All Chapters of HEAL MY BROKEN HEART: Chapter 31 - Chapter 40

"BAKIT ang kalat dito?"Napapitlag si Amberlyn nang marinig ang sigaw ng ina. Pagapang itong nagtago sa likod ng malaking sofa."Ma'am..." Humahangos na dumating ang isang katulong na may tangan pang mga kurtina, "Bakit po?" tanong nito kahit na malinaw na narinig ang sinabi ng amo.Sinipa muna ni Corrie ang laruan na nasa may paanan. "Hindi ba't kabilin-bilinan ko sainyong lahat na ayokong naglalaro rito ang batang 'yon?"Nakita ng katulong ang pagsilip ni Amberlyn sa pinagtataguan nito. "Nasaan ang batang 'yon? Hanapin mo! At dalhin mo siya sa akin! Makakatikim na naman siya sa akin ng sakit ng katawan! Ngayon na!""Umakyat na po siya sa kuwarto. Ligpitin ko na lang po ang mga kalat.""Bingi ka ba o boba? Ang sabi ko, dalhin mo rito si Amberlyn! At huwag mo nga akong pangungunahan sa gusto ko!"Nataranta namang tumatakbo si Erin palabas ng kusina. Medyo maingay sa loob niyon kaya hindi niya agad narinig ang pagdating ng amo. Maaga ito. Kaya nga hinayaan niyang maglaro muna ang alag

"HUWAG mo na akong ihatid. Go and meet him."Araw ng paglipad ni Jordan pabalik ng Switzerland. Inabot ng sampung araw ang dapat ay isang linggo lamang na pamamalagi nito sa Pilipinas.Mayroon itong mga responsabilidad na naiwan sa kompanya bilang presidente. Hindi puwedeng matagal na mabakante ang magkasunod na mataas na posisyon ng Magna kung saan ay bise-presidente rin si Jamilla."Is it really okay with you?""No worries." Buong paglalambing nitong pinisil ang baba ni Jamilla. "Alam ko ang dahilan nang pag-uwi mo rito. Matagal mong hinintay ang pagkakataong ito. I won't hinder you in any way.""I'm really lucky to have such a man as understanding as you. You're the best.""Mambobola ka muna ba bago ako umalis?" Sumulyap ito sa suot na relo. "Well, I still have two hours to hear your praises. Bring it on."Natawa si Jamilla. "Alam mo na 'yon. Sige na. Baka maipit ka pa sa traffic."Sumeryoso ang mukha nito. "Just take care of yourself. Sorry if I can't be with you this time."Ginag

NAGPALIPAS muna ng ilang sandali si Jamilla sa cafeteria nang makaalis si Gener. Saka lang siya lumabas nang makaubos ng dalawang tasa ng kape."Thank you po, Ma'am. Balik po kayo."Ngumiti at tumango lang si Jamilla sa waiter na nagbukas sa kanya ng pinto.Tinungo niya ang pinagparadahan niya sa kotse at dinala iyon sa hourly parking lot na nasa unahan lang. Wala pa siya sa mood para magmaneho.Naglakad-lakad si Jamilla habang nasa malalim na pag-iisip. Kahit nailatag na niya ang mga plano sa loob ng walong taon niyang paninirahan sa Switzerland, she still wanted to make it sure that the execution must be flawless. Hindi dapat magkaroon iyon ng munting mali o butas. Because everything will be ruined.Hindi siya maaaring pumalpak. Matagal niyang hinintay ang pagkakataong iyon na makaharap ang mga taong sumira ng kanyang buhay, kinabukasan at pamilya.Sinimulan na niya ang unang hakbang. Gagamitin niya si Gener. Alam niya na malaki ang maitutulong nito. Iisa lang naman sila ng kalaban.

NATUON ang atensiyon ng nagsusugal na mga kalalakihan sa pagdating ni Gener at pabagsak na paglapag ng hindi kalakihan na itim na bag sa mesa na pinaglalatagan ng mga baraha."May trabaho tayo," wika ng binata.Isa sa anim na lalaki ang nagbukas ng bag. At napamulagat ang lahat nang makita sa loob ang bugkos-buskos na mga pera."Boss, lumihis ka na ba ng landas?""Anong klaseng ilegal na trabaho ang pumasa sa panlasa mo?""Baka dr○ga. Malakas ang pasok ng pera roon."Muling nadako ang tingin ng mga lalaki sa laman ng itim na bag. At tumango sa pagsang-ayon ang mga ito sa sinabi ng kanilang kasama."Puwede ring mga armas.""Oo nga. At smuggl!ng. Lalo na ng mga high-end na sasakyan.""Human traff!cking?""Puwede! Uso iyan ngayon sa iba't ibang bansa. At parang gatas kung bumuhos ang pera sa ganyang kalakaran."Habang nagpapalitan ng kanya-kanyang mga opinyon ang lahat, inabala naman ni Gener ang sarili sa pagpalakad-lakad sa loob ng kanilang hideout.Hindi mawala-wala sa isip niya si Ja

NAPAKUNOT ng noo ni Jamilla. Malayo pa lang siya ay natanaw na niya si Tatay Rex na agad tumuwid ang pagkakatayo mula sa sinasandalan nitong kotse.Ipinarada muna niya ang sasakyan sa parking slot ng parking area sa ground floor ng City Royale. Pinagbuksan pa siya ng pinto ng matanda na bumati sa kanya."Tatay Rex, ano pong ginagawa niyo rito?" Sinulyapan niya ang relo sa bisig. "Nakaalis na po si Jordan.""Alam ko. Ikaw and sadya ko."Sandaling natigilan si Jamilla. "Ah, okay po. Mukhang mahalaga nga ang pakay niyo at hinintay niyo pa ang pagdating ko.""Hindi ba ako nakakaabala?"Umiling siya. "Umakyat muna tayo at makapagkape."Magkaabay na ang dalawa sa pagtungo at pagsakay sa elevator. Nakikiramdam si Jamilla. Hindi naman siya kinakabahan at nangangamba sa posibleng pag-usapan nila ni Tatay Rex. Matagal na ring tauhan ito ng pamilya ni Jordan at napatunayan naman niyang mapagkakatiwalaan ito sa lahat nang bagay."Pasok po kayo," imbitasyon niya nang makarating sila sa penthouse.