Hahahahhaha eh syempre ikaw ang pinagkaabalahan, Arazella! Sinundan ka kaya ng manok na pula namin! hahahahhahaaThank you so much po for reading!
"Si Kade. Transferee sabi ni Sir Florence, tapos new choir member," sagot ko rin agad sa kaniya.Akala ko ay hindi na niya ako tatanungin tungkol dito. But, wait? Baka iba ang iniisip niya, ha? L-Lalo pa at alam niya na may relasyon pa kaming dalawa ni Lander. "Kanina ko lang rin nakita 'yong si Kade. At hindi rin siya pamilyar kasi nga transferee.""Is he pestering you? Why is he always with you, then? At bakit sinusundan ka niya palagi ng tingin?" my eyebrows furrowed at his questions. Sunod-sunod agad ang mga tanong niya at halos hindi pa nga ako tapos sa pagsasalita."Wait, teka," itinaas ko pa ang isang kamay ko sa kaniya at ibinaba rin 'yon.Aba, ang dami niya naman atang tanong kay Kade? Pero akala ko magkakilala sila sa paraan ng pagtingin niya kanina. Dalawang beses ko pa siyang nahuli na tinititigan ito, eh."Hindi niya ako sinusundan, Leonariz. Hindi r in niya ako kinukulit o ano. Mainit lang ang dugo ko at medyo trip mang-inis dahil na-late ako. Pinaghintay ko sila sa rehe
I have no choice but to stay with Leonariz. Ako naman ang may kasalanan kung bakit siya nasugatan. Isa pa, natanggal rin talaga ang bandaid sa ulo niya kaya kailangan ko rin 'yon na ayusin. He's my responsibility now] pero bukod don ay nag-aalala talaga ako at kinakabahan pa rin ako kahit na okay naman at walang nakitang hindi maganda sa mga test sa kaniya.Sa ngayon ay iniisip ko lang kung hinahanap na ba ako nila Sir Florence. Hindi ko rin kasi nadala ang cellphone ko. Wala talaga akong kahit anong gamit ngayon dahil nga sasaglit lang sana ako sa comfort room para mag-alis ng galit ko sa ginawa ni Kade. And then... unexpected things happened.Kung bakit ba kasi sinundan pa ako nitong si Leonariz. Hindi naman ako nagtataksil sa kapatid niya, naipaliwanag ko na rin naman 'yon.Napatingin ako sa kaniya habang naglalakad. His hands were in his pockets. Nakatupi na rin ang white long sleeve polo niya hanggang siko at medyo loose na ang pagkakatuck non sa kaniyang pants. His hair was messy
Naupo na lang rin ako sa couch habang hinihintay siya. And honestly, while I was waiting for him to come back, naalala ko naman si Lander. Pagkabalik ko, hindi ko alam kung paano ko pa ito ulit haharapin. There's a part of me that understand what he did, pero may parte rin na sobra kong ikinagulat na magagawa nito pala ang ganoon sa akin.Ilang ulit mo na 'yan naiisip, Ara. My hand rose, and I pressed my fingers to my bruised lip. I closed my eyes, and the scene from last night played vividly in my mind—how Lander had forced himself on me."L-Lander--""N-Nasasaktan ako, Lander--""Answer me! Sino?!"My chest tightened, and my throat felt thick, as if I were being choked.That kiss was harsh... it was punishing me. Lander's grip felt like steel, wrapping around me and causing so much pain..."But it's your fault..." I whispered to myself.Kung sana nakausap ko lang ng maaga si Reiz, kung sana tinanggap ko na lang rin kung ano ang nararamdaman ko at sinunod ang gusto ng puso ko, ay bak
I looked at my wristwatch. Nasa tatlong oras na ata akong namamalagi dito sa villa ni Leonariz. Pagkatapos ko na magluto ng pancit canton niya ay inalalayan ko naman siyang umakyat sa silid niya at dahil bigla daw siyang nahilo, napakataas pa naman ng kwarto niya, sa third floor pa. And when I was about to leave when I saw that he's okay, nakapikit na noon ang mga mata niya, eh.Nagulat ako nang magsalita at sabihin naman na magluto daw ako ng hapunan niya. Sagot ko ay magpadeliver na lang siya kaso naalala ko nga pala na hindi siya basta-basta kumakain ng mga pagkain na hindi luto ng kilala niya. Pero hindi na ako nagreklamo at sinunod na lang ang gusto niya. Kaso syempre nainis ako dahil pakiramdam ko inaalipin naman na niya ata ako.Nang makatapos naman ako sa pagluluto ng ay umakyat ako ulit, nadatnan ko naman siya na nagbabasa ng libro. Nagtaka pa ako non kasi nahihilo daw pero nagbabasa naman? Nang magpaalam ulit ako na aalis na ay huwag daw muna hangga't hindi dumadating ang sek
I can’t even swallow my food properly with the heavy silence hanging between me and Leonariz. Ang tunog lang ng kubyertos ang maririnig habang patuloy kami sa pagkain. Ilang minuto na ba ang nakalipas? Hindi pa ganoon katagal—lima, siguro? After I set up everything earlier in this table, habang nasa gilid siya kanina at pinanonood ako ay pagkakita niya naman na nakahanda na ang pagkain ay naupo na rin siya.Hindi na siya nagsalita simula noon, pero kalmado naman ang itsura niya. He's just eating his food quietly, nakailang kuha na nga rin siya ng kanin at ang ulam na niluto ko ay malapit na rin maubos. Siguro ay gusto lang rin talaga niya na may kasabay.Kung ganoon, ay sana inimbita na lang niya 'yong secretary niya at nagsabay sila.Napatingin naman ako sa pinggan ko. I was actually trying to finish my food. Kakaunti lang ang kinuha ko na kanin at ulam, pero hindi ko pa maubos-ubos. Sinusubukan ko rin kasi na huwag magmukhang nagmamadali dahil siguradong mapapansin na naman niya 'yon
I wanted it… I also wanted it to happen. And Leonariz was right because that kiss didn’t feels wrong… even for me. Sa isip ko ay mali, pero nang tumugon na ako sa halik niya ay lahat na naglaho. I forgot e-everything. Even what I did to Lander. I was just focus in his tight embrace, his lips devouring me. And even me l-lost control and just wanted to kiss him back. At para akong sinampal ng ilang beses ngayon sa katangahan ko habang pabalik sa hotel dahil sa mga nangyari sa pagitan namin ni Leonariz. I couldn’t believe that’s how I crave for him. Pati pala ako, n-nasasabik rin sa kaniya. “Sht ka, Arazella,” I cursed myself and pressed my fingers on my lips. Ramdam ko pa rin ang pamamanhid ng mga labi ko. This always happened. Whenever Leonariz kiss me, my body has move on its own. Parang hawak niya na ako, napapasunod, tinutugon ko ang halik niya sa paraan na gusto niya. At ang nakakainis lang, palagi kong sinasabi na, kailangan kong umiwas, kailangan ko siyang kalimutan dahil s
When I saw the picture of Lander and that female student, the first thing that came to my mind was that night when Dad invited him to have dinner with us. I remembered that he had asked permission to leave because there was an emergency and he needed to attend to his student. I was a bit surprised because I thought it was a man. But Lander is a reliable person, friendly even with his students, at alam ko na ginawa niya lang rin ang part niya nang gabing 'to para tulungan ang estudyante niya.Wala akong nakikitang mali dito, and I know that Lander would never put himself in a situation like this. Public place ito, eh, imposible rin na hindi niya malalaman na may mga matang nakatingin sa kanila kapag pinuntahan niya sa bar ang babaeng estudyante niya.Binalingan ko sina Keila at ngumiti ako sa kanila ng tipid. Maybe they're expecting a negative reaction from me."Kung dati pa kuha ang larawan ay alam ko ang tungkol dyan," sagot ko na ikinataas ng mga kilay niya."Nabanggit sa akin ni Lan
Hindi ko agad sinagot ang tawag pero naisip ko na kung iiwasan ko ng iiwasan si Lander lalo na ngayon ay mas maiisip niya na naniwala ako sa nakita kong larawan kahit pa umiiwas na ako sa kaniya dahil sa pagkakamali na ginawa ko.He's now receiving the negative opinions from others when in fact, sa relasyon namin, ako ang unang tumalikod dahil nagkagusto ako sa iba. Ako ang unang nagkasala."Hello..." pagkasagot ko at pagkatapat ng cellphone sa tainga ko ay humugot ako ng malalim na paghinga."Ara, do you... believe me?"Iyon agad ang unang tanong niya sa akin na sigurado akong tungkol sa larawan niya at ng estudyante niya na kumakalat. Pero, wala naman doon ang totoong problema naming dalawa, eh."Alam mo na malaki ang tiwala ko sa 'yo, Lander. Alam ko rin na hindi mo magagawa kung ano man ang hindi magandang iniisip ng iba dahil lang sa picture na 'yon. Hindi kita ganoon na... nakilala."Kaya nga sobra akong nakonsensiya sa ginawa ko sa kaniya. I know he's a kind person, yet, I still
I honestly thought Ariston wouldn’t bring this up dahil ilang beses na kaninang hinintay ko siyang magsabi, but it seems like what’s happening is really bothering him.“How could Mr. Montes have such a massive debt? The last time we talked, your company was doing well, and the sales were still stable.”“Kaya nga. Nagtataka rin ako. Malaking halaga ang nabanggit ni Hazel, that's fckng 50 million. Saan dadalhin ‘yon ni Dad? Wala siyang nabanggit sa akin tungkol sa bagong negosyong itinatayo niya. This is giving me a headache right now. Hindi ko rin muna pwedeng sabihin ‘to kay Ara hangga’t hindi ko nalalaman ang buong dahilan—mas lalo lang siyang mag-aalala at mag-iisip. Ang dami na rin niyang iniintindi lately…”I looked at my phone, still open to my conversation with Arazella Fhatima.She hadn’t replied yet. I sighed, running a hand through my hair. This whole situation was a mess, and Ariston’s frustration was rubbing off on me.“Have you tried calling him again?” I asked.“Of course,
Pagkauwi ko rin galing London, sinimulan ko na ‘yon. May nagawa na ako—actually, mas mabilis kaysa sa dati kong mga tinatrabaho. Maybe because I am excited to give this to her?“Premium materials pa, hindi ka naman gagawa ng ganito for business, imposible ‘yon,” rinig kong sambit pa ni Ariston. Lumalakad ang kamay niya sa lamesa kung nasaan ang iba pang mga gamit. And when he looked at me, I tilted my head and smirked.“What?” tanong ko.“You, ass. Hindi ko na kailangan pang itanong kung para kanino ‘to.”Humalukipkip ako at lumapit sa kaniya. “Don’t you even dare stop me from giving this to your sister–”“Ang piano nga hindi ko na binanggit pa kahit alam kong galit sa ‘yo!” asik niya na ikinangiti kong lalo.“Pero damn you, Leo, sana kahit sa piano na ‘yon hinayaan mo na lang ako at si dad. Iyon ang balak namin na iregalo kay Ara sa graduation niya, eh.”Speaking of graduation, kung hindi sana ako naging duwag, magandang regalo sana ito. But the graduation is near, hindi ko na matata
While I was listening to this ass, I understood more how love can change a person. I was a witness too, because I even experienced how it could turn your world upside down—how it could make you do things you never thought you would, how it could make you weak and strong at the same time. “Reizzan’s presence is my peace, my sanity. Kapag nandito siya, everything feels lighter, mas madali, mas may sense. Pero kapag wala siya… parang loading palagi ang utak ko. Saka iniisip ko pa lang na dalawang linggo? Fck, isang araw nga hindi ako makatagal.” Napailing siya at napabuntong-hininga, saka uminom ulit ng alak. Hindi ko naman napigilan na mapangisi. “Pero hindi na bago na loading ang utak mo.” And he glared at me again. “Gago, kung makapagsalita ka naman parang sobrang close natin. Hindi nga tayo magkaibigan—” “Aren’t we close, Ariston? Ilang beses na kitang tinulungan noon. Hindi pa ba sapat ‘yon?” Sinamaan niya lalo ako ng tingin. “Ngayon inuungkat mo kasi manliligaw ka ng kapatid
Ariston looked at me, but it was fast, now he’s smiling while still browsing on his phone.“Sa itsura mo ay parang wala ka ngang alam,” naiiling niya na sagot sa akin.“Ariston–” nauubos ang pasensiya na tawag ko sa kaniya pero napatigil rin ako nang magsalita ulit siya.“Masyado ka bang na-broken? Talagang nagpakalayo-layo ka na ayaw mong may marinig sa kapatid mo at kay Ara? Nahuli ka rin tuloy sa balita na wala na sila, pati ang kagaguhan na ginawa ng kapatid mo, hindi mo tuloy alam.”“The fck. What is it? At bakit ba ang tagal mong sabihin?” Tumaas ulit ang boses ko dahil talagang binibitin niya pa ako.Wala naman kasing nakarating sa akin. Saka, sino ang magsasabi? Joey knows Lander, but I never asked him to report what my brother was doing o kung ano ang nangyayari sa buhay niya. Isa pa, wala na rin akong naging balita pagkaalis ko ng Pilipinas. Lalo at hindi naman rin ako madalas kausapin ni Lander, hindi na siya sumasagot sa mga mensahe ko.“Huwag mo akong sigawan, at baka pag
“He’s not in the company? Hindi ko siya matawagan.”Nang marinig ko ulit si Ariston ay napatingin ako sa kaniya.“Oo. Kapag dumating si Dad, pakisabi na nag-aalala na kami ni Ara sa kaniya. He’s not like this before.”What I heard piqued my curiosity. Pagkababa ng cellphone ay napatingin sa akin si Ariston at napabuntong hininga.“So, yun na nga, pumunta rin talaga ako dito para makausap ka sa balak mong panliligaw sa kapatid ko, ayokong mapanatag ka at isipin na boto na ako sa ‘yo.”“I wasn’t thinking like that, Ariston. Alam ko naman na ayaw mo rin talaga ako para sa kapatid mo at napipilitan ka lang.”Sa mga sinabi ko ay mula kanina, ngayon siya ngumiti ng malawak–gago.“Buti alam mo, ‘no? Kung may paraan nga para makalimutan ka ni Ara, gagawin ko.”My eyes sharpened at him when I heard what he said. Napaayos ako bigla ng upo at naramdaman ko ang pag-ahon ng inis sa akin. But in the middle of seeing red, I composed myself, trying to calm down. Nangako ako kay Arazella Fhatima na hi
What if Lander knew? But why is he not doing anything?Nanatiling tahimik si Ariston, he’s waiting for me to speak, pero ang ginawa ko ay nagsalin ulit ako ng alak sa baso ko at inisang lagok ‘yon. Ang isipan ko ngayon ay puno ng mga nangyari bago ako umalis ng Pilipinas—kung paano ako pakitunguhan ni Lander, hanggang ngayon na nakabalik na ako na sigurado akong alam na rin niya.Kahit hindi ko siya tawagan para ipaalam, I know he knows I am back.“Hindi kami nagkakausap ng kapatid mo, hindi rin kami madalas magkita dahil nga naghiwalay na rin sila ni Ara. Pero sa huling dinner namin, napansin ko agad na may mali sa kaniya nang kausap siya ni Dad. He wasn’t like that before while he was talking about you. Alam mo naman siguro ang pinupunto ko, Leo?”I was just looking at him. Napailing pa siya bago muling nagpatuloy sa pagsasalita.“He used to talk about his younger brother with so much pride. Sige, sasabihin ko na sa ‘yo—I was jealous before, lalo na kung paano ka purihin ni dad at ni
LeonarizWhen I came back, I wasn't really expecting to meet Arazella Fhatima so soon, knowing that reaching her would never be easy for me. Balak ko na bumalik sa dati na magpadala lang ng mga bulaklak sa kaniya, ng mga regalo nang hindi inilalagay na galing ang mga 'yon sa akin.I told to myself first that I still had to consider Lander, even though I really planned to be a jerk and take Arazella away from him, and then there's also that damn Ariston, who I knew wouldn't back down, especially since I openly told him before that I wanted to get his sister... at alam niya non ang ibig kong sabihin. Like I just wanted to play with her, mess with her emotions, and see how far I could push things.Ang gago ko lang rin talaga non.Wala rin sa isipan ko na magmadali para sabihin kay Arazella ang nararamdaman ko dahil alam ko naman na maaaring hindi niya ako paniwalaan. But then, when I saw her last night in the racetrack, everything I had planned and was already fixed in my mind broke.Ang
Pero obvious na si Kade ang tinutukoy niya kay Leonariz! Hindi ko naman manliligaw ‘yon!Me: Wala akong ibang manliligaw at pakisabi kay kuya, umuwi na siya!Napapikit ako ng mariin at napasandal sa kinauupuan ko pagkasend ko non. Nahilot ko rin ang sintido ko. Bakit ba naniwala ako kay Kuya Ariston na wala siyang sasabihin na iba?Syempre! May init pa siya ng ulo kay Leonariz!Nagpadala na rin ako ng mensahe kay kuya at sinabi kong tigilan na niya ang pagsasabi ng kung ano-ano. I also told him to go home early, alam kong susunod siya agad lalo kung malalaman niyang kasama ko si Reiz pag umuwi.Leonariz: Can we see each other now?Pero imbis na reply ni kuya ang matanggap ko ay itong si Leonariz ulit. Napailing na lang ako dahil talagang aaraw-arawin niya ata akong tanungin kung pwede ba kaming magkita.Kaso may kasunduan kami ni kuya. May punto rin naman siya na dapat ayusin ko muna lahat. Kausapin ang dad, si Lander–Si Lander… ramdam kong ayaw niyang marinig sa akin kung sino ang l
Ngayon ay naglilinis kami dito sa shop. A few minutes after we both cried because of her condition.Ngumiti naman ako ng tipid at umiling. “Mababaw lang rin ang luha ko, saka sino ang hindi maiiyak sa balita na ‘yon, Reiz? Sa kotse pa lang nung nagmamaneho ako grabe na ang kaba ko.”“Sorry, Ara…” hingi niya naman ng paumanhin.“Siguro nablangko lang rin ako at hindi nakapag-isip ng maayos pagkabasa ko ng resulta. Ang talagang pumasok sa isipan ko ay iwan na ang kuya mo dahil ayokong patagalin ang relasyon namin tapos makikita niya akong nanghihina, that would really break me, ang huling gusto kong makita ay masaktan ko si Ariston, Ara.”“Pero masasaktan mo rin siya kung aalis ka ng walang paalam at hindi na babalik pa,” sagot ko.“Babalik ‘yon sa dating buhay niya, magiging babaero ulit,” dagdag ko pa na ikinabuntong hininga ni Reiz.“I prefer this… kaysa ‘yong magdusa siya sa pag-aalaga sa akin, tapos iiwan ko rin siya sa huli… aalis ako na wala nang balikan pa.”“Reiz naman…” sambit