Lahat ng Kabanata ng Dirty Games With The Billionaire: Kabanata 41 - Kabanata 50

I went home straight. Hindi ako pumunta sa imbitasyon ni Nnyx na uminom dahil baka magsapakan na naman kami. My wounds are already healed, and I can't attend a seminar with bruises on my face, kaya tumanggi na ako."Ang gago. Alam kong babawian ako non dahil nung nakaraan ay halos gumapang na siya palabas ng bar."It's 7:00 pm. At pagkarating ko sa bahay ko ay nakita ko na nasunod kaagad ang utos ko kay Andres na magpadala ng mga materyales ng sasakyan sa bahay. Naglakad ako palapit habang isa-isa nang dinadala sa likod ang mga box. Nang makita ko naman na palapit sa akin si Roldan at Andres, ang mga tauhan ko sa factory ay tinanguan ko ang mga ito."Mr. Jimenez, akala po namin nakauwi na kayo. Pinagbuksan na po kasi kami ng guard.""I just arrived," sagot ko dito. I loosened my necktie and crossed my arms. Sinabi ko rin sa guard na kung darating ang mga ito ay pagbuksan pero hindi ko inaasahan na mauuna pa sila sa akin."Kumpleto bang lahat ng sinabi ko?"Tumango si Andres. "Opo, Mr.

I continued to follow Arazella and the woman with her, and when I saw that they were heading to the exit, that’s when I knew they were about to go home. Pero nang makita ko na hinila niya ang babaeng kasama niya sa isang musical store ay nagsalubong ang mga kilay ko. Lalo pa nang mapansin ko ang ngiting-ngiti na mukha niya.The excitement was also visible and I even heard her voice because it was a bit loud.What is it? What did she see to be that excited?Nakaramdam ako ng iritasyon nang maisip na baka lalaki 'yon.Naglakad ako palapit sa musical store, dahan-dahan lang dahil baka bigla rin silang lumabas, lalo't hindi ko tanaw ang loob dahil hindi naman 'yon glass wall. And while I was getting near, I stopped, and the other people walking by did too."It's 2:00 AM... and the rain is falling..."I closed my eyes firmly when I heard the sound of a piano. It wasn't that loud, but enough for the people outside the store to hear. And that voice... I bit my lower lip and swallowed hard. I

Tapos na kaming mag-usap at nakaakyat na ako sa kwarto ko. I still felt bad, at matinding guilt ang mas naramdaman ko nang replyan ko si Lander at magsinungaling na may ginawa lang ako kaya hindi ako kaagad nakasagot. Sinabi ko rin na kinausap ko si Reiz kaya hindi siya makatawag sa akin."Don't take it too long... fix the mess you made, Ara."It was a good decision to talk to Reiz. Gumaan ang pakiramdam ko nang mailabas ko lahat sa kaniya. She listened to everything I had to say before sharing her thoughts. Hindi niya ako kinampihan at sinabi niya talaga na ako ang may mali. Isang buwan mahigit rin daw pala at nakuha niya na talagang lalalim ang nararamdaman ko lalo pa at hindi normal ang mga nangyari sa pagitan namin ni Leonariz."I felt like a btch."Pagkatapos kong sabihin kay Reiz ang lahat, 'yon na lang ang huling mga salita na binitawan ko tungkol sa sarili ko. I cried silently. Hindi ko siya makita ng maayos dahil sa mga luha, pero nasa mukha niya ang disappointment.S-Sino ba

Leonariz didn't even move to stay away from me even after I tried a few times to push him away harder. Wala na rin ata sa isip niya ang binitawan niyang salita kanina na wala siyang gagawin na hindi ko magugustuhan dahil ang atensyon niya ngayon ay nasa mga labi ko. At sa itsura niya... Galit ba siya? Dahil 'yon talaga ang nakikita ko sa ekspresyon ng mukha niya.“Y-You are too close... ano ba?” I removed his hand, but it just went back to my face, making me gulp. He then caressed my bruised lips. Ang init ng hininga niya ay tumatama na rin sa mukha ko dahil sa sobrang lapit namin sa isa't-isa.“L-Leonariz...” I called him again to make him stay away. Nabibingi na ako sa lakas ng pagtibok ng puso ko. Hindi na rin ako mapakali. But he didn't look like he was going to let me go until I told him what happened, hangga't hindi siya nakakakuha ng sagot sa tanong niya. Especially the way he was looking at my lips intently. He also didn’t want to move away even when I tried to push him again.

"Are you okay, Ara?"Bumaling ako kay Sir Florence nang marinig kong magsalita siya."Okay na okay po, sir," sagot ko, nag-thumbs up pa ako sa kaniya.We're heading to the backstage now. Siguro napansin niya na medyo hindi ako mapakali. But it's not because I'm nervous about performing in front of the crowd again—it's more that I'm anxious to see Leonariz watching me play. I don’t know why, but even though I’m usually confident when performing, the moment I know he’s watching, that’s when I feel the anxiety. Kahit ipikit ko ang mga mata ko, nakikita ko sa isipan ko ang titig niya.And I'm more affected now after I admitted everything to myself about what I feel toward him.Wash it away, Arazella. Ang sabi mo, hindi mo na iisipin ang lalaking 'yon. Binalaan ka na rin ng Kuya Ariston. So stop thinking about that man and focus on the reason why you’re in this seminar."Buti at nagsakto sa 'yo ang damit, Ara!" kay Reina naman ako bumaling. Napababa ang tingin ko sa suot ko."Parang sinuka