All Chapters of Love start at Contract : Chapter 31 - Chapter 40

Nasa labas muli ako ng mansiyon umaasa na masulyapan ‘man lang siya, pero halos tatlong oras na akong naghihintay rito pero ni anino ni Earniel ay hindi ko pa nakikita, umaasa akong nasa opisina siya pero sa lawak nito ay imposible kaming magkita.Saan ko pa nga ba siya pwedeng mahanap?Ilang araw na akong pabalik balik, pero palaging ganito ang nangyayari, iniisip ko na sumuko at pabayaan na ang lahat! Pero sa t’wng maalala ko na mag-iisa si Earniel ay saka ako nabubuhayan ng pag-asa.Umaasa pa rin ako na magkakasama pa rin kami, at maayos ang lahat.Nasa labas na ako ng mansiyon ng mga Lao, alam kong naroon siya, natatanaw ko ang kotse niyang laging dala.“Sino po kayo?” Tanong ng lalaking dumungaw sa gate na medyo bata bata pa.“Nandyan ba si Mr. Lao?” Napansin kong kumunot ang noo niya, na parang may mali sa sinabi ko.— “I mean si Mr. Earniel Lao!” dugtong ko pa.“Nandito ho siya!” Pinapasok ako ng gwardiya wala ng masyadong tanong, hindi.ko sigurado kung welcome ba ako dito, pero

Sa musika ng sasakyan niya ay binaling ko ang lahat ng alalahanin ko, huling araw ko na sa San Miguel, hindi ko na rin makikita si Earniel. Naglalakbay ang isip ko habang palayo ng palayo ang sasakyan, Matulin ang takbo ni Calvin tila may hinahabol rin siyang oras.Halos walong oras ang tatakbuhin ng kotse bago marating ang terminal ng San Agustin, kung saan ako unang umalis, at ngayon ay babalik. Nagstop over muna kami sa isang gasolinahan para magbanyo siya, sinamantala ko na din ang mamili ng pwedeng ipansalubong sa kanila, nanabik na rin ako makita sila. Ngunit ano nga ba ang idadahilan ko kung sakaling magtanong sila sa biglaan kong pagbabalik?Itinigil ko ang pag-iisip at naglibang ako sa pamimili, natanaw kong naghihintay na si Calvin sa labas kaya minadali ko ng pumila at magbayad.Lumapit ako sa kanya na nakasandal sa itim niyang sasakyan, hindi pa rin mawala sa isip ko ang ginawa niya, pero heto na ang huli naming pagkikita, kaya pinili ko maging casual sa kanya.Nang m

Nagpaikot ikot na ako sa higaan ay hindi pa rin ako makatulog, kung bakit ba naman pinagsama kami ni Mamay sa kubo, bumangon ako pero wala siya, kanina lang ay narito siya at kasama ko, inunahan ko na nga siya humiga nagbabakasakali na tabihan niya, pero wala pa din, siguro nga ay hindi na ako ang kahinaan niya ngayon, nilinga at ginala ko ang mata ko, siguro ay doon siya matutulog sa chopper niya. Lumabas ako para gumamit ng banyo, inayos ko kaagad ang pinto ng pawid saka naupo. May napansin akong tao sa may labas kaya binilisan kong tumayo at iangat ang short ko. Bumukas ang pawid kahit pa hindi ko pa inaalis, nakilala ko ang tao na nasa labas. Si Jaime ang taong matagal ko ng manliligaw simula pa lang ng high school ako pero hindi ko siya magustuhan dahil sa ugali niyang mapagmataas at mayabang mahilig din siyang makipagbasag ulo. Kaya hindi boto si Mamay sa kanya. “Anong ginagawa mo rito?” sinubukan ko maging relaks pero ng sunggapan na niya ako at pilit pinapatahimik, na

Naupo ako sa shed, hindi pa rin ako makapaniwala, totoo nga bang napili ako?Binuklat ko isa-isa ang papel, mabilis kong binasa pero wala ako maintindihan.Hawak ko rin ang susi, at nagtatanong sa sarili kung saan ko ito hahanapin, hanggang tumunog ang phone ko at makatanggap ng email, tila address ng bahay.#28 Istabenger st. hubitol subd. San Miguel.Agad kong binalik sa bulsa ko ang phone ko saka sumakay sa bus ng may dumating. Tila pamilyar ang lugar, hanggang ibaba ako sa designated area.Mukhang ito na yata ang sinasabi na lugar, at mukhang kabisadong kabisado ko, dahil ito ang bahay namin ni Earniel noong nakatira pa ako sa kanya, pero bakit dito ako dinala?Mabigat ang paa ko habang nilalakad ang loob ng subdivision, parang pinipigilan ng paa ko na tumuloy. Pero may bahagi ng isip ko na gusto kong muling marating ang bahay niya.20minutos ng makarating ako. Nasa gate na muli ako at nakatanaw sa bakuran, tila luma

“Nag-drive ka ng nakainom?” Galit kong sabi ng makita siya na pasuray suray at sumalampak ng upo sa baitang ng hagdan.“Gusto ko lang naman malaman kung nakauwi kana!”“Pwede naman magmesaage kana lang sa akin. Nasaan ba phone mo, i-save mo number ko!” Naupo ako sa harap niya at kumapa sa bulsa niya hanggang sa makuha ko ang phone niya. Bumungad sa akin ang wallpaper nito, bakit mukha ko ang naroon. Kuha pa ito noong nasa San Miguel pa kami, hindi ko inaasahan na nanakawan pala niya ako ng litrato.Agad ko siyang inakay papasok, hindi ko rin naman maiuuwi siya dahil hindi naman ako marunong magmaneho, nakita ko rin sa contact niya si Denver pero hindi ko nagawang pindutin.Inakay ko siya hanggang mahiga siya sa higaan sa sahig. Naupo ako sa gilid niya at pinagmamasdan siya.“Isang malambot na Mama kana ngayon huh?” Hagod ko sa buhok niya may kaunting puti.Hinayaan ko lang siya matulog sa tabi ko at dumantay sa dibdib ko hagod ko ang likod niya hanggang sa makatulog na rin ako.Nagisi