บททั้งหมดของ แรงรัก แรงสวาท 20+: บทที่ 11 - บทที่ 20

ตรับ ตรับ ตรับ ~ พี่ดินกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาอย่างหนักหน่วง จนฉันต้องปิดแก๊สหยุดทำอาหาร เพราะพี่ดินทำให้ฉันไม่มีสมาธิเลย เขาชั่งเอาแต่ใจตัวเองจริงๆ ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า เสียวไหมบัว อื้ม~" "สะ เสียว พะ พี่ดิน บัวเสียว อ๊า อ๊าง~" พี่ดินกระเเทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม ตรับๆๆๆ ตรับๆๆๆ~ "อ๊ะ อ๊าง อร้ายกรี๊ด!!" ฉันร้องออกมาเสียงหลงแล้วรีบชักแขนออก เพราะในระหว่างที่กำลังร่วมรักกับพี่ดินอยู่แขนฉันดันไปโดนกับหม้อที่ตั้งอยู่บนเตา "เป็นอะไรบัว" พี่ดินชักท่อนเอ็นออกแล้วดึงแขนฉันไปดู"อ่ะ เจ็บ""ซุ่มซ่ามจริง!" พี่ดินมองฉันสายตาดุๆ"ค่ะ บัวซุ่มซ่ามเอง..." ฉันก้มหน้าพูดตอบพี่ดิน "ใส่กางเกงซะ ผมหมดอารมณ์" พี่ดินเก็บท่อนเอ็นของตัวเองแล้วก็รูดซิปกางเกง เสร็จแล้วก็เดินออกไปจากห้องครัว หลังจากพี่ดินออกไปฉันดึงกางเกงของตัวเองขึ้นมาใส่ให้เรียบร้อย เสร็จแล้วก็มองดูรอยที่ฉันโดนหม้อร้อนๆเมื่อกี้ดาดแขน "อ่า แสบจัง" ฉันพูดออกมาเบาๆ ฉันเดินออกมาจากห้องครัวตอนนี้พี่ดินไม่อยู่แล้วพี่ดินออกไปแล้ว ฉันมันคงจะน่าเบื่อจริงๆนั่นแหละ ฉันได้แต่ภาวนาขอให้พี่ดินไม่เบื่อฉันจนไล่ฉัน แล้วเรียกเงินคืน ฉันเดินหากล่อ

ข้างกายของพี่ดินมีผู้หญิงยืนกอดแขนอยู่ เธอมองหน้าฉันแบบไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ ทั้งที่เราไม่เคยรู้จักกัน "งั้นเดี๋ยวค่อยเจอกันใหม่โอกาสหน้านะครับ" ผู้ชายที่ชวนฉันไปกินข้าวเมื่อกี้พูดขึ้น แล้วก็เดินจากไป ฉันสังเกตเห็นเขากระตุกยิ้มที่มุมปากให้พี่ดินด้วย สองคนนี้ต้องเคยมีเรื่องบาดหมางกันแน่เลย"งะ งั้นบัวขอตัวกลับคอนโดก่อนนะคะ" ฉันบอกพี่ดิน "คุณต้องกลับพร้อมผม" พี่ดินพูดเสียงแข็ง แล้วจ้องฉันตาเขม่ง"เสี่ย แล้วมินละคะ ไหนเสี่ยสัญญากับมินว่าเราจะไปดูหนังกันไง" ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างกายพี่ดินโวยวายขึ้น แถมยังมองมาทางฉันตาขวางอีก"ไว้พรุ่งนี้ วันนี้ผมไม่ว่างอย่ามาเยอะผมไม่ชอบ" พี่ดินแกะมือผู้หญิงคนนั้นออกแล้วเดินมาทางฉันหมับ! พี่ดินขว้ามือฉันแล้วก็ออกแรงกระชากแขนฉันแรงมาก จนฉันต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ "โอ้ย พี่ดิน บัวเจ็บ..." ฉันพยายามอกะมือพี่ดินออก"คุณดินครับ...""อย่ายุ่ง" พี่ดินหันขวับไปมองพี่ชาติที่กำลังจะช่วยฉันพูด จากนั้นพี่ดินก็ลากฉันออกมาจากห้าง ย้ำนะคะว่าลากจริงๆ เขาดูน่ากลัวเกินไปแล้ว ฉันไม่ชอบเลยที่พี่ดินทำแบบนี้ ทั้งที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมต้องทำเหมือนโกรธฉันขนาดนั้นด้ว

"ไม่ต้องกลัวผม ผมไม่ทำร้ายคุณ"".....""ผมชื่อเดเนียล ไอ้ดินคงบอกคุณแล้ว" มือของคนตรงหน้ายกขึ้นมาจับปลายคางฉันให้เงยขึ้นไปมองหน้าเขา แววตาของเขามันชั่งเหมือน เหมือนกับพี่ดิน "คุณสวยจัง ผมชอบคุณ^_^" เขายิ้มหวานให้ฉัน ฉันได้แต่ยืนแข็งทื่อไม่ขยับ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม รอยยิ้มของเขามันเหมือนสะกดฉันไว้ เขาค่อยๆปล่อยมือออกจากปลายคางของฉัน "แล้วพบกันใหม่นะครับ^_^" พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกจากห้องฉันไป ฉันถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ทั้งที่เขาบอกว่าเขาเข้ามาหาเหรียญอะไรสักอย่าง แต่มันกลับเหมือนเขาจงใจเข้ามาหาฉัน ความรู้สึกมันบอกแบบนั้น เขากำลังคิดจะทำอะไรกันแน่ ผู้ชายคนนี้ดูลึกลับพิลึกแปลกๆ ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหนฉันมักจะเจอเขา ซึ่งมันแปลก และที่สำคัญเขาเป็นคู่อริกับพี่ดิน แกร่ก! ยังไม่ทันที่ฉันจะหายใจหายคอได้ทั่วท้องประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา แน่นอนครั้งนี้คนที่เดินเข้ามาคือพี่ดิน พี่ดินเดินเข้ามานั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ แล้วก็กดเปิดทีวีดูช่องบอล พี่ดินนั่งนิ่งไม่พูดไม่จา สายตามองไปที่หน้าจอทีวีขนาดใหญ่ ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เมื่อกี้พี่ดินจะเห็นผู้ชายคนนั้นเดินออกไปจากห้องไหมนะ แต่ท่าทาง

ฉันรู้สึกแปลกใจมากจริงๆ เดเนียล เขาไปเอาเบอร์ฉันมาจากไหนกัน ไม่ทันที่ฉันจะคิดอะไรต่อ ร่างฉันก็ต้องโซซัดโซเซไปตามแรงดึงกระชากของพี่ดิน มันรู้สึกเจ็บร้าวไปหมดทั้งแขน ตุบ! พี่ดินเหวี่ยงฉันลงเตียงนอนอย่างแรง เขายืนกอดอกจ้องหน้าฉันตาเขม่ง "คุณนัดกับมัน ?" "มะ ไม่ใช่นะคะ" ฉันรีบพูดปฏิเสธ แต่ดูแล้วพี่ดินคงจะไม่เชื่อฉัน "มันเข้ามาในห้องได้ยังไง มันมีเบอร์คุณได้ยังไง กอบัว" สายตาที่พี่ดินมองฉันตอนนี้เขาแทบจะหักคอฉันได้เลยจริงๆ "บะ บัวไม่รู้ ยังไม่รู้จริงๆ" พี่ดินคลานขึ้นมาบนเตียง ฉันกลืนน้ำลายพรางขยับตัวถอยห่างพี่ดินให้มากที่สุด แต่มันก็ไม่เป็นผล เพราะพี่ดินดึงฉันให้แถไปกับที่นอนจากนั้นเขาก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวฉันอย่างรวดเร็ว พี่ดินบดขยี้จูบที่ริมฝีปากฉันอย่างหนักหนวง เขาทำเหมือนกับว่าฉันมันเจ็บไม่เป็นอย่างงั้นแหละ ผู้ชายคนนี้เคยคิดจะใจดีสักครั้งไหม เขากำลังทำให้ฉันกลัวเขาอีกแล้วนะ "ผมควรทำยังไงกับคุณดีกอบัว" พี่ดินถอนจูบออก เขามองหน้าฉันเหมือนกำลังขุ่นคิดอะไรสักอย่างอยู่ในใจ ฉันได้แต่เงียบ ตัวสั่นไปทั้งตัว แววตาเขามันชั่งน่ากลัวมากจริงๆจู่ๆ พี่ดินก็ลุกขึ้นออกจากตัวฉัน เขานั่งมองไปด้า

พี่ดินยืนจ้องหน้าฉันครู่หนึ่งก่อนจะเดินขึ้นไปนอนบนเตียง "เดี๋ยวผมสั่งให้ไอ้ชาติซื้อมาให้" "ค่ะ" "ขึ้นมานอนสิ จะยืนทื่ออยู่ทำไม" "นอน?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าพี่ดินอย่างสงสัย "อื้ม" เขาจะให้ฉันนอนตอนนี้เนี้ยนะ นี่มันพึ่งจะบ่ายสองเองนะ "บัวยังไม่ง่วงค่ะ" "แต่ผมง่วง แล้วคุณก็ต้องมานอนกับผม" เขาชั่งเอาแต่ใจซะจริงๆ ฉันไม่ง่วงยังจะบังคับให้ฉันไปนอนกับเขาอีก "ขึ้นมาบนเตียง" พี่ดินสั่งเสียงแข็ง ฉันค่อยๆเดินขึ้นไปนอนบนเตียงข้างๆเขา หมับ! มือหนาของพี่ดินยกขึ้นมาขว้าเอวฉันไปกอดทันทีที่ฉันล้มตัวนอนลงบนเตียง ฉันสะดุ้งนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้พูดขัดอะไร "หันหน้ามาหาผมสิ จะหันหลังให้ผมทำไม" น้ำเสียงพี่ดินดูจะหงุดหงิดไม่น้อย ฉันค่อยๆพลิกตัวหันหน้าไปหาพี่ดิน ตอนนี้ใบหน้าเราอยู่ในระดับเดียวกัน แววตาที่พี่ดินมองฉัน เขากำลังทำให้ใจฉันเต้นรัว "หลับตาสิ" ฉันหลับตาลงตามคำสั่งของเขาพี่ดินยกมือขึ้นมาจับปลายคางฉัน ริมฝีปากหนาของเขาประทับมาที่ริมฝีปากของฉันอย่างแผ่วเบา จูบของเขามันแตกต่างจากทุกครั้ง มันรู้สึกอบอุ่นฉันสัมผัสได้แบบนี้จริงๆ พี่ดินจูบฉันเนิ่นนาน เขาถอนจูบออกแล้วเอานิ้วลูบไล้ไป