บททั้งหมดของ ดวงใจทศกัณฐ์: บทที่ 31 - บทที่ 40

EPISODE 18"พี่ทศกัณฐ์!!"เสียงของยัยพวกนั้นดังขึ้นพร้อมกัน ฉันหรี่ตามองคนคนนั้นอีกครั้งใช่เขาจริงๆ เหรอ...แล้วมาทำอะไรตรงนี้"พี่ทศกัณฐ์~" ฉันปล่อยแขนพี่ปีสามคนนั้นทันทีก่อนจะเดินเข้าไปหาพี่ทศกัณฐ์ที่ยืนเอามือล้วงกระเป๋ามองฉันอยู่สีหน้าเคร่งเครียด "มาได้ไง ว่าแต่พี่ชายนินไม่มาใช่มั้ย"ฉันมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นมีใครเลยนอกจากเขา"..." เขาขมวดคิ้วมองฉันเหมือนไม่พอใจเท่าไหร่ แล้วปรายตาไปมองผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ด้านหลังฉัน "ถ้าไม่กลับตอนนี้จะโทรบอกไอ้ธีให้""ไม่เอาน่า~ พี่ทศกัณฐ์สุดหล่อของนิน อย่าทำแบบนั้นเลย" ว่าแล้วฉันก็อ้าแขนไปกอดเขาแนบแน่นแถมคนถูกกอดยังอ้อมแขนมากอดตอบซะด้วยเอาวะญานิน ถ้าไม่เมาก็ไม่กล้าทำหรอก อาศัยความเมานี้แต๊ะอั๋งพี่ทศกัณฐ์เลยแล้วกัน"กลับเถอะ เมาแล้ว" พูดจบก็รั้งเอวของฉันให้เดินตามไปด้วย แบบไม่ถามความสมัครใจว่าอยากไปมั้ย แต่ก็ไม่วายหันไปถามเพื่อนๆ ของฉันที่ยืนตกตะลึงอยู่ "กลับกันได้มั้ย""ค่ะ!/ค่ะ""อืม งั้นก็รีบกลับ" เสียงเรียบและสีหน้าเย็นชาแล้วเขาก็พาฉันมาขึ้นรถโดยที่ไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว พอเจอเบาะเท่านั้นแหละความง่วงก็เริ่มเข้าครอบงำทันที สัมผัสได้อยู่นิดๆ

EPISODE 19หลายวันต่อมาหลังจากวันนั้นฉันก็คุยกับพี่ทศกัณฐ์มากขึ้นผ่านข้อความ แต่ก็ยังไม่ได้เจอหน้าเขาซักทีเพราะช่วงนี้ที่คณะเขามีกิจกรรมหลายอย่างพอคุยกับพี่ทศกัณฐ์แบบนี้ ผู้ชายลึกลับคนนั้นก็ไม่ทักมาหาฉันอีกเลย ราวกับเขาเป็นกามเทพให้ฉันอย่างนั้นแหละ"สวัสดีครับน้องๆ ตอนนี้เราเดินทางมาถึงครึ่งทางแล้วนะครับ เหลืออีกไม่กี่กิจกรรมน้องๆ ก็จะผ่านและได้รุ่นกันแล้ว..." พี่วินัยปีสองยืนอยู่หน้าแถว พูดถึงอะไรต่างๆ นานาเกี่ยวกับกิจกรรมเพื่อใช้เป็นแรงกดดันในคำว่า 'รุ่น' ของพวกเขา"ต่อไปพี่จะแจกภารกิจให้น้องๆ แต่ละคน ซึ่งเป็นภารกิจที่ไม่เหมือนกัน น้องๆ ต้องทำให้สำเร็จเพื่อให้คะแนนกิจกรรมสะสมผ่านและได้หัวเข็มขัดคณะของเรา" ว่าแล้วพี่ๆ ปีสองก็พากันแจกกระดาษที่ถูกพับและเย็บเอาไว้เหมือนมันลับมากๆ"ห้ามแกะอ่านจนกว่าจะถึงห้อง และต้องทำให้สำเร็จ ถ้าทำสำเร็จพี่ๆ ที่มอบหมายภารกิจให้จะเซ็นให้ในสมุดกิจกรรมของน้องที่พี่วินัยเก็บไว้ให้เล่มนี้" พี่วินัยพูดไปก็ชูสมุดนั้นให้ดู พี่ปีสองคนอื่นก็ยื่นกระดาษที่พับไว้มาให้ตามรหัสแต่ละคนจากนั้นก็ปล่อยแถวและให้แยกย้ายกลับห้องกลับบ้านของตัวเอง"เวลาห้าวันต้องทำภารกิจให้ส

EPISODE 20"ซื้อไปกินที่ห้องได้มั้ย อยากอาบน้ำ" พี่ทศกัณฐ์หันมาถามก่อนที่จะไปถึงรถแล้วทำขยับเสื้อของตัวเองที่มันชุ่มเหงื่อ"ห้องนินหรือห้องพี่""แล้วแต่" เขาพูดแล้วกดปลดล็อกประตูเราจึงเดินขึ้นรถไป"ห้องพี่ก็ได้ค่ะ เพราะพี่อยากอาบน้ำ" ฉันบอกแล้วหันไปยิ้มให้เขารู้สึกดีจัง ตื่นเต้นด้วยตอนนี้เหมือนเรากลับมาคบกันเลย แต่ไม่รู้จะใช่หรือเปล่า"งั้นให้เธอไปเอาเสื้อผ้าก่อน" พี่ทศกัณฐ์พูดเสียงเรียบมองไปด้านหน้าขับรถอย่างตั้งใจ"ไปเอาทำไมคะ" ฉันถามด้วยความตกใจและหันไปมองเขา"เผื่อมันดึกไง ขี้เกียจมาส่ง" เขาพูดแล้วหันมามองฉันบ้างเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ "หรือไม่อยากไปแล้ว มีเรื่องจะคุยไม่ใช่เหรอ""..." ฉันเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะพยักหน้าตอบไปด้วยความใจกล้า "ไปก็ไป"เขายิ้มเล็กๆ ขับรถไปส่งซื้อของกินหลายๆ อย่างและไปเอาเสื้อผ้าที่คอนโดของฉันก่อนจะกลับมาที่คอนโดของเขา"พี่ธีจะรู้มั้ย"ฉันเดินตรงไปที่ระเบียงทันทีเมื่อมาถึงห้องของพี่ทศกัณฐ์ วันนั้นมาครั้งหนึ่งแล้วแต่ก็ไม่ได้มาชื่นชมตรงนี้คอนโดพี่ทศกัณฐ์ราคาแพงมาก วิวก็สวยและรู้มาจากพี่นธีว่าพ่อกับแม่เขาซื้อไว้ให้ตั้งแต่มาเรียนที่นี่ฝั่งระเบียงมองเห็นเง

EPISODE 21"ได้พี่ไง น้องญานิน เอามั้ย..."พูดจบอีกฝ่ายก็เป็นคนฉกริมฝีปากฉันไปจูบราวกับใจร้อน โดยที่ฉันไม่ทันได้คิดหาคำตอบ หนังที่เปิดอยู่ไม่มีความหมายอะไรกับเราทั่งคู่เลยแม้แต่น้อยพี่ทศกัณฐ์บดเบียดริมฝีปากของฉันอย่างคนเอาแต่ใจ แทรกลิ้นสากเข้ามาฉกชิมความหวานและตวัดเล่นกับลิ้นเล็กของฉันอยู่เนิ่นนานจนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว"อื้อ~" ฉันตีแผ่งอกของเขาและพยายามดันตัวออกเพื่อหาอากาศหายใจเจ้าของจูบเอาแต่ใจนั้นผละออกแค่ครู่เดียวให้ฉันสูดอากาศเข้าเต็มปอดก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากนั้นอีกครั้งตอนที่เราคบกันมันยังไม่เคยลึกซึ้งขนาดนี้เลย เหมือนเขากำลังสั่งสอนบทเรียนการจูบแบบผู้ใหญ่ให้กับฉันอย่างนั้นแหละ"พะ...พอก่อนค่ะ" ฉันดันหน้าเขาออกแล้วหายใจหอบ "นินจะตายแล้วหายใจไม่ออก""..." พี่ทศกัณฐ์หัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากมาจูบแก้มที่กำลังแดงระเรื่อของฉัน "แค่นี้อย่าเพิ่งตาย ไปตายกับอย่างอื่นดีกว่า""ห้ามคิดไม่ดี" ฉันยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของเขาเบาๆ เป็นเชิงห้ามปราม"คิดไปแล้ว แต่ถ้าไม่ให้ก็ไม่บังคับ" เขาพูดจบก็เลื่อนมือไปหยิบมือถือเครื่องราคาแพงของตัวเองมา แล้วยื่นให้ฉัน "จัดก

"ไปนอนแล้วมั้ยเธอไม่สนใจหนังเลย ดูจะสนใจฉันมากกว่า""นินก็ดูอยู่นี่ไงคะ" ฉันรีบหันไปมองหน้าจอโทรทัศน์ทันที ซบไหล่เขาเหมือนเดิมแล้วกดอกตัวเองเอาไว้และไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปตอนไหนรู้อีกทีก็อยู่ในอ้อมแขนแข็งแรงที่กำลังอุ้มฉันเข้ามาในห้องนอนเขาวางฉันลงบนเตียงนุ่มๆ ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำและขยับมานอนข้างๆ กัน สอดแขนมาให้ฉันหนุนแถมยังใช้แขนอีกข้างกอดไว้อีกด้วยราวกับอยู่ในความฝันอย่างนั้นแหละ ฉันไม่คิดว่าจะมีวันนี้เลย ถ้าไม่นับที่เมาวันนั้นอะนะยิ่งเห็นเขาอยู่บนจอขนาดใหญ่ในมหาวิทยาลัยตอนรับน้องรวมก็คิดว่าฉันคงเอื้อมไม่ถึงเขาแล้ว มีแต่คนชอบเขาทั้งนั้น ส่วนฉันก็แค่แฟนเก่าที่บอกเลิกพี่ทศกัณฐ์แบบไม่ไยดีอีก...ดูเหมือนจะสวยและรวยมากถึงกล้าทำแบบนั้น ถ้าใครรู้เข้าคงได้เขม้นฉันตายตอนนี้เสียงหัวใจเขาเต้นแรงมากไม่ต่างจากฉันเลยมันกระทบกับแก้มฉันที่ซบอยู่บนแผงอกของเขาจนรู้สึกได้เป็นอย่างดีพี่ทศกันจุมพิตลงบนริมฝีปากของฉันแล้วค่อยๆ เลื่อนไปที่ซอกคอจนฉันรู้สึกสยิว"แกล้งหลับนี่อยากเจอลักหลับหรือเปล่า" อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้นมาในความมืด"นินไม่ได้แกล้งหลับ แต่เพิ่งตื่นตอนพี่ทศกัณฐ์คิดไม่ดีต่างหาก" หลอกจ้