Lahat ng Kabanata ng SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Kabanata 101 - Kabanata 110

Hindi maalis ni Rose ang tingin niya kay Mike habang kumakain silang silang dalawa. Hindi siya makapaniwala na mas pinili nitong samahan siyang kumain kesa sa mga katrabaho nito. Nang mapansin ni Mike ang tingin ng asawa ay binaba nito ang utensils at kunot ang noo na tumingin rito. "Why? Hindi mo ba gusto ang pagkain?" "Gusto ko, Mike... gustong-gusto ko. Lalo na't kasabay kita ngayong kumain." "Palagi naman tayong sabay kumain, Rose. Ano ang bago dito?" Lumabi si Rose bago sumagot sa asawa. "Pero hindi na tayo kumain sa labas simula ng ikasal tayong dalawa." Natigilan ito sa sinabi niya ngunit hindi na nagsalita. Buong durasyon ng kanilang pagkain ay hindi maalis ang mata niya kay Mike. Natatakot siya na baka kapag kumurap siya, ay magising siya at malaman na panaginip lang ito. Alam niyang para sa asawa niya ay isang simpleng pagkain lang ito sa labas, subalit para sa kanya ay hindi ito simpleng pagkain lang—pakiramdam niya ay nasa isang date silang dalawa. "Tapos ka na?" Taka

Hindi alam ni Rose kung paano siya nakauwi sa kanilang bahay. Tulala siya at hanggang ngayon ay wala siya sa sarili. Hindi niya akalain na magsisinungaling si Sofia at sasabihin na siya ang may kasalanan sa pagkahulog nito sa hagdan. Ang masakit, hindi naniwala sa kanya ang asawa niya at ang Ninang Raven niya na wala siyang kasalanan."Ma'am Rose, nasa kabilang linya po ang mommy niyo. Gusto daw po kayong makausap." Imporma ng kasambahay."H-hello, mommy." "My god, princess! Nag aalala na kami ng daddy mo sayo. Hindi ka namin makausap simula kahapon. Where are you? Is everything alright? Hindi sinasagot ng Ninang Raven mo at ng asawa mo ang tawag ko."Tinakpak ni Rose ang bibig upang walang umalpas sa boses mula dito. Hindi niya gustong marinig ng kanyang ina ang impit niyang pag iyak. "E-everything is fine, mommy. Maraming salamat po sa pag aalala niyo ni daddy. Parang gusto ko tuloy bumalik sa inyo at magpa-baby." Nakakamiss noong bata pa siya... walang problema, masaya at hindi p

DAIG pa niya ang estranghero sa sarili nilang bahay. Simula ng lumabas si Sofia ng hospital at may nangyari sa kanila ni Mike, naging parang hangin na siya sa dalawa. Lalong tumaas ang pader sa pagitan nilang dalawang mag asawa. Matulin na lumipas ang dalawang buwan. Malungkot na hinawakan ni Rose ang wedding picture nilang dalawa ni Mike. Siya lang ang nakangiti sa litrato nilang dalawa. Siya lang ang masaya... "Ang Sir Mike niyo nasa'an?" Tanong niya ng makababa ng hagdan. Akmang sasagot na ang kasambahay ng unahan ito ni Sofia sa pagsagot. "Gusto mo talagang malaman? Bakit hindi siya sundan, Rose?" Hindi ito pinansin ni Rose subalit muli itong nagsalita. "Ang ungrateful mo naman, Rose. Magpasalamat ka nga sa akin dahil nakiusap ako kay Kuya Mike na huwag sabihin sa pamilya mo ang ginawa mo sa akin." Hindi makapaniwalang tumingin si Rose dito. "Gusto mo na maging grateful pa ako sa ginawang kasinungalingan? We know the truth, Sofia. Hindi kita tinulak!" "Pero hindi alam nil

Pagkarating ni Rose sa hospital, pinuntahan niya agad si Mike sa opisina nito. Ngunit pagdating niya ay wala ito roon. Naghintay siya ng dalawang oras subalit hindi dumating si Mike. Sinubukan niya itong tawagan, ngunit hindi nito sinasagot ang kanyang tawag. Nagsimula bahain ng hindi magandang senaryo ang kanyang isip. “S-stop thinking those negative thoughts, Rose. P-Para sa anak niyo, ingatan mo ang sarili mo.” Kausap ni Rose sa kanyang sarili. Nang marinig niya ang pagbukas ng pinto, agad siyang tumayo at yumakap sa asawa. Nabigla si Mike ng yumakap sa kanya si Rose. Napakatamis ng ngiti nito sa labi habang nakatingala sa kanya. Inalis nito ang nakapulupot na braso ng asawa sa kanyang katawan. “Ano ang ginagawa mo dito, Rose? Hindi ba nagbilin ako na huwag kang pupunta dito? Bakit ba ang tigas ng ulo mo?!” “Mike—“ “Damn it, Rose! Stop calling my name! It’s disgusting when it comes from your mouth! Kung hindi dahil sa divorce ang pinunta mo dito, makakaalis ka na.” Sa na

Lumuluhang yumakap kay Mike ang kanyang ina. "W-wala na tayong magagawa, anak. Ipagdasal nalang natin na magising si Rose at matanggap niya ang nangyari sa inyong anak. Ngayong palang ay nasasaktan na ako, Mike. Bilang ina, alam kong mahirap tanggapin 'to... alam kong napakahirap at masakit itong tanggapin dahil matagal ng gusto ni Rose na magkaroon kayong dalawa ng ng anak. N-nakakaawa ang asawa mo anak... h-hindi man lang niya nakasama at nakita ang anak ninyong dalawa." Parehong nagulantang ang mag ina ng may humahangos na dumating na nurse. "D-Doc. ang asawa niyo, nagse-seizure!" "Diyos ko!" Natarantang usal ng ginang. Agad nilang tinungo ang kinaroroonan ni Rose. Napakabigat man ng kalooban ni Mike, at puno ng pagsisisi, kinaikailangan niyang maging matatag para sa kanyang asawa. Nawala na ang kanilang anak, hindi na siya papayag na pati ito ay mawala. Kahit retired na doktor si Raven, tumulong siya sa anak na si Mike upang isalba ang buhay ni Rose. Habang nire-revive nila ito