Mike kissed her lips aggressively. Hindi inaasahan ni Rose ang paghalik ng asawa sa kanya ng tuluyang napatid ang pagtitimpi nito sa kanya. Kung ito lang pala ang sagot para makulong sa bisig ni Mike ay matagal na niya itong ginawa.Nalasahan niya ang dugo sa kanyang labi dahil sa marahas na paraan nito ng paghalik. Nang bumitaw si Mike ng halik, nakita ni Rose na pareho ng mapungay ang kanilang mga mata sa pagnanasa... and they both craving for more. "You will regret this, Rose... big time." Marahas na hinawakan ni Mike ang batok ng asawa at muling sinibasib ito ng marahas na halik sa labi, habang ang kanyang malaking kamay ay pumipiga sa hubad nitong dibdib. Tumulo ang luha ni Rose ng tuluyang mapunit ang pagkabirhen niya ng makapasok ang sandaťa ni Mike sa pagkabábáe niya. Naghahalo ang sakit at saya na nararamdamn niya dahil tuluyan ng nag isa ang katawan nilang dalawa. Matagal na niyang hinihintay na maganap ito sa pagitan nilang dalawa ng asawa niya. Pakiramdam niya ay ganap n
DAIG pa niya ang estranghero sa sarili nilang bahay. Simula ng lumabas si Sofia ng hospital at may nangyari sa kanila ni Mike, naging parang hangin na siya sa dalawa. Lalong tumaas ang pader sa pagitan nilang dalawang mag asawa. Matulin na lumipas ang dalawang buwan. Malungkot na hinawakan ni Rose ang wedding picture nilang dalawa ni Mike. Siya lang ang nakangiti sa litrato nilang dalawa. Siya lang ang masaya... "Ang Sir Mike niyo nasa'an?" Tanong niya ng makababa ng hagdan. Akmang sasagot na ang kasambahay ng unahan ito ni Sofia sa pagsagot. "Gusto mo talagang malaman? Bakit hindi siya sundan, Rose?" Hindi ito pinansin ni Rose subalit muli itong nagsalita. "Ang ungrateful mo naman, Rose. Magpasalamat ka nga sa akin dahil nakiusap ako kay Kuya Mike na huwag sabihin sa pamilya mo ang ginawa mo sa akin." Hindi makapaniwalang tumingin si Rose dito. "Gusto mo na maging grateful pa ako sa ginawang kasinungalingan? We know the truth, Sofia. Hindi kita tinulak!" "Pero hindi alam nil
HINDI siya makikipaghiwalay kay Mike. Kahit na ano ang mangyari. Ito ang paulit-ulit na sinasabi ni Rose sa isip. Yakap niya ang katawan sa bathtub habang patuloy sa pagluha. Hindi niya matanggap na kaya siyang hiwalayan ng gano’n kadali pagkatapos ng may mangyari sa kanila. Hubo’t hubàd siya ng lumabas ng kwarto. Umupo siya sa harapan ng vanity mirror, tinitigan ang sarili. Nanlalalim ang kanyang mga mata. Dalawang araw na siyang umiiyak at hindi makakain ng maayos. Hindi niya magawang lumabas sa kwarto dahil sa takot na bigyan na namam siya ng asawa ng divorce paper. Narinig ni Rose ang pagbukas ng pinto. Dali-dali siyang tumakbo at pumasok ng banyo, nilock niya ang pinto at hinayaan ang katok. Batid niyang ang asawa ang dumating. Dahil walang ibang tao ang pumapasok sa kanyang ng hindi kumakatok maliban sa kanyang asawa. Sinubsob niya ang kanyang mukha sa pagitan ng tuhod, hindi niya matandaan kung gaano siya katagal sa gano’ng posisyon, hanggang sa hindi niya namalayan na nakatu
Pagkarating ni Rose sa hospital, pinuntahan niya agad si Mike sa opisina nito. Ngunit pagdating niya ay wala ito roon. Naghintay siya ng dalawang oras subalit hindi dumating si Mike. Sinubukan niya itong tawagan, ngunit hindi nito sinasagot ang kanyang tawag. Nagsimula bahain ng hindi magandang senaryo ang kanyang isip. “S-stop thinking those negative thoughts, Rose. P-Para sa anak niyo, ingatan mo ang sarili mo.” Kausap ni Rose sa kanyang sarili. Nang marinig niya ang pagbukas ng pinto, agad siyang tumayo at yumakap sa asawa. Nabigla si Mike ng yumakap sa kanya si Rose. Napakatamis ng ngiti nito sa labi habang nakatingala sa kanya. Inalis nito ang nakapulupot na braso ng asawa sa kanyang katawan. “Ano ang ginagawa mo dito, Rose? Hindi ba nagbilin ako na huwag kang pupunta dito? Bakit ba ang tigas ng ulo mo?!” “Mike—“ “Damn it, Rose! Stop calling my name! It’s disgusting when it comes from your mouth! Kung hindi dahil sa divorce ang pinunta mo dito, makakaalis ka na.” Sa na
LUMAPIT ang isang nurse kay Mike upang sabihin na kailangan na ito Operating Room. "Doc. Grayson, magsisimula na ang operation kay Mr. Ong in ten minutes. Kailangan na kayo sa OR." "Susunod ako." Ilang saglit pang tinitigan ni Mike ang hawak na cellphone bago ito ibinulsa. Kung ano man ang drama ni Rose, wala siyang panahon dito. Hindi siya madadala sa pagpapaawa nito. Simula ng maging CEO si Mike, madalang na siyang magsagawa ng operasyon. Ngunit dahil kilala at mayamang pamilya si Mr. Ong, hindi matanggihan ni Mike ang gusto ng pamilya na siya ang magsagawa ng operasyon dito. Isa ito sa maaari na maging Potential Investors ng kanilang hospital. Isang karangalan ang mapagkatiwalaan ng isa sa pinakamayamang pamilya sa Asia. Pagdating sa Operation Room, agad na nagsimula ang operasyon, na sa palagay ni Mike ay tatagal lamang ng dalawang oras. "Success!" Nagpalakpakan ang lahat pagkatapos ng matagumpay na operasyon sa matanda. "Congratulations, Doc. Grayson. Napakahusay mo ta
Lumuluhang yumakap kay Mike ang kanyang ina. "W-wala na tayong magagawa, anak. Ipagdasal nalang natin na magising si Rose at matanggap niya ang nangyari sa inyong anak. Ngayong palang ay nasasaktan na ako, Mike. Bilang ina, alam kong mahirap tanggapin 'to... alam kong napakahirap at masakit itong tanggapin dahil matagal ng gusto ni Rose na magkaroon kayong dalawa ng ng anak. N-nakakaawa ang asawa mo anak... h-hindi man lang niya nakasama at nakita ang anak ninyong dalawa." Parehong nagulantang ang mag ina ng may humahangos na dumating na nurse. "D-Doc. ang asawa niyo, nagse-seizure!" "Diyos ko!" Natarantang usal ng ginang. Agad nilang tinungo ang kinaroroonan ni Rose. Napakabigat man ng kalooban ni Mike, at puno ng pagsisisi, kinaikailangan niyang maging matatag para sa kanyang asawa. Nawala na ang kanilang anak, hindi na siya papayag na pati ito ay mawala. Kahit retired na doktor si Raven, tumulong siya sa anak na si Mike upang isalba ang buhay ni Rose. Habang nire-revive nila ito
HINDI mapakali si Mike habang sakay ng kotse pabalik sa bahay. Umuwi siya para personal na kumuha ng gamit ni Rose. Ngunit ng paakyat na siya ng kwarto, bigla siyang may naalala. Akmang pababa na siya ng masalubong si Sofia.“Kuya! I missed you!” Malambing na yumakap si Sofia sa kapatid, habang nakapaskil ang matamis na ngiti sa kanyang labi. “Kuya Mike, bakit ganyan ang tingin mo sa akin? Namiss mo ba ako? Ikaw kasi, bakit kailangan mong bantayan si Rose sa hospital. Di’ba hihiwalayan mo na siya? Bakit kailangan mo pang bantayan siya? Hindi mo na siya dapat alalahanin dahil hindi niya deserve ang pag aalala mo.”Natigilan si Mike sa sinabi ni Sofia. Nang mapansin ito ng babae ay pinalungkot nito ang mukha at mahinang umiyak. “Sorry, Kuya Mike ha. Hanggang ngayon kasi ay naaalala ko ang ginawa niya sa akin, pati ang panloloko niya sayo. Naaawa ako sa sinapit niya pero mas nangingibabaw ang galit ko dahil iniputan ka niya sa ulo. N-napakasama ni Rose, Kuya Mike. U-umaarte lang pala siy
NAKADAMA ng takot ang lahat ng mga staff at pasyente ng hospital, halos mapuno ang hospital ng mga armadong kalalakihan. Sa pasilyo, kung nasaan ang kinaroronan ng kwarto ni Rose, maririnig ang malakas na iyak ni Freya, galit na galit ito kay Mike sa sinapit ng kanyang prinsesa. Itinuring nila itong prinsesa sa pamilya, minahal nila ito ng sobra, ngunit sasaktan lamang ito ng iba? Ang mas ikinagagalit ng mag asawa, nalaman nilang mas inuna nito ang ibang tao kesa sa sariling asawa at anak.“Sir, nasa labas ang asawa ni Ma’am Rose—“ hindi naituloy ng tauhan ang sasabihin ng magsimulang maghisterikal ang among babae.“Alexander, ayokong makita ang asawa ni Rose! Dahil sa kanya ay nawala ang ating apo! H-hindi ko siya mapapatawad!”Tumiim ang bagang ni Alexander, niyakap nito ang asawa at pinatahan. “Calm down, wife.”“A-ang sakit, Alexander. N-nakita mo ba ang kalagayan ng ating anal? P-Parang wala na siyang buhay… narinig mo naman ang sinabi ng doktor na nakausap natin kanina, di’ba? M