All Chapters of Fake Marriage With The CEO: Chapter 141 - Chapter 150

“Take a deep breathe, Natasha.” Panghihikayat ni Ada. Huminga naman ng malalim si Natasha. “I’m sorry.” Greig said sincerely. Kumawala ang buntong-hininga ni Ysabela. Para siyang palamuti na walang silbi. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin kaya hindi rin siya makapagsalita. Kung totoo man na may sakit si Natasha, dapat ay hindi ito namomroblema. Pero hindi niya rin siguro kakayanin na umalis nalang bigla pagkatapos ng mga sinabi ni Greig. Palaging ipinamumukha sa kaniya ni Natasha na parausan lang siya, na hindi siya kayang mahalin ni Greig. Ngayon na hindi man direktang sabihin ni Greig ang nararamdaman nito, ay parang kampante naman siyang may nararamdaman na ito sa kaniya. Kinagat niya ang ibabang labi. Hindi na nagsalita si Natasha, umiyak na lamang ito. “We have to go, Ada.” Ani Greig. “If she needs anything, you can call my assistant, Christoff. You can also call me.” Bilin nito bago naglakad paalis. Nilingon niya pa saglit si Natasha na nakatungo na lamang at humah

“You cooked for me again?” May bahid ng kagalakan sa boses ni Greig.Hinila siya nito at muli na naman siyang napasulyap sa kinauupuan ni Natasha. Nakatingin ang babae sa kanila.Dinala siya ni Greig sa swivel chair nito at pinaupo.“Stay here, saglit nalang kami, Ysa. Tatapusin ko lang.”Nang makaupo siya, ibinaba ni Greig sa mesa nito ang dala niyang bag. Akala niya'y aalis agad ang lalaki, ngunit bumaba ang mukha nito para halikan ang kaniyang noo.Lumayo ang lalaki at tumalikod para puntahan si Natasha na ngayon ay nagbaba na ng tingin. Sumunod na rin si Christoff dala ang isang envelope.“Galing sa finance department.” Ani Christoff.Tinanggap iyon ni Greig at saka inabot ang mga folder na nasa mesa. Muling nag-angat ng tingin si Natasha, nakita niyang nakatingin ito ng mariin sa mukha ni Greig.“Here’s the copy of last year's finance report.” Ani Greig, ibinigay kay Natasha ang envelope. “Pwede mo iyang pag-aralan para may maging guide ka sa pag-aaral ng finances niyo this year.

“Give it to me,” ani Greig at agad na kinuha ang dala niyang maleta. Nanatili siya sa kaniyang kinatatayuan at tiningnan ang malaking bahay sa kaniyang harap. “Ysabela?” Nilingon siya ni Greig. Tiningnan niya ang lalaki, ngumiti siya’t sumunod na. “Ang laki pala ng bahay mo rito?” “You think?” Sinalubong sila ng dalawang kasambahay nang makapasok sa gate. “Magandang umaga, Sir.” Bati ng mas matandang kasambahay. “Magandang umaga, Ma’am.” Bati rin nito sa kaniya, nakangiti ng malaki. Ngumiti rin siya. “Magandang umaga po.” “Nakapagluto na po kami ng pagkain, Sir Greig. Kumain po muna kayo, kami na ang magdadala ng inyong gamit sa taas.” Lumapit ang isang may katandaan nang lalaki sa kanila. “Magandang umaga, Sir. Nakita ko ang pagdaong ng yate, akala ko ay mamayang hapon pa kayo.” “Mas napaaga ang flight, Mang Carding.” Sagot ni Greig. “Ito na ba ang asawa mo, Sir Greig?” Nakangiting baling ni Mang Carding sa kaniya. “Ang ganda-ganda naman, Sir! Bagay na bagay kayo.” Tum

Tahimik na pinagmasdan ni Ysabela ang karagatan. Malakas na umiihip ang hangin at isinasayaw nito ang kaniyang buhok. Tumigil ang yate hindi kalayuan sa daungan. Mula sa kanilang pwesto ay nakikita niya ang malaking bahay nila Greig na siyang nagiging atraksyon sa mga dumadaan na bangka at sasakyang pandagat. “I like this place.” Naisatinig niya sa wakas. Pino ang maputing buhangin, malinaw at malinis ang tubig dagat, at payapa ang buong isla. Maganda ang sikat ng araw at malamyos ang haplos ng hangin sa kaniyang balat. “Let's go to the stern, Ysabela. I want to swim.” Marahan nitong saad. Hinila siya ng lalaki hanggang sa marating nila ang likod ng yate. Nakita niya ang maliit na hagdan sa likod na siyang gagamitin para makalusong pababa sa tubig dagat. “Sige na, titingnan nalang kita. Ayaw ko pang maligo.” Aniya. Ngumiti ang lalaki saka nag-alis ng damit pang-itaas. Tumambad sa kaniyang paningin ang hubad nitong katawan. Bakat na bakat ang abs nito at ang matigas na dibdib. Ma

“May problema ba?” Nag-alala niyang tanong kay Greig. Nag-iwas ng tingin si Greig, nang makitang wala siyang makukuhang sagot ay napalunok na lamang siya at dahan-dahan na naupo sa tapat ng lalaki. Binalot sila ng katahimikan, dahilan para kabahan lalo si Ysabela. “Greig, may problema ba?” Maingat niyang tanong. Nagsalin muli ng wine si Greig sa wineglass at ininom iyon. Isang lagok lamang ay naubos na agad ang laman no'n. Ramdam niya ang tensyon, ngunit hindi niya matukoy kung saan ito nagmumula at kung ano ang dahilan. “Greig.” “Are you pregnant?” Malamig nitong tanong nang maibaba ang wine glass. Natigilan siya. Umawang ang kaniyang labi, hindi inaasahan na magtatanong ng ganoon kadirekta si Greig. “Are you pregnant, Ysabela?” Ulit nito. “Greig…” nangapa siya ng sasabihin. Bakit? Bakit ito nagtatanong? Ngayon niya naman talaga sasabihin kay Greig ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis, ngunit hindi niya naisip na magtatanong ang lalaki. Iba ang kaniyang iniisip na magiging t