"HUWAG mo na akong ihatid. Go and meet him."Araw ng paglipad ni Jordan pabalik ng Switzerland. Inabot ng sampung araw ang dapat ay isang linggo lamang na pamamalagi nito sa Pilipinas.Mayroon itong mga responsabilidad na naiwan sa kompanya bilang presidente. Hindi puwedeng matagal na mabakante ang magkasunod na mataas na posisyon ng Magna kung saan ay bise-presidente rin si Jamilla."Is it really okay with you?""No worries." Buong paglalambing nitong pinisil ang baba ni Jamilla. "Alam ko ang dahilan nang pag-uwi mo rito. Matagal mong hinintay ang pagkakataong ito. I won't hinder you in any way.""I'm really lucky to have such a man as understanding as you. You're the best.""Mambobola ka muna ba bago ako umalis?" Sumulyap ito sa suot na relo. "Well, I still have two hours to hear your praises. Bring it on."Natawa si Jamilla. "Alam mo na 'yon. Sige na. Baka maipit ka pa sa traffic."Sumeryoso ang mukha nito. "Just take care of yourself. Sorry if I can't be with you this time."Ginag
"YOU'RE fifteen minutes early, Detective Reyes. Baka naman isipin ng mga tao na may traffic violator dito sa cafeteria."Halos liparin nga ni Gener ang pagtungo roon. At wala itong pakialam sa paligid. Ang tingin nito ay tanging nakatutok lang sa kaharap na babae."Take a seat, Detective."Iilan lang ang kostumer na naroon sa cafeteria. Inukupa ni Jamilla ang isang sulok na malayo sa counter's area. May nag-uumpukan doong ilang empleyado ng lugar."Matagal na akong wala sa serbisyo kaya tawagin mo na lang akong Gener." Naupo ito kaharap ng dalaga at saka ibinalik ang lisensiyang kinumpiska kanina. "Ikaw ang nag-iisang survivor ng pamilya Angeles, hindi ba?""Survivor?" Natawa si Jamilla na pilit ikinubli ang gumuhit na kirot sa puso dulot nang pagkakaalala sa mapait na nakaraan. "That one word sounds scary. But you're right. It was indeed me. Pinili ko talagang mabuhay para sa araw nang paghaharap-harap namin ng mga Villar.""Gaano ka na katatag para bumangga ng isang pader?""I don'
NAGPALIPAS muna ng ilang sandali si Jamilla sa cafeteria nang makaalis si Gener. Saka lang siya lumabas nang makaubos ng dalawang tasa ng kape."Thank you po, Ma'am. Balik po kayo."Ngumiti at tumango lang si Jamilla sa waiter na nagbukas sa kanya ng pinto.Tinungo niya ang pinagparadahan niya sa kotse at dinala iyon sa hourly parking lot na nasa unahan lang. Wala pa siya sa mood para magmaneho.Naglakad-lakad si Jamilla habang nasa malalim na pag-iisip. Kahit nailatag na niya ang mga plano sa loob ng walong taon niyang paninirahan sa Switzerland, she still wanted to make it sure that the execution must be flawless. Hindi dapat magkaroon iyon ng munting mali o butas. Because everything will be ruined.Hindi siya maaaring pumalpak. Matagal niyang hinintay ang pagkakataong iyon na makaharap ang mga taong sumira ng kanyang buhay, kinabukasan at pamilya.Sinimulan na niya ang unang hakbang. Gagamitin niya si Gener. Alam niya na malaki ang maitutulong nito. Iisa lang naman sila ng kalaban.
"JORDAN Guillermo. What a privilege!""Mr. Romeo, nice seeing you again."Magiliw na nagkamay ang dalawang lalaki. Parehong nasa mga mukha nila ang kasiyahan sa muli nilang pagtatagpo na iyon."Mira," tawag ni Al sa sekretarya."Yes, Sir?""Brewed the best coffee we had here. And cancel my appointments. Walang iistorbo sa amin. Maliwanag?""Yes, sir."Nang makalabas ang sekretarya ay nasisiyahan uling hinarap ni Al ang binata. "Have a seat, have a seat!""My apology for coming unannounced. I was on my way back to Switzerland. At naisipan kong daanan ka.""No worries. Masaya akong naalala mo ako. How long since the last time we've seen each other?""Ten years ago.""Yeah, right. I was with your grandpa, desperately offering him to buy his shares to Deynmark Limited. But he declined me, over and over again. He's really firm with his decisions."Sinundan ng tingin ni Jordan si Al sa pagtayo nang kumuha ito ng alak at kopita sa mini island counter ng sarili nitong opisina."You know, I'm
NATUON ang atensiyon ng nagsusugal na mga kalalakihan sa pagdating ni Gener at pabagsak na paglapag ng hindi kalakihan na itim na bag sa mesa na pinaglalatagan ng mga baraha."May trabaho tayo," wika ng binata.Isa sa anim na lalaki ang nagbukas ng bag. At napamulagat ang lahat nang makita sa loob ang bugkos-buskos na mga pera."Boss, lumihis ka na ba ng landas?""Anong klaseng ilegal na trabaho ang pumasa sa panlasa mo?""Baka dr○ga. Malakas ang pasok ng pera roon."Muling nadako ang tingin ng mga lalaki sa laman ng itim na bag. At tumango sa pagsang-ayon ang mga ito sa sinabi ng kanilang kasama."Puwede ring mga armas.""Oo nga. At smuggl!ng. Lalo na ng mga high-end na sasakyan.""Human traff!cking?""Puwede! Uso iyan ngayon sa iba't ibang bansa. At parang gatas kung bumuhos ang pera sa ganyang kalakaran."Habang nagpapalitan ng kanya-kanyang mga opinyon ang lahat, inabala naman ni Gener ang sarili sa pagpalakad-lakad sa loob ng kanilang hideout.Hindi mawala-wala sa isip niya si Ja
"I'LL take my leave. Thank you for your time, Mr. Romeo.""The pleasure is always mine. But are you sure you're not bringing this wine? This is the best among the best."Napasulyap muna si Jordan sa itinuro ni Al na nasa ibabaw ng centre table bago ngumiti. "I really wanted to -""Kung inaalala mo pa rin ang mga staff sa airport, worry not. I can make a quick call to their official.""It's really fine, Mr. Romeo. Hindi pa naman ito ang magiging huli nating pagkikita. You know, I still have lots of business to offer to you that will surely benefit yours."Natawa ito. "I like it, I like it! Alam na alam mo ang kahinaan ko!""Businessmen think alike. Sinu-sino ba naman ang magtutulungan, hindi ba?""True. You know, frankly, nakuha ng Magna ang interes ko. It kept soaring high, mighty, and powerful. Ano bang sekreto ng pamilya mo?""We just strive hard. At sinisiguro namin na wala kaming tinatapakan na mga tao. So, I think God favours those who walk in good and clean life. Don't you agree
NAPAKUNOT ng noo ni Jamilla. Malayo pa lang siya ay natanaw na niya si Tatay Rex na agad tumuwid ang pagkakatayo mula sa sinasandalan nitong kotse.Ipinarada muna niya ang sasakyan sa parking slot ng parking area sa ground floor ng City Royale. Pinagbuksan pa siya ng pinto ng matanda na bumati sa kanya."Tatay Rex, ano pong ginagawa niyo rito?" Sinulyapan niya ang relo sa bisig. "Nakaalis na po si Jordan.""Alam ko. Ikaw and sadya ko."Sandaling natigilan si Jamilla. "Ah, okay po. Mukhang mahalaga nga ang pakay niyo at hinintay niyo pa ang pagdating ko.""Hindi ba ako nakakaabala?"Umiling siya. "Umakyat muna tayo at makapagkape."Magkaabay na ang dalawa sa pagtungo at pagsakay sa elevator. Nakikiramdam si Jamilla. Hindi naman siya kinakabahan at nangangamba sa posibleng pag-usapan nila ni Tatay Rex. Matagal na ring tauhan ito ng pamilya ni Jordan at napatunayan naman niyang mapagkakatiwalaan ito sa lahat nang bagay."Pasok po kayo," imbitasyon niya nang makarating sila sa penthouse.
"LOOK! Yaya, it's a dragonfly!""Dahan-dahan lang! Huwag kang tumakbo! Baka madapa ka!""I want to catch it, Yaya!""Sandali, sandali! Pahinga muna tayo! Hinihingal na ako sa kasusunod sa 'yo!"Napahagikhik si Amberlyn. "I think because you're old, Yaya.""Tinatawag mo na akong matanda? Ikaw na bata ka!"Tumatawang tumakbo si Amberlyn habang habol-habol naman ito ni Erin."Catch me, Yaya! Catch me!"Malaya ang dalawa na makapaglaro sa hardin dahil nasa ibang bansa para sa business ang mag-asawang Miguel at Amelita. Si Corrie naman ay madalas na madaling-araw nang umuuwi."Ayoko na!" Humihingal na tumigil sa paghahabol si Erin. "Timeout muna!""I'll catch the dragonfly, Yaya. Wait for me here, okay?""Huwag kang lalayo!""Yes, Yaya! I'll bring you the dragonfly!""Baka madapa ka!"Mabilis nang tumakbo si Amberlyn at masayang hinahabol ang tutubi. "Got you!" wika nito nang mahuli iyon.Mula sa unahan ay natuon ang tingin ni Jerry sa naulinigan na tinig ng anak na nabaling naman sa kanya
"ANONG ibig sabihin nito?"Bahagyang napapitlag si Gener nang pabagsak na ibinaba ng opisyal niya sa ibabaw ng mesa ang isang asul na folder."Kaya ka ba humingi ng leave para rito?"Nang buklatin ng lalaki ang folder, nakita niya roon ang ilang pahina ng mga papel at larawan ng kanyang grupo during their stakeout sa paghahanap kay Herman."You're trying to open a cold case? And you are doing it behind my back?"Muling napasulyap si Gener sa folder. Marahil ang mga papel na naroon ay tugon mula sa request nila ni Jamilla upang buksan uli ang kaso ng pamilya Angeles."What do you think you're thinking? Nasisiraan ka na ba ng ulo?""Sir -""Hindi mangyayari ang pinaplano mo!"Hinablot ni Gener ang nakasukbit na tsapa sa uniporme kasama ng ang ID saka inilapag ang mga iyon sa mesa. "Dapat noon ko pa ito ginawa.""Where did you get that guts, huh?" panlalaki nito ng mga mata sa binata habang nakalarawan sa namumulang mukha ang galit."This is not simply just guts, but courage. Alam mo ba
PATINGKAYAD ang mga hakbang ni Amberlyn maging ang pagbukas at pagsara ng pinto ng kanyang silid.Dahan-dahan din ang pagbaba niya sa hagdan, palinga-linga sa paligid. Hindi niya pa naririnig ang boses ng kanyang lolo't lola. Wala ang Mommy niya.Tumungo si Amberlyn sa kusina. Naroon ang Yaya Erin niya. Abala ito sa pagkain habang nakikipagkuwentuhan sa isang bagong katulong.Nang masiguro niyang may oras pa siya bago bumalik ang Yaya niya ay saka niya tinahak ang patungo sa silid ng kanyang ama.Sandali munang huminto si Amberlyn nang tumapat sa pinto. Nang walang marinig na ingay sa loob ay marahan niyang pinihit ang seradura.Dere-deretso na siyang pumasok at tumungo sa higaan ng ama."Daddy, when will you wake up? Let's play.""Let's play and be happy!" pag-iingay ng manika nang pindutin ng bata ang tiyan nito."Daddy, Angel also wants to play with you. We miss you. Please, wake up."Biglang naalarma si Amberlyn nang makarinig siya ng mga yabag sa labas. Nasundan iyon ng tinig ng
"MAGALING magtago si Herman. Mukhang magaling din ang taong tumutulong sa kanya..."Pasimple namang napasulyap si Jamilla kay Jordan. Blangko ang reaksiyon nito. Marahil mali talaga siya ng hinala. Hindi nito magagawang maglihim sa kanya."Ang ipinagtataka ko, anong rason bakit siya itinatago?" patuloy na kumento ni Gener."It's either he will be used as a bomb na pasasabugin sa tamang oras o posibleng may kailangan silang protektahan," saad ni Jamilla na hindi naiwasan na sulyapan uli si Jordan."Kung mangyari man iyan o totoo iyan, then it is against the Villar. Kalaban ng mga ito ang tumutulong sa kanya," ani Jack. "Magandang senyales iyan, hindi ba?"Tumango-tango si Jordan. "If that's the case, should we stop looking for him?""Wala rin namang progress ang stakeout ng grupo dahil nga magaling magtago si Herman," wika ni Gener. "How about we focused on the three musketeers?"Natuon ang tingin ng lahat kay Jack."Sina Miguel, Amelita at Corrie Villar ang tinutukoy ko. Sa pagkakaal
"SO, they started the counterpart..."Napahinto sa paghakbang si Jamilla na may tangan na tray ng apat na tasa ng umuusok na tsaa. Sandali muna siyang nanatili roon at pinakinggan ang usapan sa veranda."May mga tao pa rin ang tumutulong sa kanila," wika ni Vhen."Hindi sila madaling bumitiw," tugon ni Jordan. Kasama nito ang tatlo sa mga malalapit na kaibigan. "Not because of loyalty but fear na kapag nakabangon ulit ang mga Villar ay babalikan sila ng mga ito.""Anyway, may nakakatawang balitang nakarating sa akin."Natuon ang tingin ng lahat kay Jack-- the nosy one who loves interfering to other's people lives."Ano 'yon?" tanong ni Jordan."Hindi ko alam kung matatawa ba rito o magagalit ang Daddy mo.""Why?""He was linked to Jamilla.""I heard about it to my daughter," wika ni Dick na sinundan ng pagtawa. "At lalong ginagatungan ni Fred ang kumakalat na tsismis.""Ano ba kasi iyon?" pag-aapura ni Jordan."The Villar called Ella as your Dad's mistress," tugon ni Jack."WHAT?"Nag
"WHO are you?"Napatingin ang babaing nagkakabit ng dextrose sa pagpasok ni Corrie sa silid."Hello, Ma'am.""Tinatanong ko kung sino ka?" Napansin nito ang pagtaas ng isang kilay ng babae. "Aba! Parang gusto mo ng giyera!""Ako po si Monette. I was hired as a private nurse.""Private nurse?" Pinasadahan ng tingin nito ang kabuuan ng kaharap. "And why are you not wearing your uniform?"Napasuyod naman muna si Monette sa suot na white shirt, apricot skirt at itim na rubber shoes. "Uhm, hindi pa lang po ako nakakapagbihis. Inuna kong palitan kasi ang dextrose.""And you're planning to change your clothes in my husband's room?"Napasulyap si Monette sa walang malay na pasyente. At napangisi siya na lalong ikinainis ni Corrie. "Kung magigising man ang asawa niyo kapag naghubad ako rito, siguradong matutuwa si Madam Amelita.""You -""But I always respect my patients and my self kaya imposible ang iniisip ninyo. Sige po, Ma'am." Kinuha niya ang ipinatong na bag sa ibabaw ng isang silya. "M
"ANONG ginagawa mo rito?""Yaya.""Halika ngang bata ka!" Hinatak ni Erin si Amberlyn na inabutan niya sa kuwarto ni Corrie na nagkakalkal doon. "Ang tigas ng ulo mo!""Yaya, sandali lang po!""Hindi!""Please, Yaya?""Naghahanap ka talaga ng sakit ng katawan!"Wala nang nagawa si Amberlyn habang hatak-hatak ni Erin hanggang makabalik sa silid nito."Ayaw mo ba talagang makinig sa akin, ha?" asik niya nang maiupo ang bata sa kama nito. "Alam mong laging mainit sa 'yo ang ulo ng mga tao rito, bakit panay ang gawa mo ng mga bagay na ikaw rin lang ang masasaktan?"Nakayuko ito at nangingiid ang luha. "Sorry po, Yaya.""Sorry ka nang sorry, pero inuulit mo nang inuulit! Anong ginagawa mo sa kuwarta ng nanay mo?""I was looking for my phone."Sandaling napipilan si Erin. Noong isang araw kasi ay kinumpiska ng amo niyang babae ang cellphone ni Amberlyn dahil lang mainit ang ulo nito nang umuwi ng bahay. At nabalingan na naman nito ang bata."Puwede mo namang gamitin ang phone ko.""But Tita
"ALAM mo bang may nakilala akong bata na kapareho nang panlasa ko pagdating dito sa spaghetti."Napasulyap muna si Jordan sa pagkain na ibinibida ni Jamilla. "Really?""She's adorable and cute.""Who's adorable and cute? Me or that child?""What?""Ngayon lang kita narinig na nagbanggit ka nang tungkol sa bata. That's the topic you usually hate and avoid.""Iba si Amberlyn." Ngumiti si Jamilla habang nakatanaw sa kawalan. "Para kasing nakikita ko sa kanya ang anak ko."Hindi umimik si Jordan."Wait here."Tumayo si Jamilla at tumungo sa silid niya. Kinuha niya roon ang cellphone at agad ipinakita kay Jordan ang larawan nilang dalawa ni Amberlyn."Look. I gave her a hard copy. Gusto niya na i-display iyon sa sarili niyang silid.""I'm jealous," saad nito na sinabayan pa ng mahinang pag-iling. "Walong taon na rin tayong magkasama, pero hindi mo pa ginawang wallpaper ang mukha ko."Natawa si Jamilla. "She's just a kid, okay? Huwag mo siyang pagselosan.""Tsk!" Patuloy ito sa pag-iling,
NAMIMIGAT pa ang talukap ng kanyang mga mata. Ang gusto niya ay manatiling tulog upang wala siyang maalala at wala siyang iisipin. Pero ang haplod ng mainit na palad sa pisngi niya ay nag-iimbita sa kanyang kamalayan na gumising. She is longing for that touch since she felt it for the first time. Tila ang dantay niyon ay pumapawi sa mga problema't alalahanin niya sa buhay.Nang dumilat si Jamilla, ngumiti siya sa taong nagbibigay lagi ng kaligtasan at kasiyahan sa kanya. Without this man, she can't be on her own. Ito ang lakas niya, noon at ngayon."How are you?""Jordan.""You sleep like a princess.""Are you my Prince Charming who wakes me up from my deep sleep?"Nakangiting tumango si Jordan. "There's no witch around, so I easily found my way here.""Mabuti naman at hindi ka nahirapan. But for sure, pinagsawaan mo muna akong titigan."Ngumiti ulit ito. "May masakit ba sa 'yo? Do you feel better now?"Bumaba ang tingin ni Jamilla sa kumot na nakatabing sa kanyang katawan. At napamu
"TAHAN na, tahan na.""I want to see my Daddy!""Hindi pa nga puwede kasi nasa ospital pa siya," patuloy na pag-aalo ni Erin sa umiiyak na alaga."But children can go also to the hospital!""Oo, pero hindi papayag ang pamilya mo na pumunta tayo roon.""Bakit po?""Uhm..." Nag-isip siya ng idadahilan, "Baka kasi magkasakit ka rin.""No, Yaya. I'm strong. Please? I want to see my Daddy.""Amber -""Ano bang ingay rito, ha?"Parehong napapitlag sina Amberlyn at Erin nang dumating si Miguel. Halatang lasing ito.Nasa sala ang dalawa at hindi nila inaasahang darating ng maaga ang ginoo.Madalas hatinggabi o madaling-araw na ang buong pamilya umuuwi dahil kaliwa't kanan ang mga party na dinadaluhan ng mga ito. Pero iyon ay noong may DBK at Fab & Style pa.Baka lagi nang umuwi ng maaga ang mag-asawa. At delikado na ang alaga niya ang pagbuntunan ng galit ng mga ito."Lolo..." Lumapit ito sa matanda, "Where's Daddy?""Ikaw!" Hinablot nito sa damit ang apo, "Ikaw ang nagdala ng kamalasan sa bu