Chapter 167

Lauren's Point of View.

Zai was thinking deeply, staring at the divorce papers. Kinagat niya ang ibabang labi at pinahid ang luha na tumulo sa pisngi niya. "L-Lauren." Huminga ako ng malalim.

"P-Pirmahan mo na lang," pakiusap ko.

"Nagmamakaawa na ako Zai, s-sign those papers and do me a favor. K-Kahit anong mangyari huwag na huwag mo na akong kakausapin pagkatapos nito. Let's be stranger, with memories." Nasapo niyang muli ang mukha sa sinabi ko, ngunit ng marinig ko ang sunod sunod niyang hikbi ay napaiwas tingin ako.

Nakakapanghina.

"O-Okay, Lauren. Give me time, please." Tumayo ako at tsaka iniwan siya sa sala, pumasok ako sa kwarto at nahiga sa kama.

Pagod na pagod na ako.

Ngunit ang paghiga ko ay naalimpungatan na lang ko ng may marinig ako ngunit pinili kong hindi gumalaw, halos matigilan ako ng marinig ang mahinang pag-iyak mula sa tabi ko, ngunit mas natigilan ako ng maramdaman ko ang paghaplos sa pisngi ko.

Is he crying because of me?

"D-Don't worry, I will t