All Chapters of Fake Marriage With The CEO: Chapter 101 - Chapter 110

Umiling siya, pumiksi sa hawak nito sa kaniya.“Bitiwan mo—”Hinila ni Danica ang kaniyang buhok. Malakas ang pagsabunot sa kaniya, buong lakas ang panggigigil nito sa kaniya.“Malandi ka! You wh*r*!” Sigaw nito.“Ito ang dapat sa ‘yo!”Isang malakas na sampal ang lumapat sa kaniyang kaliwang pisngi.Namanhid iyon saglit pero nag-init din agad nang sampalin na naman ni Danica.Gusto niyang lumaban pero masyadong malakas si Danica. Hindi rin nakakatulong na nahihilo pa siya.Sinubukan niyang itulak ang babae pero hindi ito tumigil, muli ay lumapit ito at hinila ang kaniyang buhok. Isang beses pa nitong sinubukan na sampalin siya pero nailagaan niya iyon.Dahilan para manggigil lalo si Danica, kinalmot nito ang kaniyang braso at hindi niya iyon naiwasan.Humapdi ang kaniyang braso at mabilis na dumugo ang markang dinulot ng kuko nito.Malakas siya nitong itinulak pabalik sa sofa.Ang kaniyang tiyan ay halos bumundol sa armrest ng sofa.“We should teach her a lesson Lola Merci.” Panghihi

Umiling si Patrick.“I don't want her to worry too much. Nagamot ko na ang sugat ni Greig kaya kailangan niya lang ng kaunting pahinga, but if you try to runaway from my clinic, then I have to wake him up and chase you.”Nagtaas ng kilay ang lalaki.“I also want to see what would happen next.”Kinunutan niya ng noo si Patrick, marahan naman itong natawa.“Kidding, Ysabela.”Hinawakan nito ang kaniyang braso para igiya siya palabas ng kuwarto pero pumiksi siya.“Kailangan mo nang bumalik sa kuwarto mo. If you don't want a blood sample and another IVF then I wouldn't insist it. Pero kailangan mo rin magpahinga.”Umiling siya.“G-gusto ko muna manatili rito.”Natigilan si Patrick. Pagkaraan ay tumango ito.“Fine, I will go out, but I will keep an eye on the surveillance system. Mamaya niyan ay umalis ka bigla.”Hindi siya nagsalita.Umalis ng silid si Patrick dahilan para maiwan siya kasama si Greig.Mahimbing ang pagkakatulog ng lalaki.Lumapit siya para tingnan ang kalagayan nito. Naka

Pumasok si Christoff sa silid dala ang mga kailangan ni Greig. Ilang beses niyang tinawagan ang numero nito pero hindi naman sumasagot kaya pumasok na siya.Inilagay niya sa sofa ang mga dalang paper bag na ang laman ay mga damit ni Greig at Ysabela.Sinulyapan niya ng tingin ang kama ng pasyente at medyo natigilan pa siya nang makitang nakaupo si Mr. Ramos at nakapikit habang yakap si Ysabela, samantalang mahimbing ang tulog ng babae sa dibdib nito.Kumunot ang noo ni Christoff nang makita ang dalawa. Nakabenda ang ulo ni Mr. Ramos ngunit hindi kagaya ni Ysabela, hindi naman ito naka-hospital gown.Sino ba sa kanila ang pasyente?Inilapag niya ang pagkain na dala sa maliit na mesa. Sumilay ang munting ngiti sa kaniyang labi. Siguro kung hindi lamang niya kilala ng husto ang dalawang ito, baka naisip niyang napaka-sweet ng mag-asawa.Nang matapos ay ibinalik niya ang tingin sa kanila, pero agad siyang tumayo ng tuwid nang makitang malamig ang tingin sa kaniya ni Greig. Gising na ito.

Kumunot ang noo ni Christoff. Hindi niya alam kung susundan si Ysabela o hindi. Pumasok siya sa loob ng silid para tingnan ang nangyayari pero mabilis din siyang natigilan nang makita si Greig at Natasha. Nakayakap ang babae kay Greig habang inilalayo naman ng lalaki ang una. “Christoff.” Tawag sa kaniya ni Greig nang makita siya. “Find someone to send Natasha back.” Namutla ang mukha ni Natasha nang marinig ang sinabi nito. Hindi niya pa gustong umalis. Gusto niyang manatili at yakapin si Greig pero pinigilan na siya ng lalaki. “Sinabi ko na sa iyo, Nat. Kailangan mo nang bumalik.” “A-ayaw ko, Greig. Dito lang ako—” “Christoff.” Hindi na pinansin ni Greig ang kaniyang sinasabi. “Please send her off.” Puno ng lungkot at hinanakit ang mukha ni Natasha habang tinitingnan si Greig. Ngunit hindi na ito tumingin sa kaniya. Bagkus ay malamig nitong tiningnan si Christoff na hanggang ngayon ay nanatiling nakatayo at naguguluhan sa nangyayari. “What are you still standing there fo

“At ikaw, sino ka sa tingin mo? Asawa ka lang sa papel. Wala naman nararamdaman para sa iyo si Greig. He’s just using you to satisfy his needs. You’re nothing but a toy for him to use. I feel sorry for you, ang taas ng tingin mo sa sarili mo samantalang wala ka namang pinagkaiba sa mga babaeng handang itapon ang sarili para lang paglingkuran si Greig!” Nagpupuyos sa galit si Natasha. Isang sarkastikong ngiti ang sumilay sa labi ni Ysabela. “You really know those things, huh? Iyong kayang itapon ang sarili para lang paglingkuran si Greig. Hindi ba ganoon ka naman? You would throw yourself to him, ang pagkakaiba lang… mukhang hindi ka niya tinanggap ngayon.” Nanlaki ang mga mata ni Natasha. Tama nga siya. Halata sa mga mata nito ang pag-iyak. Sigurado siyang tinanggihan ito ni Greig. O pinalis ni Greig. Nang makita ang gulat sa mukha nito ay mas lalo niyang nakumpirma. “How dare you?” Natasha breathlessly said. “And one more thing, Natasha. You should thank me, I was able to sati