All Chapters of MY BILLIONAIRE HUSBAND WANTS ME BACK: Chapter 41 - Chapter 48

“LOOK at yourself,” matigas pa rin sabi ni Tristan. Ayaw nito magpatalo sa kay Travis. “ Napabayaan mo na ang sarili mo, pati na rin ang kompanya.”Sa halip na pansinin ang mga sinasabi ng kapatid ay isinandal ni Travis ang ulo niya sa headrest ng silya, at saka ipinikit niya ang kanyang mga mata ng makaramdam siya ng biglang sumakit ang ulo niya. Ilang oras na ba siya naka tulog? “Alam kong broken hearted ka sa ginawang pang-iwan ni Catherine sa’yo. But doesn't a matter para sirain mo ng tuluyan ang buhay mo at pabayaan ang kompanya.” Bumuntong-hininga ng malalim si Tristan bago muling magsalita. “Maraming mga empleyado ang umaasa sa kompanya,” mahabang litanya ni Tristan.“Ang buong akala ko. Ako lang ang mas malala kapag na-inlove. Eh, mas malala ka pa pala kuya,” palatak sabi ni Tristan na sinabayan ng pag-iling ng ulo nito.“Umalis ka na kung wala ka naman magandang sasabihin. Nakakaistorbo ka lang,” pagtataboy ni Travis, sabay turo niya roon sa nakasaradong pinto nitong mini b

NANG mga sumunod na mga araw ay nagiging busy pa rin si Travis. Walang nagbago sa routine niya, paggising niya sa umaga ay maliligo siya at maghanda upang pumasok na ng opisina. Pagdating ng gabi ay madalas overtime siya kaya naman ay gabi na rin siya makauwi ng bahay. Mas mabuti na rin na subsob siya sa trabaho. Kahit paano ay hindi niya na gaano naiisip si Catherine. Nag-alala pa rin siya sa asawa kung nasaan na ito at kung ano na ang nangyari kay Catherine dahil wala pa rin siyang balita tungkol sa asawa niya.Minsan natatagpuan niya na lamang ang kanyang sarili nasa labas ng boutique ni Catherine. Naka close na iyon at may signage na rin sa labas ng pinto na for sale.Kinuha niya ang cellphone na nakalagay sa bulsa ng suot ng pantalon niya, atsaka tinawagan ang kaibigan na makakatulong sa kanyang iniisip habang nakatingin sa nakasaradong boutique. Alam niya na mahalaga kay Catherine ang boutique nito ang hindi niya lubos maisip kung bakit binebenta na ito. Napabuntong-hininga na

NANG matapos nang magluto si Catherine para sa kanilang hapunan ay bumalik na rin siya sa sala para doon na lang hintayin sina David at Miggy. Para sabay na rin sila kumain ng hapunan.Mayamaya ay bumaba na rin dito sa sala si Miggy kasama ang yaya nito. “Mommy, where’s Papa David?” Tanong ni Miggy na palipat-lipat ang tingin nito sa kay Catherine at sa dalawang maleta.“Maybe he’s still sleeping, baby. Halika nga rito,” aniya binuka ang dalawang braso. At saka pinaupo sa kandungan niya si Miggy. “Hmmm… Ang bigat mo na,” kunwari reklamo niya.“I'm hungry,” ungot ni Miggy, hindi man lang napansin ang nagrereklamo ni Catherine.“Hey, little boy,” si David na kababa lang nito ng hagdan. May malapad na ngiti nakapaskil sa mga labi nito at medyo magulo pa rin ang buhok nito. Tanda ng bagong gising lang ito.“Papa David…” Ani Miggy sabay talon mula sa kandungan ni Catherine.Yumukod si David at saka ibinuka ang mga braso nito upang salubungin ng yakap ang apat na taong gulang na si Miggy n

NINOY AQUINO INTERNATIONAL AIRPORT- Kakalapag lang ng eroplano sinasakyan nila Catherine. Ipinikit niya ang kanyang mga mata atsaka humugot ng malalim na hininga, inipon niyon sa kanyang dibdib pagkatapos ay nirealese rin agad. ‘Finally, Im back after five years,’ piping usal niya sa kanyang sarili. Limang taong nawala siya at sa loob ng limang taon ay marami na rin ang nangyari. “Are you okay?” Tanong ni David, hinawakan sa isang kamay si Catherine. Tumingin dito si Catherine na may mabining ngiti nakapaskil sa kanyang mga labi. “Yeah.”“Don’t worry, Miggy and I, are always by your side,” sabi ni David. Saglit nagpaalam si David para kunin ang mga bagahe nila.“Mommy, we are here in the Philippines, already?” Tanong ni Miggy na palinga-linga sa paligid, ito ang unang pagkakataon na napunta si Miggy dito sa ‘Pinas.“Yes, baby,” sabi ni Catherine, hinawakan ang isang kamay ng anak. “Lets go,” yakag ni David ng makuha na nito ang mga maleta nila. Samantala kakalapag lang din ng e