NANG mga sumunod na mga araw ay nagiging busy pa rin si Travis. Walang nagbago sa routine niya, paggising niya sa umaga ay maliligo siya at maghanda upang pumasok na ng opisina. Pagdating ng gabi ay madalas overtime siya kaya naman ay gabi na rin siya makauwi ng bahay. Mas mabuti na rin na subsob siya sa trabaho. Kahit paano ay hindi niya na gaano naiisip si Catherine. Nag-alala pa rin siya sa asawa kung nasaan na ito at kung ano na ang nangyari kay Catherine dahil wala pa rin siyang balita tungkol sa asawa niya.Minsan natatagpuan niya na lamang ang kanyang sarili nasa labas ng boutique ni Catherine. Naka close na iyon at may signage na rin sa labas ng pinto na for sale.Kinuha niya ang cellphone na nakalagay sa bulsa ng suot ng pantalon niya, atsaka tinawagan ang kaibigan na makakatulong sa kanyang iniisip habang nakatingin sa nakasaradong boutique. Alam niya na mahalaga kay Catherine ang boutique nito ang hindi niya lubos maisip kung bakit binebenta na ito. Napabuntong-hininga na
FIVE YEARS LATER-Nagmulat ng mga mata niya si Catherine nang huminto ang sasakyan.“Narito na po tayo, Ma’am,” anang driver.Mabigat ang katawang bumaba ng kotse si Catherine. Natanaw niya ang apat na taong gulang na anak na kalaro ang yaya sa swing.“Mommy!” Sigaw ni Miggy na tumatakbong palapit sa kanya habang inaalalayan ng yaya.Patakbong sinalubong ni Catherine ang anak at kinarga. “Oppps! Amoy chocolates ka,ah. What did you eat, honey?”“Lots of cookies and ice creams…”“No wonder you have stains on your t-shirts. Come on, Mommy wil bathe you…”Bahagya niya pa ginulo ang buhok ng anak. Pumasok na rin sila sa loob kasabay ng yaya.“Mommy, you mess up my hair,” reklamo ng apat na taong gulang na si Miggy. Naka busangot ang mukha nito na halos hindi na maipinta ng magaling na pintor ang itsura nito. Ayaw na ayaw kasi nito na ginugulo ang buhok.Mahina na lamang natawa si Catherine. “Hmmm…marunong ng magreklamo ang baby ko.”“Mommy, big boy na po ako,” kontra agad ni Miggy, animo ma
NANG matapos nang magluto si Catherine para sa kanilang hapunan ay bumalik na rin siya sa sala para doon na lang hintayin sina David at Miggy. Para sabay na rin sila kumain ng hapunan.Mayamaya ay bumaba na rin dito sa sala si Miggy kasama ang yaya nito. “Mommy, where’s Papa David?” Tanong ni Miggy na palipat-lipat ang tingin nito sa kay Catherine at sa dalawang maleta.“Maybe he’s still sleeping, baby. Halika nga rito,” aniya binuka ang dalawang braso. At saka pinaupo sa kandungan niya si Miggy. “Hmmm… Ang bigat mo na,” kunwari reklamo niya.“I'm hungry,” ungot ni Miggy, hindi man lang napansin ang nagrereklamo ni Catherine.“Hey, little boy,” si David na kababa lang nito ng hagdan. May malapad na ngiti nakapaskil sa mga labi nito at medyo magulo pa rin ang buhok nito. Tanda ng bagong gising lang ito.“Papa David…” Ani Miggy sabay talon mula sa kandungan ni Catherine.Yumukod si David at saka ibinuka ang mga braso nito upang salubungin ng yakap ang apat na taong gulang na si Miggy n
HATING gabi na ngunit hindi pa rin dinadalaw ng antok si Catherine. Mahimbing na rin ang tulog ni Miggy na nasa tabi niya. Dahan-dahan na bumaba mula sa kama si Catherine. Maingat ang bawat galaw niya upang sa ganun ay hindi magising ang anak na mahimbing ang tulog.Ngunit nakailang hakbang pa lang siya ng kanyang mga paa ay narinig niya na nagsasalita si Miggy.“Mommy…” Ani Miggy, half asleep.Biglang bumalik ng kama si Catherine, atsaka mahihinang tinapik-tapik ang anak upang makatulog muli ito. “Sleep well baby.”Nang naka sigurado siya na talagang mahimbing na ang tulog ni Miggy ay muling bumaba ng kama si Catherine. Maingat ang bawat kilos upang hindi siya makalikha ng ingay.Lumabas ng kwarto si Catherine, tuloy-tuloy ang hakbang ng kanyang mga paa patungo roon sa mini bar na nandito rin sa ikalawang palapag nitong bahay. She needs alcohol, upang makatulog siya. Ayaw niya rin magtake ng sleeping pills. Tahimik ang paligid. Siya na lang yata ang gising nang mga sandaling iyon
NINOY AQUINO INTERNATIONAL AIRPORT- Kakalapag lang ng eroplano sinasakyan nila Catherine. Ipinikit niya ang kanyang mga mata atsaka humugot ng malalim na hininga, inipon niyon sa kanyang dibdib pagkatapos ay nirealese rin agad. ‘Finally, Im back after five years,’ piping usal niya sa kanyang sarili. Limang taong nawala siya at sa loob ng limang taon ay marami na rin ang nangyari. “Are you okay?” Tanong ni David, hinawakan sa isang kamay si Catherine. Tumingin dito si Catherine na may mabining ngiti nakapaskil sa kanyang mga labi. “Yeah.”“Don’t worry, Miggy and I, are always by your side,” sabi ni David. Saglit nagpaalam si David para kunin ang mga bagahe nila.“Mommy, we are here in the Philippines, already?” Tanong ni Miggy na palinga-linga sa paligid, ito ang unang pagkakataon na napunta si Miggy dito sa ‘Pinas.“Yes, baby,” sabi ni Catherine, hinawakan ang isang kamay ng anak. “Lets go,” yakag ni David ng makuha na nito ang mga maleta nila. Samantala kakalapag lang din ng e
“DADDY!” anang batang lalaki na tumatakbo palapit dito. Nang tuluyan na itong nakalapit ay agad yumakap sa mahabang binti ni Travis. “Hey, buddy,” nakangiti wika ni Travis, medyo nagulat pa siya sa ginawa ng batang lalaki. “Daddy,”sabi ulit ng batang lalaki na nakatingala kay Travis.Gusto niya sabihin sa batang lalaki na hindi siya ang daddy nito at napagkamalan lamang siya. Palinga-linga sa paligid si Travis para hanapin kung may kasama ang bata. “Buddy, I'm not your daddy…”“No! You are my daddy,” giit pa rin sabi ng bata na mas lalong humigpit ang pagkakayapos nito sa binti ni Travis. Habang tinititigan ni Travis ang itsura ng batang lalaki, animo,y may gusto itong ipaalala sa kanya ngunit binalewala niya na lamang iyon. Baka nagkataon lang at mas lalong imposible ang nasa isip niya. Nagpaskil ng maluwang na ngiti sa kanyang mga labi si Travis. “Nasaan ang mga parents mo, buddy? Tiyak hinahanap ka na nila,” sabi ni Travis na yumukod siya upang magpantay sila. Ngunit mas lal
“BYE! Daddy,” sabi ni Miggy na kumaway pa bago umalis. “Bye, bye, see you around buddy,” nakangiti rin sabi ni Travis na gumanti rin ng kaway sa bata. Nang tuluyan ng nakaalis si Miggy at ang yaya nito ay ipinagpatuloy na lamang nila Travis ang meeting nilang magkakaibigan. Samantala kanina pa hindi mapakali si Catherine. Sobrang nag-alala na rin siya para sa kanyang anak.“Please, calm down,” sabi ni David, pilit pinapakalma si Catherine na hindi mapakali at walang tigil sa pag-iyak. “How can I calm down, David? Nawawala ang anak ko?! Tell me?” Aniya sa malakas na boses at nanginginig dala ng pag-iyak niya. Galit na galit siya sa kanyang sarili. Hindi man lang niya namalayan na nawawala na pala ang anak niya. Ang buong akala niya ay nasa paligid lang si Miggy at katulad ng sinabi niya rito na huwag lumayo. Huli niya nna napagtanto na nawawala na si Miggy. Palabas na sila ni Miggy kanina mula sa pancake house ng may tumatawag sa cellphone niya. Sinagot niya ang tawag at saglit l
“Nelia, paliguan mo muna si Miggy,” wika ni David sa yaya ng bata.“Sige, sir David,” Ani Nelia na lumapit kay Miggy, atsaka hinawakan sa isang kamay. “Tara na Miggy, maligo ka muna,” yakag nito sa bata. “Ayaw,” sabi ni Miggy na mas lalong siniksik ang sarili nito palapit sa katawan ni Catherine.“Little boy, maligo ka muna,” sabi ni David na may maluwang na ngiti nakapaskil sa mga labi nito. “After mo maligo, laro tayo ng favorite games mo, gusto mo ba ‘yun?” anito para lang maligo si Miggy. “Ayaw ko, Papa David,” tanggi pa rin ni Miggy. Hinawakan nito ang kamay ni Catherine. “Mommy, lets go,” yakag nito sa kay Catherine. “Hah? saan tayo pupunta?” Tanong ni Catherine na nalilito. Bigla na bumalik sa kasalukuyan ang diwa niya mula sa pagbalik baintatanaw niya sa nakaraan. Ang nakaraan na kung puwede lang ay ayaw niya ng balikan pa. Ngunit alam niya sa kanyang sarili na hindi niya puwedeng takasan ang kanyang nakaraan at kailangan niya ng harapin dahil bumalik na siya dito sa Pinas
“KUNG nagseselos ka kay Travis at sa babaeng iyon. P’wede ba Bella, huwag mo akong idamay.”Biglang huminto sa paghakbang ng mga paa si Bella. “Ako nagseselos?” sabay turo nito sa sarili.“Yes, you are. Nagseselos ka kay Travis at Daisy.“Walang dahilan para magselos ako kay Travis at sa pangit na babaeng iyon no.”Kusang tumaas ang isang kilay ni Catherine. Talagang hindi ito aamin na may relasyon ito at si Travis.“Di ba may relasyon kayo ni Travis…”Pinukol niya ng matalim na tingin si Bella.“Ako nagseselos?” sabi ulit ni Bella na tumatawa ng mahina.“Anong nakakatawa?” naiinis turan ni Catherine. Talagang ang lakas pa ng loob nito para pagtawanan siya.“Sorry…sorry, ikaw kasi eh,” natatawa pa rin sabi ni Bella. “Hindi mo pa rin pala nakakalimutan ang issue na ‘yan. Medyo matagal na ang nakalipas ng nangyari ang issue tungkol sa amin ni Travis.’“Ofcourse hinding-hindi ko makakalimutan na ang bestfriend ko at ang asawa ko ay may relasyon, naging kabit ka ng asawa ko.” Mas mabuti ng
SABAY napatingin sina Catherine at Travis ng bigla na lamang bumukas ang dahon ng pinto at iniluwa mula sa labas ang babaeng blonde ang buhok at ang maiksing kasuotan nito. Sobrang makapal din ang make-up nito. To the left to the right ang talbog ng balakang nito, habang naglalakad palapit dito.Napangiwi na lamang si Catherine na nakatingin sa babae.“Travis, oh my god. How are you?” sabi ng maarting boses ng babaeng may makapal na pintura sa mukha nito at bigla na lamang pumasok dito.“Daisy…?” Tila nagulat pang sabi ni Travis ng makita ang babaeng bagong dating.“Anong ginagawa mo dito? Bakit ka nandito?” sunod-sunod na tanong ni Travis. “Wait, Daisy,” sabi ni Travis na nakangiwi ng bigla na lang yumakap dito ang babae.“May masakit ba sa’yo? Oh my god. Saan ang masakit my baby Travis?” maarti pa rin sabi ng babae na tinawag ni Travis sa pangalan nitong Daisy.Napaubo ng mahina si Catherine buhat sa narinig. Pinukol niya ng masamang tingin si Travis. Animo’y nagustuhan ng mokong
NAGISING si Travis na masakit ang buong katawan niya, pakiramdam niya ay binugbog siya ng sampung tao. Partikular na ang kanyang likod. Kapag sinusubukan niyang gumalaw ay inaataki siya ng hindi maipaliwanag na pakiramdam. Magkahalong sakat kirot sa bandang likuran niya.Pagmulat ng kanyang mga mata ay tumambad sa kanyang paningin ang apat na sulok ng kwarto na kulay puti. Pinuno ng samo’t sari amoy ng mga gamot ang kanyang pang-amoy. Saka niya biglang naalala ang nangyari sa kanya. Ang huling natatandaan niya ay sinubukan niyang sagipin si Miggy mula sa malaking truck. Pinuno ng matinding kaba at takot ang kanyang dibdib. Kumusta si Miggy? Kailangan niyang makita ang bata.Inikot niya ang kanyang paningin sa loob ng silid. Ngunit wala siyang makita na may kasama siyang ibang tao rito. Tanging siya lang ang mag-isa nandito sa loob ng kwarto.Muli ni Travis sinusubukan na igalaw ang katawan niya. Ngunit talagang hindi niya nakayanan ang sobrang sakit at ang bigat ng pakiramdam niya.
Nang nailipat na si Travis sa private ward nito ay nagpaalam na rin si David na uuwi muna. Kailangan din kasi ni David maligo at magpalit ng damit dahil sa may mantsa ng dugo ang tshirts na suot nito.Nagpaiwan na lamang si Catherine dahil mamaya kapag nagising na si Miggy, tiyak hahanapin siya ng anak.Iniwan niya muna si Travis. Mahimbing pa rin ang tulog nito, marahil ay epekto pa rin ng gamot. Bumalik na lang muna siya roon sa may trauma room para tingnan kung gising na rin si Miggy. Mabilis ang bawat paghakbang ng kanyang mga paa ng marinig niya ang boses ni Miggy na umiiyak.Nang nakita siya ng on duty nurse ay ningitian siya nito. “Nandito na ang mommy mo,” nakangiti sabi ng nurse, pinapatahan nito sa pag-iyak si Miggy.Nag-angat ng mukha si Miggy, at saka tumingin sa direksyon niya na naglalakad palapit dito.“M-mommy,” sabi ni Miggy sa garalgal na boses. Mas lalong nilakasan ang pag-iyak.Biglang nataranta si Catherinr kung kaya ay tinakbo niya na lamang ang distansiya sa
NANG narating ng ambulansya ang hospital ay agad pinasok ng emergency room si Travis. Samantala si Miggy naman ay dinala sa trauma room. Hindi alam ni Catherine kung sino ang mas-uunahin niya sa mag-ama niya.Nang nakatulog na si Miggy ay hinabilin niya muna sa on duty nurse. Kailangan niya rin puntahan si Travis, para alamin ang kalagayan ng lalaki.Sa labas ng emergency room ay nakikita niya si David na nakasandal sa may pader. Habang nakahalukipkip ito na nakatingin doon sa nakasarang pinto ng emergency room. Kaya naman ay hindi nito agad napansin ang presensiya niya.“David, kumusta na siya?” tanong ni Catherine sa garalgal niyang boses na nakatingin na rin roon sa naka saradong pintuan.“Hindi pa lumabas ang doctor, simula pa kanina,” sagot ni David, saglit sinulyapan si Catherine na nakatayo sa tabi nito. Hinawakan nito ang kamay ni Catherine. “Don’t worry, he’s be fine. Si Monteiro pa eh, gago ‘yon at hindi ‘yon basta-bastang mamatay.”“Talaga lang David? Nagawa mo pang magbi
“SA akin sasama sina Catherine at Miggy, Monteiro,” sabi ni David na hinihimas ang panga nito na tinamaan ng suntok ni Travis.“Damn it!” bulyaw ni Travis. “Umalis ka na Dela cuesta.”“P’wede ba tumigil na kayong dalawa. Parang mga bata kayo,” nanggigil sa inis sabi ni Catherine. Humarap siya kay David. “Umalis ka na David, please,” pakiusap niya sa lalaki. Sana nga lang umalis na si David para iwasan na lang si Travis.“Hindi ako, aalis dito na hindi ko kayo kasama ni Miggy. Hindi ko hahayaan na muling saktan ka ni Monteiro,” pagmamatigas pa rin sambit ni David. Talagang walang balak na umalis ito.Huminga ng malalim si Catherine. Malapit na malapit ng maubos ang pasensiya sa dalawang lalaking ito. “Sorry, David hindi kami sasama sa ‘yo ni Miggy.” Bumontong-hininga siya baga nagpatuloy na magsalita. “Aalis kami ni Miggy dito pero kaming dalawa lang at hindi kami sasama sa ‘yo. Gusto ko ng tahimik na buhay…” Hindi niya nasabi ang ibang sasabihin ng sumabad si Travis.“Hindi ako mak
“Dela cuesta,what the hell are you doing here?!” Dumadagundong ang boses sigaw ni Travis, nagbabaga ang mga mata nito sa sobrang galit.“Sinusundo ko lang ang mag-ina ko pare,” bale-wala at kampante sagot naman ni David.Nagulat na lang si Catherine ng sinugod ng suntok ni Travis si David. Nag-uusap sila ng bigla na lang dumating si Travis na galit na galit, namumula ang itsura nito sa galit.Hinawakan niya sa braso si David. “David,” aniya sa mahinang boses. She’s give him a warning look na huwag na lang patulan si Travis. Ngunit ang kumag na David, bena-wala nito ang warning look niya.“I’m here para sunduin ang mag-ina ko,” nakangiti sabi ni David. Hinawakan sa kamay si Catherine.“David, ano ba? What are you doing?” naiinis turan niya sa mahinang boses. Matigas din ang bungo ng isang ito. “Just relax,” pabulong din sabi ni David sa punong tainga ni Catherine.Talagang may gana pa itong sabihin na mag-relax siya? Gayong nagkainitan na sa pagitan nila David at Travis. Paano siya
SAMANTALA ng matapos ng kumain ay nagyaya si Miggy na manood ng favorite cartoons character nito. Kaya magkasama silang mag-ina na nandito sa sala. Si Miggy nakatuon ang buong attentions nito sa pinapanood doon sa malaking screen monitor ng tv. Samantala si Catherine may hawak na magazines ngunit wala sa magazines ang attentions niya . Okopado ni Bella at Travis ang kanyang isip. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nakalabas ang mga ito roon sa library. Gaano ba ka importante ang pinag-uusapan ng mga iyon at natagalan.Talagang nag-uusap lang ba? O di kaya naman ay may milagrong ginagawa na. Todo pigill siya sa kanyang sarili na huwag puntahan at katokin ang mga iyon roon sa library. Ngunit kapag ginawa niyon ano ang sasabihin niyang dahilan? Ayaw niya naman magmukhang nagseselos na asawa.‘Hindi nga ba?’ anang kontrabidang isip niya.Talagang hindi siya mapakai. Maya-maya ay nakatingin siya roon sa hagdan. Nang nakita niya si Bellla na naglalakad pababa ng hagdan ay agad niya ibinalik
NGITNGIT ang kalooban ni Catherine, tinusok-tusok at hiniwa ang sausage gamit ang bread knife.“Mommy,” sabi ni Miggy sabay turo sa plato ng ina nito.“Yes baby,” aniya nakatingin kay Miggy na nakaupo lang din sa tabi niya. “You want some more food?”Umiling ng ulo ssi Miggy. “No,” itinuro nito ang plato niya.Kunot-noo siya napatingin din sa plato niya. Lihim siya napangiwi sa kanyang sarili ng makita ang kawawang sausage na gutay-gutay. Ningitian niya ang anak. “I want small slices of sausage. Masakit kasi ang ngipin ni mommy,” napangiwi siya sa kasinungalingan niya. ‘Im sorry anak,’ piping aniya sa sarili.Samantala unang pumasok si Bella sa loob ng library. Sumunod si Travis, isinara niya ang pinto library.“What urgent, Bella? Early early in the morning, bakit kailangan mo pang pumunta dito sa bahay,” mahabang litanya ni Travis, naupo siya sa swivel chairs.Prenteng nakaupo si Bella nasa kabilang bahagi ng lamesa.“Hey, relax,” nakangisi turan ni Bella. “Masyadong takot ka naman