Bawi for my lovely readers! Please stay healthy always! Sumama pakiramdam ko kaya pasensya na kung medyo natatagalan si author mag-update! ❤️🤍
Isang linggo ako nakalipas ay sobrang sakit ng ulo kong bumangon sa kama dahil sa sobrang ingay ng door bell, hindi sumasama sa akin si Sierah dahil sa akin naman daw siya sasama pag-alis namin. Nagsipilyo ako ng mabilisan bago lumabas ng kwarto para buksan ang pinto ngunit nasapo ko kaagad ang pisngi ko pagbukas dahil sa sampal ng mommy ni Zai. "I heard you're not my son's wife anymore." Nahawakan ko ang pisngi at tinitigan siya. "Yes, ma'am." Maayos na sagot ko. "He doesn't deserve you, h-hindi niya deserve lahat ng ginawa niya para sa'yo!" Nangunot ang noo ko ng maging emosyunal ang mommy ni Zai ngunit ang daddy ni Zai ay nanatiling nakayuko. "Sabihin mo sa akin hija, k-kulang na kulang ba yung pagmamahal ni Zai sa'yo ha? Kasi bakit hindi ka niya mapalitan ang daming naghahabol sa kaniya na mas better sa'yo." Hindi ko alam ngunit nahawa ako sa iyak ng mommy ni Zai. Parang sobrang sakit no'n. "P-Pumasok po kayo." "Ma'am, k-kung alam niyo lang po lahat. P-Pinatay yun
"Sobrang tanga mo pala talaga pagdating sa asawa mo 'no?!" Nakagat ko ang ibabang labi ng makita ko ang bawat hampas ng latigo sa katawan ni Zai. "Huwag na huwag niyong idadamay ang asawa ko rito!" My body is shivering. "Pag pumalag ka kakalat lang naman ang nude pictures ng asawa mo pati na ang sex video na sisira sa kaniya, ano kayang iisipin nila sa tuwing makikita siya? Gandang babae may sex scandal, ano kayang sasabihin ng sariling anak niya?" "Fuck you! P-Papatayin ko kayo laha— ah!" Napapikit ako at kusa kong binitiwan ang cellphone sa nakita kong kumalat na dugo galing sa katawan ni Zai. "My son protected your dignity, while accepting those scars for you." Bigla ay naalala ko ang sinabi ni Zai sa akin, wala akong nagawa kundi umiyak. "The nude and the sex video is you, Lauren. K-Kaya walang nagawa si Zai kundi tanggapin ang pinagagawa sa kaniya." Sa sobrang sikip ng dibdib ko ay humagulgol ako sa harapan nila. S-So it's really my fault? "The nights he goes home la
At dahil sa kabigatan nito ay pinilit ko na buhatin 'yon ngunit patigil tigil ako, nang makita ko si Zai ay hindi man lang ako nito tinapunan ng tingin at derederetso lang siyang naglakad papunta sa hub kaya ngumiwi ako at binuhat na 'to. Nang makarating sa harap ng hotel sa gilid ay hindi ko mahanap ang mag-ina kaya luminga linga muna ako, masakit rin pala talaga sa kamay ang mabigat na tubig na 'to. Inayos ko ang buhok ko bago ako tumayo para buhatin ang mga ito at pumunta sa tinutuluyan nila dahil anong oras na rin. Nang makarating ay nagulat ito ng makita ako. "Ma'am.." Gulat na sabi niya. "I can only help by this right now, wala pa kasi akong business.." Ibinaba ko 'yon dahilan para magulat siya at tignan ang mga 'yon at nang makita niya ay hindi niya alam ang sasabihin. "Anong pangalan ng baby mo?" Kwestyon ko. "I-Ian ho ma'am." Nang sabihin niya 'yon ay naestatwa ako. "I-Ian, ang ganda ng pangalan niya." Napaiwas tingin ako tapos ay kinapa ang wallet ko sa buls
"Bakit kailangan ba alam mo para lang mahalin mo 'ko? Kung mahal mo ako Lauren, mahal mo talaga ako hindi kailangan ng rason—" "Pero inisip ko nga na nambababae ka no'n." Sumbat ko. "It's because you don't trust me." Mariing dagdag niya kaya umirap ako. "About my baby? Alam mo ba? Alam mo ba na may kinalaman si Shane sa pagkamatay ng anak ko?" Nang yumuko si Traise ay kusang kumuyom ang kamao ko. "Totoong may ginawa siya sa bata na 'yon, inaasahan ko na 'yon pero hindi ko alam na papatay siya ng inosente." Sumama ang tingin ko sa kaniya. "Then she deserves to die!" Galit na sigaw ko. "You're still protecting that demon huh? Dahil lang nangako ka sa girlfriend mo, pumatay siya ng inosente. H-Hindi ko alam kung bakit kailangang madamay ng anak ko!" Tumayo ako at nilapitan siya tsaka ko siya malakas na sinampal. Napayuko siya sa gilid kung saan tumurong ang mukha niya pagkatapos ng sampal. "I'm very so—" "Huwag kang mag sorry! Maibabalik ba no'n ang buhay ng anak ko ha? Sa
"Hinayaan mo na lang sana, okay lang naman ako wala naman akong pakialam sa sasabihin ng iba. Kahit masira pa ako, sabi ko naman sa'yo I am not born to meet everyone's expectations." Nakagat ko ang ibabang labi dahil sobrang kalmado ng usapan namin. "Hindi naman na mababago dahil maalala at maalala ko si Ian Zachary dahil bukod pa doon ay kamukha mo siya, at nawala siya dahil sa kahibangan ng babae na 'yon sa'yo." Dismayadong sabi ko. "Tanggap ko naman na." Sagot ni Zai. Tanggap niya na, tama. "Tanggap ko na hanggang dito na lang." Napalunok ako ng ikahad niya ang kamay sa harapan ko. "Bakit?" Tanong ko. "Ceasefire?" Napalunok ako, bakit parang ayaw ko? Bakit parang ayaw kong tanggapin na hindi na maayos 'tong sinira ko? "Gagawin na lang natin ay maging mabuting magulang kay Sierah, at kunin ang hustisya sa pagkawala ng anak natin." Nakagat ko ang ibabang labi at pekeng ngumiti tapos inabot ang kamay niya. "Ceasefire." Naging tahimik ang paligid, "Bibigyan ko
Lauren's Point of View. Pagkatapos kong bisitahin si Aji ay huminga ako ng malalim bago ako dumeretso sa office ni Zai pero nagdadalawang isip ako kung kakausapin ko ba siya about sa biological mother ko dahil siya ang doctor o hindi, nahihiya ako. I was about to knock pero sobrang kinakabahan ako kaya ibinaba ko ang kamay ko at tsaka ko tinitigan ang pinto, why do I have to feel this too much shame? "Ugh nakakainis." Bulong ko at tsaka kakatok na sana ulit kaya lang nagdadalawang isip ako. Katok na Lauren! "What makes you have a second thought?" Halos mapatalon ako ng marinig ang boses sa likod ko dahilan para mapalunok ako dahil salubong ang kilay ni Zai. "W-Well," binuksan niya ang pinto ng may sasabihin pa lang ako. "Pasok." Maayos niyang sabi. Sumunod naman ako at ako na rin ang nagsarado ng pinto, he gestured the seat kaya naupo ako doon, bago 'yon ay pinanood ko siyang ayusin ang ibang folders na nagkalat sa desk niya. "There, what's the matter?" Panimula
Limang minuto bago bumalik kaya naman napalunok ako dahil hindi ko sigurado kung iba na ba 'to. "Ayaw sumama, ikaw nga baka mas kilala ka." Utos nito kaya medyo nakatunog na ako na baka si Zai o si Traise 'to dahil hindi ko rin mabosesan. Naupo ito sa gilid ko kaya naman tumikhim ako, umayos ako ng upo at maya-maya ay sumunod ang isa pero hindi ko ito makilala. Nang lingunin ko sila ay sinenyasan ako na huwag magsalita kaya tumango ako. "Ayaw talagang sumama, anong sasabihin ko kay madam?" Lumunok ako, ibig bang sabihin no'n may record or tap wire dito sa bangka. "Tara na." Anyaya nila, it's not the typical boat that you have to row. It has electric that they have to pull, while on our way my hand was shaking unstoppable. Sobrang nag-aalala ako sa anak ko, that I can die just to save my baby. Huminga ako ng malalim dahil sumisikip ang dibdib ko sa kaba, ngunit natigilan ako ng may pasimpleng humawak sa kamay ko. Nang lingunin ko si Zai ay umiling siya sa akin, parang sin
"K-Kung wala kang nagawang masama, Shane? Kung hindi ka naging ganito kasama? Ang masasabi ko lang mas minahal mo siya ng higit sa pagmamahal ko sa kaniya." Napatitig siya sa akin, ang itim ng mata niya ay magalaw. "K-Kasi ako? Wala akong i-ibang ginawa kundi pagdudahan siya, wala akong ibang ginawa kundi saktan siya, habang ikaw sinasaktan mo ang lahat para sa kaniya." Ngumisi ako sa sariling iniisip. "Nababaliw na ata ako kasi h-hindi na kita magawang kasuklaman," tumawa akong muli. "Shane, why d-do you have to settle for a guy like him?" Kwestyon ko at nilingon si Zai. "Tell me, why do you have to be like this when you deserve more?" Napatitig ng sobra sa akin si Shane at nang kumislap ang mata niya ay iniiwas niya ang tingin sa akin. "I'm sure, sa ganda mo na 'yan may magmamahal sa'yo ng higit pa hindi ka mababastos, hindi ka ikahihiya." Pumikit si Shane ng mariin at tsaka masama na muli akong tinignan. "Huwag mong sabihin 'yan!" "I-I don't like regretting things that