Lahat ng Kabanata ng Kabit sa Phone ng Asawa Ko: Kabanata 31 - Kabanata 40

**P.O.V ni Derrick**“Pamilya ni Ms. Johnson?” lumabas ang isang nurse mula sa emergency room.“Ako ang asawa niya,” sagot ko nang may kumpiyansa.“Pumunta po kayo, sir. Gusto po kayong kausapin ng doktor.”“Salamat, nurse.” Pumasok ako sa opisina ng doktor, hindi kalayuan mula sa kinaroroonan ko.“Kamusta ang asawa ko, doktor?”“Wala siyang seryosong pinsala sa ngayon. Naghihintay kami na magkamalay siya. Malubha ang pinsala sa kanyang ulo.”“Pwede ko bang makita siya, doktor?”“Oo naman, sir.”Swerte akong nasa rental unit ako nang dumating ang pulis para ipaalam sa akin ang tungkol sa aksidente. Kinailangan ni Sofia na humingi ng tulong ko para suriin si Sarah sa ospital.Sadyang hindi ako pumunta sa opisina ngayon. Hindi ko pwedeng palampasin ang pagkakataong ito dahil nagkaroon ng aksidente si Sarah. Pero sa kasamaang palad, sinabi ng doktor na walang seryosong pinsala.Mas mabuting tingnan ko siya. Baka makuha ko ang pagkakataong ito para makuha ang lahat ng ari-arian

**Paningin ni Sarah**Swerte akong nakaligtas sa aksidenteng iyon. Sa kasamaang palad, umalis ang trak na bumangga sa akin. Sana ay matagpuan ito ng pulis at matuklasan ang anumang kahina-hinalang aktibidad.Maalala kong mabuti ang mukha ng drayber ng trak. Maliwanag na sadyang sinadyang banggain ang aking sasakyan. Sa kabutihang palad, mabilis na nakaiwas si Joshua. Sa biyaya ng Diyos, nakaligtas ako sa aksidente.Pagkagising ko, si Derrick lang ang nakita ko. Sigurado akong gusto rin niyang wasakin ako. Ngayon, mahina ako at madaling makontrol niya. Mas mabuting magkunwari akong may amnesia.Wala akong mapagkakatiwalaan maliban kay Bradley. Hindi ko alam kung sino pa ang maaari kong pagkatiwalaan. Abala si Carrie sa ngayon. Sa kabutihang palad, nakapag-contact ako sa kanya ng lihim gamit ang telepono na ibinigay sa akin ng isang nurse.Nagpapasalamat ako na hindi ibinigay ng nurse na nakakita sa aking telepono ito kay Derrick. Kaya't nakapagplano akong ma-trap ang mga nais na wa

**P.O.V ni Sarrah**Sino kaya iyon?Mabilis kong binuksan ang aking mga mata. Nakita ko ang isang lalaki na nakatingin ng masama kay Derrick. Nakakuyom ang panga at nakatayo ang mga kamao niya. Tatlong malalaking lalaki sa pangkaraniwang damit ang nasa likod niya, na nagpapaluhod kay Derrick.“Joy, okay ka ba?” tanong niya na may nag-aalala na mukha.Talagang gusto kong tumalon at yakapin siya, ang lalaking miss na miss ko gabi-gabi.Pero naalala kong nagpapanggap pa rin akong may amnesia ako. Hindi ko maaasahan si Albert hanggang hindi lumabas ang katotohanan.I shook my head, looking confused.“Joy, hindi mo ba ako naaalala?”“Pasensya na...” I shook my head. Tinitigan ako ni Albert ng puno ng kalungkutan.Bakit parang nasaktan ako sa pagtingin ko sa kanya na ganoon?“Huwag mong istorbohin ang asawa ko!” sigaw ni Derrick, na nakatingin ng masama kay Albert.Nagalit si Albert at nilapitan si Derrick, sabik na hinawakan ang kwelyo niya.“Talaga namang tuso ka! Sinusulit ang

“Isang istasyon ng pulis? Bakit tayo nandito, Troy?”“Calm down, beautiful. Malalaman mo ang dahilan pagpasok natin sa loob.”Lumabas kaming tatlo mula sa sasakyan. Isang pulis ang sumalubong sa amin sa pasukan.“Welcome, Mr. Peterson,” sabi ng pulis, habang niyayakap si Troy.Habang pumasok kami, halos lahat ay tumango ng may paggalang kay Troy. Sino ba ang lalaking ito? Siya ba ay isa sa mga tycoon ng lungsod o dating sikat na tao? Hindi ko alam.“Pakiupo po, Mr. Peterson at Ms. Johnson,” anyaya ng isang pulis na mukhang mataas ang ranggo, sa isang mas pribadong silid. Siguro siya ang hepe.“Dalhin sila dito!” utos ng hepe.“Opo, sir.”Hindi nagtagal, dalawang detainees ang dinala ng tig-dalawang pulis.Ang dalawang detainees, sina Brian at Kendall, ay lumakad na nakayuko papunta sa mga silya sa harapan namin.“Brian, kung aaminin mo ang lahat ng iyong krimen, magiging magaan ang parusa mo.”“Mr. Peterson, pasensya na,” sabi ni Brian na may hitsurang nag-sisisi.“Sabihin

Ngayon, kailangan kong pumunta sa opisina. Anuman ang mangyari, kailangan kong ayusin ang kalagayan ng kumpanya, na naging magulo mula nang mangyari ang aksidente ko.Gusto ni Derrick at Bradley na angkinin ang kumpanya. Dahil sa kanila, naging magulo ang kalagayan ng kumpanya at nagsimulang bumaba ang presyo ng stock. Sa hindi maipaliwanag na paraan, maraming pera ng kumpanya ang napunta sa account ni Bradley. Niloko pa niya ang financial manager.Wala pa ring balita tungkol kay Bradley. Walang nakakaalam kung nasaan siya. Patuloy na siyang hinahanap ng pulisya.“Magandang umaga, Ms. Johnson.”“Welcome back, Ms. Johnson.”“Masaya kaming makitang maayos ka na, Ms. Johnson.”Nagulat ang mga empleyado nang makita ako. Isa-isa nilang ako binati ng mainit.Ngayon, tinipon ko ang lahat ng mga manager para sa isang pagpupulong. Kailangan nating magsimula ng mabuti kung ayaw nating magsara ang kumpanya.Ang kumpanyang ito ang tanging pamana mula sa pamilya ko. Kailangan kong protektah