ทหารที่เหลือเปิดทางให้ก่อนที่เฉินหยวนลี่จะตะโกนบอก“เธอมากับผม… พี่รอง!”หยวนลี่ยืนหอบอยู่ก่อนที่ต้าเว่ยจะวิ่งเข้าไปกอดลู่เหม่ยหลิน ทหารทุกนายที่อยู่ตรงนั้นรีบหันหลังกลับทันทีก่อนที่หยวนลี่จะสั่งให้ทุกคนแยกย้ายกลับไปที่เดิม“อาหลิน คุณจริง ๆ ด้วยยัยเด็กดื้อ ทำไมมาถึงที่นี่ได้”“ต้าเว่ย… ต้าเว่ย ในที่สุดฉันก็… พบคุณ”“อาหลิน!!”เหม่ยหลินที่อ่อนล้าจากการเดินทางและยังพบเจอกับสภาพอากาศหนาวจัดทำให้หมดเรี่ยวแรงไปทันที่ที่พบหน้าเขา“พี่รองรีบพาเธอเข้าไปก่อนเถอะ พี่สะใภ้รองดื้อมากเธอช่วยพวกเราโกยหิมะเปิดทางเพื่อมาถึงที่นี่และยังวิ่งมาก่อนอีก ผมยังวิ่งตามแทบไม่ทัน”“ให้ตายเถอะอาหลิน”เขาอุ้มตัวเธอและวิ่งเข้าไปที่ห้องพักของเขาในทันที เมื่อเข้ามาได้หยวนลี่ก็รีบออกมาทันทีเพราะรถยังเข้ามาไม่ถึงค่าย ต้าเว่ยค่อย ๆ ถอดชุดของเธอออกจนเหลือเพียงชุดด้านในและห่มผ้าหนา ๆ ให้เธอ“หนาว… ต้าเว่ย อย่าเป็นอะไรนะ”“โธ่เอ๊ยอาหลิน คุณจะทำให้ผมคลั่งตายให้ได้เลยใช่ไหม”เขารีบถอดชุดและค่อย ๆ เข้าไปนอนและกอดเธอเอาไว้แน่น เหม่ยหลินหันเข้าหาอ้อมกอดอุ่นของเขาอย่างคุ้นเคยทันทีก่อนจะหลับสนิทไปเพราะความอ่อนล้า เช้ามืดต้าเ
Last Updated : 2024-11-15 Read more