All Chapters of ดลรวีที่รัก: Chapter 91 - Chapter 93

 ฤดูหนาววนมาบรรจบกันอีกครั้งในอีกหลายปีต่อมา อากาศในย่านครึกครื้นของพระนครยังคงอุดมไปด้วยลมเย็นและไอแห้งผากชวนให้นายสถานีในเครื่องแบบสีกากีและผ้าพันคอสีม่วงแก่รู้สึกเย็นยะเยือกขึ้นมาโดยพลันเมื่อรถไฟที่เข้ามาพาลมแรงมาด้วยด้วงกระชับผ้าพันคอผืนใหม่ของปีนี้ให้ชิดขึ้น ตลอดช่วงเวลาตั้งแต่แม่มาลีย้ายข้าวของกลับมาอยู่บ้านที่เมืองหลวงอย่างเต็มตัว นอกจากจะพกเสื้อผ้า สัมภาระ และแมวมาด้วยแล้วยังมีงานอดิเรกใหม่นั่นคือการถักไหมพรม เจ้าหล่อนชื่นชอบในการนั่งตากพัดลมเชยชมธรรมชาติรอบบ้านไปพร้อมกับการนั่งฟังวิทยุและถักเส้นไหมพรมเป็นข้าวของเครื่องใช้ต่าง ๆ มากในตอนแรกสิ่งที่ถักได้ก็เป็นสิ่งของเครื่องใช้เครื่องแขวนเล็ก ๆ เช่นที่รองแก้ว ปลอกคอแมว ที่ห้อยพวงกุญแจ แต่เดี๋ยวนี้เจ้าหล่อนมีฝีมือมากขึ้นทั้งยังได้ทำความรู้จักกับสมาคมแม่บ้านในชุมชนตำรวจจึงได้แบ่งปันประสบการณ์ในครัวเรือนกัน จนตอนนี้หญิงเจ้าสามารถถักไหมพรมทำเป็นเสื้อทั้งตัวได้แล้วด้วงที่ได้รับมันมาพร้อมกับผ้าพันคอผืนใหม่คิดจะใส่มาสถานีเพื่อกันหนาว แต่คิดอีกทีมันคงจะเกะกะรุงรังน่าดูเพราะมันยาวลงมาปิดต้นขาไม่ต่าง

 ย้อนไปเมื่อคราวที่เขาตกลงปลงใจจะมานอนร่วมห้องกับพี่ไกรและยกห้องนอนของตัวเองให้เป็นห้องนอนส่วนตัวของแม่มาลีอย่างเต็มตัว เขานั้นจำต้องเก็บข้าวเก็บของทำความสะอาดครั้งใหญ่และตรวจทานทุกอย่างภายในห้องให้สะอาดพร้อมใช้แม่เขาก็ดีอกดีใจมีห้องนอนเป็นของตัวเองหลังจากต้องนอนห้องเขาบ้างห้องหลานชายบ้างแล้วแต่อารมณ์ว่าวันไหนอยากนอนกับลูก วันไหนอยากนอนกับหลานทว่าแม่เจ้าผู้มีประสบการณ์มากกว่าเมื่อรู้วันที่เขาจะเข้าไปนอนกับพี่ก็บอกเคล็ดลับนู่นนี่ตามฉบับอดีตภรรยานายตำรวจให้เขาฟังจนเขินหน้าแดงไปหมด ตอนนั้นเขายังไม่ได้คิดไปถึงเรื่องราวแบบนั้นเลยเสียด้วยซ้ำ นี่แม่อยากทำให้เขาหมกมุ่นลามกหรือไรด้วงในช่วงสายของวันเสาร์ทยอยยกสัมภาระ กล่องรวมของกระจุกกระจิกและชุดเครื่องอาบน้ำส่วนตัวย้ายเข้าห้องจนมาถึงการขนย้ายเสื้อผ้าซึ่งเป็นส่วนสุดท้ายและง่ายเป็นอันดับแรก เพราะก็มีแค่ชุดทำงานชุดนอนกับชุดสุภาพอีกไม่กี่ชุดเดินเวียนสองสามรอบก็หมดตู้ จนเมื่อคราวเขาจะพับเก็บผ้าขนหนูสำรองใช้ ณ ลิ้นชักชั้นล่างของตู้เสื้อผ้าก็บังเอิญไปเห็นเข้ากับกล่องปริศนาบางอย่างซ่อนเอาไว้ยังด้านในสุดด้