Umiling si Patrick.“I don't want her to worry too much. Nagamot ko na ang sugat ni Greig kaya kailangan niya lang ng kaunting pahinga, but if you try to runaway from my clinic, then I have to wake him up and chase you.”Nagtaas ng kilay ang lalaki.“I also want to see what would happen next.”Kinunutan niya ng noo si Patrick, marahan naman itong natawa.“Kidding, Ysabela.”Hinawakan nito ang kaniyang braso para igiya siya palabas ng kuwarto pero pumiksi siya.“Kailangan mo nang bumalik sa kuwarto mo. If you don't want a blood sample and another IVF then I wouldn't insist it. Pero kailangan mo rin magpahinga.”Umiling siya.“G-gusto ko muna manatili rito.”Natigilan si Patrick. Pagkaraan ay tumango ito.“Fine, I will go out, but I will keep an eye on the surveillance system. Mamaya niyan ay umalis ka bigla.”Hindi siya nagsalita.Umalis ng silid si Patrick dahilan para maiwan siya kasama si Greig.Mahimbing ang pagkakatulog ng lalaki.Lumapit siya para tingnan ang kalagayan nito. Naka
Naihilamos ni Greig ang mga kamay sa kaniyang mukha dahil sa frustrasyon na nararamdaman.Bakit pagdating kay Ysabela ay parang nauubusan siya ng dahilan para manatiling matino?Hindi siya nagdadalawang-isip na manakit ng ibang tao kapag nasasaktan ito.Tumitig siya sa maamo nitong mukha.Mahimbing ang pagkakatulog nito na animo'y walang pinoproblemang kahit na ano.Hinaplos niya ang buhok nito at parang bumibigat lalo ang kaniyang dibdib.She couldn't even protect herself. Bulong niya sa sarili.Malalim ang pagkunot ng kaniyang noo habang nakatitig siya sa mukha ng babae. Hindi na siya makakatulog pa kaya naman hinintay nalang niyang mag-umaga. Nagpalit na rin siya ng damit sa loob ng banyo habang si Ysabela ay nasa kama pa rin.Itinipa niya ang numero ni Christoff at ilang ring lang ay sumagot na ito.“Sir Greig.” Bati ni Christoff sa mababa at napapaos na boses.Halatang kagigising lang.Tiningnan niya ang sariling repleksyon at napakunot noo.Medyo maputla siya.“Kamusta ‘yong in
Pumasok si Christoff sa silid dala ang mga kailangan ni Greig. Ilang beses niyang tinawagan ang numero nito pero hindi naman sumasagot kaya pumasok na siya.Inilagay niya sa sofa ang mga dalang paper bag na ang laman ay mga damit ni Greig at Ysabela.Sinulyapan niya ng tingin ang kama ng pasyente at medyo natigilan pa siya nang makitang nakaupo si Mr. Ramos at nakapikit habang yakap si Ysabela, samantalang mahimbing ang tulog ng babae sa dibdib nito.Kumunot ang noo ni Christoff nang makita ang dalawa. Nakabenda ang ulo ni Mr. Ramos ngunit hindi kagaya ni Ysabela, hindi naman ito naka-hospital gown.Sino ba sa kanila ang pasyente?Inilapag niya ang pagkain na dala sa maliit na mesa. Sumilay ang munting ngiti sa kaniyang labi. Siguro kung hindi lamang niya kilala ng husto ang dalawang ito, baka naisip niyang napaka-sweet ng mag-asawa.Nang matapos ay ibinalik niya ang tingin sa kanila, pero agad siyang tumayo ng tuwid nang makitang malamig ang tingin sa kaniya ni Greig. Gising na ito.
Nag-angat siya ng tingin sa nakabenda nitong ulo.Ang ulo naman nito ang may sugat, hindi ang kamay, pero dahil sa guilt na nagparamdam ay napaiwas ng tingin si Ysabela. Dahil iyon sa kaniya, hindi naman si Greig magkakaroon ng sugat sa ulo kung hindi dahil sa kaniya, hindi ba?Kinalas niya ang kamay ni Greig, hinayaan naman siya nito. Muli siyang naupo sa sofa, sa tabi ng lalaki, at saka kumuha ng mga prutas na natalupan na nito.Inilagay niya sa bibig ni Greig ang mansanas, kinain naman iyon ng lalaki habang nakatitig sa kaniya.Hindi niya matagalan ang tingin ni Greig kaya sa tuwing sinusubuan niya ito ay nag-iiwas din siya agad ng tingin.Ngunit nanatiling nakatitig sa kaniya ang lalaki, ramdam nito ang kaniyang pagkailang.Nang maubos ang mansanas ay saka lamang siya kumuha ng grapes.Inilagay niya ang isa sa bibig nito.“We're not getting divorced.” Ani Greig.Natigilan si Ysabela. Kumunot ang kaniyang noo at nagtatanong na ibinalik ang tingin kay Greig. Iniisip niyang baka nagk
Kumunot ang noo ni Christoff. Hindi niya alam kung susundan si Ysabela o hindi. Pumasok siya sa loob ng silid para tingnan ang nangyayari pero mabilis din siyang natigilan nang makita si Greig at Natasha. Nakayakap ang babae kay Greig habang inilalayo naman ng lalaki ang una. “Christoff.” Tawag sa kaniya ni Greig nang makita siya. “Find someone to send Natasha back.” Namutla ang mukha ni Natasha nang marinig ang sinabi nito. Hindi niya pa gustong umalis. Gusto niyang manatili at yakapin si Greig pero pinigilan na siya ng lalaki. “Sinabi ko na sa iyo, Nat. Kailangan mo nang bumalik.” “A-ayaw ko, Greig. Dito lang ako—” “Christoff.” Hindi na pinansin ni Greig ang kaniyang sinasabi. “Please send her off.” Puno ng lungkot at hinanakit ang mukha ni Natasha habang tinitingnan si Greig. Ngunit hindi na ito tumingin sa kaniya. Bagkus ay malamig nitong tiningnan si Christoff na hanggang ngayon ay nanatiling nakatayo at naguguluhan sa nangyayari. “What are you still standing there fo
Hindi na maipaliwanag ni Natasha ang kaniyang nararamdaman. Parang tuluyan siyang pinagsakluban ng langit.Tinawag siya ni Greig na Miss Entrata. Ngayon pa lang ay sinusubukan na nitong maging pormal sa pagtawag sa kaniya. Ayaw niya no’n!Hindi niya kayang tanggapin.“Greig.” Umiling siya, parang nanghihina ang kaniyang sistema.Gusto niya lang naman na balikan siya ni Greig. Gusto lang niyang makuha ang dati ay sa kaniya. Bakit ngayon ay pakiramdam niya wala na siyang magagawa at habang buhay nang magiging miserable?That b*tch! What did she do to my Greig?Nagtagis ang kaniyang bagang.Kilala niya si Greig. Hindi siya nito matitiis. Pero dahil kay Ysabela, ipinagtatabuyan na siya nito! Kasalanan ni Ysabela ang lahat ng ‘to!Determinado si Greig na putulin na ang kung anumang namamagitan sa kanila. Determinado na itong kalimutan ang nakaraan nila.Naglakad palapit si Christoff kay Natasha.“Miss Entrata, we have to go. Could you walk by yourself?”Binalingan niya ng tingin si Chistof
“At ikaw, sino ka sa tingin mo? Asawa ka lang sa papel. Wala naman nararamdaman para sa iyo si Greig. He’s just using you to satisfy his needs. You’re nothing but a toy for him to use. I feel sorry for you, ang taas ng tingin mo sa sarili mo samantalang wala ka namang pinagkaiba sa mga babaeng handang itapon ang sarili para lang paglingkuran si Greig!” Nagpupuyos sa galit si Natasha. Isang sarkastikong ngiti ang sumilay sa labi ni Ysabela. “You really know those things, huh? Iyong kayang itapon ang sarili para lang paglingkuran si Greig. Hindi ba ganoon ka naman? You would throw yourself to him, ang pagkakaiba lang… mukhang hindi ka niya tinanggap ngayon.” Nanlaki ang mga mata ni Natasha. Tama nga siya. Halata sa mga mata nito ang pag-iyak. Sigurado siyang tinanggihan ito ni Greig. O pinalis ni Greig. Nang makita ang gulat sa mukha nito ay mas lalo niyang nakumpirma. “How dare you?” Natasha breathlessly said. “And one more thing, Natasha. You should thank me, I was able to sati
“AHHH!” Malakas na sumigaw si Natasha kasabay ng pag-umpog niya ng kaniyang ulo sa pader. Pinaghahampas niya ang kaniyang braso ng malakas at muling sinampal ang kaniyang sarili. Tumayo siya, nanginginig ang kaniyang tuhod at naramdaman na nahihilo siya dahil sa pagkakauntog. Halos patakbo siyang lumapit kay Ysabela at naabutan ito. Hinawakan niya ang braso ni Ysabela at wala sa sariling napangiti bago humandusay sa sahig. Isang nurse ang kakalabas lang ng nurse station at saktong nakita ang paghandusay ng babae. “Ma’am!” Dali-dali itong lumapit at tiningnan si Natasha, nanlaki ang mga mata nito nang makita ang dumudugong noo. “Arcy!” Sigaw ng babaeng nurse. “Arcy!” Lumabas mula sa nurse station ang isa pang nurse. Mabilis itong lumapit para tingnan ang nangyayari. Kumunot ang noo ni Ysabela habang tinatanaw si Natasha na chini-check ng mga nurse. Nakapikit ito at may dugong tumutulo sa noo. “Doc Patrick!” Sigaw ni Arcy. Alam niya sa kaniyang sarili na hindi nam
“How’s Niccolò?” Agad na tanong ni Archie nang harapin niya si Greig.“Stable na ang anak ko.” Mababa ang boses na sagot ni Greig.“T*ng*n*. Buti nalang hindi gaanong malala ang nangyari kay Niccolò, kung hindi, babalatan ko ng buhay ang g*g*ng Jimenez na ‘yan!”“Ililipit na ba sa ward si Niccolò?”Tumango si Greig bilang tugon. Bakas sa kaniyang mukha ang pagod at pag-aalala. Hindi siya umalis sa pintuan ng emergency room hangga’t hindi lumabas ang doktor at sinabi sa kaniyang maayos naman kahit paano ang naging examination kay Niccoló.Walang major injury at wala rin internal bleeding. Iyon nga lang, dahil hindi pa kaya ng kaniyang katawan ang nangyari sa kaniya, nagcollapse ito nang hindi na kayang indahin ng bata. Pinipilit lang pala ni Niccolò na tiisin ang lahat ng kaniyang mga pasa at sakit ng katawan.Kanina pa nagdidilim ang kaniyang paningin, at ilang beses na niyang naisip na b*r*l*n si Jimenez. Paulanan ito ng bala sa katawan hanggang sa makuntento siya, pero hindi niya gi
“Ako na, Ysabela.” Pinigilan ni Patrick si Ysabela na bumaba pa ng kama para pulutin ang basong nahulog.“Pasensya na, ‘di ko sinasadya.” Hinging-paumanhin ni Ysabela sa lalaki.Bigla na lamang siyang nakaramdam ng pagkahilo at nabitiwan niya ang hawak na baso kaya nabasag tuloy nang tumama sa sahig.Umuklo si Patrick para pulutin ang kalat, sakto naman na pumasok si Athalia sa kuwarto, matamlay at medyo namumutla ang mukha ng kaniyang anak.“Athy?” Tawag niya, nag-aalala.“I don’t feel well, Mom.” Malungkot na imporma ng kaniyang anak habang lumalakad palapit.“Come here, baby.”Dahan-dahan lumapit si Athalia at umakyat sa kama. Tumingin ito kay Patrick na ngayon ay namumulot ng mga basag na parte ng baso.“What happened?” Kuryuso nitong tanong.Inilapat niya ang kaniyang palad sa noo ng kaniyang anak at pinakiramdaman, hindi naman ito mainit.“The glass slipped in my hand.” Paliwanag niya.“Patrick?” Tawag niya sa lalaki na ngayon ay dahan-dahan nag-angat sa kaniya ng tingin.“P-pwe
“Niccolò is in the police station.” Imporma ni Archie pagkatapos ng tawag galing sa isang tauhan.Nasa likod sila ng sasakyan kasunod ng van na sinasakyan ni Alhaj. Halos hindi niya nilulubayan ng tingin ang sasakyan nito, ngunit dahil sa sinabi ni Archie ay agad na napukaw ang kaniyang atensyon.Nilingon niya ang kaibigan. Nabuhayan siya ng loob.“Saan?”Binanggit ni Archie ang lokasyon ng police station. Agad niyang inutusan ang driver na magtungo roon.It only means one thing, Niccolò’s safe!Kanina pa nagmamatigas si Jimenez, ayaw sabihin sa kanila kung saan nito dinala si Niccolò. Mabuti na lamang ay may nagbalita sa kanila na isa sa kanilang mga tauhan kung nasaan ito.Inimporma ni Archie ang driver ng van na dumiretso sa stasyon ng mga pulis kung saan nakita si Niccolò. Dahil doon sila magtutungo.Ilang minuto ang lumipas ay tumigil din sa wakas ang sasakyan. Dali-daling bumaba si Greig, sumunod si Archie, at ang ilang tauhan.Patakbo siyang umakyat sa ilang baitang saka dumire
Humugot ng malalim na hininga si Alhaj. Sobrang lalim ng sugat sa kaniyang puso na hindi siguro titigil ang pagdurugo no’n.Maybe we could love each other more than friends… but we’re not meant to be lovers.Nagtagis ang kaniyang bagang at marahas niyang pinunasan ang kaniyang mga luha.Ang hirap pa rin tanggapin, na kahit minahal siya ni Ysabela, hindi pa rin iyon umabot sa puntong higit sa pagkakaibigan.Ibinaba niya ang tawag at tinakpan ang kaniyang mukha. Umiyak siya hanggang sa pakiramdam niya’y wala na siya iiyak pa.Sobrang sakit.Mukhang wala na talaga. Hanggang dito lang; hanggang dito nalang.Tumayo siya, saka isinuot ang itim na sumbrebro. Nakaitim rin siyang t-shirt at itim na pantaloon. Kahit pa alam niyang wala na siyang pag-asa, susubukan niya pa rin na umalis ng bansang ito.Maaari siyang pumunta ng Guatemala.Pagkalabas niya ng kuwartong inuukupa, sinigurado niyang maayos ang kaniyang sumbrero at hindi makikita ng buo ang kaniyang mukha.Gamit ang taxing binook na ni
“Alj, it’s not too late.” Marahang saad ni Ysabela sa kabilang linya.Kung hindi pa siguro magulo ang isip niya, baka narinig niya nang malinaw ang pagsusumamo sa boses nito.“We can still do something about this.” Panghihikayat nito.Umiling siya.“Tama si Ale, ang sama ko. Ang sama-sama kong tao, Ysabela. Nabulag ako, naging makasarili, at nakipagsabwatan kay Natasha. Nalaman ko ang tungkol sa plano niya. S-sinubukan ko siyang pigilan, Ysa.”Kinagat niya ang ibabang labi habang inaalala ang mga pangyayari ng araw na iyon. Pareho silang nasa ospital ni Natasha, siya ay para makapagpacheck-up sa kaniyang mga sugat at pasa na natamo galing kay Greig nang sumugod ito sa resthouse.Samantalang si Natasha ay nasa ospital, tinitingnan ng mga doktor. Aksidente niyang narinig na may kausap ang assistant nito, si Ada. Nabanggit ang pangalan ni Ysabela kay mas lalo siyang nakuryuso.Nalaman niyang pinapabantayan si Ysabela dahil paniguradong babalik na ito sa Manila kasama si Greig. Iyon na an
“Alhaj, what's going on? According to the news, you’ve kidnapped a kid!” Si Alessandra nang sumunod na umaga.Sinubukan niya itong tawagan para itanong kung kamusta na ang pinapalakad niyang passport at visa.“It was my son, Ale.” Sagot niya.Ipinasok niya sa bag ang ilang gamit na nakakalat sa kama.“Your son? Bella’s son?” Tanong nito.“But according to the news, it was Greig Ramos’ son with Ysabela Ledesma! Hindi ka nagsasabi ng totoo sa akin—”“Ale, please. They’re trying to frame me up. Alam mong hindi ako masamang tao. Hindi ako gagawa ng masama. Umalis ako ng Sicily, kasama ko si Niccolò, dahil hindi kami tinitigilan ni Greig. Hanggang ngayon hindi ko pa rin mabawi si Bella. Please, Ale. I really need help.” Pagsusumamo niya.Narinig niya ang buntong-hininga ni Alessandra sa kabilang linya. Sinundan iyon ng pagmumura.“I’m sorry, Alj. I’m sorry. Kuya Domingo wouldn't let me meddle with your problem with Greig and Archimedes. Maimpluwensya si Archimedes Garcia, kung malaman niya
“Bakit? Totoo naman, hindi ba? Pinadala mo ang mga litrato namin ni Ysabela kay Greig at Gregory Ramos. Pinalabas mong pinagtataksilan namin si Greig, at ako ang ama ng dinadala ni Ysabela para kahumuhian nila si Ysabela. You were really a cunning b*tch. You know your way around.”Noong una, hindi naman niya talaga gustong agawin si Ysabela sa isang magulong pamamaraan. Nang malaman niyang maghihiwalay na si Greig at Ysabela, nabuhayan siya ng loob, oo.Pero hindi siya umabot sa punto na papatay na siya ng tao para lang makuha ang babaeng gusto niya.Hindi kagaya ni Natasha.“I don’t care what you want to say to me, Alhaj. Pareho lang tayo. Ginusto mong makasama si Ysabela. Ginusto mo siyang itakas!”“Itinakas ko siya dahil alam kong hindi mo siya titigilan hangga’t hindi mo nakukuha ang gusto mo! Ano? Naging masaya ka ba nang makuha mo si Greig? Minahal ka ba niya? Napalitan mo ba si Ysabela?”“Tama na!” Sigaw ni Natasha.“Tama na!”Biglang namatay ang tawag kaya naman mapait siyang
Maraming pulis ang nagkalat, may ilang checkpoint na din sa mga highway lalo pa’t namataan na ng mga tauhan ni Greig si Alhaj.Medyo kabado na rin si Alhaj dahil alam niya, binabantayan na rin lahat ng port, pier at station. Kaya kahit taxi ay nagdadalawang-isip na siyang sumakay, baka masita sila sa isang checkpoint at mahuli siya.T*ng*n* lang talaga.Itinapon niya ang cellphone na ginamit ni Niccolò, saka humanap ng store para bumili ng bago. Kabado siya, hindi alam kung saan pa pupunta dahil tila lumiliit na ang mundo para sa kaniya.Gamit ang bagong cellphone, sinubukan niyang tawagan si Natasha. Dalawang beses na niyang sinubukan ngunit ayaw sumagot ng babae.“Niccolò.” Tawag niya sa bata, na kanina pa nakatungo at walang imik.“Nics.” Nag-squat siya sa harap ni Niccolò.Tiningnan siya nito, mugto pa ang mga mata dahil sa pag-iyak.May kakaibang lungkot at sakit ang umukupa sa kaniyang puso nang makita ang takot at pagsisisi sa mga mata ni Niccolò.“I have to… I have to leave yo
“I have loved him with all my heart, Patrick. Siguro, siguro kaya hindi ko siya no’n maalala kasi takot na takot ‘yong isip ko na kapag maalala ko siya, maalala ng puso ko kung paano ko siya minahal. At kung paano ako nasaktan sa huli.” She smiled painfully. “Wala akong maalalang maganda kay Greig. Nang bumalik lahat ng alaala ko, for a moment, nagsisisi rin ako. Kasi naintindihan ko na ngayon kung bakit naging coping mechanism ko ang magbura ng masasakit na alaala. Kasi sobrang sakit pala. Para akong namamatay sa sakit, Patrick.” “I’m sorry, Ysabela.” Nagsisising saad ni Patrick. Hindi niya alam lahat ng sakit na naramdaman ni Ysabela, ang alam niya lang, naging magulo ang relasyon ni Greig at ng babae. Baka mali siya, sana pala ay hindi na siya nagsalita pa. “Pero kahit paano, natanggap ko na, na kailangan kong harapin ang katotohanan at hindi na dapat ‘yon takbuhan pa. Anak ni Greig ang mga anak ko, may karapatan siya, at hindi ko ‘yon ipagkakait sa kaniya. Kung mabawi niya si