่มก็ตัดสินใจในวินาทีนั้นคลายมือที่ประสานออกจากกันแล้วเลื่อนมาจับสะโพกของหญิงสาวไว้แน่น นิตามีอาการตระหนกแต่แล้วความรู้สึกนั้นก็คลายลงเมื่อคลีฟเลื่อนแขนแกร่งกอดเธอไว้แน่นโดยไม่สนใจว่ามือของเขาที่มีผ้าพันแผลไว้จะเปียกชุ่ม“คลีฟ” ใบหน้าของเธออยู่ชิดกับใบหน้าของเขา คลีฟยังคงขยับสะโพกและเบียดความเป็นชายที่เหยียดขยายเต็มที่แทรกผ่านกลีบกุหลาบแสนงามเข้าไปในดงไม้อันลึกล้ำ นิตาจูบเขาครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ไม่ได้รู้สึกถึงแรงบีบรัดจากท่อนแขนที่รัดรึงตัวเธอ“คลีฟ...ฉันรู้ว่านี่คือตัวคุณ...ได้โปรด...อย่าหยุดนะคะ” เสียงหวานขาดเป็นห้วง คลีฟถูไถปลายคางที่มีขนเคราสั้น ๆ บนไหล่กลมกลึงจนเป็นรอยจ้ำเล็ก ๆ แต่หญิงสาวไม่ได้รู้สึกถึงความหวาดหวั่น ตรงข้ามเธออบอุ่นอย่างที่สุดเมื่ออยู่ในอ้อมแขนของเขา มือของเขาสัมผัสตัวเธออย่างที่เคยสัมผัส คลีฟลูบไล้ปลายนิ้วไปบนผิวลื่นเรียบดุจพอชเลนและมันทำให้เขารู้สึกประหลาดใจตัวเองมากขึ้นเรื่อย ๆ ตอนแร

“หนาวหรือ นีน่า” “ค่ะ...ฉันหนาวค่ะ” นิตายอมรับเพราะเธอแช่อยู่ในน้ำเป็นเวลาเกือบชั่วโมงมาแล้ว ความเหน็บหนาวจากอากาศที่เริ่มเย็นลงและอุณหภูมิของน้ำที่ดิ่งตัวลงต่ำทำให้ร่างบอบบางที่ไม่คุ้นชินกับอากาศหนาวรู้สึกไม่สบายตัว“ผมจะพาคุณไปที่เตียง” คลีฟขยับตัว เขาเลื่อนตัวลงจากอ่างจากุชชี่ทรงกลมขนาดใหญ่ก่อนหันมามองร่างเล็กที่ยังนั่งชันเข่าอยู่ในอ่าง“ลุกขึ้นมาสิ...ผมจะเช็ดตัวให้คุณ”เขาว่าแล้วหันไปหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่แต่พอหันกลับมาก็เห็นว่านิตายังนั่งแช่น้ำอยู่อย่างนั้น ปื้นคิ้วหนาเหนือดวงตาสีน้ำเงินแซฟไฟร์เลิกขึ้นสูง“ทำไมไม่ลุกขึ้นมาล่ะ...ผมจะได้เช็ดตัวให้คุณ”“ฉัน...เอ้อ...ฉัน...”นิตาอ้ำอึ้ง ถึงตอนนี้เธอก็ยังตะขิดตะขวงใจและเขินอายเกินกว่าจะอวดเรือนร่างเปล่าเปลือยต่อหน้าเขาแม้จะพึ่งผ่านบทรักร้อนแรงในอ่างจากุชชี่มาหยก ๆ ก็ตาม หญิงสาวแทบไม่กล้ามองร่างสูงใหญ่ที่เปลือยเปล่าและลำตัวมีน้ำเกาะพราวของเขาด้วยซ้ำ“หรือจะให้ผมลงไปอุ้มคุณขึ้นมา”“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ” ร่างบางรีบลุกขึ้นและก้าวลงจากอ่างน้ำ เรือนร่างคอดเว้าราวนาฬิกาทรายอวดความผุดผ่องของผิวเนียนที่มีหยดน้ำเกาะพราวและขาวสล้างเต็มตาชายหนุ่ม คลีฟสะ

ความคิดของเธอหยุดลงเพียงแค่นั้นเมื่อดวงตาคู่งามเลื่อนไปหยุดที่ภาพของบุรุษร่างสูงใหญ่ในชุดลำลองที่นั่งอยู่ตรงกลางห้อง คลีฟนั่งอยู่บนพื้นห้องที่รอบๆ มีสีน้ำ กระดาษวาดรูปกระจัดกระจายไปทั่ว ส่วนตัวเขากำลังนั่งในท่าขัดสมาธิและบรรจงไล้ปลายพู่กันไปบนอะไรบางอย่างที่อยู่ในมือ แสงสว่างของแดดอบอุ่นทอดเงาลงบนใบหน้าหล่อเหลาที่ดูผ่อนคลายไม่เคร่งเครียดอย่างแต่ก่อน นิตาตัดสินใจก้าวเข้าไปในห้องนั้น เธอหยุดยืนที่ด้านหลังของเขา มองแผ่นหลังกว้างนั้นนิ่งนานและมองสิ่งที่เขากำลังตั้งใจทำ นั่นคือการระบายสีลงบนหน้ากากซึ่งสำหรับเธอแล้วเริ่มที่จะคุ้นชิ้นกับสิ่งนี้ตั้งแต่ได้พบเขาอีกครั้ง ดูคลีฟตั้งใจกับงานที่เขากำลังจดจ่อและเหมือนเขาจะไม่สนใจสิ่งรอบข้าง เธอคิดเช่นนั้นกระทั่งเสียงห้าวดังขึ้น“ถ้ามีเวลาว่างผมจะอยู่ในห้องนี้...บางทีก็ตลอดทั้งวัน...ทั้งคืน” คลีฟกล่าวโดยไม่หันมามองหญิงสาวที่ยังคงมองเขาระบายสีลงบนหน้ากากอย่างตั้งใจ นิตาเดินไปหยุดตรงหน้าเขาและหย่อนตัวลงนั่งพับเพียบบนพื้นห้อง ชะโงกหน้าเข้าไปใกล้และมองใบหน้าในมือของเขา มันเป็นใบหน้าที่มีบาดแผลและแสดงความเจ็บปวด ก่อนที่หญิงสาวจะแลเลยไปบนหลังฝ่ามือของชายห

“มองฉันสิคะคลีฟ...คุณต้องมองฉัน” นิตาทาบมืออีกข้างบนใบหน้าของเขาเพื่อให้เขามองเธอตรง ๆ หญิงสาวสบนัยน์ตาสีน้ำเงินแซฟไฟร์ผ่านทางช่องเล็ก ๆ ที่เป็นดวงตาบนหน้ากาก เธอเห็นสีหน้าของคลีฟเครียดขึ้นเล็กน้อย ปากของเขาเม้มเข้าหากันแต่ไม่แน่นสนิท เขากำลังฝืนไม่ให้ความหยาบร้ายสำแดงตัวออกมา“ลองระบายสีบนหน้าฉันสิคะ...คุณคิดว่าตัวตนของฉันเป็นยังไง ฉันแค่อยากรู้ความคิดของคุณผ่านหน้ากากอันนี้”“คุณออกคำสั่งกับผมอย่างนั้นหรือ นีน่า” “เปล่าค่ะ...ฉันแค่อยากให้คุณทำ”บทที่ 15 Way of seeming ฤารักลวง “พระเจ้า...” คลีฟถอนใจเฮือกใหญ่ เขากำลังถูกท้าทายจากความรู้สึกของผู้หญิงที่เขาทำเป็นพยายามไม่รัก ชายหนุ่มขบกรามเข้าหากันก่อนที่เขาจะหยิบพู่กันขึ้นมาอีกครั้ง จุ่มมันลงในจานสี มือหนาใหญ่ที่จับพู่กันอันกระจุ๋มกระจิ๋มสั่นน้อย ๆ เขากำลังจะลากพู่กันที่ปลายของมันเคลือบด้วยสีแดงเข้มบนส่วนของหน้าผาก ...ดังเช่นทุกครั้งที่เขาต้องการให้มันเป็นรูปบาดแผลพาดยาว หากทว่าเขากลับหยุดลงชั่วครู่ นัยน์ตาที่เริ่มขุ่นข้นของเขาแสดงความครุ่นคิดก่อนที่เขาจะเริ่มระบายต่อและนิตาก็เฝ้ารอชั่วครู่เพื่อให้เขาลงสีบนหน้ากากซึ่งมันทาบอยู่บนใบห

“ลืมตาสินีน่า...มองผมให้ชัด ๆ ดูตอนที่ผมรักคุณ...ที่รัก” ใบหน้าคร้ามคมโน้มลงไปจนชิดดวงหน้าสวยหวานพร้อมกับที่ร่างกายของเขาแนบสนิทลงบนตัวเธอ ความร้อนแผ่ซ่านออกมาจากร่างแกร่งกำยำและถ่ายเทลงไปยังร่างแน่งน้อย ดวงตาคู่งามค่อย ๆ ปรือขึ้นมองและยังไม่ทันที่เธอจะพูดอะไรปากนุ่มก็ถูกประกบปิดไว้อีกครั้งด้วยจุมพิตดื่มด่ำดั่งหยาดแสนหวานของน้ำผึ้งป่าความร้อนจากกายแกร่งเหมือนเปลวไฟอ่อนที่ลามเลียไปทั่วร่างอรชรและมันค่อย ๆ ทวีความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ ร่างเย้ายวนดังถูกแผดเผาจนใกล้หลอมละลายไปกับความร้อนแรงนั่น นิตาเผลอครางเสียงกระเส่า เธอลืมตาขึ้นขณะร่างสูงใหญ่เริ่มเคลื่อนตัวพาเธอโยกโยนข้ามขอบฟ้าแห่งความฝันร่างของเธอและเขาสอดประสานกันได้พอดี ครั้งแรกที่ความแข็งขันแทรกผ่านนิตารับรู้ถึงความเจ็บปวดเพราะเนื้อบอบบางยังคับแน่นจนเกินไปหากทว่าก็เป็นเวลาไม่นานที่เธอจะรับรู้ถึงการหลอมรวมอันแนบแน่นอีกครั้ง คลีฟซุกไซ้ใบหน้าของเขาไปบนลำคอระหงขณะโหมร่างแกร่งเข้าหาและในเวลาเดียวกันก็ค่อย ๆ ปลดปล่อยข้อมือทั้งสองของเธอให้หลุดจากพันธนาการด้วยการเลื่อนมือของเขาลงมาช้อนใต้สะโพกหนั่นแน่น นิตารู้เพียงว่าเขาไม่ได้ทำให้เธอเจ