All Chapters of เด็กเลี้ยงประธานร้าย [Set Toxic love]: Chapter 31 - Chapter 40

ชายหนุ่มยืนนิ่งช็อกอยู่ตรงนั้นจนคนเป็นแม่ต้องเดินมาสะกิดเพื่อเตือนสติ หลังจากที่ข้าวฟ่างเดินออกไปเขายังคงนิ่งอึ้งอย่างทำอะไรไม่ถูก ไม่ได้มีความคิดที่อยากจะหย่ากับเธอเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่เขารู้สึกลังเลก็เท่านั้น"แม่ช่วยตบหน้าผมหน่อย ผมกำลังฝันอยู่ใช่หรือเปล่า เมื่อกี้ข้าวฟ่างมาขอหย่าผม ไม่ใช่เรื่องจริงใช่ไหมครับแม่""แม่เคยเตือนแล้วใช่ไหมว่าถ้าแกทำกับน้องแบบนี้วันหนึ่งน้องจะทนไม่ไหว คราวนี้แม่ช่วยอะไรไม่ได้จริง ๆ แกทำตัวเองทั้งนั้น""พ่อช่วยอะไรไม่ได้หรอกนะ ถือว่าเป็นเรื่องของแกกับหนูข้าวฟ่างก็แล้วกัน แกก็คิดซะว่าสิ่งที่น้องพูดออกมาเป็นความจริงทุกอย่าง จะได้สบายใจไง พรุ่งนี้ก็ไปหย่าซะ"ดูเหมือนว่าตอนนี้ไม่มีใครอยู่ฝ่ายเขาเลยแม้แต่คนเดียว ทุกคนเข้าข้างข้าวฟ่างหมดทุกคน รวมถึงคุณพ่อคุณแม่ของเขาด้วย"โธ่เว้ย!"เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย จากนั้นก็วิ่งขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเอง หยิบกุญแจรถแล้วก็กระเป๋าสตางค์รีบเดินทางไปยังโรงพยาบาลโดยที่ไม่ได้นัดคุณหมอไว้ล่วงหน้า เพราะว่าเร่งรีบจนเกินไปในระหว่างที่เดินทางก็หยิบโทรศัพท์กดโทรหาพี่เขย ซึ่งแน่นอนว่าเขากำลังประชุมอยู่ แต่ถ้าเกิดว่าถึงที่โรงพยาบาลเ

รพีนั่งอยู่เป็นเพื่อนของลูกสาวที่สำนักงานเขต แลดูเหมือนว่าสามีของลูกสาวน่าจะไม่ยอมมาเซ็นใบหย่าให้ตามที่ตกลงกัน ก็แอบสังเกตดูอยู่ คิดว่าทางนั้นก็น่าจะเอ็นดูลูกสาวเธออยู่ไม่น้อย ปัญหาชีวิตคู่ควรเป็นเรื่องที่เคลียร์กันสองคน และถ้าคนใดคนหนึ่งไม่ยอมตัดสินใจร่วมกัน ก็คงจะจบปัญหานี้ไม่ได้"นี่มัน 10 โมงแล้วนะคะ ตกลงว่าเขาจะไม่ยอมหย่าให้หนูเหรอ""กลับก่อนดีไหม หรืออยากจะไปเคลียร์กับเขาที่บ้านล่ะ""ไปที่บ้านก็ได้ค่ะ เคลียร์ให้มันจบวันนี้ไปเลย หนูเองก็รู้สึกเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้แล้วค่ะ"ข้าวฟ่างถอนหายใจออกมาด้วยใบหน้าหงุดหงิดเป็นอย่างมาก เธออุตส่าห์จะจบทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น แต่ทำไมเขาถึงลีลาอยู่ได้"หรือว่าเขาจะไม่อยากหย่ากับหนูล่ะ""มีเหตุผลอะไรที่จะไม่อยากหย่ากับหนูล่ะคะ คุณฟีลิกซ์ไม่ได้เชื่อว่าเด็กในท้องเป็นลูกของเขาอยู่แล้ว หนูอุตส่าห์ทำความเข้าใจว่าเขาอาจจะเคยผ่านอะไรมามากมาย จนทำให้กลายเป็นแบบนี้ แต่ดูเหมือนว่ามันไร้ประโยชน์ค่ะ พอหนูยอมแพ้เลือกที่จะทำให้เขาเชื่อแบบนั้น กลับกลายเป็นว่าไม่เชื่อในสิ่งที่หนูพูดอีก สรุปว่าเขาจะเอายังไงคะ"เธอถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยใจ ไม่รู้ว่าจะจัดก

หลายเดือนต่อมา...ชายหนุ่มยังคงตามตื้อภรรยาสุดที่รัก กลับจากทำงานก็มาวุ่นวายอยู่ที่บ้านของเธอ ส่วนข้าวฟ่างเธอให้คุณแม่ลาออกจากการทำงาน ซึ่งตัวเองมีเงินเก็บมากพอที่จะเปิดร้านข้าวแกงเล็ก ๆ จึงคิดว่าหาอะไรให้คุณแม่ทำดีกว่า เป็นความลำบากใจของรพีมากในการไปคุยกับคุณหญิงของบ้าน แต่ทว่าทางนั้นกลับเข้าใจ และยอมให้เธอลาออก แถมยังให้เงินมาอีกก้อนหนึ่ง บอกว่าให้ทำตามใจลูกสาวเพราะตอนนี้เธอกำลังท้องอยู่ ไม่อยากจะให้คนรอบข้างขัดใจเธอแม้แต่คนเดียว เพราะทุกคนอยากที่จะรักษาเยียวยาจิตใจให้กับคุณแม่ที่น้อยออกน้อยใจคนเป็นสามี จนประชดประชันหลายวิธีอย่างที่ทำอยู่"แม่ว่าตกแต่งเป็นสีชมพูดีไหมคะ""ร้านอาหารตามสั่งจะมาตกแต่งเป็นสีชมพู แม่ว่าเอาสีเรียบดีไหม สีขาว สีครีม หรือว่าสีไม้อะไรประมาณนี้""แม่คิดว่าแบบนั้นเหรอคะ"เธอเปิดดูแบบการตกแต่งร้านอาหารในอินเตอร์เน็ต เพราะจะส่งให้ช่างเข้าไปจัดการภายในวันพรุ่งนี้ และร้านของเธอจะพร้อมเปิดในอีกประมาณอาทิตย์หน้า ช่วงนี้ก็เตรียมตัวซื้อของเข้าร้านเป็นหลัก ในระหว่างที่รอช่างเข้าไปจัดการพื้นที่ เธอกับแม่คุยกันว่าเราจะขายข้าวแกงราคา 1 อย่างแค่ 20 บาท 2 อย่างก็ 30 บาท ถึงแ

หลังจากที่คุยกันอยู่ในห้องนานพอสมควร พยาบาลก็พาทั้งสองคนไปยังห้องอัลตร้าซาวนด์ ซึ่งตอนนี้คุณหมอรออยู่แล้ว วันนี้เธออาจจะได้รู้เพศลูก จะได้เตรียมตัวเพราะอีกไม่กี่เดือนเราสองคนก็จะได้เจอลูกแล้ว"พร้อมแล้วนะคะคุณแม่ มานอนลงตรงนี้เลยค่ะเดี๋ยวหมอจะอัลตร้าซาวนด์ให้ดูเด็กน้อย"ข้าวฟ่างทำตามที่คุณหมอสั่งอย่างว่าง่าย โดยที่มีฟีลิกซ์คอยประคองอยู่เคียงข้างไม่ห่าง คุณหมอก็ใช้เจลทาที่ช่วงท้องของเธอ จากนั้นก็ใช้อุปกรณ์บางอย่างหมุนตรงช่วงท้องของเธอ และภาพก็ฉายอยู่บนจอมอนิเตอร์ข้างหน้า"ตรงนี้เป็นศีรษะของน้องนะคะ มีตาสองข้าง มีจมูกโด่งด้วยนะเนี่ย มีปาก มีหูสองข้าง ซ้าย และขวาครบ"ทั้งสองคนมองหน้าจอมอนิเตอร์น้ำตาคลอ ตอนแรกก็ไม่ได้มีความพร้อมในการเลี้ยงเด็กหรอก ตัวเองก็ยังเรียนหนังสือไม่จบเลย แต่ด้วยความที่แต่งงานจดทะเบียนสมรสกับสามี จึงทำให้ทุกคนพอปล่อยผ่านกับเรื่องนี้ได้"แล้วสรุปว่าลูกผมได้เพศอะไรครับ""เดี๋ยวแป๊บนึงนะคะ"คุณหมอค่อย ๆ ตรวจ โดยที่สายตายังมองไปยังหน้าจอมอนิเตอร์ด้วยความตั้งใจ ใช้เวลาอยู่สักพักใหญ่ และดูเหมือนว่าตอนนี้พอมั่นใจมาได้บ้างประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์ ว่าเด็กน้อยเป็นเพศอะไร"น้องเ

หลังจากที่ชำระเงินเสร็จเขาก็พาหญิงสาวเดินทางกลับมาที่บ้าน ซึ่งตอนแรกว่าจะไปส่งเธอที่บ้านของตัวเอง แต่คิดไปคิดมาเขาอยากจะพาคนรักกลับไปที่คฤหาสน์บ้าง หลายเดือนมานี้เธอไม่ยอมย่างกรายเข้าไปเลย"ไปหาคุณพ่อคุณแม่พี่ไหม ท่านคงอยากเห็นใบอัลตร้าซาวนด์ คงอยากจะรู้ว่าหลานเป็นเพศไหน ตัวขนาดไหนแล้ว"เขาก็แค่ลองถามหยั่งเชิงดู ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะไม่ไปเขาก็ไม่โกรธหรอกนะ เพราะรู้ว่าความผิดที่ตัวเองทำมันมีมาก แต่ทว่าเขาคิดผิดแล้วก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อยเลยเธอยอมทำตามคำร้องขอ"ได้ค่ะ"เธอตอบกลับคำขอของของเขา เรื่องที่ชวนไปยังคฤหาสน์ เล่นเอาตกใจไม่น้อยเลย เพราะโดยปกติจะไม่ยอมกลับไปกับเขาเด็ดขาด เพราะยังมีอารมณ์โมโหโกรธคนเป็นสามีอยู่"ทำไมถึง...""พูดเยอะจะไม่ไปแล้วนะคะ"และเมื่อหญิงสาวพูดแบบนั้นชายหนุ่มก็รีบหุบปากของตัวเองลง จากนั้นก็รีบขับตรงไปยังคฤหาสน์เพราะกลัวว่าภรรยาอาจจะเปลี่ยนใจได้ ใบหน้าจากที่มีคำถามแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มออกมาแก้มปริ ใครจะคิดว่าคนรักของเขาจะยินยอมตามใจในที่สุด"ถึงแล้วค่ะ"และเพียงไม่นานเขาก็ขับรถมาจอดยังลานจอดรถของคฤหาสน์สุดหรู เปิดประตูรถเดินลงมาจากนั้นก็เปิดประตูให้ภรรยา ยื่นมือไปตรงห