Napahikbi ako at kinuha ang cellphone ko na nahulog. Tama. Ako ang may kasalanan kaya rin ito nangyari sa akin. P-Pero dapat ba na ganito talaga?Agad kong tinawagan si Reiz para sabihin ang nangyari. Nang masagot niya agad ang tawag ko ay nagpapasalamat talaga ako na gising pa siya."A-Ara, what happened? Why are you crying? And... wait, dumudugo ang labi mo. Anong nangyari—""L-Lander came here... nagkausap na kami, Reiz.""O-Oh God. And he hurt you? H-He hurt you?!"Tumaas ang boses niya at puno 'yon ng galit. Nang tumango ako ay sumabay naman ang mga luha ko sa pagtulo habang si Reiz ay hindi makapaniwala habang dahan-dahan na umiiling."I didn't expect that he would hurt you like that, Ara! Oh my God. Si Lander?""I m-made a mistake...""But that's not enough reason to hurt you like that! Oo, nagkamali ka, pero alam ba niya na sobrang nahirapan rin ang kalooban mo? Na kaya mo gustong tapusin ang relasyon ninyo ay dahil narealize mo na hindi mo na siya mahal? It's not like you foo
Leonariz didn't even move to stay away from me even after I tried a few times to push him away harder. Wala na rin ata sa isip niya ang binitawan niyang salita kanina na wala siyang gagawin na hindi ko magugustuhan dahil ang atensyon niya ngayon ay nasa mga labi ko. At sa itsura niya... Galit ba siya? Dahil 'yon talaga ang nakikita ko sa ekspresyon ng mukha niya.“Y-You are too close... ano ba?” I removed his hand, but it just went back to my face, making me gulp. He then caressed my bruised lips. Ang init ng hininga niya ay tumatama na rin sa mukha ko dahil sa sobrang lapit namin sa isa't-isa.“L-Leonariz...” I called him again to make him stay away. Nabibingi na ako sa lakas ng pagtibok ng puso ko. Hindi na rin ako mapakali. But he didn't look like he was going to let me go until I told him what happened, hangga't hindi siya nakakakuha ng sagot sa tanong niya. Especially the way he was looking at my lips intently. He also didn’t want to move away even when I tried to push him again.
I told Leonariz to drop me off at the highway to avoid drawing any attention at the hotel dahil alam ko nga na may mga estudyante at ibang mga faculty na doon na kadarating lang. At nagpapasalamat naman ako dahil sinunod niya ng walang pagtatanong ang gusto ko. Mabilis lang rin siyang umalis at hindi niya ako tiningnan pa. That’s better. I also don’t want to meet his gaze again.“He knows Lander and I are still in a relationship. He respects that and puts distance.”Kailangan ko rin mag-ingat kahit alam ko na ngayon na hindi na ako guguluhin pa ni Leonariz. Hindi dapat na may makakita sa amin na magkasama dito, mahirap na, kahit iilan lang ang mga tao na kilala silang magkapatid ni Lander ay may posibilidad na mapag-usapan kami kung sakali at hindi ko naman hawak ang isipan ng mga tao.Lalo na ngayon na nakipaghiwalay na ako sa kapatid niya, mas mag-iisip ng dahilan ang iba pag kumalat na wala na kaming relasyon ni Lander. Hindi naman rin kasi sikreto 'yon sa buong university at alam
"Are you okay, Ara?"Bumaling ako kay Sir Florence nang marinig kong magsalita siya."Okay na okay po, sir," sagot ko, nag-thumbs up pa ako sa kaniya.We're heading to the backstage now. Siguro napansin niya na medyo hindi ako mapakali. But it's not because I'm nervous about performing in front of the crowd again—it's more that I'm anxious to see Leonariz watching me play. I don’t know why, but even though I’m usually confident when performing, the moment I know he’s watching, that’s when I feel the anxiety. Kahit ipikit ko ang mga mata ko, nakikita ko sa isipan ko ang titig niya.And I'm more affected now after I admitted everything to myself about what I feel toward him.Wash it away, Arazella. Ang sabi mo, hindi mo na iisipin ang lalaking 'yon. Binalaan ka na rin ng Kuya Ariston. So stop thinking about that man and focus on the reason why you’re in this seminar."Buti at nagsakto sa 'yo ang damit, Ara!" kay Reina naman ako bumaling. Napababa ang tingin ko sa suot ko."Parang sinuka
I will never, ever forget this day. Simula kaninang umaga hanggang ngayon, wala pang maayos na nangyayari. From getting my car broken down to being found by Leonariz in the middle of the road, to being annoyed by that jerk Kade who tried to ruin my performance earlier, and now this situation. It feels like everything that's happening is really testing my patience!But I should be thankful that this man I'm with right now is so stiff, like he really doesn't want to move.Leonariz was just looking at me, not even blinking. Nang hindi ko naman matagalan ang titig niya habang nakatakip ang kamay ko sa bibig niya ay napalingon ako sa likod ko. Naririnig ko naman ang ingay ng mga babaeng nasa labas, nagkukwentuhan. But when I felt Leonariz move a bit, I looked back at him.He was still staring at me and not doing anything, not even removing my hand from covering his mouth. He didn't look mad also and his expression was different from what I had always seen. Dati kasi ay palaging mapaglaro an
"Usap-usapan kanina ng mga teacher yung CEO ng Vallano, Emma. Hindi ba't doon nagtatrabaho ang tita mo?" Biglang nakuha ang atensyon ko sa pag-uusap na 'yon sa labas. Vallano. That's Leonariz's company. Pero pagtingin ko sa kaniya, nakapikit na ang mga mata niya at parang walang pakialam na nabanggit ang kumpanya niya. Is he sleeping? Wait! Oo nga pala! Hindi ba't magbibigay siya ng speech? Paano na? What if it's his turn already? Naalarma naman ako dahil mukhang hindi pa agad matatapos ang mga nag-aayos. Bumaba naman rin ang tingin ko sa relo kong pambisig. Is he done? Pero malabo 'yon dahil kami ang opening performance ng university namin. Tapos, after we performed, I went here to the comfort room and saw him! Baka may ibang magsasalita para sa kaniya? Pero malabo rin 'yon lalo at narito naman siya mismo. "Uy, galante boss nila! Pag 3 years ka na sa company pwede ka na kumuha ng kotse mismo at malaki daw discount pag employee! "True yan. At Oo, doon nagtatrabaho si Tita Ella. Sa
I am so scared. My hands are still shaking and I don't know what to do after seeing the blood. Napalunok ako at nakatuon lang sa kamay ko. Ang tindi na ng takot na naramdaman ko lalo pa at hindi pa rin tumatayo si Leonariz. But when I felt him hold my hand where his blood on it, that's when my gaze turned to him again."You look like you're about to faint."Pagkasabi niya non ay dahan-dahan siyang kumilos. Napatingin rin siya sa akin mismo at dahil doon ay saka ko lang na-realize na nasa kandungan niya nga pala ako."S-Sorry!"Naging pabigat pa ako! Dali-dali akong tumayo at inalalayan siyang bumangon."Can you really stand? C-Can you walk? W-We need to bring you to the hospital. Dumudugo ang ulo mo, eh," halos hindi ko na maidiretso ang pagsasalita dahil sa takot."I'm fine."Nakatayo naman siya ngayon at napahawak sa likod ng ulo niya, at nang tingnan niya ang sarili niyang kamay ay napahikbi na nga ako nang makitang mas maraming dugo ang naroon.Leonariz looked at me and wiped away
Napalunok ako at umayos na sa upuan ko. Ikinabit ko na rin ang seatbelt ko at nanginginig pa rin ang mga kamay ko nang hawakan ko na ang manibela."O-Okay. We'll go now." I said. I saw in my peripheral vision that he was watching me."Are you sure you can drive my car? Baka hindi ang pagkakatama ng ulo ko ang ikamatay ko, eh."I glared at him because of what he said. Itinuon ko na rin ang atensyon ko sa sasakyan niya and started the engine."I-I can drive this. Ano bang pinagkaiba s-sa ibang sasakyan?" tanong ko sa kaniya kahit na kinakabahan ako."Alright," sagot lang niya, pero ramdam ko pa rin na nakatingin siya sa akin.Ilang minuto na ang nakalipas nang makaalis na kami sa hotel at ganoon na lang ang pagkagat ko ng mariin sa pang-ibabang labi ko nang mapagtanto na hindi ko nga pala alam kung saan ang ospital dito.I don't have my phone with me to search! Ano ka ba naman, Arazella Fhatima!Nang sandali akong mapatingin kay Leonariz ay nakasandal na ang siko niya sa bintana sa gilid
Simula nang kulitin ako ni Kade at sabihin niya sa akin na manliligaw siya ay kahapon ko lang naramdaman talaga na totoo na yung mga sinabi niya. And that was also the first time that I felt a pain in my chest while looking into his eyes. Na para bang, naging masyado akong harsh dahil sa hindi ko paniniwala sa kaniya. Na hindi ko man lang nirespeto ang nararamdaman niya para sa akin. "So, he really likes you, Ara. Pero hayaan mo na, at least ngayon nasabi mo na rin naman sa kaniya na hindi mo maibabalik yung feelings niya--well indirectly. For sure gets na ni Kade 'yon," sabi naman ni Reiz. "Hmm. Sana nga rin, okay naman si Kade, kaso...""Kaso may iniintay ka na mahal na mahal mo pa," singit niya na ikinamilog ng mga mata ko. "A-Ang sasabihin ko sana ay kaso, hindi ko naman rin siya type!""Naku..." sundot pa niya sa tagiliran ko na ikinatawa ko.Medyo gabi na sila dumating kanina, 7:00 PM na, sabay sila ng Kuya Ariston. Dahil nga dito na muna sa amin si Reizzan ay usually sabay na
Wala na rin naman naging tanong pa sa akin si Kade at tahimik na lang rin siya hanggang sa malapit na kami sa bahay. Kaya naman niya pa lang itikom ang bibig niya pag kaming dalawa lang, kung ganito ng ganito eh magiging okay rin kami at hindi ko na siya susungitan.Oo nga pala. Hindi ko na rin nareplyan si kuya sa mga mensahe nito, pero bago naman kasi rin kami umalis ng hotel and resort ay nagsabi ako kay Reiz na pauwi na ako. Natagalan nga lang dahil nga kay Reina na ichineck in muna namin sa hotel. Pag ang kuya kasi ang nireplyan ko ay siguradong marami pa siyang magiging tanong.At ito nga... hindi ko na rin pinababa si Kade, pagkadating kasi namin sa bahay ay nasa labas ang Kuya Ariston habang nakahalukipkip at seryoso ang mukha na patingin-tingin sa relo. Napangiwi pa ako at medyo natawa sa itsura niya.Daid niya pa si dad."Anong oras na, Arazella," rinig kong tanong ng kuya habang nakasunod sa akin papasok ng bahay."Mag-nine thirty na.""Aba! Sinagot mo talaga!"I laughed b
Nakaramdam ako ng pag-iinit ng mukha sa nabasa ko. Ang kuya talaga! A-Akala ba niya na magpapadala ako basta-basta sa emosyon ko? Kahit naman nami-miss ko si Leonariz ay sigurado akong kaya ko pa rin magdesisyon ng tama! But you can't blame you brother, Ara. The way you confessed to him your feelings for Leonariz, talagang maiisip ng kuya mo na madadala ka agad sa emosyon at nararamdaman mo pag nagkita kayo!Hindi na ako nakapagreply kay Reiz dahil pagkatapos kong matigilan sa nabasa ko ay napaangat ang tingin ko sa taong lumapit sa akin. I saw Kade handing me a bottle of soda."Nasaan sila Reina?" he asked.Naibaba ko ang cellphone ko at kinuha ko ang iniaabot niya dahil na rin sa atensyon ng ibang mga nasa paligid namin. The people here weren't only Sir Florence's relatives and main family, may iilan na kaclose niya sa trabaho na siguradong binibifyan na ngg ibang lkahulugan ang paglapit sa akin ni Kade dhil alam ng ilan sa mga ito ang naging relasyon namin ni Lander."Nagpalit ng d
"What are your plans after graduation, Ara?"Napatingin naman ako bigla kay Kade sa narinig ko.It's a good thing that he's opening another topic. Baka mawala ang inis ko sa kaniya kapag hindi na siya paulit-ulit sa mga tanong tungkol sa amin in Lander o kung iniisip ko ba ito."Still thinking about it.""Hindi ka magtatrabaho sa wine company ninyo?"I get that he already knows about my family's business. Kababanggit lang kagabi ng kuya at ni dad na nakausap nila itong si Kade. And that... umahon na naman ang inis ko sa kaniya."Oo nga pala. Bakit kailangan mo pang kausapin ang daddy ko, ha? Akala niya manliligaw kita. Do you know it's giving me a bad image? Akala niya may namamagitan na sa atin eh, kakabreak ko lang at--hey, bakit ka ngumingiti?!"At ang loko nakuha pang matuwa!"I just ask for permission, Ara. Of course, pupunta ako sa bahay ninyo non kinabukasan para sundunin ka, it's a great timing to talk to your father. Ayoko naman na maulit ang nakaraan dahil binalaan ako ni Ar
"You're not answering my messages."Muntik namang umikot ang mga mata ko sa narinig kong sinabi ni Kade pagkalabas ko ng bahay namin. Hindi ko nga sinasagot ang mga tawag niya—para saan pa, eh alam naman na rin niya itong bahay namin?"Lowbat ang phone ko kagabi. Hindi ko naicharge," sagot ko na lang kahit full charge na fully charged ang cellphone ko. Umikot na ako sa likod at binuksan ang pinto. Pansin ko naman na sinundan niya ako ng tingin, at nang papasok na ako sa loob ng sasakyan niya, saka ko ulit siya narinig na magsalita."Dito sa harap, Ara."Ikinataas naman 'yon ng isang kilay ko."Diyan na si Jade o si Reina. Dito na ako sa likod," sagot ko. Nang may balak pa siyang sumagot ay mabilis na akong pumasok sa loob ng sasakyan bago pa siya magsalita ulit.It's already eleven in the morning, and I'm still feeling sleepy. Hindi ako nakatulog agad dahil nga sa kwentuhan namin ni Reiz. Buti na lang rin at na-move ang lakad ko ngayong araw.Nasunod rin naman kasi na dito ako kay Ka
Hindi naman ako na-bother sa sinabi ng Kuya Ariston tungkol kay Lander dahil nga kilala ko ito na hindi gagawa ng ganoon habang may relasyon kami. Saka... our relationship lasted for two weeks. Hindi rin nagtagal yung panliligaw nito sa akin. Ang ayoko lang talaga, yung parang naghihintay at naghahanap pa rin ang kuya ng kamalian nito pagkatapos ng nagawa ko. Ako na nga yung nanakit, sana naman hayaan na rin niya si Lander. "Sarap nito, ah? Ikaw ang gumawa, hon?" Tapos na kaming mag-dinner. Nandito naman kami ngayon sa silid ko. Actually, kami lang ni Reiz para sana maikwento ko nga yung pupuntahan ko bukas at kung bakit si Kade ang susundo kaso umepal na naman si kuya. Eh, ayoko nagkukwento talaga pag nandito siya. "Kami ni Ara, hindi ka pa ba aalis?" Salubong ang mga kilay na tanong ni Reiz. Kanina ko pa kasi siya kinakambatan talaga, eh. Na gumawa na siya ng paraan para lumabas si kuya. "Wala naman akong gagawin, hon. Saka dito muna ako—""Ariston, sa kwarto mo naman ako matut
Hindi na rin kami nakatuloy ng pagkukwentuhan ni Reiz dahil dumating na rin ang Kuya Ariston at si dad. 7:45 pm na, tapos na rin naman kaming makaluto ni Reiz at hinihintay na lang rin talaga namin sila para makakain. "Hey, hon, kanina ka pa dumating?" Nakangiting bati ng kuya kay Reizzan pagkalapit. Humalik siya sa pisngi ng kasintahan at naupo sa sofa sa tabi nito."Mga 2 hours ago lang. Nagchat ako, ah? Busy ka na naman masyado kaya hindi mo siguro nacheck.""I didn't charge my phone kaya lowbat na. That's also the reason why hindi ako nakapagmensahe pauwi," pagkasabi non ng kuya ay bumaling siya sa akin. "Kumikilos yung manliligaw mo, ah? Nasa company kanina nagpapalakas kay dad. Nagpaalam pa na bukas ng umaga susunduin ka dahil nga may pupuntahan daw kayo."My eyebrows furrowed at that. Napaawang rin ang mga labi ko at nilingon ang daddy na kababalik lang galing kusina. May hawak na bottled water. "Si Kade?" Tanong ko, hindi natutuwa. Humalakhak naman ang kuya na agad pinalo
Arazella"So, he still has your number? At bakit naman niya tinititigan ang numero mo, Ara? Saka, sigurado ka naman sa mga narinig mo?"Nakangiti si Reizzan habang nakatingin sa akin pagkatapos niyang magtanong ng sunod-sunod. She will stay here with us for the whole week. May renovation kasi sa bahay niya at nang malaman ‘yon ng dad ay ito na ang nag-offer na dumito muna si Reiz sa amin. Of course, natuwa ako dahil makakachikahan ko pa siya sa maraming bagay. “It was shocking talaga, ha!” She added. She was hugging a throw pillow while sitting with her legs crossed. Nasa sala kami ngayon sa bahay at malayang pinag-uusapan ang nangyari kanina lang—ang pagtawag sa akin ng kaibigan ni Leonariz gamit ang numero nito mismo. Ang kaguluhan nilang magkaibigan."I don't know, Reiz..." I almost whispered, biting my lower lip, still surprised about what just happened a while ago. Ilang oras na ang lumipas pero ito, parang minuto lang dahil iba pa rin ang kabog ng dibdib ko. I didn't end the
"Leave." I repeated, this time, dangerously. Kuyom na kuyom ang mga kamay ko habang masama ang tingin sa kaniya, pero dahil si Nnyx ito, na kilala rin ako, muling tumawa siya at sinipat ulit ang sarili habang hawak ang cellphone. "Ang usapan namin ni Graze kailangan mapilit kitang umuwi para makakuha ako ng discount sa napakamahal na hotel niya." What? "I thought you're here on a vacation?" Umiling naman siya. "Hindi, 'no. Pinauuwi ka ni Graze at 'yong inuutang daw niyang mga kotse. Saka, sabi pala ni Sancho, next time ka na lang mag-emote dito sa London, may ipapa-build ata siya sa 'yo na sasakyan niya. Ewan, ako napag-utusan na iuwi kita." About Graze, pwede ko 'yon itawag kay Joey at sa gusto ni Sancho, I will pass this time. Kung uuwi man ako, ibang kotse ang ibi-build ko. That car that I wanted to give to Arazella Fhatima. "Kakatakot ka, Leo. Ngumingiti ka bigla. Kanina lang ang sama ng mukha mo. Pa-check up ka na, fcker. Malala na 'yan." My fingers automatically touches