All Chapters of เด็กเลี้ยงประธานร้าย [Set Toxic love]: Chapter 21 - Chapter 30

หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองคนก็ควงแขนกันเดินไปยังโซนของแบรนด์เนม ซึ่งสิ่งแรกที่เธออยากได้ก็คือน้ำหอม โดยปกติเธอจะเป็นคนที่ไม่ชอบใส่น้ำหอมสักเท่าไหร่ แต่เคยอ่านเจอในอินเตอร์เน็ตบอกว่าใช้บ้างก็ดี ผู้ชายจะได้ชอบก็เลยตัดสินใจที่จะซื้อสักขวดหนึ่ง"เอาอะไรดี""ซื้อน้ำหอมดีไหมคะ""ก็ดีนี่"เขาได้ยินแบบนั้นก็รีบกุมมือภรรยาเดินเข้าไปยังร้านขายน้ำหอมแบรนด์ดัง ซึ่งข้างหน้ามีเคาน์เตอร์อยู่ และมีพนักงานคอยบริการ"สวัสดีค่ะคุณลูกค้า มีอะไรสอบถามได้เลยนะคะทางเรายินดีแนะนำค่ะ""พอดีว่าภรรยาผมอยากได้น้ำหอมสักขวด คุณช่วยแนะนำกลิ่นหน่อยสิ"เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับดันตัวภรรยาให้มายืนอยู่ตรงหน้า โดยที่เขายืนซ้อนอยู่ทางข้างหลัง ในระหว่างที่พนักงานกำลังแนะนำกลิ่นอยู่ ก็ไม่ลืมที่จะให้ลูกค้าเป็นคนลองสูดกลิ่นด้วยตัวเอง"ฉีดใส่ข้อมือแล้วก็ลองดมกลิ่นได้นะคะ""ได้ค่ะ"เธอค่อย ๆ หยิบขวดน้ำหอมขึ้นมาจากนั้นก็ฉีดไปยังข้อแขนของตัวเอง ลองดมกลิ่นดูก่อนจะส่งไปให้ชายหนุ่มลองดมกลิ่นช่วยเธออีกแรง"กลิ่นนี้หอมหวานจังเลยค่ะ""ไหนมาดมสิ"เขาดึงข้อมือหญิงสาวลองดมกลิ่นก่อนจะทำหน้าเหมือนยังไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่"ไม่

หลังจากที่ข้าวฟ่างคุยกับคุณหมอเสร็จ เธอก็รีบเดินทางไปหาเขาที่บริษัท ไม่ลืมที่จะหยิบใบรับรองแพทย์ติดตัวไปด้วย เอาจริงก็แอบตื่นเต้นไม่น้อยเลยไม่รู้ว่าถ้าเกิดคุณฟีลิกซ์รู้ว่าเธอกำลังตั้งครรภ์อยู่เขาจะคิดแบบไหน เอาจริงเธอเครียดไม่น้อยเลยนะ มันส่งผลหลายอย่างทั้งเรื่องการเรียนแล้วก็การใช้ชีวิตในอนาคตข้างหน้า"ไม่เป็นไรนะแม่จะดูแลหนูให้ดีที่สุดเอง คลอดแล้วแม่ค่อยกลับไปเรียนให้จบก็ได้"เธอตัดสินใจว่าจะเอาใจใส่ลูกให้ดีที่สุดก่อน แล้วถ้าเกิดว่าเจ้าตัวเล็กโตได้หลายเดือนอาจจะกลับไปเรียนหนังสืออีกครั้ง ยังไงการศึกษาก็เป็นสิ่งสำคัญ และเป็นความใฝ่ฝันของเธอที่อยากจะเรียนจบ เพราะฉะนั้นเธอไม่ทิ้งความฝันนี้เด็ดขาดหญิงสาวขับรถตรงมาเรื่อย ๆ ก่อนจะเข้าไปจอดยังลานจอดของผู้บริหาร รปภ. ที่เห็นใบหน้าของเธอก็ผายมือเชิญให้เข้าไปจอดรถตรงโซน VIP"สวัสดีครับคุณข้าวฟ่าง""สวัสดีค่ะคุณลุง ขอฝากรถหน่อยนะคะหนูจะขึ้นไปข้างบนค่ะ""ไม่มีปัญหาเลยครับเดี๋ยวทางนี้ดูแลให้เอง"รปภ. ยิ้มกว้างออกมาก่อนจะมองตามหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังจะเดินเข้าไปข้างในบริษัท บางคนที่จดจำเธอได้ก็เอ่ยทักทายภรรยาของเจ้านาย อย่างน้อยพวกเขาควรจะรู้ว่าที

ฟีลิกซ์ทำงานเสร็จก็เดินทางกลับมาที่บ้านด้วยสภาพที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก เขาเองก็ยังคงลังเลกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ใจหนึ่งก็อดคิดไม่ได้ว่าเป็นลูกของตัวเอง ส่วนอีกใจหนึ่งก็กลัวว่าจะถูกหลอก และคงจะเสียมาก เพราะครั้งนี้เขารักเธอมากจนคิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันไปจนแก่เฒ่า"กลับมาแล้วเหรอลูก ทำไมถึงไม่รีบกลับมาน้องไม่สบายอยู่นะ อาเจียนจนหมดแรงเลย""เป็นหนักขนาดนั้นเลยเหรอครับ"ใบหน้าเรียบเฉยของเขาทำให้คนเป็นแม่ถึงกับยื่นมือไปตีไหล่หลายทีเพื่อเรียกสติ เมียตัวเองท้องอยู่แท้ ๆ ทำไมถึงทำหน้าไม่ดีใจเลย"เมียแกท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ ทำหน้าบึ้งหน้าบูดแบบนี้ได้ยังไง ทำหน้าดีใจหน่อยสิ""แม่ก็รู้ว่าเพราะอะไร""แกน่าจะรู้จักเมียตัวเองดีนะ ทำดีกับน้องหน่อยอย่าทำตัวเย็นชาแบบนี้"คนเป็นแม่เอ่ยเตือนสติลูกชาย อยากให้เขาปล่อยวางแล้วก็อยู่กับปัจจุบัน เธอรู้ว่าลูกชายผ่านอะไรมามากมาย แต่มันก็เป็นเรื่องของอดีตแล้ว เพราะฉะนั้นทำปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอ"ก็เพราะว่ารู้จักดีไม่ใช่เหรอ ผมถึง...""ขึ้นไปดูน้องเดี๋ยวนี้"และเมื่อน้ำเสียงเด็ดขาดของคุณแม่เอ่ยขึ้นมา เขาถึงกลับเงียบไป ตัดสินใจเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองเพื่อ

หลังจากที่เธอไปคุยกับคุณแม่กลับมา ก็เริ่มรู้สึกใจชื้นขึ้นมาอีกครั้ง อาจจะเพราะว่าเขาเคยเจอผู้หญิงที่ไม่ดีมาก่อน จึงทำให้มีความคิดที่ลบแบบนั้น เพราะฉะนั้นเธอจะทำให้ฟีลิกซ์กลับกลายมาเป็นคนที่มองโลกในแง่บวก ได้รับรู้ด้วยว่าโลกใบนี้ยังมีผู้หญิงที่ดี และซื่อสัตย์กับเขาอยู่"เข้ามาในครัวทำไมลูก เดี๋ยวก็อาเจียนอีกหรอก แม่ว่าถ้าไม่ไปเดินเล่นที่สวนก็ขึ้นไปนอนพักผ่อนข้างบนเถอะ เข้ามาในห้องครัวมีแต่กลิ่นข้าวเหม็นอาหาร มันไม่ได้สนุกเลยนะถ้าหนูต้องมาแพ้ท้องบ่อย""ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ หนูกินยาแก้อาเจียนมาแล้วค่ะ วันนี้อยากจะเข้าครัวทำอาหารเย็นให้คุณฟีลิกซ์ค่ะ""จะเอาใจสามีหรือเรา ถ้างั้นก็ตามสบายเถอะแม่ไม่ห้ามหรอก ใจ... มาคอยเป็นลูกมือคุณข้าวฟ่างนะ ถ้าเธออยากได้อะไรก็หามาให้ล่ะ"แพรหวานหรือคุณหญิงของบ้านเอ่ยออกมาด้วยความใจดี ก่อนหน้านี้เห็นลูกชายกับลูกสะใภ้ดูตึงใส่กันก็รู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ แต่พอเห็นว่าอยากจะเข้าครัวทำอาหารให้สามีกิน ก็รู้สึกว่ายิ้มออกมาได้บ้าง"ตามสบายเลยนะลูก แต่ว่าถ้าหนูเหนื่อยก็ไปพักผ่อนเข้าใจไหม""เข้าใจค่ะคุณแม่ ขอบคุณมากเลยนะคะที่เป็นห่วงแต่ว่าหนูโอเคแล้วค่ะ"คุณหญิงยื่นม

หลังจากที่ชายหนุ่มกินเค้กเสร็จ ข้าวฟ่างก็ขออนุญาตทางครอบครัวของสามี ว่าวันนี้เธอจะกลับไปนอนค้างที่บ้าน ซึ่งในตอนแรกทุกคนก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่พอนึกได้ว่าที่นั่นก็เป็นบ้านของเธอ และพ่อกับแม่คงไม่ปล่อยให้ลูกสาวได้รับอันตรายอะไรก็เลยไว้วางใจ"หนูอยากกลับไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่บ้างค่ะ หวังว่าคุณพ่อกับคุณแม่จะเข้าใจนะคะ""จ้ะลูกไปเถอะ พ่อกับแม่เองจะไปห้ามอะไรได้ล่ะ อีกอย่างที่นั่นก็บ้านหนู รพีเองก็คงดูแลลูกสาวได้เป็นอย่างดี""ให้ไปส่งหรือเปล่า"ฟีลิกซ์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ถึงยังไงเธอก็ยังเป็นภรรยาของเขา และกำลังอุ้มท้องลูกอยู่ เพราะฉะนั้นหน้าที่ในการดูแลภรรยาก็ยังคงเป็นหน้าที่ของสามีอย่างเขา"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวหนูขับรถกลับเอง""ถ้างั้นก็ดูแลตัวเองด้วยนะ เห็นว่าบ้านอยู่ไม่ไกลหรอกนะก็เลยยอมให้ขับรถกลับ ถ้ามีอะไรรีบโทรมาบอกแม่เลยรู้หรือเปล่า""ค่ะคุณแม่"ข้าวฟ่างยิ้มกว้างออกมาก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณครอบครัวของสามี พวกท่านทั้งสองคนดีกับเธอมาก แต่เราคงทำบุญมาด้วยกันน้อย ถึงได้มาอยู่เป็นครอบครัวเดียวกันได้ไม่นาน"ขอบคุณคุณพ่อกับคุณแม่สำหรับทุกอย่างเลยนะคะ หนูไม่คิดเลยว่าจะมีผู้ใหญ่ที่เอ็นดู