Lahat ng Kabanata ng Dirty Games With The Billionaire: Kabanata 51 - Kabanata 60

I will never, ever forget this day. Simula kaninang umaga hanggang ngayon, wala pang maayos na nangyayari. From getting my car broken down to being found by Leonariz in the middle of the road, to being annoyed by that jerk Kade who tried to ruin my performance earlier, and now this situation. It feels like everything that's happening is really testing my patience!But I should be thankful that this man I'm with right now is so stiff, like he really doesn't want to move.Leonariz was just looking at me, not even blinking. Nang hindi ko naman matagalan ang titig niya habang nakatakip ang kamay ko sa bibig niya ay napalingon ako sa likod ko. Naririnig ko naman ang ingay ng mga babaeng nasa labas, nagkukwentuhan. But when I felt Leonariz move a bit, I looked back at him.He was still staring at me and not doing anything, not even removing my hand from covering his mouth. He didn't look mad also and his expression was different from what I had always seen. Dati kasi ay palaging mapaglaro an

I am so scared. My hands are still shaking and I don't know what to do after seeing the blood. Napalunok ako at nakatuon lang sa kamay ko. Ang tindi na ng takot na naramdaman ko lalo pa at hindi pa rin tumatayo si Leonariz. But when I felt him hold my hand where his blood on it, that's when my gaze turned to him again."You look like you're about to faint."Pagkasabi niya non ay dahan-dahan siyang kumilos. Napatingin rin siya sa akin mismo at dahil doon ay saka ko lang na-realize na nasa kandungan niya nga pala ako."S-Sorry!"Naging pabigat pa ako! Dali-dali akong tumayo at inalalayan siyang bumangon."Can you really stand? C-Can you walk? W-We need to bring you to the hospital. Dumudugo ang ulo mo, eh," halos hindi ko na maidiretso ang pagsasalita dahil sa takot."I'm fine."Nakatayo naman siya ngayon at napahawak sa likod ng ulo niya, at nang tingnan niya ang sarili niyang kamay ay napahikbi na nga ako nang makitang mas maraming dugo ang naroon.Leonariz looked at me and wiped away

Wala akong choice kundi hayaan si Leonariz na mag-drive. Dahil saan ka ba naman makakakita na dalawang tao ang nagmamaneho habang nakaupo ang isa sa kandungan?! I can't believe him! Akala ko pa naman hindi na niya ako hahawakan ulit at magiging behave na siya, pero nagkamali pala ako. Haaa.Naging kumportable na rin ako sa kaniya, lalo na nang sundin naman niya ako kanina sa comfort room. Lumayo pa siya ng kusa, eh. Pero siguro dahil na rin sa kakulitan ko kaya niya ako biglang hinila at sinabi 'yon.I was caught off guard and fell on his laugh. Hindi naman tumama yung ulo ko sa taas ng kotse niya dahil nakaalalay na kaagad ang isa niyang kamay nang hilahin ako kanina. Ang sa akin lang naman kaya ako nakipagtalo ay siya lang rin ang iniisip ko. Syempre, kahit mukhang okay na siya sa paningin ko, paano kung bigla siyang mahilo sa daan habang nagmamaneho?That's dangerous for both of us.Kaya ngayon ay ito at hinayaan ko siyang mag-drive pero hindi ko naman siya inaalisan ng tingin. Bin

I have no choice but to stay with Leonariz. Ako naman ang may kasalanan kung bakit siya nasugatan. Isa pa, natanggal rin talaga ang bandaid sa ulo niya kaya kailangan ko rin 'yon na ayusin. He's my responsibility now] pero bukod don ay nag-aalala talaga ako at kinakabahan pa rin ako kahit na okay naman at walang nakitang hindi maganda sa mga test sa kaniya.Sa ngayon ay iniisip ko lang kung hinahanap na ba ako nila Sir Florence. Hindi ko rin kasi nadala ang cellphone ko. Wala talaga akong kahit anong gamit ngayon dahil nga sasaglit lang sana ako sa comfort room para mag-alis ng galit ko sa ginawa ni Kade. And then... unexpected things happened.Kung bakit ba kasi sinundan pa ako nitong si Leonariz. Hindi naman ako nagtataksil sa kapatid niya, naipaliwanag ko na rin naman 'yon.Napatingin ako sa kaniya habang naglalakad. His hands were in his pockets. Nakatupi na rin ang white long sleeve polo niya hanggang siko at medyo loose na ang pagkakatuck non sa kaniyang pants. His hair was messy

I looked at my wristwatch. Nasa tatlong oras na ata akong namamalagi dito sa villa ni Leonariz. Pagkatapos ko na magluto ng pancit canton niya ay inalalayan ko naman siyang umakyat sa silid niya at dahil bigla daw siyang nahilo, napakataas pa naman ng kwarto niya, sa third floor pa. And when I was about to leave when I saw that he's okay, nakapikit na noon ang mga mata niya, eh.Nagulat ako nang magsalita at sabihin naman na magluto daw ako ng hapunan niya. Sagot ko ay magpadeliver na lang siya kaso naalala ko nga pala na hindi siya basta-basta kumakain ng mga pagkain na hindi luto ng kilala niya. Pero hindi na ako nagreklamo at sinunod na lang ang gusto niya. Kaso syempre nainis ako dahil pakiramdam ko inaalipin naman na niya ata ako.Nang makatapos naman ako sa pagluluto ng ay umakyat ako ulit, nadatnan ko naman siya na nagbabasa ng libro. Nagtaka pa ako non kasi nahihilo daw pero nagbabasa naman? Nang magpaalam ulit ako na aalis na ay huwag daw muna hangga't hindi dumadating ang sek