Pumasok si Christoff sa silid dala ang mga kailangan ni Greig. Ilang beses niyang tinawagan ang numero nito pero hindi naman sumasagot kaya pumasok na siya.Inilagay niya sa sofa ang mga dalang paper bag na ang laman ay mga damit ni Greig at Ysabela.Sinulyapan niya ng tingin ang kama ng pasyente at medyo natigilan pa siya nang makitang nakaupo si Mr. Ramos at nakapikit habang yakap si Ysabela, samantalang mahimbing ang tulog ng babae sa dibdib nito.Kumunot ang noo ni Christoff nang makita ang dalawa. Nakabenda ang ulo ni Mr. Ramos ngunit hindi kagaya ni Ysabela, hindi naman ito naka-hospital gown.Sino ba sa kanila ang pasyente?Inilapag niya ang pagkain na dala sa maliit na mesa. Sumilay ang munting ngiti sa kaniyang labi. Siguro kung hindi lamang niya kilala ng husto ang dalawang ito, baka naisip niyang napaka-sweet ng mag-asawa.Nang matapos ay ibinalik niya ang tingin sa kanila, pero agad siyang tumayo ng tuwid nang makitang malamig ang tingin sa kaniya ni Greig. Gising na ito.
Nag-angat siya ng tingin sa nakabenda nitong ulo.Ang ulo naman nito ang may sugat, hindi ang kamay, pero dahil sa guilt na nagparamdam ay napaiwas ng tingin si Ysabela. Dahil iyon sa kaniya, hindi naman si Greig magkakaroon ng sugat sa ulo kung hindi dahil sa kaniya, hindi ba?Kinalas niya ang kamay ni Greig, hinayaan naman siya nito. Muli siyang naupo sa sofa, sa tabi ng lalaki, at saka kumuha ng mga prutas na natalupan na nito.Inilagay niya sa bibig ni Greig ang mansanas, kinain naman iyon ng lalaki habang nakatitig sa kaniya.Hindi niya matagalan ang tingin ni Greig kaya sa tuwing sinusubuan niya ito ay nag-iiwas din siya agad ng tingin.Ngunit nanatiling nakatitig sa kaniya ang lalaki, ramdam nito ang kaniyang pagkailang.Nang maubos ang mansanas ay saka lamang siya kumuha ng grapes.Inilagay niya ang isa sa bibig nito.“We're not getting divorced.” Ani Greig.Natigilan si Ysabela. Kumunot ang kaniyang noo at nagtatanong na ibinalik ang tingin kay Greig. Iniisip niyang baka nagk
Kumunot ang noo ni Christoff. Hindi niya alam kung susundan si Ysabela o hindi. Pumasok siya sa loob ng silid para tingnan ang nangyayari pero mabilis din siyang natigilan nang makita si Greig at Natasha. Nakayakap ang babae kay Greig habang inilalayo naman ng lalaki ang una. “Christoff.” Tawag sa kaniya ni Greig nang makita siya. “Find someone to send Natasha back.” Namutla ang mukha ni Natasha nang marinig ang sinabi nito. Hindi niya pa gustong umalis. Gusto niyang manatili at yakapin si Greig pero pinigilan na siya ng lalaki. “Sinabi ko na sa iyo, Nat. Kailangan mo nang bumalik.” “A-ayaw ko, Greig. Dito lang ako—” “Christoff.” Hindi na pinansin ni Greig ang kaniyang sinasabi. “Please send her off.” Puno ng lungkot at hinanakit ang mukha ni Natasha habang tinitingnan si Greig. Ngunit hindi na ito tumingin sa kaniya. Bagkus ay malamig nitong tiningnan si Christoff na hanggang ngayon ay nanatiling nakatayo at naguguluhan sa nangyayari. “What are you still standing there fo
Hindi na maipaliwanag ni Natasha ang kaniyang nararamdaman. Parang tuluyan siyang pinagsakluban ng langit.Tinawag siya ni Greig na Miss Entrata. Ngayon pa lang ay sinusubukan na nitong maging pormal sa pagtawag sa kaniya. Ayaw niya no’n!Hindi niya kayang tanggapin.“Greig.” Umiling siya, parang nanghihina ang kaniyang sistema.Gusto niya lang naman na balikan siya ni Greig. Gusto lang niyang makuha ang dati ay sa kaniya. Bakit ngayon ay pakiramdam niya wala na siyang magagawa at habang buhay nang magiging miserable?That b*tch! What did she do to my Greig?Nagtagis ang kaniyang bagang.Kilala niya si Greig. Hindi siya nito matitiis. Pero dahil kay Ysabela, ipinagtatabuyan na siya nito! Kasalanan ni Ysabela ang lahat ng ‘to!Determinado si Greig na putulin na ang kung anumang namamagitan sa kanila. Determinado na itong kalimutan ang nakaraan nila.Naglakad palapit si Christoff kay Natasha.“Miss Entrata, we have to go. Could you walk by yourself?”Binalingan niya ng tingin si Chistof
“At ikaw, sino ka sa tingin mo? Asawa ka lang sa papel. Wala naman nararamdaman para sa iyo si Greig. He’s just using you to satisfy his needs. You’re nothing but a toy for him to use. I feel sorry for you, ang taas ng tingin mo sa sarili mo samantalang wala ka namang pinagkaiba sa mga babaeng handang itapon ang sarili para lang paglingkuran si Greig!” Nagpupuyos sa galit si Natasha. Isang sarkastikong ngiti ang sumilay sa labi ni Ysabela. “You really know those things, huh? Iyong kayang itapon ang sarili para lang paglingkuran si Greig. Hindi ba ganoon ka naman? You would throw yourself to him, ang pagkakaiba lang… mukhang hindi ka niya tinanggap ngayon.” Nanlaki ang mga mata ni Natasha. Tama nga siya. Halata sa mga mata nito ang pag-iyak. Sigurado siyang tinanggihan ito ni Greig. O pinalis ni Greig. Nang makita ang gulat sa mukha nito ay mas lalo niyang nakumpirma. “How dare you?” Natasha breathlessly said. “And one more thing, Natasha. You should thank me, I was able to sati
“AHHH!” Malakas na sumigaw si Natasha kasabay ng pag-umpog niya ng kaniyang ulo sa pader. Pinaghahampas niya ang kaniyang braso ng malakas at muling sinampal ang kaniyang sarili. Tumayo siya, nanginginig ang kaniyang tuhod at naramdaman na nahihilo siya dahil sa pagkakauntog. Halos patakbo siyang lumapit kay Ysabela at naabutan ito. Hinawakan niya ang braso ni Ysabela at wala sa sariling napangiti bago humandusay sa sahig. Isang nurse ang kakalabas lang ng nurse station at saktong nakita ang paghandusay ng babae. “Ma’am!” Dali-dali itong lumapit at tiningnan si Natasha, nanlaki ang mga mata nito nang makita ang dumudugong noo. “Arcy!” Sigaw ng babaeng nurse. “Arcy!” Lumabas mula sa nurse station ang isa pang nurse. Mabilis itong lumapit para tingnan ang nangyayari. Kumunot ang noo ni Ysabela habang tinatanaw si Natasha na chini-check ng mga nurse. Nakapikit ito at may dugong tumutulo sa noo. “Doc Patrick!” Sigaw ni Arcy. Alam niya sa kaniyang sarili na hindi nam
Naupo si Alhaj sa upuang nasa gilid ng hallway. Bumagal na ang tibok ng kaniyang puso at kumunot naman ang kaniyang noo. Pangalawang pagkakataon na ito na dinala niya si Ysabela sa ospital. Palagi itong nawawalan ng malay at kung minsan ay dinudugo pa. Ilang minuto lang ang lumipas nang lumabas ang doktor at iba pang kasama nito. Tumayo siya agad at sinalubong ito. “Doc…” “We’ve already made a thorough check up, ligtas na ang mag-ina mo.” Inalis ng doktor ang suot nitong mask at ngumiti. “The patient will be brought to a room, babalikan kita mamaya. May kailangan lang kaming tingnan.” Saad nito. Hindi na siya nakapagsalita. Umalis ang doktor kasama ang iba pa, siya naman ay nag-ugat na sa kaniyang kinatatayuan. May kung anong sumisibol sa kaniyang dibdib. Bakit kaysa ma-offend na napagkakamalan siyang asawa ni Ysabela… ay parang natutuwa pa siya? Inilabas sa emergency room si Ysabela at dinala sa isang private room. Sumunod siya habang tinatawagan ang kaniyang sekretaryo. “Mr
Ilang oras din na walang malay si Ysabela, nang magising naman siya, ang puting kisame ng ospital ang bumati sa kaniya. Noong una, iniisip niyang nasa clinic pa rin siya ni Patrick. Kaya muli niyang ipinikit ang mga mata. Pinakiramdaman niya ang sarili at hinaplos ang kaniyang tiyan. “Ysabela?” Nang buksan niyang muli ang mga mata, ang nag-aalalang mukha ni Alhaj ang bumungad sa kaniya. Tiningnan niya ng matagal ang lalaki. Nakalimutan na niyang kumurap, kung hindi lang kumilos si Alhaj at hinaplos ang kaniyang buhok, baka naisip na niyang kathang-isip lang ito. Napabangon siya sa gulat. Inilibot niya ang tingin at napansin na hindi siya pamilyar sa silid. “Alhaj?” Nang makita ang kaniyang naging reaksyon, hinawakan ng lalaki ang kaniyang kamay para kalmahin siya. “Hey,” he said softly. “N-nasaan ako?” Medyo kumunot ang noo ng lalaki habang tinitingnan siya ng mataman. “Nasa ospital ka. Hindi mo maalala?” Dahan-dahan siyang umiling. Huli niyang naaalala… ay ang pagtakbo pa
Umalis din si Archie pagkatapos ng saglit nitong pagbisita sa kaniya. Sa sobrang inis ay itinapon niya ang pagkain sa sahig.Bakit ba hindi na lang nito tapusin ang paghihirap niya?! Bakit kailangan na paulit-ulit siya nitong durugin?Gusto ba talaga nito na unti-unting sirain ang kaniyang katinuan?!Dahil sa matinding frustrasyon, itinapon ni Yvonne ang lahat ng gamit sa ibabaw ng mesa. Sumisigaw siya at minumura ang pangalan ni Archie.“You b*st*rd! How could you f*ck*ng do this to me?! Why don’t you just k*ll me?!”Noong umalis si Archie at naiwan siya, para siyang pinapatay sa bawat araw na lumilipas. She couldn't live without him.Hindi niya kaya na mawalay kay Archie. Kahit na alam niyang maaari siyang bumagsak kasama nito sa putikan, wala siyang pakialam basta’t kasama niya lang ito.Pinakansela ng kaniyang ama ang kanilang engagement kahit pa sinabi niyang pakakasalan niya si Archie hindi dahil sa naging kasunduan ng kanilang mga pamilya, kung hindi dahil mahal na mahal niya i
Ang katotohanan na hindi siya kayang pakawalan ni Archie ay mas lalong nagpahirap sa kalooban ni Yvonne.Nobody was able to find her. Hindi nalaman ng kaniyang Mommy, ni Agatha, ni Luna, o ni Ysabela kung nasaan siya. Isang araw pagkatapos maconfine sa ospital, dinala siya ni Archie sa isang abandonadong bahay na nabili nito sa Isabela.Dalawang palapag iyon. Luma na ang mga gamit, ngunit maayos pa naman ang buong bahay. Ang desinyo ng bahay ay hango sa impluwensya ng mga Kastila. Parang daang-daang taon na ang tinagal ng bahay dahil na rin sa wala iyong tao at matagal nang hindi tinitirahan.May kasama siyang isang katulong, ngunit sa gabi umuuwi ito dahil narito sa bahay si Archie.Dalawang gabi na siya rito. Hindi niya alam kung ano ang dahilan ni Archie para gawin ito sa kaniya.Pagod na pagod na siya kay Archie. Kahit na nasa bahay ito ay hindi siya nakikipag-usap. Buong akala niya, dinala siya nito para pagsawaan na naman ang kaniyang katawan, ngunit dalawang gabi na ay hindi s
There's an unexplainable feeling inside her. Kahit na labag sa kaniyang loob, hindi siya tumutol nang ilipat siya ng mga nars sa isang private room. Puno ng katahimikan ang silid nang dalhin siya ng dalawang nars sa pribadong ward. Kakaiba ang tibok ng kaniyang puso. Mabagal, ngunit masakit. Ang galit ay nasa kaibuturan nito at isinusumpa ang pangalan ni Archimedes Garcia. Kagaya ng kaniyang inaasahan, pagkaalis ng dalawang nars ay saka naman pumasok si Archie. Nakapamulsa ang lalaki. Bago na ang damit nito at maayos na ang hitsura. Naglakad ito palapit sa kaniyang higaan at sinipat siya ng tingin. If there’s another life, if resurrection is true, I'd rather die young than be engaged with this man again. Bulong niya sa hangin. Mas pipiliin niyang isumpa at kamuhian ang lalaking ito, kaysa ibigin. Ang minahal niyang Archie ay malayong-malayo sa Archie na nasa kaniyang harap. The man in front of her is no longer a human. He must be the devil. “Does it still hurts?” Tanong nito n
Nagising siya na nakahiga na siya sa hospital bed. May bali sa kaniyang paa, may sugat siya sa tuhod at mga kamay. Kaya nang magising siya ay napansin niya ang benda sa kaniyang paa at ang ilang sugat na ngayon ay nagamot na ng mga nars.Nasa public ward siya, kasama ang ilang pasyente.Sinubukan niyang maupo, pero sobrang sakit ng buo niyang katawan na mahirap para sa kaniya na bumangon.Lumapit ang isang matandang babae, tinulungan siya nito.“Mabuti naman at nagising ka na.” Nakangiting sabi nito.Pilit siyang ngumiti at nagpasalamat sa pag-alalay nito sa kaniya.“Hindi na bumalik iyong waiter at manager na nagdala sa iyo rito. Hahanapin daw nila ang cellphone mo sa restaurant para matawagan ang pamilya mo.” Imporma ng ginang.Natigilan siya.Parang may kakaibang lamig sa kaniyang tiyan na siyang dahilan kung bakit gusto niyang masuka. Naalala niya ang nangyari sa restaurant, kung paano siya sinugod at sinaktan ni Lindsy at hamakin ni Archie.Tiningnan niya ang kaniyang mga daliri.
Tila wala pa rin pakialam si Archie kahit na nasa labas si Lindsy. Ngumisi ang lalaki nang makita ang labis niyang pamumutla.Hindi pa rin tumitigil si Lindsy sa pagkatok sa pinto.“I’m gonna break it!” Rinig niyang sigaw ni Lindsy mula sa labas.She’s a woman with class. She has been a respectable and honorable lady in a society.Mataas ang antas ng kaniyang pinag-aralan. Galing siya sa isang mayaman at respetadong pamilya. Kung makakapasok si Lindsy at makikita siya kasama si Archie, alam niyang hindi na niya maitatago ang mga sikreto niya sa dilim.Binitawan siya ni Archie. Umatras ito at napailing sa kaniya. Ramdam ni Archie ang kaniyang panginginig at takot.Archie scoffed.Mapang-insulto itong tumingin sa kaniya. Isang hakbang lang ay naabot na nito ang kaniyang bewang at hinalikan siya ng mariin.Napasinghap siya. Itinulak niya ang dibdib ni Archie, ngunit ayaw nitong lumayo.Biglang bumukas ang pinto.Nasa ganoon silang eksena nang makita sila ng mga staff at ni Lindsy. Agad n
Naibalik na niya sa loob ng kaniyang bag ang mga cosmetics nang biglang bumukas ang pinto. Nilingon niya iyon at agad siyang natigilan nang makita kung sino ang pumasok. Archie's eyes were obviously aggressive. Agad na kumabog ang kaniyang dibdib nang magtama ang kanilang tingin. Napalunok siya, nagbaba siya ng tingin at mahigpit na hinawakan ang kaniyang bag. Handa na siyang umalis, pero humarang si Archie sa kaniyang dinaraanan. Sinipa muli nito ang pinto at sumara iyon. Umatras ang lalaki at nanlaki ang kaniyang mga mata nang makitang ini-lock nito ang pinto. “What the h*ck are you doing, Archie?” Taranta niyang tanong sa lalaki. Nagtaas ng kilay si Archie. Humakbang ito palapit sa kaniya, kaya napaatras siya. Patuloy ito sa paglapit hanggang sa maramdaman na lamang niya ang malamig na lababo sa kaniyang likod. Tumigil siya, alam sa kaniyang sarili na hindi na niya matatakasan si Archie. Itinaas nito ang isang kamay at hinaplos ang kaniyang pisngi. May kakaibang emosyon sa mg
It was hard to persuade Agatha at first, but eventually, she agreed.“But if there’s anything critical in the company, we need another opinion from a professional person before we finally make a decision.” Ani Agatha.Tumango siya at ngumiti. Nauunawaan niyang hindi pa gaanong confident si Agatha sa pagbabalik nito sa business world.“Ang mahalaga, kasama kita sa paggawa ng mga desisyon para sa kompanya. I really need your help now.” Nakangiti niyang saad sa babae.Ang tanging dahilan lang naman kung bakit natatakot na ang mga investor at stock holders ay dahil sa kagagawan ni Archie. Kung susundin niya ang gusto ng lalaki, hindi na nito gagalawin ang kanilang kompanya.Hindi pwedeng mabankrupt nang tuluyan ang kanilang mga negosyo. Lalo pa ngayon na nasa ospital ang kaniyang Daddy at kailangan ng sustento, dapat gumawa siya ng paraan na maging maayos ang pamamahala sa kompanya habang nililibang niya ang d*m*ny*ng may kagagawan ng lahat ng kanilang paghihirap.Wala sa sariling napatin
Maliban kay Ysabela, si Agatha ang isa sa pinakamalapit na kaibigan ni Yvonne. Magpinsang buo sila, ang ina ni Agatha ay kapatid ng ama ni Yvonne. Halos sabay silang lumaki at hindi mapaghiwalay noong elementarya, ngunit dahil sa ibang bansa nagkolehiyo si Agatha, nawalan sila saglit ng koneksyon.Nitong nakaraang taon lamang sila ulit nagkita dahil bumalik ang babae para sa engagement nito. Mabuti at walang nagbago sa kanilang relasyon. Malapit pa rin sila sa isa’t isa.Nang makarating si Agatha sa restaurant ay nalukot agad ang maganda nitong mukha nang makita ang kaniyang buhok.Sinubukan niyang ngumiti.“Did you cut your hair?” Tanong agad ni Agatha.Hinawakan niya ang kaniyang buhok at nagtanong, “Bakit? Hindi ba bagay sa akin?”“It looks different from before, but it looks good.” Sagot nito at saka naupo sa kaniyang harap.Maganda si Yvonne, ang kaniyang balat ay maputi ngunit hindi maputla. Natural na mapula ang kaniyang maliit na labi at ang magkabilang pisngi, matangos ang i
Hinaplos ni Lindsy ang likod ni Archie. Dahil wala itong suot na pang-itaas, nakikita niya ang mga peklat nito sa likod. Magaspang iyon sa kaniyang palad at halos hindi niya makayanan na hawakan. Naramdaman niyang nanigas si Archie dahil sa kaniyang haplos. Ang likod nito ay punong-puno ng nakakadiring mga peklat at naghilom na sugat. Kumpara sa nakakaakit na mukha ni Archie, ang likod hito’y hindi halos maatim na tingnan ng mga tao. Ang totoo, nandidiri rin si Lindsy sa mga naghilom na sugat ni Archie, ngunit hindi niya iyon ipinapahalata kay Archie. Ayaw niyang isipin nito na kagaya rin siya ng ibang tao. Dahil sa nakaraan nito, nagagawa niyang kontrolin at paamuhin si Archie. Alam niyang walang ibang tatanggap sa lalaki, kung hindi siya at ang kaniyang pamilya. Kaya para kay Archie, isa iyong malaking utang na loob. Archie was very skilled and he treated me very well. What else could I ask for? Bulong ng kaniyang isip. Maayos siyang itrato ni Archie. Maganda ang kanilang pagsa