All Chapters of Lustful Night with the Billionaire Doctor (SPG): Chapter 161 - Chapter 170

"Oh Lauren." Tugon niya at inabot sa akin ang kaninang nilapag niya, tumaas ang kilay ko at tinignan 'yon. "Ano 'yan?" Tanong ko. "Para sa'yo natural." Ngiwing sagot niya. "Excuse me, charles." Sinundan ko ng tingin si Zai ng maglakad siya sa harapan namin. "Bakit?" Nagtatakang tanong ni Charles. "That's my seat, pwede kang maupo doon." Itinuro ni Zai ang kaharap kong silya kaya naman nahihiyang lumipat si Charles doon, ang gaga talaga ni Zai nakakahiya. "What do you do for a living?" Tanong ni Zai kay Charles kaya pasimple kong siniko si Zai. "Uhm I'm a doctor, and I'm a college professor in medicine. Ikaw ba? Are you a singer? Uhm DJ?" Napalunok ako sa balik tanong ni Charles, nako huwag ganiyan baka maging toro kayong dalawa. "I'm also a doctor," wika ni Zai. Nilingon ko siya at tsaka ko nakita ang pag galaw ng panga niya mukhang napipikon si Zai. "Uh doctor, pediatrician? Dentist?" Halos manlaki ang mata ko sa pagiging sarcastic ni Charles. Didn't expect

Habang naglalakad ay kusa kong napigil ang sariling gumawa ng ingay ng marinig ko ang dalawang pamilyar na tinig. "I now remember where I saw you," wika ni Charles kaya lumunok ako at nanatili sa pwesto ko. "Where?" Sagot ni Zai. "In front of Lauren's condo, I saw you three times staring and waiting for her to get home." Natigilan ako sa narinig, si Zai pumunta ng Cebu? K-Kailan? "Am I not allowed to check if my wife is doing fine?" Sumbat ni Zai, bumilis ang tibok ng puso ko sa narinig siguro naman hindi sila magsasapakan 'no? "You broke her heart, ano pa't babalikan mo siya? Pinalipas mo muna ang ilang buwan bago mo siya babawiin?" Halatang mainit ang ulo ni Charles dahil na rin siguro sa alak. "Lol, is that your problem?" Kwestyon ni Zai nababahidan ng sarkasmo. "Oo, kasi ng sinaktan mo siya—" "My wife, my business. We're both hurt and you don't have the right to decide about us. I am his legal husband." Ngumiwi ako at tsaka napaisip, kaya ba wala sila sa loo

Napatitig ako kay Aji ng pilit niyang ibuka ang bibig ngunit walang salita na lumalabas, at halatang naiirita siya na hindi masabi ang gustong sabihin kaya naman tinulungan siya ni Zai na makaupo, nang makasandal siya ay tinignan niya ako kaya naman nang matipid niya akong ngitian ay yumakap ako kaagad sa kaniya. "Damn you, a-ano bang nangyari sa'yo ha? B-Bakit ang tagal mo magising." Para akong tanga na umiiyak ngunit mahina siyang tumawa, dahan dahan niyang hinagod ang buhok ko. "H-Hindi ka makapagsalita pero nakakatawa ka, ang plastic mo nakakainis ka." Singhal ko, nang bahagyang lumayo ay tinitigan ako ni Aji. We waited for Aji so he could talk, kinuhanan rin siya ng dugo for blood tests. "L-Lauren, d-did y-you got raped?" Sobrang hirap na hirap niyang sinabi 'yon ngunit nagtaka ako. Coma na siya no'n at hindi niya alam 'yon papaanong nasasabi niya ngayon? "H-How did you know?" Gulat na tanong ko. "Z-Zai, you can—" inis na pumikit si Aji ng mawalan na naman siya ng b

Lauren's Point of View. Zai was thinking deeply, staring at the divorce papers. Kinagat niya ang ibabang labi at pinahid ang luha na tumulo sa pisngi niya. "L-Lauren." Huminga ako ng malalim. "P-Pirmahan mo na lang," pakiusap ko. "Nagmamakaawa na ako Zai, s-sign those papers and do me a favor. K-Kahit anong mangyari huwag na huwag mo na akong kakausapin pagkatapos nito. Let's be stranger, with memories." Nasapo niyang muli ang mukha sa sinabi ko, ngunit ng marinig ko ang sunod sunod niyang hikbi ay napaiwas tingin ako. Nakakapanghina. "O-Okay, Lauren. Give me time, please." Tumayo ako at tsaka iniwan siya sa sala, pumasok ako sa kwarto at nahiga sa kama. Pagod na pagod na ako. Ngunit ang paghiga ko ay naalimpungatan na lang ko ng may marinig ako ngunit pinili kong hindi gumalaw, halos matigilan ako ng marinig ang mahinang pag-iyak mula sa tabi ko, ngunit mas natigilan ako ng maramdaman ko ang paghaplos sa pisngi ko. Is he crying because of me? "D-Don't worry, I will t

Isang linggo ako nakalipas ay sobrang sakit ng ulo kong bumangon sa kama dahil sa sobrang ingay ng door bell, hindi sumasama sa akin si Sierah dahil sa akin naman daw siya sasama pag-alis namin. Nagsipilyo ako ng mabilisan bago lumabas ng kwarto para buksan ang pinto ngunit nasapo ko kaagad ang pisngi ko pagbukas dahil sa sampal ng mommy ni Zai. "I heard you're not my son's wife anymore." Nahawakan ko ang pisngi at tinitigan siya. "Yes, ma'am." Maayos na sagot ko. "He doesn't deserve you, h-hindi niya deserve lahat ng ginawa niya para sa'yo!" Nangunot ang noo ko ng maging emosyunal ang mommy ni Zai ngunit ang daddy ni Zai ay nanatiling nakayuko. "Sabihin mo sa akin hija, k-kulang na kulang ba yung pagmamahal ni Zai sa'yo ha? Kasi bakit hindi ka niya mapalitan ang daming naghahabol sa kaniya na mas better sa'yo." Hindi ko alam ngunit nahawa ako sa iyak ng mommy ni Zai. Parang sobrang sakit no'n. "P-Pumasok po kayo." "Ma'am, k-kung alam niyo lang po lahat. P-Pinatay yun