“You cooked for me again?” May bahid ng kagalakan sa boses ni Greig.Hinila siya nito at muli na naman siyang napasulyap sa kinauupuan ni Natasha. Nakatingin ang babae sa kanila.Dinala siya ni Greig sa swivel chair nito at pinaupo.“Stay here, saglit nalang kami, Ysa. Tatapusin ko lang.”Nang makaupo siya, ibinaba ni Greig sa mesa nito ang dala niyang bag. Akala niya'y aalis agad ang lalaki, ngunit bumaba ang mukha nito para halikan ang kaniyang noo.Lumayo ang lalaki at tumalikod para puntahan si Natasha na ngayon ay nagbaba na ng tingin. Sumunod na rin si Christoff dala ang isang envelope.“Galing sa finance department.” Ani Christoff.Tinanggap iyon ni Greig at saka inabot ang mga folder na nasa mesa. Muling nag-angat ng tingin si Natasha, nakita niyang nakatingin ito ng mariin sa mukha ni Greig.“Here’s the copy of last year's finance report.” Ani Greig, ibinigay kay Natasha ang envelope. “Pwede mo iyang pag-aralan para may maging guide ka sa pag-aaral ng finances niyo this year.
Hindi pa siya nakakabawi sa nakakalunod nitong halik kaya hindi niya nasundan ang sinasabi nito. “Huh?” “I’ve booked us a flight. Tinatapos ko lang lahat ng trabaho ko para sa susunod na linggo ay magbakasyon tayo. I want to go somewhere with you. I want to spend more time with you.” Umawang ang kaniyang bibig. Hindi niya alam kung seryoso ito. “We're going to one of my resthouse. I… want to pursue you real hard.” Saad nito. Napakurap siya. May kung anong tumutusok sa kaniyang dibdib dahil sa sinabi nito. Iyon ba ang dahilan kung bakit masyadong babad si Greig sa trabaho? Lumamlam ang kaniyang mga mata. Hindi siya makapaniwala na naisip iyon ni Greig na gawin para sa kaniya. Dati, pagkatapos ng kasal ay balik ulit sila sa normal na gawain. Trabaho at bahay lang sila, hindi nito kailanman naisip na magbakasyon sila. Hinalikan nito ang kaniyang noo, may pag-iingat sa halik nito. “So I'd have to miss you for the next few days para masolo kita sa sunod na linggo.” Namula ang ka
“Give it to me,” ani Greig at agad na kinuha ang dala niyang maleta. Nanatili siya sa kaniyang kinatatayuan at tiningnan ang malaking bahay sa kaniyang harap. “Ysabela?” Nilingon siya ni Greig. Tiningnan niya ang lalaki, ngumiti siya’t sumunod na. “Ang laki pala ng bahay mo rito?” “You think?” Sinalubong sila ng dalawang kasambahay nang makapasok sa gate. “Magandang umaga, Sir.” Bati ng mas matandang kasambahay. “Magandang umaga, Ma’am.” Bati rin nito sa kaniya, nakangiti ng malaki. Ngumiti rin siya. “Magandang umaga po.” “Nakapagluto na po kami ng pagkain, Sir Greig. Kumain po muna kayo, kami na ang magdadala ng inyong gamit sa taas.” Lumapit ang isang may katandaan nang lalaki sa kanila. “Magandang umaga, Sir. Nakita ko ang pagdaong ng yate, akala ko ay mamayang hapon pa kayo.” “Mas napaaga ang flight, Mang Carding.” Sagot ni Greig. “Ito na ba ang asawa mo, Sir Greig?” Nakangiting baling ni Mang Carding sa kaniya. “Ang ganda-ganda naman, Sir! Bagay na bagay kayo.” Tum
Sinuklian niya ng parehong intinsidad ang halik ng lalaki. Ipinulupot niya ang kaniyang kamay sa batok nito at mas lalo pang pinalalim ang halik. Hindi niya namalayan na natanggal na pala nito ang kaniyang bra kaya’t ang natitirang saplot na lamang sa kaniya ay ang kaniyang panty na ngayon ay basa na. Dahan-dahan siyang ihiniga ni Greig. Puno ng pag-iingat ang bawat nitong galaw. Binuksan niya ang mga mata at nakitang inalis nito ang suot na t-shirt at binabaklas na ngayon ang belt. Nang maibaba nito ang shorts ay nakita niya agad ang umbok sa boxer nito. Napalunok siya. “We’ll take this slow, Ysabela.” Tila nangangako nitong bulong. Tumango siya. Gusto niya rin na maramdaman si Greig ng buo at maingat. Ayaw niyang madaliin ang lahat lalo pa't matagal silang hindi nagkasama. Kumubabaw sa kaniya ang lalaki. Muli nitong inangkin ang kaniyang labi habang marahan nitong hinahaplos ang kaniyang binti, pataas sa kaniyang tiyan, at tumigil ang isa nitong kamay sa kaniyang dibdib. Nang
Tahimik na pinagmasdan ni Ysabela ang karagatan. Malakas na umiihip ang hangin at isinasayaw nito ang kaniyang buhok. Tumigil ang yate hindi kalayuan sa daungan. Mula sa kanilang pwesto ay nakikita niya ang malaking bahay nila Greig na siyang nagiging atraksyon sa mga dumadaan na bangka at sasakyang pandagat. “I like this place.” Naisatinig niya sa wakas. Pino ang maputing buhangin, malinaw at malinis ang tubig dagat, at payapa ang buong isla. Maganda ang sikat ng araw at malamyos ang haplos ng hangin sa kaniyang balat. “Let's go to the stern, Ysabela. I want to swim.” Marahan nitong saad. Hinila siya ng lalaki hanggang sa marating nila ang likod ng yate. Nakita niya ang maliit na hagdan sa likod na siyang gagamitin para makalusong pababa sa tubig dagat. “Sige na, titingnan nalang kita. Ayaw ko pang maligo.” Aniya. Ngumiti ang lalaki saka nag-alis ng damit pang-itaas. Tumambad sa kaniyang paningin ang hubad nitong katawan. Bakat na bakat ang abs nito at ang matigas na dibdib. Ma
Hapon na nang bumalik sila sa boardwalk. Sinalubong sila ni Mang Carding para ito naman ang magmaniubra ng yate nang bumaba sila.“Sir, may package pong dumating. Galing sa Manila.” Rinig niyang balita ni Mang Carding kay Greig.“Package?”Nilingon ni Greig ang lalaki kaya nauna siyang maglakad.“Kanino raw galing?”Hindi na niya narinig ang sagot ni Mang Carding dahil malayo na siya sa dalawa. Itinulak niya ang mababang gate ng bahay at pumasok sa bakuran. Saka niya lang nakitang sumunod na pala si Greig.“Why didn't you wait for me?” Nagtaas ito ng kilay.Pinagtaasan niya rin ng kilay ang lalaki.“I’m cold, Greig. Malakas ang ihip ng hangin sa labas.” Sagot niya.Unti-unting umangat ang sulok ng labi ni Greig saka ito naglakad palapit sa kaniya. Hinawakan nito ang kaniyang kamay at niyakap siya.“Yeah, let's go inside. It's quite cold here.” Saad nito at sabay na silang pumasok.“May package sa bahay?”“Oo, galing daw sa Manila. Hindi alam ni Mang Carding kung galing kay Mommy dahil
“May problema ba?” Nag-alala niyang tanong kay Greig. Nag-iwas ng tingin si Greig, nang makitang wala siyang makukuhang sagot ay napalunok na lamang siya at dahan-dahan na naupo sa tapat ng lalaki. Binalot sila ng katahimikan, dahilan para kabahan lalo si Ysabela. “Greig, may problema ba?” Maingat niyang tanong. Nagsalin muli ng wine si Greig sa wineglass at ininom iyon. Isang lagok lamang ay naubos na agad ang laman no'n. Ramdam niya ang tensyon, ngunit hindi niya matukoy kung saan ito nagmumula at kung ano ang dahilan. “Greig.” “Are you pregnant?” Malamig nitong tanong nang maibaba ang wine glass. Natigilan siya. Umawang ang kaniyang labi, hindi inaasahan na magtatanong ng ganoon kadirekta si Greig. “Are you pregnant, Ysabela?” Ulit nito. “Greig…” nangapa siya ng sasabihin. Bakit? Bakit ito nagtatanong? Ngayon niya naman talaga sasabihin kay Greig ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis, ngunit hindi niya naisip na magtatanong ang lalaki. Iba ang kaniyang iniisip na magiging t
Nagising si Ysabela na dahan-dahan siyang ibinabababa sa stretcher at inilipat sa isang kama. Mabigat ang talukap ng kaniyang mga mata ngunit pinilit niya ang sarili na magmulat para tingnan kung ano ang nangyayari. Natanaw niya ang babaeng nakasuot ng puting terno. Nakapungos ang buhok nito at may kausap na isa pang babae. “Nahimatay Dra. Velasco, galing pa po sila sa isla.” Rinig niyang sabi nito. “Sinong kasama? May bantay ba?” “Nasa labas po ang asawa ng pasyente Doc, kinakausap ang iba pa nilang kasama. Nagtatanong si Mr. Ramos kung pwede po ba natin kuhanan ng blood sample ang kaniyang asawa, buntis po ito at gusto sanang ipa-DNA test ang bata.” Napasinghap ang doktora. “DNA test? Si Greig Ramos ba ang tinutukoy mo, Dina?” “Oo, Dra. Velasco.” Ipinikit niya ang mga mata nang makitang palapit sa kaniya ang doktor. Naramdaman niyang inilapat nito ang stethoscope sa kaniyang dibdib. “Sa blood sample ay makakakuha tayo, pero kung gustong magpa-DNA test ni Greig, dalawang kla
Maayos na ang buhay ni Ysabela sa piling niya. Masaya na sila.Tahimik na ang buhay nila. Bakit kailangan pang guluhin ng p*t*ng*n*ng Ramos na ‘yon? Masaya naman sila ni Ysabela. Kuntento na sila kung ano ang meron noon. Si Athalia at Niccolò, anak na niya kung ituring. Minahal niya ng buong puso, at tinuring na kaniya.Wala siyang pagkukulang kay Ysabela. Pinagsilbihan at minahal niya ito higit sa kaniyang makakaya.Ano pa ba ang kulang? Bakit kailangan na magkaganito ang pamilyang iningatan at pinaglaban niya?Hindi niya namalayan na hilom na pala ng luha ang kaniyang mga mata dahil sa emosyong nag-uumalpas sa kaniyang dibdib. Muli siyang nagsalin ng alak sa kaniyang baso at miserableng uminom.T*ng*na mo Greig. Bulong niya sa hangin.Sa oras na makauwi siya ng Pilipinas at magkita sila, sisiguraduhin niyang buburahin niya ito sa mundong ibabaw.Iyon lang ang tanging paraan para masolo niya si Ysabela. Dahil hangga't nabubuhay si Greig Ramos, hindi niya makakamtan ang kapayapaan sa
Nililinis ni Ada ang sugat ni Natasha nang mag-ring ang kaniyang cellphone. Nang makitang international call pa iyon, mabilis niyang sinagot ang tawag.“What happened to your card, Natasha?” Galit na tanong ni Alhaj sa kabilang linya.Kahapon pa niya pina-cut ang kaniyang card, pero ngayon lang siguro napansin ni Alhaj ang bagay na iyon.Humugot siya ng malalim na hininga, pilit kinakalma ang kaniyang sarili.“I have to cut it for awhile, Alhaj. May nag-iimbestiga sa akin at pilit inaalam maski ang mga bagay na pinaglalaanan ko ng pera. I can't let them catch me!”Narinig niyang marahas na nagbuntong-hininga si Alhaj.“So, what would happen to us now, ha? Alam mong hindi ko rin pwedeng gamitin ang cards ko! How do you expect us to live here without money?!”Nagtagis ang bagang ni Natasha. Ang kapal ng mukha ng lalaking ito, pera na nga niya ang ginagasta ay may lakas pa ng loob na sigaw-sigawan siya.Magsasalita na dapat siya nang maunahan siya ni Alhaj.“Babalik ako ng Pilipinas. Isa
Patrick. Kumurap siyang muli. Malaki na rin ang pinagbago ni Patrick, halos hindi na niya makilala. Mas naging matured na itong tingnan. Kapansin-pansin ang well-trimmed beard nito na bumagay lalo sa dirty look ng lalaki. Teka. Hindi ba’t si Archie ang ganoon ang pamormahan noon? Naisip niya si Archie. Mas maayos na itong tingnan ngayon kumpara noong nakaraang limang taon. Mas pormal na si Archie. Tila isang kagalang-galang na tao. Ibinuka niya ang kaniyang bibig, ngunit walang salitang lumalabas. Kaya huminga na lamang siya ng malalim. “Come on, Athy. Kukuha tayo ng tubig.” Ani Patrick na agad na umalis sa kaniyang harap, dala ang kaniyang anak. Ilang minuto lang ay bumalik ito, dala ni Athalia ang baso ng tubig habang buhat-buhat pa rin ni Patrick ang bata. Dahan-dahan ibinaba ni Patrick si Athalia at saka lumapit sa kaniya ang lalaki. May inayos ito sa kaniyang bed, naramdaman niyang umaangat ang parte sa kaniyang ulo hanggang sa kaniyang likod. Ngayon ay tila nakaupo na si
“Ysa.”Mabagal niyang ikinurap ang kaniyang mga mata. Sa kaniyang harap ay ang lalaki sa kaniyang mga panaginip.Greig Rain Ramos. The man I loved.Pagod siyang pumikit, kahit pa naririnig niyang hinihiling ni Greig na manatiling bukas ang kaniyang mga mata.Unti-unting bumalik lahat ng sakit, lahat ng masasakit na alaala kasama si Greig, bumalik lahat sa kaniya. Parang kahapon lang nangyari lahat. Bumukas muli ang sugat na akala niya’y hinilom na ng panahon.Somehow, I felt grateful that I forget him for awhile.Sa ilang taon na hindi niya ito maalala, hindi rin nagparamdam ang sakit sa kaniyang puso. Sa limang taon na pinunan ni Alhaj ang responsabilidad ni Greig, hindi niya naisip na baka nga may iba siyang minahal.Akala niya noon si Alhaj ang tanging lalaki sa kaniyang buhay, kaya kahit may pagdududa siya, umaasa pa rin siyang sana bumalik ang alaala niya para tuluyan nang mawala ang mga pagdududang iyon.Ilang beses na nag-play sa kaniyang isip ang una nilang pagkikita ni Greig.
“Sana magising na si Ysabela… para, para makabalik na kayo ng Pilipinas.” Mahina niyang sabi. Somehow, guilt creeped inside her. Alam niyang may problema rin na naghihintay dito sa Pilipinas kung sakaling bumalik na ang pamilya ni Greig. “Pumunta si Natasha sa bahay.” Bigla’y saad ni Greig. Nagsalubong ang kilay ni Gretchen. “H-huh?” “Pinuntahan ka niya, hindi ba?” Tanong ni Greig. Umawang ang labi ni Gretchen. Hindi niya inaasahan na alam ni Greig na pumunta sa kaniya si Natasha. Napakurap siya ng ilang beses. Paano nalaman ni Greig? “Nagkausap na kayo ni Natasha?” Sambit niya. Umiling si Greig bilang tugon. “Hindi pa. What did she tell you?” Natigilan si Gretchen, parang tumigil din ang tibok ng kaniyang puso. May kung anong nagbabara sa kaniyang lalamunan dahil sa tanong ni Greig. Ito na ba ang tamang panahon para sabihin kay Greig ang kaniyang nalaman? Hindi na siya makakapagsinungaling pa, alam ng kaniyang anak na bumisita si Natasha. Ibigsabihin, may nagbabalita sa la
“Nababaliw na ako, dahil kahit anong pilit kong ayusin ang pagsasama namin ni Greig, ang dami pa rin humahadlang! I just want a happy and complete family. Bakit ang hirap no’n? Bakit ayaw ibigay sa akin?”Maagap niyang pinunasan ang kaniyang luha nang tumulo iyon. Totoong nasasaktan siya at hindi niya iyon itatago kay Gretchen.“I’m also ready to let him go, Mom. I was more than willing to sign the divorce paper if it’s the only way that I'd make him happy. Pero paano ako? Paano ang baby namin? Paano kami ng dinadala ko?”Nilunok niya ang mga hikbi.“What would happen to us in the future? Ano? Kukutyain siya dahil hindi maayos ang pamilyang pinagmulan niya? Ganoon ba? Hindi ba't mas maganda na habang wala pa ay putulin na agad ang hirap na kahaharapin niya?”“Natasha.” Nanghihilakbot si Gretchen sa kaniyang naririnig.Kahit paano, nagdududa siya sa pagdadalang-tao ni Natasha, pero kung totoo man na buntis ito at si Greig ang ama, dadalhin habang buhay ng kaniyang konsensya kung hahaya
Pilit iniinda ni Natasha ang sugat sa kaniyang tagiliran. Mabuti na lamang at hindi gaanong malalim ang sugat, dahil kung hindi, napuruhan na siya.Kinagat niya ang ibabang labi, habang pinagmamasdan siya ni Ada na nag-aayos ng kaniyang sarili.“Are you really going to see his Mom, Nat?” May pag-aalang tanong ni Ada.“What else could I f*ck*ng do, Ada? Maghintay hanggang sa makabalik si Greig kasama si Ysabela at ang anak niya? I wouldn't let that happen without making a scene—ah!”Hinawakan niya ang sugat sa kaniyang tagiliran nang kumirot iyon dahil sa kaniyang pagsigaw. Napapamura na lamang siya dahil sa pagkirot no’n.Kaninang umaga lamang siya nakalabas ng ospital, at hiniling ng doktor na magpahinga siya ng mabuti, pero hindi niya kayang manatili nalang sa bahay habang nagkakagulo ang mundo sa labas.“Alam mong hindi ka gusto ni Gretchen, baka magkasagutan na naman kayo.” Paalala ni Ada sa kaniya.Tiningnan niya ang repleksyon ni Ada sa salamin. Lately, napapansin niya na madala
Nang sumunod na araw, dumating si Patrick. Sinundo ito ng mga tauhan ni Greig sa airport at dumiretso agad sa ospital. Nang makita ni Patrick si Ysabela, hindi pa rin makapaniwala ang lalaki na totoo ngang buhay pa rin ito. Ilang taon rin siyang napapaniwala na wala na nga ang babae at sumakabilang-buhay na. Akala niya'y hindi na ulit sila magkikita pa, pero ito ngayon at lumalaban pa rin pala si Ysabela. Wala masyadong nagbago kay Ysabela. Sa isang tingin ay mamumukhaan ito agad, kaya naging sigurado agad si Archie nang makita ang babae, dahil kung siya rin naman ang unang nakakita kay Ysabela, makikilala niya ito agad. “Hi, Ysabela.” Bati ni Patrick sa nakapikit na babae. “Who is he?” Nilingon ni Patrick ang nagsalita, at nakita si Athalia na nakayakap na ngayon kay Greig. Kanina nang dumating siya, natutulog pa ito sa mahabang sofa. Mukhang naalimpungatan dahil medyo mapula pa ang namumungay na mga mata. Tumitig siya sa mukha ni Athalia. T*ng*na. Napapamura nalang talaga si
Walang paglagyan ng kasiyahan ang puso ni Greig, lalo pa’t responsive na si Ysabela. Kahit na hindi pa nito kayang imulat ang mga mata, madalas na nitong igalaw ang mga daliri.Madalas na rin si Athalia sa ospital para kausapin si Ysabela. Ang sabi ng doktor, mabuti at naagapan ang pagdurugo ng pumutok na ugat sa ulo ni Ysabela, kaya malaki ang tyansa na maka-recover pa rin ito.Mahigit isang linggo na sila sa ospital. Bahay-ospital lang lagi si Greig. Samantalang si Archie ay tumuloy sa Rome dahil doon ang huling lead na natanggap nila. Si Archie ang namamahala sa paghahanap kay Alhaj at Niccolò.Susunod din si Patrick sa Sicily para tulungan siyang alagaan si Ysabela. Magaling na doktor si Patrick kaya alam niyang malaki ang maitutulong nito sa kaniya lalo na sa ganitong sitwasyon ni Ysabela.“When will she wake up?” Tanong ni Athalia.Tapos na itong magkulay kaya siya naman ang pagdidiskitahan. Binuhat niya si Athalia at pinaupo sa kaniyang tabi. Kumuha siya ng panibagong coloring