บททั้งหมดของ เด็กเลี้ยงประธานร้าย [Set Toxic love]: บทที่ 11 - บทที่ 20

หลังจากที่ชายหนุ่มไปส่งหญิงสาวกลับถึงบ้าน เขาก็ขับรถป้ายแดงคันใหม่ที่เพิ่งถอยออกมาเข้าไปยังคฤหาสน์สุดหรู ทำการจอดรถในช่องที่ว่างอยู่ จากนั้นก็ดับรถ และเดินเข้าไปในตัวบ้าน"ไอ้ตัวดีรู้จักบ้านตัวเองด้วยเหรอ""โหแม่! เจอหน้าก็แซวแรงเลยนะ ผมก็แค่ขี้เกียจกลับบ้านก็เลยนอนค้างคอนโด ขอโทษนะครับ"เขารีบแก้ตัวก่อนจะเข้าไปสวมกอดคุณแม่เพื่อออดอ้อนขอโทษขอโพยยกใหญ่ โดยปกติเขาจะอยู่ที่บ้านเป็นหลัก ไม่ค่อยได้ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกเนื่องจากว่าพี่สาวแต่งงานออกไปแล้ว ในบ้านก็เหลือแค่เขาที่ต้องอยู่เป็นเพื่อนพวกท่านทั้งสองคน หายไปเป็นอาทิตย์ก็ไม่แปลกที่ท่านจะโวยวาย"ไม่ต้องเลยนะ ที่คอนโดมันนอนสบายที่ไหนกันล่ะ บ้านหลังนี้มีแม่บ้านไม่รู้กี่คน อะไรก็มีพร้อมตื่นมาก็ได้กินข้าว ซ่อนอะไรไว้ที่นั่นหรือเปล่า หรือว่าติดผู้หญิง"สมกับเป็นคุณแม่ที่รู้ใจลูกมากที่สุด แต่เขาไม่ยอมรับหรอกนะว่ากำลังติดผู้หญิง ไม่งั้นจะต้องซักถามยกใหญ่ กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตไม่จบไม่สิ้นอีก บอกตามตรงเลยนะว่าไม่ได้อยากมีครอบครัว ด้วยความที่ไม่สามารถมีลูกได้อยู่แล้ว เขาแค่คิดว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะทนอยู่ด้วยได้หรอก แม้กระทั่งแฟนเก่าที่เลิกกั

หญิงสาวอ้าปากค้างอย่างช็อกไปเลย เมื่อได้ยินคำตอบจากชายหนุ่ม ใครจะคิดว่าเขาจะตัดสินใจแบบนั้น ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นจะต้องรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เราสองคนตกลงกันแล้วว่าเขาจะเลี้ยงดูเธอเพื่อร่างกายที่เขาต้องการ"เดี๋ยวก่อนนะคะคือมันเป็นแบบนี้ค่ะ...""ตกลงตามนี้นะครับ ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ผมพาน้องกลับไปอยู่ด้วยได้นะครับ"เขาเอ่ยตัดบทเพราะไม่อยากให้หญิงสาวพูดอะไรที่รังแต่จะทำให้เธอดูเสียหาย ถ้าเกิดเขาพูดออกไปว่าจ้างข้าวฟ่างให้มาเป็นเด็กเลี้ยงเพื่อแลกกับการที่เขาสามารถระบายความใคร่ใส่เธอได้ เธอคงถูกผู้ใหญ่มองไม่ดีสักเท่าไหร่ ทั้งที่หญิงสาวเองก็เป็นเด็กดี ไม่ได้ดื้อรั้นอะไร"แกจะนอนกับน้องได้ยังไง ให้แต่งงานกันก่อนสิวันนี้ให้น้องกลับไปก่อน"คุณหญิงของบ้านรีบเอ่ยดักทางลูกชายไว้ก่อน แม่ของเขาก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้เดี๋ยวก็เป็นเรื่องราวใหญ่โตหรอก พูดอะไรไม่คิดเลยไอ้ลูกคนนี้"ฉันขอโทษด้วยนะรพี ไม่คิดเลยว่าไอ้ลูกชายตัวดีมันจะกล้าทำเรื่องแบบนี้""ถ้าจะโทษก็ต้องโทษทั้งสองฝ่ายค่ะ เราคงจะได้เคลียร์กันยาวนะข้าวฟ่าง""แม่อยากรู้มั้ยครับว่าผมหายไปอยู่ที่คอนโดเป็นอาทิตย์ผมอยู่กับใคร""คุณฟีลิกซ์!"หญิงสาวหันไปร้อ

ดูเหมือนว่าในตอนนี้สถานการณ์จะตึงเครียดไม่น้อยเลย ฝ่ายหนึ่งอยากให้รับผิดชอบด้วยการแต่งงาน แต่อีกฝ่ายหนึ่งไม่ยอมที่จะให้งานแต่งงานเกิดขึ้น จึงเป็นการเจรจาที่ไม่ลงตัวเลยในวันนี้"แต่คุณหญิงคะเด็กเขาไม่ได้รักกัน อยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุขกันทั้งคู่""ไม่มีความสุขจริงเหรอ ถึงแม้จะไม่ได้รักกันแต่ทั้งสองคนก็ดูเข้ากันได้ดีนี่ ไม่อย่างนั้นจะแอบไปอยู่ด้วยกันหรือไง รพีถามลูกแล้วหรือยัง หนูข้าวฟ่างเขาตอบแล้วเหรอว่าไม่มีความสุข"รพีนิ่งอึ้งไปอย่างไม่รู้จะเถียงคุณหญิงอย่างไร เธอไม่เคยถามลูกสาวเลยว่าอยากแต่งงานหรือเปล่า แต่คิดแทนไปแล้วว่ามันไม่ควรจะเกิดขึ้นได้เท่านั้นฟีลิกซ์ที่นั่งเงียบอยู่นานหันไปมองใบหน้าของหญิงสาว ก่อนจะยื่นมือไปตรงหน้าเธอ ข้าวฟ่างเงยหน้าขึ้นมองสบตากับเขา ลังเลอยู่นานก่อนจะยื่นมือของตัวเองไปกุมมือชายหนุ่มเอาไว้"เธอไม่อยากแต่งงานกับฉันเหรอ""คือหนู...""แต่งงานกับฉันเถอะทุกอย่างจะได้จบ เธอก็รู้ว่าฉันทำให้เธอมีความสุขได้"และเมื่อจบประโยคคำพูดนั้นข้าวฟ่างก็หันไปมองสบตาคุณพ่อกับคุณแม่ทันที เธอไม่ได้ไม่อยากแต่งงานกับเขา แต่คุณแม่บอกว่าเราสองคนไม่มีอะไรเหมาะสมกันเลย"แล้วแต่หนูจะต

หลังจากที่ทำงานเสร็จ เขาก็พาหญิงสาวกลับไปที่คอนโดของตัวเอง อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่เพื่อที่จะเดินทางไปยังไนท์คลับย่านดัง ซึ่งมีชื่อว่าผับ Y น้องชายที่สนิทเป็นเจ้าของชื่อวชิ และวันนี้เขานัดกับเพื่อนคนอื่น ๆ ว่าจะพากันไปปาร์ตี้ ในตอนแรกจะพาภรรยากลับไปส่งที่บ้านก่อน แต่คิดไปคิดมาพาเธอออกไปเปิดหูเปิดตาบ้างดีกว่า"สรุปว่าไปกับฉันใช่มั้ย""ถ้าคุณอนุญาตหนูก็ไปค่ะ""อืม งั้นก็ไป"เขาเดินไปเปิดตู้เสือผ้า เพื่อเลือกชุดให้หญิงสาวสวมใส่ แน่นอนว่าต้องเรียบร้อยไม่โป๊ เนื่องจากว่าเขาไม่ชอบให้ภรรยาโชว์เนื้อหนังมันไม่สุภาพ อีกอย่างจะถูกมองว่าไม่น่ารักในสายตาผู้ใหญ่"ใส่ชุดนี้นะ""ได้ค่ะ"หญิงสาวว่านอนสอนง่ายอยู่แล้วจึงไม่มีปัญหาในการพูดคุย อีกอย่างโดยปกติเธอจะแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยมากเป็นทุนเดิม"ฉันจะรอตรงโซฟาแล้วกัน""รับทราบค่ะ"รอยยิ้มสดใสเผยออกมาก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปยังห้องแต่งตัว จากนั้นก็เปลี่ยนชุดที่เขาเลือกให้ด้วยความรวดเร็ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะได้ไปเที่ยวสถานบันเทิง น่าตื่นเต้นมากเลยแหละและเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยหญิงสาวก็ถือกระเป๋า และโทรศัพท์เดินออกมา จากนั้นก็ไปหาชายหนุ่มซึ่งรออยู่แล้ว

หลังจากวันนั้นทั้งคู่ก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ชีวิตที่ไม่หวือหวาแต่อยู่ด้วยความเข้าใจกัน ซึ่งตัวของฟีลิกซ์เองก็คิดว่าตัวเองเลือกไม่ผิด ข้าวฟ่างเป็นเด็กที่น่ารักมาก เขาอยากให้เป็นแบบไหนเธอก็ทำให้ได้ตามคำขอ"พรุ่งนี้คุณฟีลิกซ์มีประชุมช่วงเช้า อาจจะต้องใส่ชุดสูท เอาชุดไหนดีน้า"เธอยืนอยู่ตรงหน้าตู้เสื้อผ้าของเขา กำลังคิดว่าจะหยิบชุดไหนให้เขาสวมใส่ในวันพรุ่งนี้ หน้าที่ในการเป็นภรรยาของคุณฟีลิกซ์ไม่ได้มีอะไรมาก เขาอยากพาไปไหนเดี๋ยวพาไปเอง ตั้งใจเรียนหนังสือให้จบ คอยเลือกเสื้อผ้าให้เขาในแต่ละวัน เมื่อกลับจากทำงานจะต้องมีเวลาอยู่กับเขาทั้งคืน ชีวิตมีแค่นี้แหละ ส่วนคุณพ่อก็ได้ผ่าตัด และหายดีแล้ว ต้องขอบคุณเขาอีกครั้งที่ทำให้เธอมีวันนี้"ชุดนี้ดีกว่า"เธอหยิบชุดสูทสีกรมท่าออกมา พร้อมกับกางเกงเข้าคู่กัน แขวนไว้ตรงหน้าตู้กระจกเพราะเป็นสถานที่ที่เขาจะเปลี่ยนเสื้อผ้าในทุกวัน ในขณะที่เธอกำลังตั้งใจเลือกชุดให้เขาอยู่ก็รู้สึกว่ามีใครบางคนสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง"อ๊ะ... กลับมาแล้วเหรอคะ"หญิงสาวยิ้มก็ออกมาทันทีที่ชายหนุ่มกลับมาถึงที่บ้านแล้ว ฟีลิกซ์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือไปยีผมเธอเล่น