Tagumpay ang manok na pula na hindi makasama si Arazella sa dinner! hahahahahha yaythank you so much po for reading!
I can’t even swallow my food properly with the heavy silence hanging between me and Leonariz. Ang tunog lang ng kubyertos ang maririnig habang patuloy kami sa pagkain. Ilang minuto na ba ang nakalipas? Hindi pa ganoon katagal—lima, siguro? After I set up everything earlier in this table, habang nasa gilid siya kanina at pinanonood ako ay pagkakita niya naman na nakahanda na ang pagkain ay naupo na rin siya.Hindi na siya nagsalita simula noon, pero kalmado naman ang itsura niya. He's just eating his food quietly, nakailang kuha na nga rin siya ng kanin at ang ulam na niluto ko ay malapit na rin maubos. Siguro ay gusto lang rin talaga niya na may kasabay.Kung ganoon, ay sana inimbita na lang niya 'yong secretary niya at nagsabay sila.Napatingin naman ako sa pinggan ko. I was actually trying to finish my food. Kakaunti lang ang kinuha ko na kanin at ulam, pero hindi ko pa maubos-ubos. Sinusubukan ko rin kasi na huwag magmukhang nagmamadali dahil siguradong mapapansin na naman niya 'yon
I wanted it… I also wanted it to happen. And Leonariz was right because that kiss didn’t feels wrong… even for me. Sa isip ko ay mali, pero nang tumugon na ako sa halik niya ay lahat na naglaho. I forgot e-everything. Even what I did to Lander. I was just focus in his tight embrace, his lips devouring me. And even me l-lost control and just wanted to kiss him back. At para akong sinampal ng ilang beses ngayon sa katangahan ko habang pabalik sa hotel dahil sa mga nangyari sa pagitan namin ni Leonariz. I couldn’t believe that’s how I crave for him. Pati pala ako, n-nasasabik rin sa kaniya. “Sht ka, Arazella,” I cursed myself and pressed my fingers on my lips. Ramdam ko pa rin ang pamamanhid ng mga labi ko. This always happened. Whenever Leonariz kiss me, my body has move on its own. Parang hawak niya na ako, napapasunod, tinutugon ko ang halik niya sa paraan na gusto niya. At ang nakakainis lang, palagi kong sinasabi na, kailangan kong umiwas, kailangan ko siyang kalimutan dahil s
When I saw the picture of Lander and that female student, the first thing that came to my mind was that night when Dad invited him to have dinner with us. I remembered that he had asked permission to leave because there was an emergency and he needed to attend to his student. I was a bit surprised because I thought it was a man. But Lander is a reliable person, friendly even with his students, at alam ko na ginawa niya lang rin ang part niya nang gabing 'to para tulungan ang estudyante niya.Wala akong nakikitang mali dito, and I know that Lander would never put himself in a situation like this. Public place ito, eh, imposible rin na hindi niya malalaman na may mga matang nakatingin sa kanila kapag pinuntahan niya sa bar ang babaeng estudyante niya.Binalingan ko sina Keila at ngumiti ako sa kanila ng tipid. Maybe they're expecting a negative reaction from me."Kung dati pa kuha ang larawan ay alam ko ang tungkol dyan," sagot ko na ikinataas ng mga kilay niya."Nabanggit sa akin ni Lan
Hindi ko agad sinagot ang tawag pero naisip ko na kung iiwasan ko ng iiwasan si Lander lalo na ngayon ay mas maiisip niya na naniwala ako sa nakita kong larawan kahit pa umiiwas na ako sa kaniya dahil sa pagkakamali na ginawa ko.He's now receiving the negative opinions from others when in fact, sa relasyon namin, ako ang unang tumalikod dahil nagkagusto ako sa iba. Ako ang unang nagkasala."Hello..." pagkasagot ko at pagkatapat ng cellphone sa tainga ko ay humugot ako ng malalim na paghinga."Ara, do you... believe me?"Iyon agad ang unang tanong niya sa akin na sigurado akong tungkol sa larawan niya at ng estudyante niya na kumakalat. Pero, wala naman doon ang totoong problema naming dalawa, eh."Alam mo na malaki ang tiwala ko sa 'yo, Lander. Alam ko rin na hindi mo magagawa kung ano man ang hindi magandang iniisip ng iba dahil lang sa picture na 'yon. Hindi kita ganoon na... nakilala."Kaya nga sobra akong nakonsensiya sa ginawa ko sa kaniya. I know he's a kind person, yet, I still
“Ara, okay ka lang ba?”I was deep in thought about what happened last night when Ariana called me. She’s my classmate."Oo. Okay lang ako," sagot ko naman sa kaniya.Narito na kami sa hall at nakikinig sa speaker. Second day sa job fairs and seminar. On the second thought, I wasn't listening. Hours had passed, and my mind felt like it was floating and I was unable to focus. I couldn’t understand anything. My thoughts were still tangled because of my encounter with Leonariz last night. hindi ko inaasahan na makikita ko pa siya pagkatapos ng nangyari sa villa niya. And every time I remember him saying he wouldn’t bother me anymore, a sharp pain hits my chest.Nag-sorry rin siya, hindi lang isa. Humingi siya ng tawad sa lahat ng ginawa niya para sa akin.In that moment, I wanted so badly to explain to him that he misunderstood me. It wasn’t because I loved Lander so much that I defended him like that against my brother. I just didn’t want things to escalate because I knew Lander was inn
Inaasahan ko nang hindi sasama si Leonariz sa imbitasyon ni Lander na mag-lunch kasama namin dahil sa nangyari kagabi. And earlier, when I turned to look at him, he didn’t even glance at me, as if I wasn’t there. But I caught him looking down at my hand that Lander was holding.Sandaling-sandali lang 'yon pagkatapos ay nagpaalam na ito na aalis. Nakaramdam ako ng kirot, lalo pa nang hindi man lang ako nito tinapunan ng tingin kahit isang segundo lang. But... after that, a lot of what ifs rushed through my mind.If Leonariz weren’t a playboy—a man who I know would only end up hurting me because he used to sleep with women and was vocal and real about what he wanted from me—I might have confessed my feelings. Hindi naman rin kasi ako sobrang tanga na basta na lang aamin ng nararamdaman ko pagkatapos ng lahat ng nangyari sa pagitan namin noong umpisa. I know what I like, and I know what I hate the most—and that’s him, his personality.But it's funny how I fell so hard for a man like hi
"I... don't know what to say, Ara..."I understand Reiz's reaction. Napangiti na lang rin ako ng tipid sa sagot niya pagkatapos ko ikwento sa kaniya ang lahat ng nangyari. Simula nang umaga na makita ako ni Leonariz sa daan at isabay nito hanggang sa pangatlong araw ko sa seminar na si Lander na ang nakasama ko."So, when Lander came, he was like he’s guarding you? Hindi ka inalisan ng tingin?"I nodded. Inabot ko ang mango smoothie ko at ininom 'yon. "Ipinaliwanag ko naman rin sa kaniya, Reiz. Pero, matigas ang desisyon niya na susubukan niya ulit. That he will court me again. But... h-he said that we should keep our breakup a secret."Napaikot ang mga mata niya sa sinabi ko.Narito ako ngayon sa pottery shop niya. It's been two days since I came back after the 3 days of job fairs and seminars. Pagkauwi ko ay ang dami kaagad itinanong sa akin ng Kuya Ariston dahil nga alam niya na nasa seminar rin si Leonariz. Ang inaasahan ko naman ay ang pagtatanong niya tungkol sa larawan ni Lande
That's what I felt too... Lander is indeed being selfish. He really doesn't want anyone to know that we already broke up. Even if I told him many times na hindi na namin maaayos ang relasyon namin, patuloy pa rin siya na nakikiusap. And because of my conscience, of what I did to him, hinahayaan ko siya. Pero tama rin ang sinabi ni Reiz kanina, na hindi pwedeng hindi ko ito sabihin sa dad at kay Kuya Ariston, at hindi rin pwede na maging sunod-sunuran ako sa mga gusto ni Lander dahil sa isip ko, ako ang unang nagkamali.Na malaki ang naging kasalanan ko."I just don't understand why Lander is acting like you two have been in a relationship for a year or more. Ayoko na mag-isip pa ng masama, Ara. But what he's doing right now is not right. Sana ay irespeto naman niya ang desisyon mo. Naging totoo ka naman, at agad-agad sinabi mo sa kaniya ang dahilan."That's what I hope too. Pero sa mga nangyayari, ramdam kong hindi rin basta titigil si Lander.I really need to tell Dad and be honest wi