บททั้งหมดของ คลั่งรักสวาทมาเฟีย : บทที่ 1 - บทที่ 10

“Wow this is so good” สาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง นัยน์ตาสีดำขลับ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ร่างปราดเปรียวหันมองทุกสิ่งรอบตัวอย่างตื่นเต้น ขณะที่กางแขนออกหมุนไปรอบ ๆ ราวกับนักเต้นบัลเล่ต์“เรียม ! เรียมมมมม หยุดโซกูด ! ไหนคนที่บอกว่าจะมารับ ?” สาวอีกคนลากกระเป๋าเดินทางใบโตตามหลังด้วยทีท่ากระฟัดกระเฟียด ใบหน้าสีขาวขึ้นสีแดงจัด ! แม้จะรูปร่างสูงกว่าผู้หญิงอีกคนหากแต่ว่าไม่คล่องแคล่วว่องไวเท่ากับสาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง ด้วยความที่ตนเป็นลูกสาวเจ้าของตลาดรายได้หลักของครอบครัวมาจากการเก็บค่าเช่าแผงและเปิดร้านขายของชำ แต่เพื่อนสาวผู้ที่ตื่นเต้นกับทุกสิ่งรอบตัวเป็นเพียงลูกสาวแม่ค้าขายส้มตำในตลาดของตน ดังนั้น แม้จะเป็นเพื่อนที่วิ่งเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก รวมถึงเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันแต่หล่อนกลับรู้สึกเสมอว่า เธอเหนือกว่าเพื่อนสาวทุกด้าน“Oh Something slips my mind !”สาวสีน้ำผึ้งหุบแขนลงทันควัน หันซ้ายหันขวาเลิ่กลั่ก เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตนและเพื่อนเพิ่งจะมาเหยียบอเมริกาเป็นครั้งแรก โดยได้รับคำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะจากป้าเดือนว่าลูกสาวของเธอจะส่งคนมารับพวกหล่อน

เรียมตวาดกลับสำเนียงภาษาอังกฤษชัดถ้อยชัดคำ แม้หล่อนจะดูเป็นเด็กสาวใสซื่อ แต่เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่เป็นธรรม หล่อนก็ไม่ยอมให้ใครรังแกได้“ไม่ได้ขู่ แค่เล่าความจริงให้ฟัง ฮึ ฮึ”อีวานหยิบซิการ์ขึ้นมาพ่นต่ออย่างสบายใจ“เอื้อยดาว ! เรียมบ่เฮ็ด หัวเด็ดตีนขาดหนูกะบ่เฮ็ด !”เรียมหันไปบอกกับพี่สาวบ้านเดียวกัน เสียใจอย่างสุดซึ้งที่ถูกคนบ้านเดียวกันหลอกให้มาขายตัว“ถ้าไม่ทำ ก็คืนเงินค่าทำวีซ่า และค่าตั๋วมาทั้งหมดก็แสนกว่าบาทเอง”สาวที่นั่งไขว่ห้างพูดด้วยทีท่าสบายๆ เรียมกัดฟันจนเจ็บ! เจ็บใจที่ทั้งแม่และตนหลงเชื่อป้าเดือนที่ถูกพี่ดาวหลอกต่ออีกทอดว่าทำงานที่ร้านสปาหรูรายได้งาม ที่แท้พี่ดาวก็เป็นแม่เล้าคอยหาเด็กสาวๆ ป้อมเข้าสู่วงการค้ามนุษย์!!!“เงินแสนเดียว ! ฉันมีปัญญาจ่าย !”พูดจบเอ็มมี่ก็กระทืบเท้าแล้วหมุนตัวจะออกไปจากห้อง เรียมได้แค่ยืนนิ่ง มือชื้นไปด้วยเหงื่อ ครอบครัวของหล่อนไม่ได้ร่ำรวยเหมือนกับเอ็มมี่ หัวใจของเรียมเริ่มเต้นแรงหล่อนไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะถูกคนใกล้ตัวหลอกมาขาย ถ้าหล่อนหนีไป แม่ก็ต้องมีหนี้เป็นแสน แต่ถ้าหล่อนขายตัวที่นี่หล่อนก็เท่ากับตายทั้งเป็น“เอื้อยดาว เห็นแก่คว

ปากหนาบดจูบหนักหน่วง มือใหญ่ของชายหนุ่มช้อนเข้าที่ลำคอด้านหลังของหล่อน กดหล่อนให้แนบชิดเพื่อที่เขาจะได้จูบอย่างล้ำลึกยิ่งขึ้นจ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! “อืมมมมมมม อ่า”“อึก อ่า”หญิงสาวหลับตาพริ้มโดยอัตโนมัติ เธอเผยอปากรับลิ้นร้อนฉ่าของชายหนุ่มให้ซอกซอนรีดเอาความหวานในโพรงปากอุ่นอย่างฉ่ำใจ หล่อนเคลิบเคลิ้มไปกับความรัญจวนที่เขามอบให้ จนครางผะแผ่ว“อือ อ่อย”“จ๊วบ อืมมมมมมมมม อ่า”ชายหนุ่มคำรามในอกอย่างพึงพอใจ เมื่อลิ้มลองความหวานฉ่ำของกลีบปากบาง เลือดในกายบุรุษเดือนพล่านไปทั้งร่างเมื่ออกอวบๆ แนบชิดเสียดสีกับแผงอกกำยำ สองมือของเขาลูบไล้เล้าโลมร่างบางบนตักอย่างถ้วนทั่ว คอ ไหล่ หลัง เลื้อยลงต่ำแล้วช้อนแก้มก้นกลมกลึงของหล่อน มือหนาบีบเบา ๆ ก่อนจะลากกลับขึ้นข้างบน สัมผัสของเขาสร้างกระแสไฟสวาทให้ลามเลียร้อนผะผ่าวไปทั่วร่างอรชรจนหล่อนครางฮือในลำคอ“อือ อ่า”จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ !จูบของชายหนุ่มผู้ที่เธอเพิ่งจะเคยพบเป็นครั้งแรก มันช่างเร่าร้อนยิ่งนัก สติที่มีเหลืออยู่อันน้อยนิดสั่งให้เธอผลักเขาออก แต่หล่อนก็ไม่อาจกระทำได้ดังที่สมองสั่ง เมื่อเสียงหัวใจของเธอมันเต้นระทึกยิ่งกว่าการวิ

“ฮึ ฮึ ไอ้คนทุเรศ ๆ มันจะทำให้เธอรู้ว่าสวรรค์ชั้นแรกเป็นอย่างไร !” สิ้นเสียง ชายหนุ่มก็ถอนมือออก แล้วแทนที่ด้วยปากร้อนฉ่า ปลายลิ้นชื้นสากชำแรกลงที่รูหอย ตวัดเลียน้ำหวานของหล่อนเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนจะกดปลายลิ้นร้อนลากปาดขึ้นด้านบนจนถึงตุ่มไตหอยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ เขาใช้ปลายลิ้นทั้งร้อนทั้งสากสะกิดรัว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แผล็บ ! แผล็บ ! แผล็บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จ๊วบ ! จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อะ อ๊ะ อ๊ะๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ อร้ายยยยยยยย” ลิ้นร้อนปาดป่ายไปทั่วเนื้อหอยฉ่ำเยิ้มราวกับลิ้นของอสรพิษที่ว่องไวอย่างร้ายกาจ ความเสียวซ่านแปลบปลาบมันแล่นไปทั่วกายสาวจนร่างอรชรบิดเร่า ๆ “อือออออออ อะ มะ ไม่ไหววววววว อื้อ”เรียมครางราวกับคนจับไข้ ทั้งปาก ทั้งลิ้นแลฟันของเขา มันเร้าอารมณ์ของหล่อนให้กระเจิดกระเจิง ความเสียวซ่านมากจนแทบจะระเบิดออกเป็นเสี่ยง ๆ แผล็บ ! แผล็บ ! แผล็บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆจ๊วบ ! จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบสะโพกของหล่อนโยกส่ายขึ้นลงตามจังหวะลิ้นที่โรมรันเข้าดูดดื่มชำแรกหอยฉ่ำ ๆ น้ำหล่อนทะลักออกมาจนเลอะทั่

แรงสะอื้นทำให้ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้มเหยียด “ถ้าเธอไม่ดื้อ ปากเก่งกับฉันก่อน ครั้งแรกของสาวสวยอย่างเธอก็คงจะนุ่มนวลกว่านี้”เขาพูดราวกับว่าสิ่งที่เกิดเป็นเรื่องธรรมชาติ และการพรากความบริสุทธิ์ของหญิงสาวเป็นสิ่งที่เขากระทำอยู่บ่อย ๆ สิ่งเหล่านั้นมันทำให้เธอยิ่งเกลียดผู้ชายตรงหน้าจนแทบอยากจะบีบคอเขาให้ตาย !“ไอ้สารเลว ! ไอ้ชั่ว ! ออกไป ออกไป๊”มือน้อยทั้งดัน ทั้งรัวทุบลงกลางแผ่นหลังชายหนุ่มอย่างสุดแรงเท่าที่เหลืออยู่ เพื่อให้เรือนร่างกำยำห่างออกจากร่างเธอ“ฮึ ! คำก็สารเลว สองก็สารเลว ฉันบอกว่าชื่อมาร์ค !”คนตัวใหญ่รวบมือคนก่นด่าเขา ตรึงไว้เหนือศีรษะ ที่ผมยาวดำขลับสยายออกจนเป็นแพรไหม“จะมาร์ค จะหมาที่ไหนฉันไม่สน ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ! ไอ้คนสกปรก !”แม้ร่างของเธอจะขยับไม่ได้ แต่ปากของเธอยังขยับได้ หล่อนจึงพ่นคำรุนแรงออกมาเป็นชุด“อะ อะ นอกจากจะปากจัดแล้ว ยังขี้ลืมอีกแล้วนะ ไม่เป็นไร ฉันจะช่วยฟื้นความจำให้ว่าฉันชื่อมาร์ค !”สิ้นคำ ชายหนุ่มก็ช้อนสะโพกกลมกลึงของหล่อนยกขึ้นอุ้มกรี้ดดดดดดดดดดดคนปากดีกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ แขนสองข้างโอบรอบคอเขา